Nam June Paik was a pioneer of vide

Nam June Paik was a pioneer of video installation in the early 1960s. Associated with the international conceptual movement Fluxus, Paik regularly collaborated with other Fluxus artists such as Joseph Beuys and George Maciunas.

In 1976 John Kaldor invited Paik and his collaborator, the cellist Charlotte Moorman to create a Kaldor Public Art Project in Australia. As part of the project Moorman played the ‘TV cello’. Made from three televisions removed from their sets so that their inner workings can be seen, with an attached cello bridge, tailpiece and strings forming a cello-like instrument.

‘TV Buddha’ was also made in Sydney in 1976 using an old wooden Maitreya (Buddha of the future) from the Kaldor collection. ‘Kaldor candle’ was made in 1996 for John Kaldor, who remained friends with Paik until the artist’s death in 2006. Both ‘TV Buddha’ and ‘Kaldor candle’ employ a conceptual use of video – first developed by Paik – in which a camera and a monitor loop in real time, blurring the object–subject distinction. This feedback idea was used by leading conceptual artists in the 1970s, including Bill Viola, Dan Graham and Mike Parr.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พาอิกมิถุนายนน้ำเป็นผู้บุกเบิกของการติดตั้งวิดีโอในช่วงต้นทศวรรษ 1960 เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวแนวคิดสากล Fluxus พาอิกเป็นประจำร่วมมือกับศิลปินอื่น ๆ Fluxus เช่น Joseph Beuys และ George Maciunasในปี 1976 จอห์น Kaldor เชิญร่วมงานของเขา ผ่าตัด Charlotte Moorman เพื่อสร้างโครงการศิลปะสาธารณะ Kaldor ในออสเตรเลียและพาอิก เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ Moorman เล่น 'เชลโลทีวี' ทำจากโทรทัศน์สามออกจากชุดของพวกเขาเพื่อให้ผลงานของพวกเขาภายในสามารถมองเห็น สะพานเชลโลที่แนบ ซถูก และสตริงการในการขึ้นรูปเครื่องมือเชลโลเหมือน'ทีวีพุทธ' ยังทำในซิดนีย์ซีตัวเก่าไม้พระศรีอริยเมตไตรย (พระพุทธเจ้าในอนาคต) จากคอลเลกชัน Kaldor 'เทียน Kaldor' ทำในปี 1996 สำหรับจอห์น Kaldor ที่ยังคงเป็นเพื่อนกับพาอิกจนตายของศิลปินในปี 2549 'ทีวีพุทธ' และ 'Kaldor เทียน' จ้างการใช้แนวคิดของวิดีโอ – พัฒนาขึ้นครั้งแรก โดยพาอิก – ที่กล้องและจอภาพแบบวนรอบในเวลาจริง ความแตกต่างของวัตถุวัตถุเบลอ ความคิดข้อเสนอแนะนี้ถูกใช้ โดยนำแนวคิดศิลปินในปี 1970 รวมทั้งตั๋ว Viola แดนเกรแฮม และไมค์พารร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำมิถุนายน Paik เป็นผู้บุกเบิกในการติดตั้งวิดีโอในต้นปี 1960 ที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวทางความคิดระหว่างประเทศ Fluxus, Paik ร่วมมือเป็นประจำกับศิลปิน Fluxus อื่น ๆ เช่น Joseph Beuys และจอร์จ Maciunas.

ในปี 1976 จอห์น Kaldor เชิญ Paik และสมรู้ร่วมคิดของเขาเชลโลชาร์ลอ Moorman การสร้างโครงการ Kaldor ศิลปะสาธารณะในประเทศออสเตรเลีย ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ Moorman เล่น 'ทีวีเชลโล' ทำจากสามโทรทัศน์ลบออกจากชุดของพวกเขาเพื่อให้การทำงานภายในของพวกเขาสามารถมองเห็นได้ด้วยสะพานที่แนบมาเชลโล tailpiece และสตริงรูปเครื่องดนตรีเชลโล่เหมือน.

'ทีวีพระพุทธเจ้าก็ทำให้ในซิดนีย์ในปี 1976 โดยใช้ไม้เก่า Maitreya ( พระพุทธรูปในอนาคต) จากคอลเลกชัน Kaldor 'Kaldor เทียน' ที่ถูกสร้างขึ้นในปี 1996 จอห์น Kaldor ซึ่งยังคงเป็นเพื่อนกับ Paik จนตายศิลปินในปี 2006 ทั้งสอง 'พระพุทธทีวี' และ 'Kaldor เทียน' จ้างใช้แนวคิดของวิดีโอ - การพัฒนาครั้งแรกโดย Paik - ซึ่งในกล้อง และห่วงการตรวจสอบในเวลาจริงการเบลอของภาพความแตกต่างเรื่องวัตถุ ความคิดความคิดเห็นนี้ถูกนำมาใช้โดยศิลปินชั้นนำแนวความคิดในปี 1970 รวมทั้งบิล Viola แดนเกรแฮมและไมค์พาร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นัมมิถุนายนเป็กเป็นผู้บุกเบิกของการติดตั้งวิดีโอในยุคก่อน ที่เกี่ยวข้องกับการเคลื่อนไหวระหว่างประเทศแนวคิด Fluxus เพคเป็นประจำ , ร่วมมือกับศิลปิน Fluxus อื่นๆ เช่น โจเซฟ และ จอร์จ แมคคิวนัส .ในปี 1976 จอห์น คัลเดอร์ชวนเป็กและร่วมมือของเขา เชโล่ ชาร์ล็ มัวร์แมนสร้างคัลเดอร์ศิลปะสาธารณะโครงการในออสเตรเลีย เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ ็ มัวร์แมนเล่นเชลโล่ " ทีวี " ที่ทำจากสามโทรทัศน์เอาออกจากชุดของพวกเขาเพื่อที่พวกเขาสามารถมองเห็นการทำงานภายใน ด้วยการแนบเชลโล่สะพานปลายสุดและสตริงเป็นเชลโลเป็นเครื่องดนตรี" พระพุทธเจ้า " ทีวีรวมถึงในซิดนีย์ในปี 1976 โดยใช้ไม้เก่า พระศรีอริยเมตไตรย ( พระแห่งอนาคต ) จากคอลเลกชันคัลเดอร์ . " คัลเดอร์เทียน " ทำ 1996 จอห์น คัลเดอร์ที่ยังคงเป็นเพื่อนกับ เป๊ก จนกระทั่งศิลปินเสียชีวิตในปี 2006 ทั้ง " ทีวี " และ " คัลเดอร์พระพุทธรูปเทียน " จ้างใช้แนวคิดของวิดีโอ–พัฒนาครั้งแรกโดย เป๊ก–ซึ่งในกล้องและมอนิเตอร์ห่วงในเวลาจริง , เบลอและคัดค้านเรื่องที่แตกต่าง ความคิดเห็นที่ความคิดนี้ถูกใช้โดยนำแนวคิดของศิลปินในยุค ได้แก่ บิล วิโอลา แดน เกรแฮม และไมค์ . . .