Purpose. Anaphylaxis is a life-thre

Purpose. Anaphylaxis is a life-threatening systemic allergic reaction that occurs after contact with an allergy-causing substance. Timely administration of intramuscular epinephrine is the treatment of choice for controlling symptoms and decreasing fatalities. Our purpose was to investigate the prehospital management of anaphylaxis among patients receiving care in an urban tertiary care pediatric emergency department (PED). Methods. We performed a retrospective chart review from May 2008 to January 2010 of patients 18 years or younger who received care in the PED for anaphylaxis. Data were extracted by one investigator and included demographic information, patient symptoms, past medical history, medications administered (including route and provider), and final disposition. Results. We reviewed 218 cases of anaphylaxis in 202 children. Mean age of patients was 7.4 years; 56% of patients were male. A total of 214 (98%) manifested symptoms in the skin/mucosal system, 68% had respiratory symptoms, 44% had gastrointestinal symptoms, and 2% had hypotension. Sixty-seven percent had a previous history of allergic reaction and 38% had a history of asthma. Seventy-six percent of the patients presented with anaphylaxis to food products, 8% to medications, 1% to stings, and 16% to unknown allergens. Reactions occurred at home or with family members 87% of the time, and at school 12% of the time. Only 36% of the patients who met criteria for anaphylaxis had epinephrine administered by emergency medical services (EMS). Among 26 patients with anaphylactic reactions at school, 69% received epinephrine by the school nurse. Of the 117 patients with known allergies who were with their parents at the time of anaphylactic reaction, 41% received epinephrine. Thirteen patients were seen by a physician prior to coming to the PED; all received epinephrine at the physician's office. In total, epinephrine was given to 41% (89) of the 218 cases prior to coming to the PED. Conclusions. Our evaluation revealed low rates of epinephrine administration by EMS providers and parents/patients. Education about anaphylaxis is imperative to encourage earlier administration of epinephrine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ คุกคามชีวิตระบบแพ้ที่เกิดขึ้นหลังสัมผัสกับสารก่อภูมิแพ้รุนแรงได้ การบริหารเวลาของอะดรีนาลีเข้ากล้ามเนื้อเป็นทางเลือกสำหรับการควบคุมอาการ และลดการเสียชีวิต จุดประสงค์ของเราคือการ ตรวจสอบการจัดการ prehospital สในผู้ป่วยที่ได้รับการดูแลในการดูแลระดับตติยภูมิในเมืองเด็กฉุกเฉินแผนก (PED) วิธีการ เราทำการรีวิวแผนภูมิย้อนหลังจาก 2551 พฤษภาคมถึง 2553 มกราคมผู้ป่วย 18 ปี หรืออายุน้อยกว่าที่ได้รับการดูแลใน PED สำหรับรุนแรง ข้อมูลที่ถูกสกัด โดยผู้วิจัยหนึ่ง และรวมข้อมูลประชากร อาการผู้ป่วย ประวัติทางการแพทย์ ยายา (รวมทั้งเส้นทางและผู้ให้บริการ), และการจัดการขั้นสุดท้ายที่ผ่านมา ผลลัพธ์ที่ เราตรวจสอบ 218 กรณีความรุนแรงในเด็ก 202 อายุของผู้ป่วยคือ 7.4 ปี 56% ของผู้ป่วยเป็นชาย ทั้งหมด 214 (98%) อาการที่ประจักษ์ในระบบผิว/เยื่อบุผิว 68% มีอาการทางเดินหายใจ 44% มีอาการระบบทางเดินอาหาร และ 2% มีความดันเลือดต่ำ ร้อยละหกสิบเจ็ดมีประวัติแพ้มาก่อน และ 38% มีประวัติของโรคหอบหืด เจ็ดสิบหกเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยแสดงกระเทือนการผลิตภัณฑ์อาหาร 8% ยา 1% จากการต่อย และ 16% กับสารก่อภูมิแพ้ที่ไม่รู้จัก ปฏิกิริยาเกิดขึ้นที่บ้าน หรือ มีสมาชิกครอบครัว 87% ของเวลา และโรงเรียน 12% ของเวลา เพียง 36% ของผู้ป่วยที่ตรงตามเกณฑ์สำหรับกระเทือนมีอะดรีนาลีโดยบริการการแพทย์ฉุกเฉิน (EMS) ผู้ป่วยที่ 26 กับปฏิกิริยา anaphylactic โรงเรียน 69% รับอะดรีนาลี โดยโรงเรียนพยาบาล ของ 117 ผู้ป่วยโรคภูมิแพ้ที่รู้จักกันที่อยู่กับพ่อในขณะปฏิกิริยา anaphylactic, 41% รับอะดรีนาลี เห็นผู้ป่วยสิบสาม โดยแพทย์ก่อนมา PED อะดรีนาลีได้รับทั้งหมดที่สำนักงานแพทย์ รวม อะดรีนาลีได้รับ 41% (89) กรณีก่อนมา PED 218 บทสรุป การประเมินของเราเปิดเผยราคาของอะดรีนาลินดูแลโดยผู้ให้บริการ EMS และพ่อแม่/ผู้ป่วย การศึกษาเกี่ยวกับรุนแรงเป็นความจำเป็นเพื่อส่งเสริมให้บริหารก่อนหน้าของอะดรีนาลี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์. Anaphylaxis เป็นอันตรายถึงชีวิตเกิดอาการแพ้เป็นระบบที่เกิดขึ้นหลังจากการสัมผัสกับสารที่ก่อให้เกิดโรคภูมิแพ้ การบริหารเวลาที่เหมาะสมของกล้ามอะดรีนาลีนคือการรักษาของทางเลือกสำหรับการควบคุมอาการและลดการเสียชีวิต จุดประสงค์ของเราคือการตรวจสอบการบริหารจัดการนอกโรงพยาบาลของภูมิแพ้ในผู้ป่วยที่ได้รับการดูแลในระดับตติยภูมิแผนกฉุกเฉินเด็กในเมือง (PED) วิธีการ เราดำเนินการทบทวนแผนภูมิย้อนหลังตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2008 ถึงมกราคม 2010 ของผู้ป่วยที่มีอายุน้อยกว่า 18 ปีหรือผู้ที่ได้รับการดูแลใน PED สำหรับภูมิแพ้ ข้อมูลที่ถูกสกัดโดยหนึ่งในการตรวจสอบและการรวมข้อมูลประชากรอาการผู้ป่วยประวัติทางการแพทย์ที่ผ่านมายายา (รวมถึงเส้นทางและผู้ให้บริการ) และจำหน่ายสุดท้าย ผล. เราได้ตรวจสอบ 218 กรณีของภูมิแพ้ในเด็ก 202 อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยเป็น 7.4 ปี; 56% ของผู้ป่วยเป็นเพศชาย รวม 214 (98%) ประจักษ์อาการในระบบทางผิวหนัง / เยื่อเมือกที่มีอาการระบบทางเดินหายใจ 68%, 44% มีอาการระบบทางเดินอาหารและ 2% มีความดันโลหิตต่ำ หกสิบเจ็ดเปอร์เซ็นต์มีประวัติก่อนหน้าของอาการแพ้และ 38% มีประวัติของโรคหอบหืด เจ็ดสิบหกเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยที่นำเสนอด้วยภูมิแพ้กับผลิตภัณฑ์อาหาร 8% เป็นยา 1% ถึงเหล็กและ 16% ต่อสารก่อภูมิแพ้ที่ไม่รู้จัก ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นที่บ้านหรือกับสมาชิกในครอบครัว 87% ของเวลาและที่โรงเรียน 12% ของเวลา เพียง 36% ของผู้ป่วยที่พบกับเกณฑ์สำหรับภูมิแพ้ได้อะดรีนาลีนบริหารงานโดยบริการการแพทย์ฉุกเฉิน (EMS) ในผู้ป่วยที่ 26 พร้อมด้วยปฏิกิริยา anaphylactic ที่โรงเรียนได้รับ 69% อะดรีนาลีนพยาบาลโรงเรียน ของผู้ป่วยที่มีอาการภูมิแพ้ 117 ที่รู้จักกันคนที่อยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาในช่วงเวลาของการเกิดปฏิกิริยา anaphylactic 41% ได้รับอะดรีนาลีน ผู้ป่วยที่สิบสามได้เห็นจากแพทย์ก่อนที่จะมาถึง PED ที่; ทั้งหมดที่ได้รับอะดรีนาลีนที่สำนักงานแพทย์ รวมอะดรีนาลีนถูกกำหนดให้ 41% (89) ของ 218 กรณีก่อนที่จะมาถึง PED สรุปผลการวิจัย การประเมินผลของเราเปิดเผยอัตราที่ต่ำของการบริหารอะดรีนาลีนโดยผู้ให้บริการ EMS และพ่อแม่ / ผู้ป่วย การศึกษาเกี่ยวกับภูมิแพ้มีความจำเป็นที่จะส่งเสริมให้การบริหารงานก่อนหน้าของอะดรีนาลีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ เป็นระบบการคุกคามชีวิตแพ้ที่เกิดขึ้นหลังจากการติดต่อกับก่อให้เกิดอาการแพ้สาร งานฉีด epinephrine ทันเวลาเป็นทางเลือกในการรักษาเพื่อควบคุมอาการและลดการเสียชีวิต . วัตถุประสงค์ของเราคือเพื่อศึกษาการจัดการการปฏิบัติของการของผู้ป่วยในเมืองตติยภูมิเด็กแผนกฉุกเฉิน ( เป็ด ) วิธีการ เราได้ทำการตรวจสอบกราฟย้อนหลังตั้งแต่เดือนพฤษภาคม 2551 ถึงเดือน มกราคม 2553 18 ปีหรืออายุน้อยกว่าผู้ป่วยที่ได้รับการดูแลในเป็ดสำหรับการ . ข้อมูลถูกสกัดโดยนักสืบคนหนึ่ง และรวมข้อมูลส่วนบุคคลของผู้ป่วย อาการ ประวัติการรักษา โรคที่ใช้ ( รวมถึงเส้นทางและผู้ให้บริการ ) และครั้งสุดท้าย . ผลลัพธ์ เราดู 218 รายการใน 202 คน อายุเฉลี่ยของผู้ป่วยคือ 7.4 ปี ; 56 % ของผู้ป่วยเป็นเพศชาย ทั้งหมด 214 ( 98% ) ปรากฏอาการในระบบเยื่อเมือกผิวหนัง / 68 % มีอาการทางเดินหายใจ ร้อยละ 44 มีอาการทางเดินอาหารและ 2% มีความดันโลหิตต่ำ . หกสิบเจ็ดเปอร์เซ็นต์มีประวัติการแพ้ และร้อยละ 38 มีประวัติของโรคหอบหืด เจ็ดสิบหกเปอร์เซ็นต์ของผู้ป่วยด้วยการเสนอผลิตภัณฑ์อาหาร ร้อยละ 8 โรค ร้อยละ 1 เพื่อต่อย และร้อยละ 16 ถึงไม่รู้จัก allergens ปฏิกิริยาที่เกิดขึ้นที่บ้านหรือกับสมาชิกในครอบครัว 87 เปอร์เซ็นต์ของเวลา และที่โรงเรียน 12 เปอร์เซ็นต์ของเวลา เพียงร้อยละ 36 ของผู้ป่วยที่พบเกณฑ์การได้ฮอร์โมนอะดรีนาลีน ปกครองโดยระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉิน ( EMS ) ระหว่าง 26 ผู้ป่วยปฏิกิริยา anaphylactic ที่โรงเรียน 69 % ได้รับ epinephrine โดยพยาบาลโรงเรียน ของ 117 ผู้ป่วยทราบโรคภูมิแพ้ที่อยู่กับพ่อแม่ของพวกเขาในเวลาของปฏิกิริยา anaphylactic 41 % ได้รับอิพิเนฟริน ผู้ป่วย 13 ได้เห็นโดยแพทย์ก่อนที่จะมาเป็ด ; ทั้งหมดที่ได้รับฮอร์โมนอะดรีนาลีนที่สำนักงานของแพทย์ รวม , epinephrine ให้ 41 % ( 89 ) ของ 218 ราย ก่อนที่จะมาเป็ด . สรุป การประเมินของเราพบอัตราที่ต่ำของ epinephrine การบริหารโดย EMS ผู้ให้บริการและผู้ปกครอง / ผู้ป่วย การศึกษาเกี่ยวกับการขวางการกระตุ้นก่อนการบริหารของอีพิเนพรีน