4.2.3. The Role of Motivation in Sy

4.2.3. The Role of Motivation in Systemic Education and Risk Management

A simple view of behaviour change of any sort reflects two main elements, (1) competencies necessary to enact change (knowledge and skills) that is (2) “fuelled” through emotional factors (Psychology textbooks include in their definition of emotions the idea of emotions as “behavioural tendencies”. That is, a primary function of emotion is to motivate particular types of behaviour [65]). That fueling function is generally referred to as motivation. For any change behaviour, it assumes that a person “can do” the behaviour (i.e., has competence to think through and perform the behaviour) but it also assumes that a person wants to carry out some behaviour, the “will do” factor.

According to the motivational interviewing (MI) model, Miller and Rollnick [68] extend the can do and will do ideas to a sequence that emphasises being “willing, able, and ready” to make change. Willingness to change is tied to one’s emotional investment. In terms of the can do or ability factor, this represents an individual’s capacity and sense that a behaviour itself (e.g., hazard preparedness activity) can be effective (general efficacy), alongside confidence that they are able to carry out the behaviour (self-efficacy) [20]. The “ready” factor reflects the idea that changing behaviour now is better than doing it later.

The MI model focuses on the idea of “developing discrepancy” as part of the process to increase one’s willingness to consider change. The idea is to create a noticeable discrepancy between one’s current status and a value or a goal state. The more the discrepancy, the greater potential for motivation and the carrying out of some change behaviour, Representing an underlying philosophy that is relational (versus split) [43], there is a connection (i.e., a relationship) drawn between a current state of affairs and its degree of discrepancy from an imagined future. The “discrepancy space” itself represents motivational space. Thus, the idea of helping people “develop and amplify” discrepancy is intended to elicit motivation. Motivation that is intrinsic (from within) versus extrinsic (e.g., “I need to prepare because my teacher tells me I have to”) is the focus here (In terms of hazards mitigation, it is worth noting that we also favor extrinsic motivation (e.g., mandated land use planning, building codes and so forth). Mandated activities can co-exist with voluntary activities that children and families can adopt to help them protect themselves and their households in the event of a major hazardous event, mindful that regulation in relation to hazardous events comes with opportunities, opportunity costs, tipping points and so forth [36]).

As a discrepancy is first widened through discussions, it can then be “resolved” through “change talk.” This can include consideration of the advantages (and disadvantages) of change and begin to promote change talk that has increasing “commitment strength”. Increasing commitment strength can then help a person, classroom, or community to move along in the “stages of change” continuum [69]. Support for a motivational approach in the hazards preparedness literature has come from research that implicates increased motivation as key to initiating change (see review [3]). Thus, disaster preparedness education programs can include such discussions to help motivate children while at the same time providing them with a set of motivational tools for use in other contexts.

Preparedness education programs that introduce the idea of hazards and risk as challenges versus threats can also incorporate “discrepancy tools” to help children work from a current state of affairs to a more desirable future, including delineating vulnerable versus resilient pathways to the future. As part of that process, it could then further help them begin to learn about problems (i.e., current state of affairs) through a systemic and scientific understanding and then be able to picture and map an imagined future. Then, with the assistance of problem-solving tools, children can then begin to discuss and map out movement from present to future, mindful in the case of wicked problems [33] that the process quite often is non-linear.

As a result, as children develop more mature thinking, this process should include the idea that problems related to risk tend to get more effectively solved with holistic solutions: Ones that take account of both physical and human systems, employ systemic thinking strategies, use collaborative problem-solving, and so forth. Related to collaborative efforts, developing relationships and strengthening links between systems within a community would be thought to help develop a shared sense of motivation for both personal and collective action. This could of course include leveraging the school-youth-family network to initiate a community-wide focus on a problem. Thus, as children carry their learning, their motivation and growing sense of efficacy and mastery home with them, they can at the same time understand that schools and households are embedded in communities that are interconnected socially, occupationally, economically and in other ways. Helping them understand how to connect within a community would be thought to enhance their own learning while also potentially helping contribute to community-level competence, efficacy, and action. This can include for problems related to hazards preparedness and resilience [29] and a host of others. In other words, children can leverage their learning to help motivate their homes, and their communities, to act in important ways [2,47].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

4.2.3.บทบาทของแรงจูงใจในการศึกษาระบบบริหารความเสี่ยงองค์ประกอบหลักสอง, (1) ความสามารถจำเป็นต้องดำเนินการเปลี่ยนแปลง (ความรู้และทักษะ) ที่เป็น (2) "เติมพลัง" ผ่านปัจจัยทางอารมณ์ (ตำราจิตวิทยาไว้ในคำนิยามของของอารมณ์ความคิดของอารมณ์เป็น "แนวโน้มพฤติกรรม" สะท้อนมุมมองเรื่องของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของการเรียงลำดับใด ๆ คือ ฟังก์ชันหลักของอารมณ์คือการ จูงใจเฉพาะชนิดของพฤติกรรม [65]) Fueling ฟังก์ชันว่าโดยทั่วไปเรียกว่าแรงจูงใจ สำหรับใด ๆ เปลี่ยนแปลงพฤติกรรม มันถือว่า เป็นคน "ทำ" ในพฤติกรรม (เช่น มีความสามารถในการคิด และดำเนินพฤติกรรมการ) แต่ก็ยังถือว่า บุคคลต้องปฏิบัติพฤติกรรมบาง "จะทำ" ปัจจัยตามหัด interviewing (MI) แบบ มิลเลอร์และ Rollnick [68] ขยายสามารถทำ และจะทำความคิดลำดับที่เน้นการ "ยินดี สามารถ และพร้อม" เพื่อทำการเปลี่ยนแปลง ยินดีที่จะเปลี่ยนเป็นการเชื่อมโยงกับทุนทางอารมณ์ ในสามารถทำหรือความสามารถในการคูณ นี้หมายถึงกำลังของแต่ละบุคคลและความรู้สึกที่พฤติกรรมตัวเอง (เช่น อันตรายเตรียมความพร้อมกิจกรรม) มีประสิทธิภาพ (ประสิทธิภาพทั่วไป), ควบคู่ไปกับความมั่นใจว่าจะสามารถปฏิบัติพฤติกรรม (ตนเองประสิทธิภาพ) [20] ตัว "พร้อม" สะท้อนความคิดในการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมนี้ว่าดีกว่าทำในภายหลังแบบ MI ที่เน้นในความคิดของ "ความขัดแย้งพัฒนา" เป็นส่วนหนึ่งของการเพิ่มขึ้นของความตั้งใจในการพิจารณาเปลี่ยนแปลง ความคิดที่จะสร้างความขัดแย้งที่เห็นได้ชัดระหว่างสถานะปัจจุบัน และค่า หรือสถานะเป้าหมาย การเพิ่มเติมความขัดแย้ง ศักยภาพมากกว่าแรงจูงใจและการถือครองจากบางเปลี่ยนพฤติกรรม แสดงเป็นปรัชญาพื้นฐานที่สัมพันธ์กัน (เทียบกับแยก) [43], มีการเชื่อมต่อ (เช่น ความสัมพันธ์) ออกจากอนาคตเป็นเรื่องสมมติระหว่างสถานะปัจจุบันของกิจการและระดับของความขัดแย้ง "พื้นที่ความขัดแย้ง" ตัวแทนพื้นที่หัด ดังนั้น ความคิดในการช่วย "พัฒนา และขยาย" ความขัดแย้งคนมีวัตถุประสงค์เพื่อให้ได้รับแรงจูงใจ แรงจูงใจที่ intrinsic (จากภายใน) และสึกหรอ (เช่น, "ฉันต้องทำ เพราะครูของฉันบอกฉันได้") ได้ที่นี่ (ในด้านการบรรเทาสาธารณภัยอันตราย เป็นเร็ว ๆ ว่า เรายังชอบแรงจูงใจที่สึกหรอ (เช่น บังคับที่ดินวางแผนการใช้ การสร้างรหัสและต่อ ๆ) กำหนดกิจกรรมที่สามารถอยู่ร่วมกับกิจกรรมที่เด็ก และครอบครัวสามารถนำมาใช้เพื่อช่วยในการป้องกันตนเองและครอบครัวของพวกเขาในกรณีที่เป็นอันตรายในเหตุการณ์สำคัญ ระวังว่า ข้อบังคับเกี่ยวกับเหตุการณ์อันตรายที่มาพร้อมกับโอกาส โอกาสต้นทุน ให้ทิปจุดและต่อ ๆ [36])เป็นความขัดแย้งครั้งแรก widened ผ่านสนทนา มันสามารถแล้ว "แก้ไขได้" ผ่าน "เปลี่ยนพูดคุย" นี้สามารถรวมพิจารณา (ข้อดีข้อเสีย) ของการเปลี่ยนแปลง และเริ่มต้นการส่งเสริมการพูดคุยการเปลี่ยนแปลงที่มีการเพิ่ม "ความมั่น" เพิ่มความแข็งแรงมั่นแล้วช่วยบุคคล ห้องเรียน หรือชุมชนเพื่อย้ายไปตามความต่อเนื่อง "ระยะของการเปลี่ยนแปลง" [69] สนับสนุนวิธีการหัดในวรรณคดีอันตรายเตรียมความพร้อมมาจากงานวิจัยที่ implicates แรงจูงใจเพิ่มขึ้นเป็นคีย์การเริ่มต้นเปลี่ยนแปลง (ดูทบทวน [3]) ดังนั้น โปรแกรมการศึกษาเตรียมความพร้อมภัยพิบัติสามารถรวมสนทนาดังกล่าวจะช่วยจูงใจเด็กในขณะเวลาเดียวกันให้กับชุดของเครื่องมือหัดใช้ในบริบทอื่น ๆเตรียมความพร้อมหลักสูตรการศึกษาที่แนะนำความคิดของอันตรายและความเสี่ยงเป็นความท้าทายและภัยคุกคามยังสามารถรวม "เครื่องมือของความขัดแย้ง" เพื่อช่วยเด็กในการทำงานจากสถานะปัจจุบันของกิจการเพื่ออนาคตต้องการมากขึ้น รวมทั้ง delineating อ่อนแอเมื่อเทียบกับหลักความยืดหยุ่นไปในอนาคต เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการ จะสามารถแล้วช่วยพวกเขาเริ่มเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหา (เช่น สถานะปัจจุบันของกิจการ) ผ่านความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ และระบบ และจากนั้น จะสามารถภาพ และแผนที่ในอนาคตเป็นเรื่องสมมติ แล้ว ด้วยความช่วยเหลือแก้ไขปัญหาเครื่องมือ เด็กแล้วเริ่มต้นสนทนา และแผนที่ออกเคลื่อนไหวจากปัจจุบันสู่อนาคต ระวังในกรณีที่คนชั่วปัญหา [33] กระบวนการค่อนข้างบ่อยว่าไม่เชิงเส้นได้เป็นผลให้ เด็กพัฒนาความคิดเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น กระบวนการนี้ควรมีความคิดแก้ไขปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมีแนวโน้มจะ ได้รับมีประสิทธิภาพมากขึ้น ด้วยโซลูชั่นแบบองค์รวม: คนที่ใช้บัญชีของระบบทางกายภาพ และมนุษย์ จ้างกลยุทธ์คิดระบบ ใช้ร่วมกันแก้ปัญหา และอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับความพยายามร่วมกัน พัฒนาความสัมพันธ์ และเสริมสร้างการเชื่อมโยงระหว่างระบบภายในชุมชนจะคิดเพื่อช่วยพัฒนาความรู้สึกร่วมของแรงจูงใจสำหรับการดำเนินการรวม และส่วนบุคคล นี้แน่นอนอาจรวมถึงการใช้ประโยชน์จากเครือข่ายโรงเรียนเยาวชนครอบครัวเริ่มเน้นชุมชนทั้งปัญหา ดังนั้น เป็นเด็กมีการเรียนรู้ แรงจูงใจ และความเจริญเติบโตประสิทธิภาพและเป็นครูที่บ้านของพวกเขา พวกเขาสามารถในเวลาเดียวเข้าใจว่า โรงเรียนและครัวเรือนถูกฝังอยู่ ในชุมชนที่จะเข้าใจสังคม occupationally กาญจน์ และวิธีอื่น ๆ ช่วยให้เข้าใจวิธีการเชื่อมต่อภายในชุมชนจะมีความคิดเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพการเรียนรู้ของตนเองยังอาจช่วยนำไปสู่ความสามารถของระดับชุมชน ประสิทธิภาพ และการดำเนินการ ซึ่งอาจรวมถึงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับอันตรายเตรียมความพร้อม และความยืดหยุ่น [29] และของผู้อื่น ในคำอื่น ๆ เด็กสามารถใช้ประโยชน์การเรียนรู้เพื่อช่วยจูงใจบ้านของพวกเขา และชุมชน การดำเนินการในวิธีสำคัญ [2,47]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

4.2.3 บทบาทของการสร้างแรงจูงใจในระบบการศึกษาและการบริหารความเสี่ยงเป็นมุมมองที่เรียบง่ายของการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมของประเภทใดสะท้อนให้เห็นถึงสององค์ประกอบหลัก (1) competencies จำเป็นต้องตราการเปลี่ยนแปลง (ความรู้และทักษะ) ที่ (2) "เชื้อเพลิง" ผ่านปัจจัยทางอารมณ์ (จิตวิทยา ตำรารวมอยู่ในความหมายของพวกเขาจากความคิดอารมณ์ความรู้สึกของอารมณ์เป็น "แนวโน้มพฤติกรรม". นั่นคือฟังก์ชั่นหลักของอารมณ์คือการสร้างแรงจูงใจโดยเฉพาะประเภทของพฤติกรรม [65]) ฟังก์ชั่นเติมน้ำมันที่มักจะเรียกว่าเป็นแรงจูงใจ สำหรับพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงใด ๆ ก็สันนิษฐานว่าเป็นคน "สามารถทำ" พฤติกรรม (กล่าวคือมีความสามารถในการคิดและดำเนินการผ่านการทำงาน) แต่ก็ยังสันนิษฐานว่าคนต้องการที่จะดำเนินการพฤติกรรมบางอย่าง "จะทำ" ปัจจัยตามที่สร้างแรงบันดาลใจการสัมภาษณ์ (MI) รุ่นมิลเลอร์และ Rollnick [68] ขยายสามารถทำและจะทำลำดับความคิดที่เน้นความเป็น "ยินดีที่สามารถและพร้อม" ที่จะทำการเปลี่ยนแปลง ความเต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลงจะเชื่อมโยงกับการลงทุนทางอารมณ์ของคน ในแง่ของความสามารถทำหรือปัจจัยความสามารถนี้แสดงให้เห็นถึงความจุของแต่ละบุคคลและความรู้สึกว่าพฤติกรรมของตัวเอง (เช่นกิจกรรมการเตรียมความพร้อมเป็นอันตราย) ได้อย่างมีประสิทธิภาพ (การรับรู้ความสามารถทั่วไป) ควบคู่ไปกับความมั่นใจว่าพวกเขาจะสามารถที่จะดำเนินการการทำงาน (ตัวเอง ประสิทธิภาพ) [20] "ความพร้อม" ปัจจัยที่สะท้อนให้เห็นถึงความคิดที่ว่าการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมในขณะนี้จะดีกว่าที่จะทำมันในภายหลัง. รุ่น MI มุ่งเน้นไปที่ความคิดของ "ความแตกต่างในการพัฒนา" เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่จะเพิ่มความตั้งใจของคนที่จะต้องพิจารณาการเปลี่ยนแปลง ความคิดที่จะสร้างความแตกต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างสถานะปัจจุบันของคนและความคุ้มค่าหรือรัฐเป้าหมาย ยิ่งความแตกต่างที่มีศักยภาพมากขึ้นสำหรับแรงจูงใจและการดำเนินการของพฤติกรรมการเปลี่ยนแปลงบางอย่างแทนปรัชญาพื้นฐานที่เป็นเชิงสัมพันธ์ (เมื่อเทียบกับการแยก) [43], มีการเชื่อมต่อ (เช่นความสัมพันธ์) วาดระหว่างสถานะปัจจุบันของ กิจการและระดับของความแตกต่างจากจินตนาการในอนาคต "ความแตกต่างพื้นที่" ตัวเองเป็นตัวแทนของพื้นที่สร้างแรงบันดาลใจ ดังนั้นความคิดของการช่วยให้ประชาชน "ในการพัฒนาและขยาย" ความแตกต่างมีจุดมุ่งหมายที่จะล้วงเอาแรงจูงใจ แรงจูงใจที่แท้จริง (จากภายใน) กับภายนอก (เช่น "ฉันจำเป็นต้องเตรียมความพร้อมเพราะครูของฉันบอกฉันฉันต้อง") คือการมุ่งเน้นที่นี่ (ในแง่ของอันตรายบรรเทาผลกระทบก็เป็นที่น่าสังเกตว่าเรายังสนับสนุนการสร้างแรงจูงใจภายนอก ( เช่นได้รับคำสั่งการวางแผนการใช้ที่ดินการสร้างรหัสและอื่น ๆ ). กิจกรรมอาณัติสามารถอยู่ร่วมกับกิจกรรมความสมัครใจที่เด็กและครอบครัวสามารถนำมาใช้เพื่อช่วยในการป้องกันตัวเองและผู้ประกอบการของพวกเขาในกรณีที่เกิดเหตุการณ์ที่เป็นอันตรายที่สำคัญสติระเบียบว่าใน ความสัมพันธ์กับเหตุการณ์อันตรายที่มาพร้อมกับโอกาสที่ค่าใช้จ่ายในโอกาสที่จุดให้ทิปและอื่น ๆ [36]). ในฐานะที่เป็นความแตกต่างจะเพิ่มขึ้นครั้งแรกผ่านการอภิปรายก็สามารถ "การแก้ไข" ผ่าน "การพูดคุยการเปลี่ยนแปลง." นี้จะรวมถึงการพิจารณาของข้อดี (และข้อเสีย) ของการเปลี่ยนแปลงและเริ่มต้นในการส่งเสริมการพูดคุยการเปลี่ยนแปลงที่ได้เพิ่มมากขึ้น "ความมุ่งมั่นความแข็งแรง" เพิ่มความแข็งแรงความมุ่งมั่นแล้วจะช่วยให้คนในชั้นเรียนหรือชุมชนที่จะย้ายไปอยู่ใน "ขั้นตอนของการเปลี่ยนแปลง" ต่อเนื่อง [69] การสนับสนุนสำหรับวิธีการสร้างแรงบันดาลใจในวรรณคดีการเตรียมความพร้อมอันตรายได้มาจากการวิจัยที่ implicates แรงจูงใจเพิ่มขึ้นเป็นกุญแจสำคัญในการเริ่มต้นการเปลี่ยนแปลง (ดูความคิดเห็น [3]) ดังนั้นโปรแกรมการศึกษาการเตรียมความพร้อมภัยพิบัติสามารถรวมการอภิปรายดังกล่าวจะช่วยกระตุ้นให้เด็กขณะที่ในเวลาเดียวกันให้พวกเขามีชุดของเครื่องมือที่สร้างแรงบันดาลใจสำหรับการใช้งานในบริบทอื่น ๆ . การเตรียมความพร้อมโปรแกรมการศึกษาที่นำเสนอความคิดของอันตรายและความเสี่ยงที่เป็นความท้าทายเมื่อเทียบกับภัยคุกคามที่ยังสามารถ รวมเครื่องมือ "ความแตกต่าง" เพื่อช่วยให้เด็กทำงานจากสถานะปัจจุบันของกิจการเพื่ออนาคตที่พึงปรารถนามากขึ้นรวมทั้งความเสี่ยงเมื่อเทียบกับโทบี้ยืดหยุ่นทางเดินไปในอนาคต ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการที่มันจะแล้วต่อช่วยให้พวกเขาเริ่มที่จะเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหา (เช่นสถานะปัจจุบันของกิจการ) ผ่านความเข้าใจระบบและทางวิทยาศาสตร์และจากนั้นจะสามารถถ่ายภาพและแผนที่อนาคตคิด แล้วด้วยความช่วยเหลือของเครื่องมือในการแก้ปัญหาเด็กก็จะสามารถเริ่มต้นที่จะพูดคุยและแผนที่ออกเคลื่อนไหวจากปัจจุบันจนถึงอนาคตสติในกรณีของปัญหาคนชั่ว [33] ว่ากระบวนการที่ค่อนข้างบ่อยคือไม่เชิงเส้น. เป็นผลให้ ในขณะที่เด็กพัฒนาความคิดเป็นผู้ใหญ่มากขึ้นขั้นตอนนี้ควรจะรวมถึงความคิดที่ว่าปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงที่มีแนวโน้มที่จะได้รับการแก้ไขอย่างมีประสิทธิภาพกับการแก้ปัญหาแบบองค์รวม: คนที่ใช้บัญชีของทั้งสองระบบทางกายภาพและมนุษย์ใช้กลยุทธ์การคิดอย่างเป็นระบบใช้การแก้ปัญหาร่วมกัน เป็นต้น ที่เกี่ยวข้องกับความร่วมมือในการพัฒนาความสัมพันธ์และเสริมสร้างความเชื่อมโยงระหว่างระบบภายในชุมชนจะได้รับการคิดที่จะช่วยพัฒนาความรู้สึกร่วมกันของแรงจูงใจสำหรับการดำเนินการทั้งส่วนบุคคลและส่วนรวม ซึ่งอาจแน่นอนรวมถึงการใช้ประโยชน์จากเครือข่ายโรงเรียนเยาวชนครอบครัวที่จะเริ่มต้นการมุ่งเน้นที่ชุมชนทั้งในปัญหา ดังนั้นในขณะที่เด็กของพวกเขาดำเนินการการเรียนรู้การสร้างแรงจูงใจของพวกเขาและความรู้สึกที่เพิ่มขึ้นของบ้านรู้ความสามารถและการเรียนรู้กับพวกเขาพวกเขาสามารถในเวลาเดียวกันเข้าใจว่าโรงเรียนและผู้ประกอบการที่ฝังตัวอยู่ในชุมชนที่มีการเชื่อมต่อสังคมอาชีพเศรษฐกิจและวิธีการอื่น ๆ ช่วยให้พวกเขาเข้าใจวิธีการเชื่อมต่อภายในชุมชนจะได้รับความคิดที่จะส่งเสริมการเรียนรู้ของตัวเองในขณะที่ยังอาจช่วยให้นำไปสู่ความสามารถในระดับชุมชน, การรับรู้ความสามารถและการกระทำ นี้จะรวมถึงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับการเตรียมความพร้อมในอันตรายและความยืดหยุ่น [29] และโฮสต์ของผู้อื่น ในคำอื่น ๆ เด็กสามารถใช้ประโยชน์จากการเรียนรู้ของพวกเขาที่จะช่วยกระตุ้นให้บ้านของพวกเขาและชุมชนของพวกเขาที่จะทำหน้าที่ในรูปแบบที่สำคัญ [2,47]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

4.2.3 . บทบาทของแรงจูงใจในการศึกษาระบบบริหารความเสี่ยงและ

มุมมองที่เรียบง่ายของพฤติกรรมเปลี่ยนอะไรที่สะท้อนให้เห็นถึงสององค์ประกอบหลัก คือ ( 1 ) สมรรถนะที่จำเป็นกระทำการเปลี่ยนแปลง ( ความรู้และทักษะ ) ที่ ( 2 ) " เชื้อเพลิง " ผ่านปัจจัยด้านอารมณ์ ( ตำราจิตวิทยารวมอยู่ในคำนิยามของอารมณ์ ความคิด ของอารมณ์ เช่น " แนวโน้ม " ทางพฤติกรรม นั่นคือฟังก์ชันหลักของอารมณ์ที่จูงใจ โดยเฉพาะประเภทของพฤติกรรม [ 65 ] ) ที่ปั๊มทำงานโดยทั่วไปเรียกว่าแรงจูงใจ เพื่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรม ก็ถือว่าเป็นคน " ทำ " พฤติกรรม ( เช่น มีความสามารถด้านการคิดและแสดงพฤติกรรม ) แต่ก็ยังถือว่ามีคนต้องการดำเนินการบางอย่าง พฤติกรรม " จะทำ " ปัจจัย

ไปตามแรงจูงใจสัมภาษณ์ ( MI ) รุ่น มิลเลอร์ และ rollnick [ 68 ] ขยายสามารถทำได้ และจะทำการลำดับความคิดที่เน้นการ " ยินดี ได้ และพร้อมที่จะให้เปลี่ยน ความเต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลงขึ้นอยู่กับอารมณ์ในการลงทุน ในแง่ของการทำ หรือปัจจัยความสามารถนี้เป็นตัวแทนของแต่ละคนความสามารถและรู้สึกว่าพฤติกรรมตัวเอง ( เช่นกิจกรรมการเตรียมความพร้อมรับมือภัย ) ได้อย่างมีประสิทธิภาพ ( ความสามารถทั่วไป ) พร้อมกับความมั่นใจว่าพวกเขาจะสามารถดําเนินการ ( ตนเอง ) [ 20 ] " พร้อม " ปัจจัยสะท้อนความคิดที่ว่า การเปลี่ยนพฤติกรรมตอนนี้ ดีกว่าทำมันทีหลัง

มิแบบมุ่งเน้น " ความคิดของการพัฒนาความขัดแย้ง " ในฐานะที่เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการเพิ่มยินดีพิจารณาเปลี่ยนมีแนวคิดที่จะสร้างความแตกต่างที่เห็นได้ชัดระหว่างหนึ่งของสถานะปัจจุบันและค่าหรือเป้าหมายของรัฐ ยิ่งความขัดแย้ง , ศักยภาพมากกว่าแรงจูงใจ และการดําเนินการของบางเปลี่ยนพฤติกรรม เป็นปรัชญาพื้นฐานที่สัมพันธ์ ( และแยก ) [ 43 ] , มีการเชื่อมต่อ ( เช่นความสัมพันธ์ ) วาดระหว่างสถานะปัจจุบันของกิจการและระดับของความแตกต่างจากจินตนาการในอนาคต " ขณะนี้พื้นที่ " ที่ตัวเองแสดงพื้นที่สร้างแรงบันดาลใจ . ดังนั้น ความคิดของคนช่วย " พัฒนาและขยาย " ความขัดแย้งมีวัตถุประสงค์เพื่อกระตุ้นแรงจูงใจ แรงจูงใจที่เป็นเนื้อแท้ ( จากภายใน ) และภายนอก ( เช่น" ผมต้องเตรียมตัว เพราะครูของฉันบอกว่า ฉันต้อง " ) เป็นโฟกัสที่นี่ ( ในแง่ของการลดอันตราย มันเป็นมูลค่า noting ที่เราโปรดปรานแรงจูงใจภายนอก ( เช่น ในการวางแผนการใช้ที่ดิน , รหัสอาคารและอื่น ๆ )ในกิจกรรมที่สามารถอยู่ร่วมกับกิจกรรมที่เด็กและครอบครัวที่สามารถนำมาใช้เพื่อช่วยปกป้องตัวเองและครอบครัวของตนในเหตุการณ์สำคัญเหตุการณ์อันตราย ค่าใช้จ่าย โอกาสจดจ่อว่า ระเบียบเกี่ยวกับเหตุการณ์อันตรายที่มากับโอกาส tipping จุดและอื่น ๆ [ 36 ] )

ที่ใช้เป็นครั้งแรกโดยผ่าน การสนทนามันสามารถเป็น " แก้ไข " ผ่าน " เปลี่ยน พูดคุย นี้อาจรวมถึงการพิจารณาข้อดีและข้อเสียของการเปลี่ยนแปลงและเริ่มส่งเสริมการเปลี่ยนคุยได้เพิ่ม " ความมุ่งมั่น ความแข็งแรง " เพิ่มความแรงของความมุ่งมั่นสามารถช่วยให้คนเรียน หรือชุมชน เพื่อย้ายไปใน " ขั้นตอนการเปลี่ยนแปลง " ต่อเนื่อง [ 69 ]สนับสนุนแนวทางในการสร้างแรงบันดาลใจจากวรรณกรรมได้มาจากงานวิจัยที่เชื่อมโยงแรงจูงใจที่เพิ่มขึ้นเป็นคีย์เพื่อการริเริ่มเปลี่ยนแปลง ( ดูทบทวน [ 3 ] ) ดังนั้น การเตรียมความพร้อมรับมือภัยพิบัติ - โปรแกรมสามารถรวมการอภิปรายดังกล่าวจะช่วยกระตุ้นให้เด็ก ๆในขณะที่ในเวลาเดียวกันให้กับชุดของเครื่องมือสร้างแรงบันดาลใจสำหรับใช้ในบริบทอื่น ๆ .

เตรียมความพร้อมในการศึกษาโปรแกรมที่แนะนำความคิดของความอันตรายและความเสี่ยงที่ท้าทายและภัยคุกคามสามารถรวม " เครื่องมือที่ใช้ " เพื่อช่วยให้งานเด็กจากสถานะปัจจุบันของกิจการเพื่ออนาคตที่พึงปรารถนา รวมทั้งอธิบายช่องโหว่และยืดหยุ่นแนวทางในอนาคต เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนั้น มันก็ยังช่วยให้พวกเขาเริ่มเรียนรู้เกี่ยวกับปัญหา ( เช่นสถานะปัจจุบันของกิจการ ) ผ่านระบบทางวิทยาศาสตร์และความเข้าใจแล้วได้ภาพและแผนที่การคิดในอนาคต จากนั้น ด้วยความช่วยเหลือของเครื่องมือในการแก้ปัญหา , เด็กสามารถเริ่มหารือและแผนที่ออกเคลื่อนไหว จากปัจจุบันเพื่ออนาคต จดจ่อในกรณีของปัญหาชั่วร้าย [ 33 ] กระบวนการที่ค่อนข้างมักจะเป็นแบบ

ผลเป็นเด็กพัฒนาขึ้นเป็นผู้ใหญ่คิด กระบวนการนี้ควรมีความคิดว่า ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับความเสี่ยงมีแนวโน้มที่จะได้รับการแก้ไขได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วยโซลูชั่นแบบองค์รวม : คนที่ใช้บัญชีของระบบ ทั้งทางกายภาพ และมนุษย์ จ้างกลยุทธ์การคิดเชิงระบบ , การใช้ร่วมกันแก้ปัญหา เป็นต้น ที่เกี่ยวข้องกับความพยายามร่วมกัน ,การพัฒนาความสัมพันธ์และความเชื่อมโยงระหว่างระบบภายในชุมชนจะมีความคิดที่จะช่วยพัฒนา แบ่งปันความรู้สึกของแรงจูงใจสำหรับทั้งส่วนตัวและส่วนรวม การกระทํา นี้ของหลักสูตร ประกอบด้วย เยาวชนจากโรงเรียนเครือข่ายครอบครัวเพื่อเริ่มต้นชุมชนโฟกัสกว้างบนปัญหา ดังนั้น เป็นเด็กมีการเรียนรู้การเติบโตของแรงจูงใจและความรู้สึกมีประสิทธิภาพและการเรียนรู้ที่บ้านกับพวกเขาในเวลาเดียวกันสามารถเข้าใจว่า โรงเรียน และครัวเรือนจะฝังตัวอยู่ในชุมชนที่เชื่อมต่อกันไม่ได้ เศรษฐกิจ และสังคม ในรูปแบบอื่น ๆช่วยให้พวกเขาเข้าใจวิธีการเชื่อมต่อภายในชุมชนจะคิดเพื่อเสริมสร้างการเรียนรู้ของตนเองในขณะที่ยังอาจช่วยให้มีส่วนร่วมกับชุมชนระดับความสามารถ , ประสิทธิภาพ , และการกระทำ นี้จะรวมถึงปัญหาที่เกี่ยวข้องกับภัยความพร้อมและความยืดหยุ่น [ 29 ] และโฮสต์ของผู้อื่น ในคำอื่น ๆที่เด็ก ๆสามารถใช้ประโยชน์จากการเรียนรู้ ที่จะช่วยกระตุ้นให้บ้านของพวกเขาและชุมชนของพวกเขา การกระทำในทางที่สำคัญ 2,47 ]