The centre piece of the Mannai Sea

The centre piece of the Mannai Sea Turtle Conservation Station is the “breeding lagoon”, covering an area of about 5 hectares. The lagoon was designed by the Department of Fisheries, and is based on a water flow concept. Work to build the permeable concrete wall began in 1986 and was completed in 1988. The beach enclosed by the lagoon is used for nesting.

In the past Mannai Island was uninhabited, so the main initial challenge was to install public utilities. There was no electricity or water supply at that time. The pioneers had to adapt themselves and they developed the project from the ground. Nowadays, the problem is transportation between the mainland and the island especially during monsoon season (May-October). Due to strong winds and very rough sea waves, it is difficult to manage routine work.

Currently, 16 full-time staff work at the station, including 8 sea turtle caretakers and 6 technical staff members for equipment maintenance. A fisheries officer and veterinarian visit the island about 5 times a month. 

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชิ้นกลางสถานีอนุรักษ์เต่าทะเลของมันในการเป็น "พันธุ์ทะเลสาบ" ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 5 ไร่ ทะเลสาบมาของกรมประมง และเป็นไปตามแนวคิดกระแสน้ำ ทำงานเพื่อสร้างผนังคอนกรีตซึมเข้าไปได้เริ่มต้นขึ้นในปี 1986 และเสร็จสมบูรณ์ในปี 1988 หาดที่ล้อมรอบ ด้วยทะเลสาบที่ใช้สำหรับทำรัง ในอดีตเกาะมันในก็ไม่มีใครอยู่ ดังนั้นความท้าทายเริ่มต้นหลักได้การ ติดตั้งสาธารณูปโภค ก็ไม่มีไฟฟ้าหรือน้ำประปาที่ ผู้บุกเบิกได้ปรับตัวเอง และพวกเขาได้พัฒนาโครงการจากพื้นดิน ในปัจจุบัน ปัญหาคือ ขนส่งระหว่างแผ่นดินใหญ่และเกาะโดยเฉพาะในช่วงฤดูมรสุม (พฤษภาคม-ตุลาคม) เนื่องจากลมแรงและคลื่นทะเลหยาบมาก มันเป็นเรื่องยากในการจัดการงานประจำ ในปัจจุบัน 16 พนักงานทำงานที่สถานี รวมทั้งผู้ดูแลเต่าทะเล 8 และ 6 เทคนิคพนักงานสำหรับการบำรุงรักษาอุปกรณ์ เจ้าหน้าที่ประมงและสัตวแพทย์แวะไปเกาะเกี่ยวกับ 5 ครั้งต่อเดือน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชิ้นศูนย์กลางของสถานีอนุรักษ์เต่าทะเล Mannai คือ "พันธุ์ลากูน" ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 5 ไร่ ทะเลสาบที่ได้รับการออกแบบโดยกรมประมงและอยู่บนพื้นฐานแนวคิดการไหลของน้ำ การทำงานในการสร้างผนังคอนกรีตซึมเข้าไปได้เริ่มต้นขึ้นในปี 1986 และเสร็จสมบูรณ์ในปี 1988 ชายหาดล้อมรอบด้วยทะเลสาบที่ใช้สำหรับการทำรัง. ในอดีตเกาะ Mannai ก็ไม่มีใครอยู่ดังนั้นความท้าทายหลักคือการเริ่มต้นในการติดตั้งสาธารณูปโภค มีไม่มีไฟฟ้าหรือน้ำประปาในเวลานั้นคือ ผู้บุกเบิกมีการปรับให้เข้ากับตัวเองและพวกเขาพัฒนาโครงการมาจากพื้นดิน ปัจจุบันปัญหาคือการขนส่งระหว่างแผ่นดินใหญ่และเกาะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูมรสุม (พฤษภาคมถึงเดือนตุลาคม) เนื่องจากลมแรงและคลื่นทะเลขรุขระมากมันเป็นเรื่องยากที่จะจัดการกับงานประจำ. ปัจจุบัน 16 เต็มเวลาการทำงานของพนักงานที่สถานี 8 รวมทั้งผู้ดูแลเต่าทะเลและ 6 ด้านเทคนิคพนักงานสำหรับการบำรุงรักษาอุปกรณ์ เจ้าหน้าที่ประมงและสัตวแพทย์เที่ยวเกาะประมาณ 5 ครั้งต่อเดือน 

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ศูนย์อนุรักษ์พันธุ์เต่าทะเล ชิ้นส่วนของ mannai สถานีเป็น " พันธุ์ลากูน " ครอบคลุมพื้นที่ประมาณ 5 ไร่ ทะเลสาบที่ถูกออกแบบโดยกรมประมง และมีน้ำไหลตามแนวคิด ทำงานเพื่อสร้างผนังคอนกรีต permeable เริ่มต้นในปี 1986 และเสร็จใน 1988 ชายหาดล้อมรอบด้วยทะเลสาบใช้ทำรังในเกาะ mannai อดีตไม่มีคนอาศัยอยู่ ดังนั้นความท้าทายแรกหลักคือ การติดตั้งสาธารณูปโภค ไม่มีไฟฟ้าหรือน้ำประปาที่ ผู้บุกเบิกมีการปรับตัว และพัฒนาโครงการ จากพื้นดิน ทุกวันนี้ ปัญหาคือการขนส่งระหว่างแผ่นดินใหญ่และเกาะ ในช่วงฤดูมรสุม ( พฤษภาคม - ตุลาคม ) เนื่องจากลมแรงและคลื่นทะเลขรุขระมาก มันเป็นเรื่องยากที่จะจัดการงานรูทีนปัจจุบัน 16 เต็มเวลาเจ้าหน้าที่ทำงานอยู่ที่สถานี รวม 8 จังหวัด และเต่าทะเล 6 พนักงานเทคนิคการบำรุงรักษาอุปกรณ์ ปะมง เจ้าหน้าที่และสัตวแพทย์ ไปเกาะประมาณ 5 ครั้งต่อเดือน