One's competence is defined by the

One's competence is defined by the grammar, or set of language rules, that is represented mentally and manifested based on his or her own understanding of acceptable usage in a given linguistic idiom. Therefore, grammatical competence defines an innate knowledge of rules rather than knowledge of items or relations. According to Chomsky, it is regarded to be innate because one does not have to be trained to develop it and will still be able to apply it in an infinite number of unheard examples.[4]

The core components of the grammar are included in the speaker's linguistic competence and these components corresponds to five of the major subfields of linguistics:

Phonetics: The physical production and perception of the inventory of sounds used in producing language.
Phonology: The mental organization of physical sounds and the patterns formed by the way sounds are combined in a language, and the restrictions on permissible sound combinations.
E.g.: slip vs *psil and *sbill
Morphology: The identification, analysis and description of units of meaning in a language. One will know the inflectional and derivational morphology present in the language, such as the affixes of words.
E.g.: re-cuddle can be derived but not *re-rich
Syntax: The structure and formation of sentences. One can distinguish between grammatical sentences and ungrammatical sentences.
E.g.: My hair needs washing is acceptable but not *My hair needs wash
Semantics: Understanding the meaning of sentences. This is also how a user of the language is able to understand and interpret the non-literal meaning in a given utterance. They are three distinctions drawn here:
(i) Meaningful and non-meaningful sentences
E.g.: The accident was seen by thousands is meaningful but not *The accident was looked by thousands
(ii) Same structure but different meanings
E.g.: The cow was found by the stream versus The cow was found by the farmer
(iii) Different structures and still be able to relate the meanings
E.g.: The police examined the bullet.
The bullet was examined by the police.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำหนดความสามารถของทางไวยากรณ์ หรือชุดของกฎ ภาษาที่แสดงถึงจิตใจ และประจักษ์ตามการใช้งานของ ตนเองเข้าใจยอมรับในสำนวนภาษาศาสตร์แบบกำหนด ดังนั้น ความสามารถทางไวยากรณ์กำหนดความรู้เป็นข้อสอบของกฎมากกว่าความรู้ของสินค้าหรือความสัมพันธ์ ตามชัมสกี กล่าวได้ว่าเป็นข้อสอบได้เนื่องจากไม่จำเป็นต้องได้รับการอบรมพัฒนาให้ และจะยังคงสามารถนำไปใช้ในการจำกัดจำนวนตัวอย่างที่ไม่เคยได้ยิน [4]ส่วนประกอบหลักของไวยากรณ์ที่อยู่ในความสามารถภาษาศาสตร์ของลำโพง และคอมโพเนนต์เหล่านี้สอดคล้องกับห้า subfields หลักของภาษาศาสตร์:สัทศาสตร์: การผลิตจริงและรับรู้ของสินค้าคงคลังของเสียงที่ใช้ในการผลิตภาษาวารสารมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร: รวมองค์กรจิตเสียงทางกายภาพและรูปแบบที่เกิดขึ้นจากเสียงทางภาษา และข้อจำกัดเกี่ยวกับชุดเสียงที่อนุญาตเช่น: เปรียบเทียบกับการจัดส่ง * psil และ * sbillสัณฐานวิทยา: รหัส วิเคราะห์ และอธิบายเกี่ยวกับหน่วยของความหมายในภาษานั้น หนึ่งจะทราบ derivational และ inflectional สัณฐานวิทยาในภาษา เช่นส่วนผนวกคำเช่น: กอดใหม่สามารถได้รับมาแต่ไม่ * อุดมไปด้วยเรื่องไวยากรณ์: โครงสร้างการก่อตัวของประโยค หนึ่งสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างประโยคไวยากรณ์และประโยค ungrammaticalเช่น: ผมซักผ้าต้องไม่ยอมรับแต่ * ผมต้องล้างความหมาย: เข้าใจความหมายของประโยค นี่คือยังว่าสามารถเข้าใจ และแปลความหมายไม่ใช่อักษรใน utterance กำหนดผู้ใช้ภาษา พวกเขามีความสามออกที่นี่:(i) ประโยคความหมาย และไม่มีความหมายเช่น: อุบัติเหตุได้เห็นหลักพันมีความหมายแต่ไม่ * อุบัติเหตุถูกมอง โดยพัน(ii) เหมือนกับโครงสร้างความหมายที่แตกต่างกันแต่เช่น: วัวพบกระแสเทียบกับวัวที่พบ โดยชาวนาโครงสร้าง (iii) ต่างไปจากเดิม และยัง สามารถเชื่อมโยงความหมายเช่น: ตำรวจตรวจสอบอยู่กระสุนถูกตรวจสอบ โดยเจ้าหน้าที่ตำรวจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสามารถของคนที่จะถูกกำหนดโดยไวยากรณ์หรือชุดของกฎภาษาที่เป็นตัวแทนของจิตใจและประจักษ์ตามความเข้าใจของตัวเองของการใช้งานที่ยอมรับในสำนวนภาษาที่กำหนด ดังนั้นความสามารถทางไวยากรณ์กำหนดความรู้โดยธรรมชาติของกฎระเบียบมากกว่าความรู้ของรายการหรือความสัมพันธ์ ตามที่ชัมก็จะได้รับการยกย่องให้เป็นธรรมชาติเพราะไม่จำเป็นต้องได้รับการฝึกฝนที่จะพัฒนามันและจะยังคงสามารถที่จะใช้มันในจำนวนอนันต์ของตัวอย่างที่ไม่เคยได้ยิน. [4] องค์ประกอบหลักของไวยากรณ์จะรวมอยู่ใน ความสามารถทางภาษาพูดและส่วนประกอบเหล่านี้สอดคล้องกับห้าของฟิลด์ที่สำคัญของภาษาศาสตร์: สัทศาสตร์: การผลิตทางกายภาพและการรับรู้ของสินค้าคงคลังของเสียงที่ใช้ในการผลิตภาษา. วิทยา: องค์กรทางจิตของเสียงทางกายภาพและรูปแบบที่เกิดขึ้นจากเสียงวิธีที่มี รวมกันในภาษาและข้อ จำกัด ในการรวมกันเสียงที่ได้รับอนุญาต. เช่น: ใบครับ * * * * * * * * psil และ sbill สัณฐานวิทยา: การระบุวิเคราะห์และคำอธิบายของหน่วยงานของความหมายในภาษา ใครจะรู้ว่า inflectional สัณฐานวิทยาและ derivational อยู่ในภาษาเช่น affixes คำ. เช่น: กอดอีกครั้งจะได้รับ แต่ไม่ * ใหม่ที่อุดมไปด้วยไวยากรณ์: โครงสร้างและการก่อตัวของประโยค หนึ่งสามารถแยกแยะความแตกต่างระหว่างประโยคไวยากรณ์และประโยคไวยากรณ์. เช่น: ผมของฉันต้องซักผ้าเป็นที่ยอมรับ แต่ไม่ * ความต้องการของผมของฉันล้างความหมาย: การทำความเข้าใจความหมายของประโยค และนี่ก็เป็นวิธีการที่ผู้ใช้ภาษาที่สามารถเข้าใจและตีความหมายที่ไม่ใช่ตัวอักษรในคำพูดที่กำหนด พวกเขามีความแตกต่างที่สามวาดที่นี่: (i) ความหมายและประโยคที่ไม่ได้มีความหมายเช่น: อุบัติเหตุที่เห็นโดยนับพันมีความหมาย แต่ไม่ * อุบัติเหตุถูกมองโดยนับพัน(ii) โครงสร้างเดียวกัน แต่ความหมายที่แตกต่างกันเช่น: วัวถูกพบโดย เมื่อเทียบกับกระแสวัวถูกพบโดยเกษตรกร(iii) โครงสร้างที่แตกต่างกันและยังคงสามารถที่จะเกี่ยวข้องกับความหมายเช่น: ตำรวจตรวจสอบกระสุน. กระสุนถูกตรวจสอบโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีความสามารถจะถูกกำหนดโดยชุดของกฎไวยากรณ์ หรือ ภาษา ที่แสดงให้เห็นกาย และประจักษ์ ตามความเข้าใจของการใช้งานของเขา หรือเธอเองยอมรับที่ระบุในสำนวนภาษา ดังนั้น ความสามารถทางไวยากรณ์กำหนดความรู้พื้นฐานของกฎมากกว่าความรู้ของรายการหรือความสัมพันธ์ ตามที่ ชอมสกี้ซึ่งถือว่าเป็นแหล่ง เพราะหนึ่งไม่ต้องได้รับการอบรมเพื่อพัฒนา และจะยังคงสามารถที่จะใช้มันในเป็นจำนวนของตัวอย่างที่ไม่เคยได้ยิน [ 4 ]

คอมโพเนนต์หลักของไวยากรณ์จะรวมอยู่ในของผู้พูดภาษา ความสามารถ และคอมโพเนนต์เหล่านี้สอดคล้องกับห้าของ subfields สาขาภาษาศาสตร์ "

: :การผลิตทางกายภาพและการรับรู้ของสินค้าคงคลังของเสียงที่ใช้ในภาษา .
: องค์กรของจิตลักษณะทางกายภาพและรูปแบบเสียงรูปแบบโดยทางเสียงจะรวมกันในภาษาและข้อ จำกัด ในการผสมเสียงอนุญาต
เช่น : ลื่น VS * psil * sbill
สัณฐานวิทยา : การระบุ วิเคราะห์ อธิบายหน่วยของความหมายในภาษาจะรู้จัก และ derivational สัณฐานปัจจุบันการผันคำในภาษา เช่น ต้มยำ ของคำ
เช่น : อีกครั้งกอดได้มาแต่ไม่ * รวย
ไวยากรณ์โครงสร้างและรูปแบบของประโยค หนึ่งสามารถแยกแยะระหว่างประโยค ไวยากรณ์ และประโยคที่ผิดไวยากรณ์ .
เช่น : ผมต้องการการเป็นที่ยอมรับแต่ไม่ * ผมต้องการล้าง
ความหมาย :ความเข้าใจความหมายของประโยค นี้ยังเป็นวิธีที่ผู้ใช้ของภาษา สามารถเข้าใจและตีความไม่ความหมายตามตัวอักษรที่ระบุในข้อกำหนด พวกเขาสามความแตกต่างวาดที่นี่ :
( i ) มีความหมายและไม่มีความหมายประโยค
เช่น : อุบัติเหตุที่เห็นพันมีความหมายแต่ไม่ * อุบัติเหตุที่ถูกมองโดยนับพัน
( 2 ) โครงสร้างเดียวกันแต่คนละความหมาย
เช่น :วัว พบตามลำธารเมื่อเทียบกับวัวที่ถูกพบโดยชาวนา
( 3 ) โครงสร้างที่แตกต่างกัน และยังสามารถถ่ายทอดความหมาย
เช่น : ตำรวจตรวจสอบกระสุน .
กระสุนถูกตรวจสอบโดยเจ้าหน้าที่ตำรวจ