American author Kate Chopin (1850–1

American author Kate Chopin (1850–1904) wrote two published novels and about a hundred short stories in the 1890s. Most of her fiction is set in Louisiana and most of her best-known work focuses on the lives of sensitive, intelligent women.
Kate Chopin
Missouri History Museum, St. Louis, USA
Her short stories were well received in her own time and were published by some of America’s most prestigious magazines—Vogue, the Atlantic Monthly, Harper’s Young People, Youth’s Companion, and the Century. A few stories were syndicated by the American Press Association. Her stories appeared also in her two published collections, Bayou Folk (1894) and A Night in Acadie (1897), both of which received good reviews from critics across the country. About a third of her stories are children’s stories—those published in or submitted to children’s magazines or those similar in subject or theme to those that were. By the late 1890s Kate Chopin was well known among American readers of magazine fiction.

Her early novel At Fault (1890) had not been much noticed by the public, but The Awakening (1899) was widely condemned. Critics called it morbid, vulgar, and disagreeable. Willa Cather, who would become a well known twentieth-century American author, labeled it trite and sordid.

Some modern scholars have written that the novel was banned at Chopin’s hometown library in St. Louis, but this claim has not been able to be verified, although in 1902, the Evanston, Illinois, Public Library removed The Awakening from its open shelves—and the book has been challenged twice in recent years. Chopin’s third collection of stories, to have been called A Vocation and a Voice, was for unknown reasons cancelled by the publisher and did not appear as a separate volume until 1991.

Chopin’s novels were mostly forgotten after her death in 1904, but several of her short stories appeared in an anthology within five years after her death, others were reprinted over the years, and slowly people again came to read her. In the 1930s a Chopin biography appeared which spoke well of her short fiction but dismissed The Awakening as unfortunate. However, by the 1950s scholars and others recognized that the novel is an insightful and moving work of fiction. Such readers set in motion a Kate Chopin revival, one of the more remarkable literary revivals in the United States.

After 1969, when Per Seyersted’s biography, one sympathetic to The Awakening, was published, along with Seyersted’s edition of her complete works, Kate Chopin became known throughout the world. She has attracted great attention from scholars and students, and her work has been translated into other languages, including Chinese, Czech, Dutch, French, Galician, German, Hungarian, Italian, Japanese, Korean, Malayalam, Polish, Portuguese, Serbian, Spanish, Swedish, Turkish, and Vietnamese. (If you know of a translation into another language, would you write to us?) She is today understood as a classic writer who speaks eloquently to contemporary concerns. The Awakening, “The Storm,” “The Story of an Hour,” “Désirée’s Baby,” “A Pair of Silk Stockings,” “A Respectable Woman,” “Athénaïse,” and other stories appear in countless editions and are embraced by people for their sensitive, graceful, poetic depictions of women’s lives.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อเมริกันผู้แต่งเคทโชแปง (1850-1904) เขียนสองเผยแพร่นวนิยายและเรื่องสั้นเกี่ยวกับร้อยในช่วงปี 1890 สื่อการ ส่วนใหญ่นิยายของเธอตั้งอยู่ในรัฐลุยเซียนา และส่วนใหญ่ของการทำงานของเธอรู้จักเน้นชีวิตของลับ ผู้หญิงฉลาดเคทโชแปงพิพิธภัณฑ์ St. Louis สหรัฐอเมริกาเรื่องราวสั้น ๆ ของเธอได้รับอย่างดีในเวลาของตนเอง และเผยแพร่ โดยบางส่วนของนิตยสารอันทรงเกียรติที่สุดของอเมริกาซึ่งสมัย แอตแลนติกรายเดือน คนหนุ่มสาวของฮาร์เปอร์ เยาวชนของสหาย และศตวรรษ กี่เรื่องราวรวบรวมโดยการกดสมาคมอเมริกัน เรื่องราวของเธอยังปรากฏในชุดเผยแพร่ที่เธอสอง พื้น Bayou (1894) และคืน A Acadie (1897), ซึ่งทั้งสองได้รับรีวิวดีจากนักวิจารณ์ทั่วประเทศ ประมาณหนึ่งในสามของเรื่องราวของเธอเป็นเรื่องราวของเด็กซึ่งผู้ที่เผยแพร่ใน หรือส่งไปที่นิตยสารเด็กหรือที่คล้ายกันในเรื่องรูปแบบผู้ที่ โดยช่วงปี 1890 สื่อสาย เคทโชแปงรู้จักกันดีในหมู่อเมริกันอ่านนิยายนิตยสารนวนิยายของเธอก่อนที่ข้อบกพร่อง (1890) ก็ไม่ถูกมากพบประชาชน แต่ที่ตื่น (ย่าน) ได้อย่างกว้างขวางประณาม นักวิจารณ์เรียก morbid หยาบคาย และไม่ วิลลาเคเธอร์ ใครจะเป็นผู้รู้จักยี่สิบศตวรรษอเมริกันเขียน ชื่อเรื่อง trite และ sordidนักวิชาการสมัยใหม่บางคนได้เขียนนวนิยายถูกห้ามในไลบรารีของบ้านเกิดของโชแปงใน St. Louis แต่ข้อเรียกร้องนี้ยังไม่สามารถที่จะตรวจสอบ แม้ใน 1902 ห้องสมุดสาธารณะ Evanston รัฐอิลลินอยส์ เอาที่ตื่นจากชั้นวางของเปิดตัว และมีการท้าทายการจองสองครั้งในปีที่ผ่านมา ชุดของโชแปงที่สามของเรื่องราว เรียกการอาชีพ A และเสียง ถูกยกเลิก โดยผู้เผยแพร่ที่ไม่ทราบสาเหตุ และไม่ปรากฏเป็น volume ที่แยกต่างหากจนถึง 1991นวนิยายของโชแปงถูกลืมส่วนใหญ่หลังจากเธอตายในปี 2447 แต่หลายเรื่องสั้นของเธอปรากฏในเทนนิสเป็นภายใน 5 ปีหลังจากการตายของเธอ คนถูก reprinted ปี และช้าคนมาอ่านของเธออีกครั้ง ในช่วงทศวรรษ 1930 ชีวประวัติโชแปงปรากฏ ที่พูดดีของนิยายของเธอสั้น แต่ไล่ที่ตื่นเป็นโชคร้าย อย่างไรก็ตาม โดยมินิ นักวิชาการและคนรู้จักว่า นวนิยายเป็นงานที่ลึกซึ้ง และย้ายของนิยาย ผู้อ่านเช่นการเคลื่อนไหวฟื้นฟูเคทโชแปง หนึ่งของ revivals วรรณกรรมที่โดดเด่นมากขึ้นในสหรัฐอเมริกาหลังจาก 1969 เมื่อมีประกาศต่อ Seyersted ของประวัติ หนึ่งเห็นอกเห็นใจการตื่นที่ กับรุ่น Seyersted เป็นผลงานของเธอสมบูรณ์ เคทโชแปงเป็นที่รู้จักทั่วโลก เธอได้ดึงดูดความสนใจมากจากนักวิชาการและนักศึกษา และงานของเธอได้รับการแปลเป็นภาษาอื่น ๆ จีน เช็ก ดัตช์ ฝรั่งเศส กาลิเซีย เยอรมัน ฮังการี อิตาลี ญี่ปุ่น เกาหลี มาลายาลัม โปแลนด์ โปรตุเกส เซอร์เบีย สเปน สวีเดน ตุรกี และเวียดนาม (ถ้าคุณรู้จักการแปลเป็นภาษาอื่น จะเขียนให้เราไหม) วันนี้เธอจะเข้าใจว่าเป็นนักเขียนคลาสสิกที่พูด eloquently ไปกังวลร่วมสมัย ตื่น "เดอะพายุ "เรื่องราวของอันชั่วโมง "เด็กของ Désirée " A คู่ของไหมถุงน่อง, ""A เกียรติผู้หญิง "Athénaïse" เรื่องอื่น ๆ ปรากฏในรุ่นนับไม่ถ้วน และถูกโอบล้อม ด้วยแสดงความสำคัญ สง่างาม บทกวีของชีวิตผู้หญิงคนนั้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเขียนชาวอเมริกันเคทโชแปง (1850-1904) เขียนสองเล่มที่ตีพิมพ์และประมาณร้อยเรื่องสั้นในยุค 1890 ส่วนใหญ่ของนิยายของเธอตั้งอยู่ในรัฐหลุยเซียนาและทำงานส่วนใหญ่ที่รู้จักกันดีของเธอมุ่งเน้นไปที่ที่มีความสำคัญกับชีวิตของผู้หญิงที่ชาญฉลาด.
เคทโชแปงพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์มิสซูรีเซนต์หลุยส์สหรัฐอเมริกาเรื่องสั้นของเธอได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีในช่วงเวลาของเธอเองและถูกตีพิมพ์โดยบางส่วนของที่มีชื่อเสียงมากที่สุดของอเมริกานิตยสาร Vogue-, แอตแลนติกเดือนฮาร์เปอร์ของคนหนุ่มสาว, ร่วมเยาวชนและศตวรรษ เรื่องราวบางคนตีพิมพ์โดยสมาคมสื่อมวลชนอเมริกัน เรื่องราวของเธอปรากฏอยู่ในคอลเลกชันสองตีพิมพ์ของเธอลำธารพื้นบ้าน (1894) และในคืน Acadie (1897) ซึ่งทั้งสองได้รับความคิดเห็นที่ดีจากนักวิจารณ์ทั่วประเทศ ประมาณหนึ่งในสามของเรื่องราวของเธอเป็นเรื่องราวเหล่านั้นเด็กที่ตีพิมพ์ในหรือส่งไปยังนิตยสารเด็กหรือผู้ที่คล้ายกันในเรื่องหรือรูปแบบให้กับผู้ที่มี โดยช่วงปลายยุค 1890 เคทโชแปงเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ผู้อ่านชาวอเมริกันของนิยายนิตยสาร. นวนิยายของเธอในช่วงต้นที่ผิดพลาด (1890) ไม่ได้รับการสังเกตเห็นมากจากประชาชน แต่ตื่น (1899) ถูกประณามอย่างกว้างขวาง นักวิจารณ์เรียกมันว่าโรคหยาบคายและไม่ถูกใจ วิลลาเคเธอร์ที่จะกลายเป็นที่รู้จักกันดีในศตวรรษที่ยี่สิบนักเขียนชาวอเมริกันระบุว่ามันซ้ำซากและสกปรก. นักวิชาการบางคนที่ทันสมัยได้เขียนว่านวนิยายเรื่องนี้เป็นสิ่งต้องห้ามที่ห้องสมุดบ้านเกิดของโชแปงในเซนต์หลุยส์ แต่การเรียกร้องนี้ยังไม่ได้รับสามารถที่จะได้รับการยืนยัน ถึงแม้ว่าในปี 1902 ที่ชิคาโก, อิลลินอยส์, ห้องสมุดประชาชนตื่นลบออกจากชั้นวางเปิดและหนังสือเล่มนี้ได้รับการท้าทายครั้งที่สองในปีที่ผ่านมา คอลเลกชันที่สามของโชแปงของเรื่องราวที่ได้รับการเรียกว่าอาชีพและเสียงก็ไม่ทราบสาเหตุที่ถูกยกเลิกโดยสำนักพิมพ์และไม่ได้ปรากฏเป็นปริมาณที่แยกจากกันจนถึงปี 1991 นวนิยายของโชแปงถูกลืมส่วนใหญ่หลังจากการตายของเธอในปี 1904 แต่หลายของเธอ เรื่องสั้นปรากฏในกวีนิพนธ์ภายในห้าปีหลังจากการตายของเธอคนอื่น ๆ ถูกพิมพ์ในช่วงปีที่ผ่านมาและค่อยๆคนมาอีกครั้งในการอ่านของเธอ ในช่วงทศวรรษที่ 1930 ประวัติของโชแปงปรากฏตัวที่พูดกันดีของนิยายสั้นของเธอ แต่ไล่ตื่นเป็นโชคร้าย อย่างไรก็ตามในปี 1950 นักวิชาการและคนอื่น ๆ ได้รับการยอมรับว่านวนิยายเรื่องนี้เป็นงานที่ชาญฉลาดและการย้ายของนิยาย ผู้อ่านดังกล่าวตั้งในการเคลื่อนไหวการฟื้นฟูเคทโชแปงซึ่งเป็นหนึ่งในการฟื้นฟูวรรณกรรมที่โดดเด่นมากขึ้นในประเทศสหรัฐอเมริกา. หลังจากปี 1969 เมื่อชีวประวัติต่อ Seyersted คนหนึ่งเห็นใจตื่นตีพิมพ์พร้อมกับรุ่น Seyersted ของการทำงานที่สมบูรณ์ของเธอเคทโชแปง กลายเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก เธอได้รับความสนใจที่ดีจากนักวิชาการและนักศึกษาและการทำงานของเธอได้รับการแปลเป็นภาษาอื่น ๆ รวมทั้งจีน, เช็ก, ดัตช์, ฝรั่งเศส, กาลิเซีย, เยอรมัน, ฮังการี, อิตาลี, ญี่ปุ่น, เกาหลี, มาลายาลัม, โปแลนด์, โปรตุเกส, เซอร์เบีย, สเปน , สวีเดน, ตุรกี, เวียดนาม (ถ้าคุณรู้ว่าการแปลเป็นภาษาอื่นคุณจะเขียนถึงเรา?) เธอเป็นที่เข้าใจกันในวันนี้เป็นนักเขียนคลาสสิกที่พูดฉะฉานความกังวลร่วมสมัย ตื่น "พายุ", "เรื่องของชั่วโมงการ" "เด็กDésiréeของ", "คู่ถุงน่องผ้าไหม A," "ผู้หญิงเกียรติ", "Athénaïse" และเรื่องอื่น ๆ ที่ปรากฏในรุ่นที่นับไม่ถ้วนและได้รับการกอด สำหรับคนที่มีความสำคัญของพวกเขาสง่างามของบทกวีวิถีชีวิตของผู้หญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเขียนชาวอเมริกันเคทโชแปง ( 1850 – 1904 ) เขียนสองตีพิมพ์นวนิยายเรื่อง ร้อยเรื่องราวสั้นในอังกฤษ ส่วนใหญ่นิยายของเธอตั้งอยู่ในหลุยเซียน่า และส่วนใหญ่ของงานที่มีชื่อเสียงของเธอมุ่งเน้นไปที่ชีวิตของผู้หญิงฉลาดอ่อนไหว .

เคทโชแปงพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์เซนต์หลุยส์ , มิสซูรี , สหรัฐอเมริกา
เรื่องสั้นของเธอเป็นอย่างดีในเวลาของเธอเอง และถูกตีพิมพ์โดยบางส่วนของอเมริกาที่มีชื่อเสียงที่สุดของนิตยสาร Vogue , มหาสมุทรแอตแลนติกรายเดือน ฮาร์เปอร์ คนหนุ่มสาว เพื่อนเยาวชนและศตวรรษที่ ไม่กี่เรื่องราวที่ถูกตีพิมพ์โดยสมาคมสำนักพิมพ์อเมริกัน เรื่องราวของเธอที่ปรากฏในสองเผยแพร่คอลเลกชัน , ลำธารพื้นบ้าน ( 1894 ) และคืน คาดี ( 1897 )ซึ่งทั้งสองได้รับความคิดเห็นที่ดีจากนักวิจารณ์ทั่วประเทศ เกี่ยวกับหนึ่งในสามของเรื่องราวของเธอคือลูกหลานของเรื่องราวเหล่านั้น หรือส่งไปตีพิมพ์ในนิตยสารเด็กหรือผู้ที่คล้ายกันในเรื่องหรือหัวข้อที่เป็น โดยปลายยุค 1890 เคทโชแปงเป็นที่รู้จักในหมู่ผู้อ่านชาวอเมริกันนิตยสารนิยาย

นวนิยายเรื่องแรกของเธอผิด ( 1890 ) ไม่เคยได้รับมากสังเกตจากสาธารณะ แต่กระตุ้น ( 1899 ) เป็นอย่างกว้างขวางว่า นักวิจารณ์เรียกว่าร้าย หยาบคาย และหยาบคาย วิลลา เคเธอร์ ผู้ซึ่งจะกลายเป็นที่รู้จักกันดีในศตวรรษที่ยี่สิบอเมริกันผู้เขียน ป้ายมันเก่าและสกปรกโสมม

นักวิชาการสมัยใหม่บางคนได้เขียนนวนิยายห้ามที่โชแปงเป็นบ้านเกิดของห้องสมุดในเซนต์หลุยส์แต่การเรียกร้องนี้ยังไม่ได้สามารถที่จะตรวจสอบ ถึงแม้ว่าใน 1902 , Evanston , Illinois , ห้องสมุดสาธารณะถูกกระตุ้นจากชั้นวางเปิดและหนังสือได้รับการท้าทายสองปีล่าสุด เพลงของโชแปงสามคอลเลกชันของเรื่องราวต่างๆ จะได้รับการเรียกว่าเป็นอาชีพและเสียง ก็ไม่ทราบเหตุผลยกเลิกโดยผู้เผยแพร่และไม่ได้ปรากฏเป็นเล่มต่างหาก

จนถึงปี 1991นวนิยายของโชแปง ส่วนใหญ่ลืม หลังจากที่เธอเสียชีวิตใน 1904 , แต่หลายเรื่องสั้นของเธอปรากฏในกวีนิพนธ์ภายในห้าปีหลังจากการตายของเธอ คนอื่นพิมพ์ปี และค่อยๆ คนอีกมาอ่าน เธอ ในช่วงทศวรรษที่ 1930 เป็นโชแปงพระประวัติปรากฏซึ่งพูดดีของนิยายสั้นของเธอ แต่เลิกกระตุ้นเป็นโชคร้าย อย่างไรก็ตามโดยปี 1950 นักวิชาการและคนอื่น ๆได้รับการยอมรับว่านิยายเป็นทำงานที่ชาญฉลาดและการย้ายของนวนิยาย ผู้อ่าน เช่น ตั้งในการเคลื่อนไหว เคท โชแปง ฟื้นฟู หนึ่งในวรรณกรรมที่โดดเด่นกว่าสถาปัตยกรรมฟื้นฟูกอธิคในสหรัฐอเมริกา

หลังจาก 1969 เมื่อต่อ seyersted เป็นชีวประวัติ ที่ขี้สงสารให้ เผยแพร่ พร้อมกับ seyersted รุ่นเธอทำงานเสร็จสมบูรณ์เคท โชแปง กลายเป็นที่รู้จักไปทั่วโลก เธอดึงดูดความสนใจที่ดีจากนักศึกษา นักวิชาการ และผลงานของเธอได้รับการแปลเป็นภาษาอื่นๆรวมทั้งจีน , เช็ก , ดัตช์ , ฝรั่งเศส , สเปน , เยอรมัน , ฮังการี , อิตาลี , ญี่ปุ่น , เกาหลี , มาลายาลัม , โปแลนด์ , โปรตุเกส , รัสเซีย , สเปน , สวีเดน , ตุรกีและเวียดนาม ( ถ้าคุณทราบของการแปลเป็นภาษาอื่นคุณเขียนถึงเรา ? ) เธอวันนี้เข้าใจเป็นคลาสสิกนักเขียนที่พูดฉะฉานความกังวลร่วมสมัย Awakening " พายุ " " เรื่องของชั่วโมง " , " เดซีเร ที่รัก " " คู่ของถุงน่องผ้าไหม " , " ผู้หญิงที่น่านับถือ " ATH é na ไตเซ " และเรื่องอื่น ๆที่ปรากฏในรุ่นที่นับไม่ถ้วนและ embraced โดยคนของเขาที่อ่อนไหว ดีงามบทกวีวิถีของชีวิตของผู้หญิง