Papaya is conventionally bred throu

Papaya is conventionally bred through pedigree and backcross methods (Storey, 1953; Manshardt, 1992), as well
as inbreeding of ambivalent males to produce homozygous females (Aquilizan, 1987). These procedures require at least six to eight generations to breed a homozygous line (Ray, 2002). Anther culture is a promising technique for shortening the breeding cycle via haploid production. The first attempt to utilize anther culture in papaya breeding was made by Litz and Conover (1978, 1979) In both cases, they induced haploid plantlets from anthers cultured in MS liquid basal medium with 1% activated charcoal, 3% sucrose, 0.1–0.5 mg l1 NAA and 1–2 mg l1 BA. Tsay and Su (1985) induced haploid plants and embryoids at a rate of 0.67% from anthers cultured in MS with 3% sucrose and 1% agar. However, neither of the two groups reported on the progress of the plants to maturity or their utilization either in breeding or fruit production

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มะละกอจะดี bred ผ่านสายเลือดและไหม้วิธี (ชั้น 1953 Manshardt, 1992), เช่นเป็น inbreeding ของผู้ชายไม่แน่ใจการผลิตหญิง homozygous (Aquilizan, 1987) ขั้นตอนเหล่านี้ต้องใช้อย่างน้อย 6-8 รุ่นขุนออยด์ (Ray, 2002) วัฒนธรรม anther เป็นเทคนิคหนึ่งสัญญาลดรอบการผสมพันธุ์ทางผลิต haploid ทำครั้งแรกใช้วัฒนธรรม anther มะละกอพันธุ์ Litz และโฮปมิลส์ (1978 แชมป์ร่วม 1979) ในทั้งสองกรณี พวกเขาเกิด plantlets haploid จากเหมือนอ่างใน MS เหลวโรคด้วย 1% การเรียกใช้ถ่าน 3% ซูโครส 0.1 – 0.5 mg l 1 NAA และ 1 – 2 mg l 1 BA Tsay และ Su (1985) เกิดพืช haploid และ embryoids อัตรา 0.67% จากเหมือนอ่างใน MS กับ agar ซูโครสและ 1% เป็น 3% อย่างไรก็ตาม ใช่สองกลุ่มรายงานเกี่ยวกับความคืบหน้าของพืชครบกำหนดหรือผู้ใช้ประโยชน์ ในการเพาะพันธุ์หรือผลผลิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มะละกอเป็นพันธุ์อัตภาพผ่านสายเลือดและวิธีผสมกลับ (ชั้น 1953; Manshardt, 1992) รวมทั้ง
เป็นการเจริญเติบโตของเพศชายเด็ดขาดในการผลิตหญิง homozygous (Aquilizan, 1987) ขั้นตอนเหล่านี้ต้องมีอย่างน้อยหกถึงแปดรุ่นจะก่อให้เกิดสายพันธุ์แท้ (เรย์, 2002) วัฒนธรรมอับละอองเกสรเป็นเทคนิคที่มีแนวโน้มในการลดรอบการเพาะพันธุ์ผ่านการผลิตเดี่ยว ความพยายามครั้งแรกที่จะใช้วัฒนธรรมในการปรับปรุงพันธุ์มะละกอที่ถูกสร้างขึ้นโดย Litz อับละอองเกสรและคอนโอเวอร์ (1978, 1979) ในทั้งสองกรณีที่พวกเขาชักนำต้นเดี่ยวจากอับเลี้ยงในอาหารสูตรพื้นฐาน MS ของเหลวที่มี 1% ถ่านกัมมันซูโครส 3% 0.1-0.5 มิลลิกรัมต่อลิตร 1 NAA และ 1-2 มิลลิกรัมต่อลิตร 1 BA Tsay และซู (1985) ชักนำพืชเดี่ยวและเอมบริในอัตรา 0.67% จากอับเลี้ยงใน MS ที่เติมน้ำตาลซูโครส 3% และวุ้น 1% อย่างไรก็ตามทั้งสองกลุ่มได้รายงานความคืบหน้าของพืชที่จะครบกําหนดหรือการใช้ประโยชน์ของพวกเขาทั้งในการปรับปรุงพันธุ์หรือการผลิตไม้ผล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มะละกอพันธุ์ซึ่งผ่านสายเลือดและวิธีการผสมกลับ ( ชั้น 1953 ; manshardt , 1992 ) รวมทั้ง
เป็นรูปการณ์ของชายหญิงสนใจผลิต homozygous ( aquilizan , 1987 ) กระบวนการเหล่านี้ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหกถึงแปดรุ่นพันธุ์ สายเงางาม ( เรย์ , 2002 ) การเพาะเลี้ยงอับเกสรตัวผู้เป็นเทคนิคที่มีศักยภาพการผลิตเนยขาวเพาะพันธุ์วงจรผ่านโครโมโซม .ความพยายามครั้งแรกที่จะใช้เพาะเลี้ยงเพาะมะละกอและทำโดย Litz Conover ( 1978 , 1979 ) ในทั้งสองกรณี พวกเขานำเดี่ยว ต้นจากอับเรณูที่เพาะเลี้ยงในอาหารเหลวสูตร MS 1% ถ่านกัมมันต์ ซูโครส 3 เปอร์เซ็นต์ 0.1 – 0.5 mg ผม  1 NAA 1 – 2 มิลลิกรัมต่อลิตร  1 บา . tsay และซู ( 1985 ) และโครโมโซมพืชและ embryoids ในอัตรา 067% จากอับละอองเกสรที่เพาะเลี้ยงในอาหารสูตร MS ที่มีซูโครส 3 เปอร์เซ็นต์และ 1% วุ้น อย่างไรก็ตาม ทั้งสองกลุ่มได้รายงานความคืบหน้าของพืชระยะสั้น หรือการใช้ของพวกเขาในการผลิตพันธุ์ หรือผลไม้