Students met for a single two-hour

Students met for a single two-hour session once a week during a nine-week term. Each class session
focused on a specific topic area. The course was team taught with each class session lead by one faculty
discussion leader. Several members of our faculty teaching team were present at all times to answer
questions and engage in discussion with students.1 The course director was present for all sessions to
provide continuity. An essential component to team teaching in this manner was for course faculty to
spend considerable time working together on issues of research ethics, a process described in the next
section.
Students were assigned readings in advance of each class session to help them become familiar with
regulations, conventions, and responsibilities within the topic areas. We expected students to use this
information in discussion when they came to class. Although we began by thinking that some formal
lectures would be helpful for students, we changed our minds after weighing the result of both the
students’ comments and our own assessment of what the students had learned the first time we offered
the course. Our experience leads us to be skeptical of using valuable class time for the presentation of
material that the students can incorporate through readings. We do, however, believe in creating class
discussions that require students to draw upon this information whenever possible. What we found was
similar to what has been suggested by other teachers of ethics: that passive learning, simply listening to
lectures, does not adequately equip students to use their own judgment in analyzing real-life situations.2
We recommend that the first session of the class be used to present a framework for dealing with
ethical problems. The first time we offered the course, we did not have such a session. This was partly
because we were concerned that science students would be turned off by a blunt discussion of ethics. We
hoped instead that students would recognize the ethical theory behind our discussion of the cases. This
did not work. The students did not adequately develop a systematic approach to ethics. The second time
we offered the course, we presented a session on ethical framework at the start, and we were able to
relate all further discussion back to the material presented in the first session; this was a far more
successful approach.
Real cases, documented in newspaper and other articles, were an important source of course materials.
We believe that real cases bring a depth and reality to the discussions. We thus began our course with the
discussion of a real and very complex case, the Imanishi-Kari/Baltimore case. In addition, we used a
combination of case scenarios and literature to focus on issues that could less easily be deciphered from
the real life situations. The play A Stampede of Zebras by R. G. Martin, for example, was very
important in helping us present the topic of interpersonal interaction in the laboratory.
As cases highlight what has gone wrong, we were concerned that the use of case material might leave
students with a negative view of the field they are entering. But, in our experience, students appreciated
the use of case material, particularly when cases were well chosen so that the situations were familiar and
believable. Rather than making students uncomfortable with their chosen field, the use of cases reassured
them that they were not alone with, and unusual in, concerns that they themselves had recognized or
confronted.
To reinforce the case analysis method, we included one session for student presentations. During this
session students presented and analyzed cases of interest to them. We believe that student presentations
are a central component to an ethics course. Although we had the students do these analyses through
verbal presentations, we would have preferred to also include written presentations. In fact, we feel that
written assignments on a weekly basis would be optimal. Such a course structure would require,
however, that a course in research ethics have more institutional support than we were able to muster.
Since, as we describe in Section 6, recruitment of students was a problem for us, we intentionally kept
the course requirements to a minimum.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเรียนพบสำหรับเซสชันที่เดียวครั้ง 2 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ในสัปดาห์ 9 ระยะ ในแต่ละช่วงชั้นเน้นบริเวณหัวข้อที่ระบุ หลักสูตรมีทีมสอน ด้วยตะกั่วแต่ละช่วงชั้น โดยคณะหนึ่งผู้นำสนทนา สมาชิกของคณะเราสอนทีมได้อยู่ตลอดเวลาจะตอบคำถาม และร่วมอภิปรายกับนักผู้อำนวยการหลักสูตรที่มีอยู่สำหรับเซสชันทั้งหมดให้มีความต่อเนื่อง องค์ประกอบสำคัญในการสอนทีมงานในลักษณะนี้เป็นคณาจารย์หลักสูตรการใช้เวลามากทำงานร่วมกันในประเด็นของจริยธรรมการวิจัย กระบวนการอธิบายไว้ในรายการถัดไปส่วนนักเรียนกำหนดค่าล่วงหน้าของแต่ละช่วงชั้นเพื่อช่วยให้คุ้นเคยกับระเบียบ แบบแผน และความรับผิดชอบภายในพื้นที่หัวข้อ เราคาดว่านักเรียนใช้ข้อมูลในสนทนาเมื่อพวกเขามาเรียน แม้เราเริ่ม โดยคิดว่า บางส่วนเป็นทางการบรรยายจะเป็นประโยชน์สำหรับนักเรียน เราเปลี่ยนใจหลังจากชั่งน้ำหนักผลของทั้งสองความคิดเห็นของนักเรียนและการประเมินของเราเองของสิ่งที่นักเรียนได้เรียนรู้ในครั้งแรกที่เรานำเสนอหลักสูตรนี้ ประสบการณ์ของเรานำเราจะสงสัยใช้เวลาเรียนที่มีคุณค่าสำหรับนำเสนอวัสดุที่นักเรียนสามารถรวมถึงการอ่านค่า อย่างไรก็ตาม เรา เชื่อในการสร้างคลาสสนทนาที่นักเรียนเพื่อนำข้อมูลนี้ได้ สิ่งที่เราพบคือคล้ายกับอะไรได้รับการแนะนำโดยครูอื่นจรรยาบรรณ: ที่แฝงการเรียนรู้ เพียงแค่การฟังบรรยาย ไม่เพียงพอให้นักเรียนใช้วิจารณญาณของตัวเองในการวิเคราะห์จริง situations.2เราขอแนะนำที่เรียนแรกของระดับชั้นใช้นำเสนองานสำหรับจัดการกับปัญหาจริยธรรม ครั้งแรกที่เรานำเสนอแน่นอน เราไม่มีการเซสชัน นี้เป็นบางส่วนเพราะเรากังวลว่า นักวิทยาศาสตร์จะเปิดปิด โดยการสนทนาทื่อของจริยธรรม เราหวังว่าแทนที่นักเรียนจะรู้จักทฤษฎีจริยธรรมหลังการสนทนาของเรากรณีที่ นี้ไม่ทำงาน นักเรียนไม่เพียงพอพัฒนาแนวทางระบบจริยธรรมทาง ครั้งสองเราเสนอหลักสูตร เราเซสชันบนกรอบจริยธรรมเริ่มต้น และสามารถเกี่ยวข้องทั้งหมดการสนทนากลับไปที่วัสดุนำเสนอในครั้งแรก นี้เป็นมากขึ้นแนวทางการประสบความสำเร็จกรณีที่จริง ในหนังสือพิมพ์และบทความอื่น ๆ มีแหล่งสำคัญของเนื้อหาหลักสูตรเราเชื่อว่า จริงกรณีนำความลึกและความจริงที่การอภิปราย เราจึงเริ่มหลักสูตรของเราด้วยการการสนทนาของจริง และซับซ้อนมากกรณี กรณี Imanishi ผงกระหรี่/ติมอร์ นอกจากนี้ เราใช้เป็นสถานการณ์จำลองและวรรณกรรมเพื่อเน้นปัญหาที่อาจไม่ได้เป็น deciphered จากสถานการณ์จริง เล่นหนี A การม้าลาย โดย R. G. Martin ตัวอย่างเช่น ถูกมากสิ่งสำคัญในการช่วยให้เรานำเสนอหัวข้อของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในห้องปฏิบัติการเป็นกรณีเน้นอะไรหายผิด เรากังวลว่า อาจการออกจากการใช้วัสดุตัวเรือนนักเรียนที่ มีมุมมองเชิงลบของฟิลด์ที่จะป้อน แต่ ชื่นชมในประสบการณ์ของเรา นักเรียนใช้วัสดุตัวเรือน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกรณีถูกดีท่านดังนั้นในสถานการณ์ที่คุ้นเคย และเชื่อ แทนที่ทำให้นักเรียนอึดอัดกับเขตข้อมูลของท่าน การใช้กรณีมั่นใจพวกเขาว่า พวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียวกับ และผิดปกติใน เกี่ยวกับที่ตัวเองได้รับการยอมรับ หรือเผชิญเพื่อเสริมสร้างวิธีวิเคราะห์กรณี เรารวมเซสชันสำหรับงานนำเสนอของนักเรียน ในระหว่างนี้นักเรียนช่วงนำเสนอ และวิเคราะห์กรณีสนใจของพวกเขา เราเชื่อว่านักเรียนที่นำเสนอมีส่วนกลางมีหลักสูตรจริยธรรม มีแต่ นักศึกษาทำการวิเคราะห์ผ่านนำเสนอด้วยวาจา เราจะมีที่ต้องการรวมงานนำเสนอที่เป็นลายลักษณ์อักษร ในความเป็นจริง ติดต่อกำหนดเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นประจำทุกสัปดาห์จะดีที่สุด โครงสร้างหลักสูตรเป็นต้องมีอย่างไรก็ตาม ว่า ในจริยธรรมวิจัยได้สนับสนุนสถาบันเพิ่มเติมกว่าสามารถชุมนุมตั้งแต่ สรรหานักเรียนเราอธิบายส่วนที่ 6 เป็นปัญหาสำหรับเรา เราจงเก็บไว้ข้อกำหนดของหลักสูตรให้น้อยที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนพบกับเซสชั่นสองชั่วโมงเดียวสัปดาห์ละครั้งในช่วงระยะเก้าสัปดาห์ เซสชั่นแต่ละชั้น
มุ่งเน้นไปที่พื้นที่หัวข้อที่เฉพาะเจาะจง หลักสูตรที่ได้รับการสอนด้วยทีมงานนำแต่ละเซสชั่นระดับหนึ่งโดยคณาจารย์
ผู้นำการอภิปราย สมาชิกหลายคนของทีมงานการเรียนการสอนคณะของเราอยู่ในปัจจุบันตลอดเวลาที่จะตอบ
คำถามและมีส่วนร่วมในการสนทนากับ students.1 ผู้อำนวยการหลักสูตรเป็นของขวัญสำหรับการประชุมทั้งหมดเพื่อ
ให้ความต่อเนื่อง องค์ประกอบที่สำคัญให้กับทีมงานการเรียนการสอนในลักษณะนี้เป็นที่สำหรับคณาจารย์หลักสูตรเพื่อ
ใช้เวลามากการทำงานร่วมกันในเรื่องของจริยธรรมการวิจัยกระบวนการที่อธิบายไว้ในครั้งต่อไป
ส่วน.
นักเรียนที่ได้รับมอบหมายอ่านในอนาคตของเซสชั่นแต่ละชั้นเพื่อช่วยให้พวกเขากลายเป็นความคุ้นเคยกับ
กฎระเบียบ การประชุมและความรับผิดชอบภายในพื้นที่หัวข้อ เราคาดว่านักเรียนจะใช้
ข้อมูลในการอภิปรายเมื่อเขามาถึงระดับ ถึงแม้ว่าเราจะเริ่มต้นด้วยการคิดว่าบางอย่างเป็นทางการ
การบรรยายจะเป็นประโยชน์สำหรับนักเรียนเราเปลี่ยนจิตใจของเราหลังจากการชั่งน้ำหนักผลมาจากทั้งที่
ความคิดเห็นของนักเรียนและการประเมินของเราเองจากสิ่งที่นักเรียนได้เรียนรู้ครั้งแรกที่เรานำเสนอ
การเรียนการสอน ประสบการณ์ของเราทำให้เราที่จะสงสัยของการใช้เวลาเรียนที่มีคุณค่าสำหรับการนำเสนอของ
วัสดุที่นักเรียนสามารถรวมผ่านการอ่าน อย่างไรก็ตามเราเชื่อมั่นในการสร้างระดับ
การอภิปรายที่ต้องการให้นักเรียนวาดเมื่อข้อมูลเหล่านี้เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ สิ่งที่เราพบคือ
คล้ายกับสิ่งที่ได้รับการแนะนำจากครูคนอื่น ๆ ของจริยธรรม: ว่าการเรียนรู้เรื่อย ๆ เพียงแค่ฟัง
การบรรยายไม่เพียงพอให้นักศึกษาใช้วิจารณญาณของตัวเองในการวิเคราะห์ situations.2 ในชีวิตจริง
เราขอแนะนำให้เซสชั่นแรกของ ชั้นนำมาใช้เพื่อนำเสนอกรอบการทำงานสำหรับการจัดการกับ
ปัญหาทางจริยธรรม ครั้งแรกที่เรานำเสนอหลักสูตรที่เราไม่ได้มีเช่นเซสชั่น นี่คือส่วนหนึ่ง
เพราะเรามีความกังวลว่านักเรียนวิทยาศาสตร์จะถูกปิดโดยการอภิปรายทื่อของจริยธรรม เรา
หวังว่าแทนว่านักเรียนจะรู้จักทฤษฎีทางจริยธรรมที่อยู่เบื้องหลังการอภิปรายของกรณีของเรา นี้
ไม่ได้ทำงาน นักเรียนไม่เพียงพอในการพัฒนาวิธีการระบบการจริยธรรม เป็นครั้งที่สอง
ที่เรานำเสนอหลักสูตรที่เรานำเสนอเซสชั่นในกรอบจริยธรรมที่เริ่มต้นและเราก็สามารถที่จะ
เกี่ยวข้องกับการอภิปรายต่อไปทั้งหมดกลับไปยังเนื้อหาที่นำเสนอในเซสชั่นแรก นี่เป็นที่ไกลมากขึ้น
วิธีการที่ประสบความสำเร็จ.
จริงกรณีเอกสารในหนังสือพิมพ์และบทความอื่น ๆ ที่เป็นแหล่งสำคัญของวัสดุหลักสูตร.
เราเชื่อว่ากรณีที่แท้จริงนำความลึกและความเป็นจริงในการอภิปราย เราจึงเริ่มการเรียนการสอนของเรามี
การอภิปรายของกรณีที่แท้จริงและมีความซับซ้อนมาก Imanishi-Kari / กรณีบัลติมอร์ นอกจากนี้เราใช้
การรวมกันของสถานการณ์กรณีและวรรณกรรมที่จะมุ่งเน้นในประเด็นที่สามารถถอดรหัสน้อยได้อย่างง่ายดายจาก
สถานการณ์ในชีวิตจริง เล่นหลั่งไหลของม้าลายโดย RG มาร์ติน, ตัวอย่างเช่นเป็นอย่างมากที่
สำคัญในการช่วยให้เรานำเสนอหัวข้อของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในห้องปฏิบัติการ.
ในฐานะที่เป็นกรณีเน้นสิ่งที่ได้ไปผิดที่เรามีความกังวลว่าการใช้วัสดุกรณีที่อาจจะออกจาก
นักเรียนที่มี มุมมองเชิงลบของข้อมูลที่พวกเขากำลังเข้าสู่ แต่ในประสบการณ์ของเรานักเรียนชื่นชม
การใช้วัสดุกรณีโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีกรณีที่ได้รับการแต่งตั้งอย่างดีเพื่อให้สถานการณ์เป็นที่คุ้นเคยและ
น่าเชื่อถือ แทนที่จะทำให้นักเรียนไม่สบายใจกับสาขาที่เลือกของพวกเขาการใช้กรณีมั่นใจ
ว่าพวกเขาไม่ได้อยู่คนเดียวด้วยและที่ผิดปกติในความกังวลว่าพวกเขาเองได้รับการยอมรับหรือการ
เผชิญหน้า.
เพื่อเสริมสร้างวิธีการวิเคราะห์กรณีที่เรารวมถึงหนึ่งในเซสชั่นสำหรับการนำเสนอของนักเรียน . ในช่วงนี้
เซสชั่นนักเรียนนำเสนอและวิเคราะห์กรณีสนใจของพวกเขา เราเชื่อว่าการนำเสนอผลงานของนักเรียน
เป็นส่วนประกอบกลางในการหลักสูตรจริยธรรม แม้ว่าเราจะมีนักเรียนทำวิเคราะห์เหล่านี้ผ่าน
การนำเสนอด้วยวาจาที่เราจะชอบยังรวมถึงการนำเสนอเป็นลายลักษณ์อักษร ในความเป็นจริงเรารู้สึกว่า
ได้รับมอบหมายเป็นลายลักษณ์อักษรเป็นประจำทุกสัปดาห์จะดีที่สุด โครงสร้างดังกล่าวแน่นอนจะต้องมี,
แต่ที่แน่นอนในจริยธรรมการวิจัยได้รับการสนับสนุนสถาบันมากกว่าที่เรามีความสามารถที่จะชุมนุม.
เนื่องจากเป็นเราจะอธิบายในมาตรา 6 การรับสมัครของนักเรียนเป็นปัญหาสำหรับเราเราเก็บไว้โดยเจตนา
ต้องการแน่นอน ให้น้อยที่สุด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักศึกษาเจอกันชั่วโมงเดียวช่วงสัปดาห์ละครั้งในช่วงระยะเวลา 9 สัปดาห์ แต่ละชั้นเรียนเน้นพื้นที่หัวข้อที่เฉพาะเจาะจง หลักสูตรที่สอนเป็นทีมกับแต่ละชั้นเรียนนำโดยหนึ่งในคณะผู้นำการอภิปราย สมาชิกหลายคนของทีมอาจารย์สอนเราอยู่ตลอดเวลาเพื่อตอบคำถามและมีส่วนร่วมในการสนทนากับนักเรียน 1 หลักสูตรผู้อำนวยการปัจจุบันทั้งหมดเซสชันให้มีความต่อเนื่อง ส่วนประกอบที่จำเป็นเพื่อการสอนเป็นทีมในลักษณะนี้คือ หลักสูตรคณะใช้เวลามากทำงานร่วมกันในประเด็นของจริยธรรมการวิจัยขั้นตอนที่อธิบายไว้ในส่วนถัดไปส่วนนักศึกษาได้รับมอบหมายการอ่านล่วงหน้าของแต่ละชั้นเรียนที่จะช่วยให้พวกเขากลายเป็นที่คุ้นเคยกับข้อบังคับการประชุม และความรับผิดชอบภายในพื้นที่หัวข้อ . เราคาดว่านักเรียนที่จะใช้นี้ข้อมูลในการอภิปรายเมื่อพวกเขามาถึงชั้น ถึงแม้ว่าเราจะเริ่มทำงาน โดยคิดว่าการบรรยายจะเป็นประโยชน์สำหรับนักเรียน เราเปลี่ยนจิตใจของเราหลังจากชั่งผลทั้งนักเรียนแสดงความคิดเห็นและประเมินของเราเองของสิ่งที่นักเรียนได้เรียนรู้ครั้งแรกที่เราเสนอหลักสูตร ประสบการณ์ของเราทำให้เราสงสัยจะใช้เวลาเรียนที่มีคุณค่าสำหรับการนำเสนอวัสดุที่นักเรียนสามารถรวมผ่านการอ่าน . เราทำ อย่างไรก็ตาม เชื่อว่า ในการสร้างคลาสการสนทนาที่ต้องให้นักเรียนวาดเมื่อข้อมูลนี้เมื่อใดก็ตามที่เป็นไปได้ สิ่งที่เราพบคือที่ได้รับการแนะนำโดยครูผู้สอนอื่น ๆของจริยธรรมนั้นเรื่อยๆ เรียน เพียงแค่ฟังบรรยายไม่เพียงพอให้นักเรียนต้องใช้วิจารณญาณของตนเองในการวิเคราะห์สถานการณ์ในชีวิตจริง 2 .เราขอแนะนำว่า เซสชั่นแรกของชั้นเรียนสามารถใช้เพื่อจัดการกับปัจจุบันปัญหาจริยธรรม ครั้งแรกที่เราเสนอ แน่นอนเราไม่ได้มีเซสชัน นี้เป็นบางส่วนเพราะเรากังวลว่า นักศึกษาวิทยาศาสตร์ จะปิดการอภิปรายตรงไปตรงมาของจริยธรรม เราหวังแทนว่า นักเรียนจะรู้จักจริยธรรมทฤษฎีที่อยู่เบื้องหลังการสนทนาของเราในกรณี นี้ไม่ทำงาน นักเรียนไม่เพียงพอพัฒนาเป็นระบบเพื่อจริยธรรม ครั้งที่สองเราเสนอหลักสูตรที่เรานำเสนอการประชุมในกรอบจริยธรรมที่เริ่มต้น และเราสามารถที่เกี่ยวข้องทั้งหมดอภิปรายเพิ่มเติมกลับไปยังวัสดุที่นำเสนอในเซสชั่นแรก นี้เป็นมากขึ้นที่ประสบความสำเร็จวิธีการกรณีจริง เอกสาร หนังสือพิมพ์ และบทความอื่นๆ เป็นแหล่งสำคัญของวัสดุหลักสูตรเราเชื่อว่า กรณีจริงนำความลึกและความเป็นจริงในการอภิปราย เราจึงเริ่มหลักสูตรของเราด้วยการสนทนาของจริง และซับซ้อนมากคดี คดี imanishi คาริ / บัลติมอร์ นอกจากนี้ เราใช้การรวมกันของสถานการณ์กรณีและวรรณกรรมเพื่อมุ่งเน้นในประเด็นที่อาจได้อย่างง่ายดายถูกถอดรหัสจากน้อยสถานการณ์ในชีวิตจริง เล่นความแตกตื่นของม้าลายโดย R . G . มาร์ติน ตัวอย่างเช่น ถูกมากที่สำคัญในการช่วยให้เราได้นำเสนอเรื่องของการปฏิสัมพันธ์ระหว่างบุคคลในปฏิบัติการเป็นกรณีเน้นสิ่งที่ได้ไปผิด เรากังวลว่า การใช้วัสดุ กรณีอาจจะทิ้งนักศึกษามีมุมมองด้านลบ พวกเขาเข้ามา แต่ในประสบการณ์ของเรา นักศึกษานิยมการใช้วัสดุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อกรณีเป็นอย่างดีที่เลือกเพื่อให้สถานการณ์ที่คุ้นเคยและที่น่าเชื่อถือ แทนที่จะทำให้คนอึดอัดกับเขตข้อมูลที่เลือกของพวกเขา การใช้กรณีมั่นใจพวกเขาว่า พวกเขาไม่ได้อยู่ลำพัง และผิดปกติในความกังวลที่พวกเขาได้รับการยอมรับ หรือเผชิญหน้าเพื่อเสริมสร้างการวิเคราะห์วิธี เรารวมหนึ่งเซสชั่นสำหรับการนำเสนอของนักเรียน ในระหว่างนี้การประชุมนักศึกษานำเสนอและวิเคราะห์กรณีสนใจของพวกเขา เราเชื่อว่านักเรียนงานนําเสนอเป็นองค์ประกอบหลักเพื่อหลักสูตรจริยธรรม ถึงแม้ว่าเราจะมีนักเรียนทำวิเคราะห์เหล่านี้ผ่านการนำเสนอด้วยวาจา เราก็เลือกที่จะยังรวมถึงการเขียนงานนำเสนอ ในความเป็นจริง เรารู้สึกว่าเขียนงานบนพื้นฐานรายสัปดาห์จะเหมาะสมที่สุด เช่น โครงสร้างหลักสูตรจะต้องอย่างไรก็ตาม หลักสูตรในจริยธรรมการวิจัยมีสถาบันที่สนับสนุนมากกว่าที่เราได้รวบรวมตั้งแต่ที่เราได้อธิบายในส่วนที่ 6 รับสมัครนักเรียนเป็นปัญหาสำหรับเรา เราตั้งใจจะเก็บไว้แน่นอนความต้องการให้น้อยที่สุด