This leaves us with some idea of Su

This leaves us with some idea of Suharto's own contributions to his rapid fall from power in May 1998, but Elson's account of that is brief: his focus on Suharto means he can't really address the broader forces involved. A final chapter gives an overview of Suharto's personality and legacy. Elson concludes that

The paradoxical legacy of Suharto's rule is that the transformations he tried to contain were a direct if unintended consequence of his efforts at social and economic modernisation.
In any event, understanding modern Indonesia still involves understanding Suharto — and for those who want to do that, Elson's biography will be essential reading.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใบนี้เรากับบางความคิดของผลงานของซูจะตกเขาอย่างรวดเร็วจากพลังงานใน 1998 พฤษภาคม แต่บัญชีของ Elson ที่ย่อ: ซูเน้นของเขาหมายความว่า เขาไม่สามารถจริง ๆ เกี่ยวข้องของกองกำลังที่กว้างขึ้น บทสุดท้ายให้ภาพรวมของบุคลิกภาพและมรดกของซู Elson สรุปที่เดอะเลกาซี paradoxical กฎของซูเป็นที่แปลงที่เขาพยายามที่จะประกอบด้วยมีสัจจะโดยตรงถ้าไม่ได้ตั้งใจของเขาพยายาม modernisation สังคม และเศรษฐกิจในกรณีใด ๆ เข้าใจอินโดนีเซียสมัยยังเกี่ยวข้องกับการเข้าใจซู — และสำหรับผู้ที่ต้องการทำที่ ประวัติของ Elson จะสำคัญอ่าน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ซึ่งจะทำให้เรากับความคิดของตัวเองผลงานของซูฮาร์โตบางอย่างที่จะลดลงอย่างรวดเร็วของเขาจากอำนาจพฤษภาคม 1998 แต่บัญชีของเอลสันที่สั้น: เน้นของเขาในซูฮาร์โตหมายความว่าเขาไม่สามารถจริงๆอยู่ที่กองกำลังที่เกี่ยวข้องกับการที่กว้างขึ้น บทสุดท้ายให้ภาพรวมของบุคลิกภาพของซูฮาร์โตและมรดก เอลสันสรุปว่ามรดกขัดแย้งของการปกครองของซูฮาร์โตก็คือการเปลี่ยนแปลงที่เขาพยายามที่จะมีได้โดยตรงหากผลไม่ได้ตั้งใจของความพยายามของเขาที่ทันสมัยทางสังคมและเศรษฐกิจ. ในกรณีใด ๆ ความเข้าใจที่ทันสมัยอินโดนีเซียยังคงเกี่ยวข้องกับความเข้าใจซูฮาร์โต - และสำหรับผู้ที่ต้องการ ทำอย่างนั้นชีวประวัติเอลสันจะมีการอ่านที่จำเป็น