you can just imagine the scene. We

you can just imagine the scene. We had just finished a lovely picnic in a remote mountain forest in central France. Relaxed and happy,we made our way back to the road where we had left our car,only to discover that we had lost the keys. it was getting dark and there wasn't a soul around. I don't thing we had ever felt so terrified. None of our mobile phones had any reception so we just had to wait.Eventually , hour later,we heard the sound of a car coming along the road.Amazingly,the car was the same model as ours and we waved frantically the keys.They must have slipped out of my pocket. I can't tell you how relieved we felt.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากนี้คุณก็สามารถคิดฉาก เรามีเพียงเสร็จสิ้นน่าปิกนิกในป่าภูเขาระยะไกลในฝรั่งเศสกลาง ผ่อนคลาย และมีความสุข เราทำวิธีของเราไปอยู่ที่เราได้ทิ้งรถของเรา เฉพาะการค้นพบว่า เราได้สูญเสียคีย์ ได้รับความมืด และไม่มีจิตวิญญาณสถาน ฉันไม่สิ่งที่เราได้เคยรู้สึกว่าคนกลัวดังนั้น ไม่มีโทรศัพท์มือถือของเรามีรับใด ๆ ดังนั้นเราก็ต้องรอ ชั่วโมงในที่สุด ภายหลัง เราได้ยินเสียงรถมาตามถนน น่าอัศจรรย์ รถรุ่นเดียวกันเป็นของเรา และเรา waved เมามันคีย์ พวกเขาต้องมีเล็ดรอดออกจากกระเป๋าของฉัน ฉันไม่สามารถบอกวิธีปลดปล่อยแล้วเรารู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณก็สามารถจินตนาการที่เกิดเหตุ เราเพิ่งเสร็จสิ้นการปิกนิกที่น่ารักในป่าภูเขาที่ห่างไกลในภาคกลางของประเทศฝรั่งเศส ผ่อนคลายและมีความสุขที่เราทำทางของเรากลับไปยังถนนที่เราได้ออกจากรถของเราเพียงเพื่อจะพบว่าเราได้สูญเสียกุญแจ มันก็เริ่มมืดและมีจิตวิญญาณไม่ได้รอบ ฉันทำไม่ได้สิ่งที่เราได้เคยรู้สึกกลัวดังนั้น ไม่มีโทรศัพท์มือถือของเรามีแผนกต้อนรับส่วนหน้าเพื่อให้ใด ๆ ที่เราเพิ่งมีการ wait.Eventually ชั่วโมงต่อมาเราได้ยินเสียงรถมาพร้อม road.Amazingly ที่รถเป็นรูปแบบเดียวกับเราและเราโบกมือเมามัน keys.They จะต้องมีการหลุดออกจากกระเป๋าของฉัน ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ว่าเรารู้สึกโล่งใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณสามารถจินตนาการฉาก เราเพิ่งน่ารักปิคนิคในป่าภูเขาในภาคกลางฝรั่งเศส ผ่อนคลายและมีความสุข เราทำทางของเรากลับไปที่ถนนที่เราได้ทิ้งรถของเราเท่านั้นที่จะค้นพบว่า เราได้สูญเสียคีย์ มันเริ่มมืดแล้ว และไม่ได้มีวิญญาณอยู่รอบๆ ฉันไม่คิดว่าเราเคยรู้สึกกลัวไม่มีโทรศัพท์มือถือของเรามีแผนกต้อนรับ งั้นเราก็ต้องรอ ในที่สุด ชั่วโมงต่อมา เราได้ยินเสียงรถเข้ามา ตามถนน อย่างน่าอัศจรรย์ รถเป็นแบบเดียวกับเรา และ เราโบกมือเมามันคีย์ พวกเขาต้องแอบออกมาจากกระเป๋าของฉัน ฉันไม่สามารถบอกคุณได้ว่าโล่งใจ เรารู้สึก