The highly raised hand commanding t

The highly raised hand commanding the army to retreat is slowly put down, Ye Li steadily looks towards the clearly elegant figure above the city tower, the many passing days of stifling depression, the fire deeply hidden in his heart as though it has been ignited, burning within his chest. He remembers, before their departure, the sheepskin map hung in the command tent, on it is marked the crisscrossing of hills and streams, that is his dream since young, that is the deeply dormant ambitions of the Nu Tribe.

He leads the elite warriors of the Nu Tribe, wanting to leap across this dangerous barrier, opening up a new world, to actually, right here, because of one woman, one pair of delicate jade-like hands, be stopped outside Du Cheng. This woman, has once made him open his eyes up to the unlimited possibilities Qi Ling holds, it is also this woman, who is currently separated from him by a wall, so close yet so far. And she, from start to finish, has not once lowered her head to give him one look.

She gave him a peerlessly beautiful desire, and she, had also, within these twenty three days, destroyed the dream he had since young.

The flame in his heart shining more brightly the more it burns, giving rise to the killing intent inside, a treacherous spark flashes past his eyes, Ye Li with a turn of his hand, snatches a strong bow from a nearby soldier, positioning the arrow onto it, the arrow pointing towards the city tower.

Even he himself does not understand, what he is waiting for, perhaps……

Perhaps, waiting for her to look at him……

“Sire……” Catching onto Ye Li’s abrupt move, Ke Zhan exclaims, but in the very moment he turns his head, he sees Ye Li in a state of utter desolation, those slightly curled lashes, soiled with snow dust, the instant he blinks, turns into tears, sliding down his sharply sculpted face. The words he wanted to say is halted in this very moment, stuck in his throat.

The bow slowly pulled back, until it forms a full moon, Ye Li stares towards the only person able to attract his eyes, under the sky filled with rising and falling snowflakes, she suddenly reveals a smile directed towards the distance, within his treasured memories, he has never once seen such smile of heartfelt joy from her before, as though overflowing with happiness, clear and elegant like chrysanthemums, like the brilliance of the moonlight.

Heart like a chord, stretched so much it gives rise to aching pain, the knuckles of his hand holding the bow glowing white, he grits his teeth, staring dead on ahead, such unwillingness to resign, filled with great despair……

The feather on the arrow slightly trembles, he tensely pulls back the string, to the strongest point before releasing, the arrow flies out like a shooting star.

A silver light piercing the air.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ช้าลงมือยกสูงบัญชาการทัพกรูด Ye Li อย่างต่อเนื่องมีลักษณะไปทางรูปหรูหราอย่างชัดเจนเหนือซิตี้ทาวเวอร์ หลายวันผ่านการยับยั้งภาวะซึมเศร้า ไฟที่ซ่อนอยู่ในหัวใจของเขาลึกราวกับว่ามันได้รับการติดไฟ การเผาไหม้ภายในหน้าอกของเขา เขาจำ ก่อนการเดินทาง แผนที่แกะแขวนในเต็นท์สั่ง มันถูกทำเครื่องหมาย crisscrossing ของภูเขาและลำธาร ที่เป็นความฝันของเขาตั้งแต่หนุ่มสาว ที่มีความทะเยอทะยานอยู่เฉย ๆ ลึกของเผ่านูเขานำนักรบของเผ่านู อยากกระโดดข้ามอุปสรรคนี้อันตราย เปิดโลกใหม่ จริง ขวาที่นี่ เพราะผู้หญิงคนหนึ่ง หนึ่งคู่มือบอบบางเหมือนหยก จะหยุด Cheng Du อยู่นอก ผู้หญิง ได้เมื่อเขาเปิดตาของเขาจนถึงขีดจำกัดที่หลิงฉีถือ ผู้หญิง ที่อยู่ปัจจุบันคั่นจากเขาเป็น ดังนั้น ปิดได้เพื่อให้ห่างไกล และเธอ ตั้งแต่ต้นจนจบ มีไม่เคยลดลงหัวของเธอเพื่อให้เขามองเธอให้เขามีความปรารถนาที่สวย peerlessly และเธอ ได้ ภายในวันที่ยี่สิบสามเหล่านี้ ถูกทำลายความฝันที่เขามีตั้งแต่หนุ่มสาวเปลวไฟในหัวใจของเขาส่องแสงสดใสมากขึ้นมากขึ้นมันเผาผลาญ ทำให้เกิดการเจตนาฆ่า ประกายทุจริตพุ่งผ่านดวงตาของเขา Ye Li กับเปิดมือของเขา มาฉวยเอาสิ่งฆ่าจากทหารใกล้เคียง การวางตำแหน่งลูกศรลง ลูกศรที่ชี้ไปทางซิตี้ทาวเวอร์แม้แต่ตัวเขาเองไม่เข้าใจ สิ่งที่เขารอ บางที...บางที รอเธอมองเขา..."สิเหร่..." จับลงย้ายทันทีทันใดของ Li ของ Ye, Ke Zhan exclaims แต่ในเวลาเขาเปิดหัวของเขา เขาเห็น Ye Li ในสถานะของ desolation ปี้ ขนตาม้วนงอเล็กน้อยเหล่านั้น ผที่เปื้อน ด้วยฝุ่นหิมะ ทันทีที่เขากะพริบ เปลี่ยนเป็นร้องไห้ เลื่อนลงหน้าแกะสลักคมชัด คำที่เขาต้องการบอกว่า จะหยุดในขณะนี้ ติดอยู่ในคอของเขาโบว์ค่อย ๆ ดึงกลับ จนกว่าจันทร์เต็มดวง Ye Li จ้องต่อเพียงคนเดียวสามารถดึงดูดตา ภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไป ด้วยเกล็ดหิมะขึ้น และตก รูปเธอก็เผยรอยยิ้มตรงไประยะทาง ภายในของเขามู้ดบอร์ เขาได้เคยเห็นรอยยิ้มของความสุขใจจากเธอก่อน เช่นว่าเต็มไป ด้วยความสุข ชัดเจน และสง่างามเช่นเบญจมาศ เช่นความสามารถของแสงจันทร์หัวใจเหมือนคอร์ด ยืดมากก็ก่อให้อาการเจ็บปวด สนับมือของเขามือที่ถือธนูที่เรืองแสงสีขาว เขา grits ฟันของเขา จ้องมองตายอยู่ข้างหน้า ไม่เต็มใจเช่นการลาออก เต็มไป ด้วยความสิ้นหวังดี...ขนนกบนลูกศรเล็กน้อย trembles เขา tensely ดึงกลับสายอักขระ ไปยังจุดที่แข็งแกร่งก่อนที่จะปล่อย ลูกศรลอยออกเช่นดาวแสงสีเงินเจาะอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มือยกขึ้นสูงบัญชาการกองทัพต้องล่าถอยจะช้าลงเจ้าหลี่อย่างต่อเนื่องมองไปทางรูปที่สง่างามอย่างชัดเจนเหนือหอคอยเมืองวันผ่านหลายยับยั้งภาวะซึมเศร้าไฟที่ซ่อนอยู่ลึกในหัวใจของเขาราวกับว่ามันได้รับการจุดประกาย การเผาไหม้ภายในหน้าอกของเขา เขาจำได้ว่าก่อนที่จะออกเดินทางแผนที่หนังแกะแขวนอยู่ในเต็นท์ของคำสั่งที่มันจะถูกทำเครื่องหมายครอบคลุมของภูเขาและลำธารที่เป็นความฝันของเขาตั้งแต่เด็กที่เป็นความทะเยอทะยานอยู่เฉยๆลึกของ Nu เผ่า. เขานำไปสู่ยอดนักรบ ของ Nu เผ่าอยากจะกระโดดข้ามสิ่งกีดขวางที่เป็นอันตรายนี้เปิดขึ้นในโลกใหม่จริงขวาที่นี่เพราะหญิงหนึ่งหนึ่งคู่ที่ละเอียดอ่อนมือหยกเหมือนจะหยุดนอก Du เฉิง ผู้หญิงคนนี้มีครั้งเดียวที่ทำให้เขาเปิดตาของเขาขึ้นไปยังไปได้ไม่ จำกัด ฉีหลิงถือก็ยังเป็นผู้หญิงคนนี้ที่จะถูกแยกออกจากเขาในขณะนี้ด้วยกำแพงใกล้ ๆ ดังนั้นเพื่อให้ห่างไกล และเธอตั้งแต่ต้นจนจบยังไม่ได้ครั้งเดียวลดลงหัวของเธอจะทำให้เขามอง. เธอทำให้เขามีความปรารถนาที่สวยงามไม่มีใครเสมอเหมือนและเธอยังได้ภายในยี่สิบสามวันทำลายความฝันที่เขามีมาตั้งแต่เด็ก. เปลวไฟ ในหัวใจของเขาส่องแสงสดใสมากขึ้นมากขึ้นมันเผาผลาญให้สูงขึ้นเพื่อเจตนาฆ่าภายในทรยศกะพริบประกายที่ผ่านสายตาของเจ้าหลี่กับเปิดจากมือของเขาฉวยโบว์ที่แข็งแกร่งจากทหารที่อยู่บริเวณใกล้เคียงตำแหน่งลูกศรบนมัน ลูกศรชี้ไปที่หอเมือง. แม้ตัวเขาเองไม่เข้าใจสิ่งที่เขากำลังรอบางที ...... บางทีอาจจะรอให้เธอมองไปที่เขา ...... "ฝ่าบาท ...... " จับลงบนย้ายทันทีทันใดเจ้าหลี่, Ke Zhan อุทาน แต่ในช่วงเวลาที่ดีเขาก็หันศีรษะของเขาเขาเห็นเจ้าหลี่ในรัฐรกร้างที่สุดบรรดาขดขนตาเล็กน้อยที่เปื้อนไปด้วยฝุ่นละอองหิมะทันทีที่เขากระพริบจะกลายเป็นน้ำตาเลื่อนลงบนใบหน้าของรูปปั้นของเขาอย่างรวดเร็ว คำพูดที่เขาอยากจะบอกว่าหยุดในขณะนี้ติดอยู่ในลำคอของเขา. โบว์ช้าดึงกลับมาจนมันเป็นคืนพระจันทร์เต็มดวงเจ้าหลี่จ้องต่อเพียงคนเดียวที่สามารถดึงดูดสายตาของเขาภายใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยการเพิ่มขึ้นของ และเกล็ดหิมะตกเธอก็เผยให้เห็นรอยยิ้มโดยตรงต่อระยะทางที่อยู่ในความทรงจำที่รักของเขาเขาไม่เคยเห็นครั้งรอยยิ้มเช่นของความสุขอย่างจริงใจจากเธอก่อนที่จะเป็น แต่ล้นไปด้วยความสุขความชัดเจนและสง่างามเช่นเบญจมาศเช่นความหมายของ แสงจันทร์. หัวใจเช่นคอร์ดยืดมากมันก่อให้เกิดอาการปวดปวดหัว, นิ้วมือของเขาถือคันธนูเรืองแสงสีขาวที่เขา grits ฟันของเขาจ้องมองที่ตายแล้วบนข้างหน้าไม่เต็มใจที่จะลาออกดังกล่าวเต็มไปด้วยความสิ้นหวังที่ดี ...... ขนที่ลูกศรเล็กน้อยสั่นเขาเคร่งเครียดกลับดึงสตริงไปยังจุดที่แข็งแกร่งก่อนที่จะปล่อยลูกศรบินออกมาเหมือนดาวยิง. แสงสีเงินเจาะอากาศ