Repurchase intention is defined as

Repurchase intention is defined as the individual’s judgment about buying a service again, the
decision to engage in future activity with a service provider and what form this activity will take
(Hellier et al., 2003; Zeithaml et al., 1996). We argue that repurchase intention, taking into account
the individual’s current situation and likely circumstances, is one of the most appropriate dependent
variables in any system of relationships designed to develop management insight and improved
strategic planning and service delivery. The other is actual behavior, which has not been selected in
this research, as it would not offer a true profile of the intention of non-attendees who may not have
returned as yet but intend to in the future.
Cronin and Taylor (1992) and Patterson et al. (1997) found that consumer satisfaction has a
significant impact on repurchase intention in a range of services. Crosby et al. (1990) also suggest that
future sales opportunities depend directly on trust and satisfaction in personal selling situations, while
Day et al. (1988) conclude that customer satisfaction is unquestionably the key determinant in
retaining current customers in professional services. Customer satisfaction increases a firm’s
profitability by developing customer retention (Hennig-Thurau and Klee, 1997) and has direct effects
on repurchase intention (Bahia et al., 2000). Early research (Patterson et al., 1997) identified the main
predictor of repurchase intention as customer satisfaction. Several researchers have looked at the
influence of satisfaction on loyalty and varying components of behavioral intent (White and Yu,
2005). Unlike these studies, this research examines repurchase intent specifically to capture the future
intent of those who are currently not attending. Previous research in the performing arts has identified
that patrons take temporary “leave” from arts attendance, based on personal circumstances such as the
birth of children, loss of loved ones and work commitments (Hume et al., 2006). The objective of this
work is to identify why consumers choose to return or not to return to the experience. For that purpose,
other behavior such as word of mouth, complaint behavior and switching behavior has not been
measured. On the basis of the aforementioned arguments, we predict the following:
H5. Customer satisfaction will be positively associated with repurchases intention.
Affective commitment reflects the consumer’s sense of belonging and involvement with a service
provider and as such is akin to emotional bonding (Cater and Zabkar, 2009). In other words, high
affective commitment might produce some “stickiness” in terms of loyalty behaviors such as
repurchase intention. In Shemwell et al.’s (1994) exploratory study of three service categories
(physicians, hairstylists, and auto mechanics), emotional bonding with the service provider was
positively correlated with higher levels of purchase intention. In a consumer behavior context, Dick
and Basu (1994) show that consumers with high levels of affective commitment tend to be guided by
their emotions rather than cognition when making future purchase decisions. Translated into our
context, customers with high affective commitment to the service provider are expected to rely on
their past affective experiences while making behavioral decisions. Based on previous studies and on
the reasoning discussed above, we advance the following hypothesis:
H6. Affective commitment will be positively associated with repurchase intention.
The model with its six hypotheses is shown in Figure 1. Relationships among the constructs were
empirically tested as described below.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Repurchase intention is defined as the individual’s judgment about buying a service again, thedecision to engage in future activity with a service provider and what form this activity will take(Hellier et al., 2003; Zeithaml et al., 1996). We argue that repurchase intention, taking into accountthe individual’s current situation and likely circumstances, is one of the most appropriate dependentvariables in any system of relationships designed to develop management insight and improvedstrategic planning and service delivery. The other is actual behavior, which has not been selected inthis research, as it would not offer a true profile of the intention of non-attendees who may not havereturned as yet but intend to in the future.Cronin and Taylor (1992) and Patterson et al. (1997) found that consumer satisfaction has asignificant impact on repurchase intention in a range of services. Crosby et al. (1990) also suggest thatfuture sales opportunities depend directly on trust and satisfaction in personal selling situations, whileDay et al. (1988) conclude that customer satisfaction is unquestionably the key determinant inretaining current customers in professional services. Customer satisfaction increases a firm’sprofitability by developing customer retention (Hennig-Thurau and Klee, 1997) and has direct effectson repurchase intention (Bahia et al., 2000). Early research (Patterson et al., 1997) identified the mainจำนวนประตูปรับเจตนาเป็นความพึงพอใจของลูกค้า มองที่นักวิจัยหลาย ๆอิทธิพลของความพึงพอใจสมาชิกและส่วนประกอบต่าง ๆ ของพฤติกรรมเจตนา (ขาวและยู2005) ซึ่งแตกต่างจากการศึกษานี้ งานวิจัยนี้ตรวจสอบปรับเจตนาโดยเฉพาะการจับภาพในอนาคตเจตนาของผู้ที่ไม่อยู่ในขณะนี้มาร่วม ศิลปะการวิจัยก่อนหน้านี้ได้ระบุว่าให้ลูกค้าใช้ชั่วคราว "ออก" จากการเข้างานศิลปะ ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ส่วนบุคคลเช่นการการเกิดของเด็ก การสูญเสียคนที่รักและผูกพันทำงาน (ฮูมและ al., 2006) วัตถุประสงค์นี้งานคือการ ระบุสาเหตุที่ผู้บริโภคเลือกกลับ หรือไม่กลับไปยังประสบการณ์ สำหรับวัตถุประสงค์นั้นลักษณะอื่น ๆ เช่นจากปาก ร้องเรียนพฤติกรรม และเปลี่ยนลักษณะการทำงานไม่ได้วัด โดยใช้อาร์กิวเมนต์ดังกล่าว เราทำนายต่อไปนี้:H5 ความพึงพอใจของลูกค้าจะสัมพันธ์บวกกับความตั้งใจ repurchasesมุ่งมั่นผลสะท้อนความรู้สึกของผู้บริโภคที่เป็นสมาชิกและมีส่วนร่วมกับบริการผู้ให้บริการและเป็นเหมือนกับยึดอารมณ์ (Cater และ Zabkar, 2009) ในคำอื่น ๆ สูงมุ่งมั่นผลอาจผลิตบาง "stickiness" ในรูปแบบของพฤติกรรมของสมาชิกเช่นปรับความตั้งใจ ศึกษาเชิงบุกเบิก (1994) ใน Shemwell et al. ของสามประเภทบริการ(แพทย์ hairstylists และกลไกอัตโนมัติ), ถูกยึดอารมณ์กับผู้ให้บริการบวก correlated มีระดับสูงของความตั้งใจซื้อ ในบริบทพฤติกรรมผู้บริโภค ดิ๊กและแสดง Basu (1994) ที่ผู้บริโภคระดับสูงของความมุ่งมั่นผลมักจะถูกแนะนำโดยตัดสินใจซื้อของอารมณ์มากกว่าประชานทำในอนาคต แปลของเราบริบท ลูกค้าที่ มีความมุ่งมั่นผลสูงไปยังผู้ให้บริการจะต้องอาศัยประสบการณ์ผ่านมาผลขณะตัดสินพฤติกรรม ตามการศึกษาก่อนหน้านี้ และในเหตุผลที่กล่าวถึงข้างต้น เราล่วงหน้าสมมติฐานต่อไปนี้:H6 ความมุ่งมั่นที่ผลจะสัมพันธ์บวกกับความตั้งใจในการปรับรูปแบบที่ มีสมมุติฐาน 6 จะแสดงในรูปที่ 1 ความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างถูกempirically ทดสอบตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความตั้งใจที่จะซื้อคืนมีการกำหนดเป็นการตัดสินใจของแต่ละบุคคลเกี่ยวกับการซื้อบริการอีกครั้งการตัดสินใจที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมในอนาคตกับผู้ให้บริการและสิ่งที่รูปแบบกิจกรรมนี้จะใช้เวลา
(Hellier et al, 2003;.. Zeithaml, et al, 1996) เราเถียงตั้งใจซื้อคืนที่คำนึงถึงสถานการณ์ปัจจุบันของแต่ละบุคคลและสถานการณ์ที่น่าจะเป็นหนึ่งในผู้ที่เหมาะสมที่สุดขึ้นอยู่กับตัวแปรในระบบของความสัมพันธ์ใดๆ ที่ออกแบบมาเพื่อพัฒนาความเข้าใจในการจัดการและการปรับปรุงการวางแผนเชิงกลยุทธ์และการให้บริการ อื่น ๆ ที่เป็นพฤติกรรมที่เกิดขึ้นจริงซึ่งยังไม่ได้รับการคัดเลือกในการวิจัยครั้งนี้มันจะไม่ได้นำเสนอรายละเอียดที่แท้จริงของความตั้งใจที่จะเข้าร่วมประชุมที่ไม่ใช่คนที่อาจจะไม่ได้กลับมาเป็นยังแต่ตั้งใจจะไปในอนาคต. โครนินเทย์เลอร์ (1992) และแพตเตอร์สันและอัล (1997) พบว่าความพึงพอใจของผู้บริโภคที่มีผลกระทบต่อความตั้งใจที่จะซื้อคืนในช่วงของการบริการ ครอสบีและอัล (1990) นอกจากนี้ยังชี้ให้เห็นว่าโอกาสในการขายในอนาคตขึ้นอยู่โดยตรงกับความไว้วางใจและความพึงพอใจในสถานการณ์ที่ขายส่วนบุคคลในขณะที่วัน et al, (1988) สรุปพึงพอใจของลูกค้าที่เด็ดปัจจัยสำคัญในการรักษาลูกค้าในปัจจุบันในการบริการระดับมืออาชีพ พึงพอใจของลูกค้าที่เพิ่มขึ้น บริษัท ฯในการทำกำไรโดยการพัฒนารักษาลูกค้า (หนิก-Thurau และ Klee, 1997) และมีผลโดยตรงในความตั้งใจที่จะซื้อคืน(Bahia et al., 2000) การวิจัยในช่วงต้น (แพตเตอร์สัน et al., 1997) ระบุหลักทำนายความตั้งใจซื้อคืนพึงพอใจของลูกค้าเป็น นักวิจัยหลายคนได้มองที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในความจงรักภักดีและชิ้นส่วนที่แตกต่างของพฤติกรรมเจตนา (สีขาวและสีทอง, 2005) ซึ่งแตกต่างจากการศึกษาเหล่านี้งานวิจัยนี้จะตรวจสอบความตั้งใจที่จะซื้อคืนเฉพาะในการจับภาพในอนาคตเจตนาของผู้ที่ยังไม่ได้เข้าร่วม งานวิจัยก่อนหน้าในศิลปะการแสดงที่มีการระบุว่าลูกค้าใช้ชั่วคราว "ลา" จากศิลปะการเข้าร่วมขึ้นอยู่กับสถานการณ์ส่วนบุคคลเช่นการเกิดของเด็ก, การสูญเสียคนที่รักและความมุ่งมั่นในการทำงาน (ฮูม et al., 2006) วัตถุประสงค์ของการนี้การทำงานคือการระบุเหตุผลที่ผู้บริโภคเลือกที่จะกลับหรือไม่กลับไปประสบการณ์ เพื่อที่พฤติกรรมอื่น ๆ เช่นคำพูดจากปากพฤติกรรมการร้องเรียนและการเปลี่ยนพฤติกรรมที่ไม่ได้รับการวัด บนพื้นฐานของการขัดแย้งดังกล่าวข้างต้นที่เราคาดการณ์ต่อไปนี้: H5 พึงพอใจของลูกค้าจะได้รับความสัมพันธ์เชิงบวกกับความตั้งใจที่จะซื้อคืน. มุ่งมั่นที่สะท้อนให้เห็นถึงความรู้สึกที่ส่งผลต่อผู้บริโภคเป็นเจ้าของและมีส่วนร่วมกับการบริการที่ผู้ให้บริการและเป็นเช่นนี้จะคล้ายกับพันธะทางอารมณ์ (ตอบสนองและ Zabkar 2009) ในคำอื่น ๆ ที่สูงมุ่งมั่นอารมณ์อาจผลิตบางคน"ยึดติด" ในแง่ของพฤติกรรมความจงรักภักดีเช่นความตั้งใจที่จะซื้อคืน ใน Shemwell et al. ของ (1994) การศึกษาสำรวจในสามประเภทบริการ(แพทย์ hairstylists และช่าง) พันธะทางอารมณ์กับผู้ให้บริการได้รับการมีความสัมพันธ์กับระดับที่สูงขึ้นของความตั้งใจซื้อ ในบริบทพฤติกรรมของผู้บริโภคที่ดิ๊กและซึ (1994) แสดงให้เห็นว่าผู้บริโภคที่มีระดับสูงของความมุ่งมั่นอารมณ์มีแนวโน้มที่จะได้รับคำแนะนำจากอารมณ์ความรู้สึกของพวกเขามากกว่าความรู้ความเข้าใจเมื่อการตัดสินใจซื้อในอนาคต แปลเป็นของเราบริบทลูกค้าที่มีความมุ่งมั่นสูงอารมณ์กับผู้ให้บริการที่คาดว่าจะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ที่ผ่านมาอารมณ์ของพวกเขาในขณะที่พฤติกรรมการตัดสินใจ จากการศึกษาก่อนหน้านี้และในเหตุผลที่กล่าวถึงข้างต้นเราก้าวหน้าสมมติฐานดังต่อไปนี้: H6 ที่ส่งผลต่อความมุ่งมั่นที่จะมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความตั้งใจที่จะซื้อคืน. รูปแบบที่มีหกสมมติฐานของมันคือการแสดงให้เห็นในรูปที่ 1 ความสัมพันธ์ระหว่างโครงสร้างที่ถูกทดสอบสังเกตุตามที่อธิบายไว้ด้านล่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความตั้งใจซื้อ หมายถึง การตัดสินใจเกี่ยวกับการซื้อบริการของแต่ละคนอีกครั้ง การตัดสินใจที่จะมีส่วนร่วมในกิจกรรมในอนาคต
กับผู้ให้บริการและสิ่งที่รูปแบบกิจกรรมนี้จะใช้
( hellier et al . , 2003 ; Zeithaml et al . , 1996 ) เรายืนยันว่าการประกาศเจตนาการเข้าบัญชี
สถานการณ์แต่ละสถานการณ์และแนวโน้มเป็นหนึ่งในตัวแปรที่เหมาะสมที่สุดในระบบใด ๆของ
ความสัมพันธ์ที่ออกแบบมาเพื่อพัฒนาความเข้าใจในการจัดการและปรับปรุง
วางแผนเชิงกลยุทธ์และบริการจัดส่ง . อีกพฤติกรรมที่แท้จริง ที่ไม่ได้ถูกเลือกใน
งานวิจัยนี้มันจะไม่เสนอรายละเอียดที่แท้จริงของเจตนาไม่เข้าร่วมประชุมที่อาจไม่ได้กลับมาเป็นยัง แต่ตั้งใจ

ใน อนาคตโครนินและ Taylor ( 1992 ) และ แพต et al . ( 2540 ) พบว่า ผู้บริโภคมีความพึงพอใจต่อ
) แต่ความตั้งใจในช่วงของการบริการ ครอสบี et al . ( 1990 ) ยังชี้ให้เห็นว่า
โอกาสการขายในอนาคตขึ้นอยู่กับความไว้วางใจและความพึงพอใจในการขายโดยตรงในสถานการณ์ที่ส่วนบุคคล ในขณะที่วัน
et al .( 1988 ) สรุปได้ว่า ความพึงพอใจของลูกค้าเป็นปัจจัยสําคัญในเด็ด
รักษาลูกค้าปัจจุบันในการบริการอย่างมืออาชีพ ความพึงพอใจของลูกค้าที่เพิ่มขึ้นของ บริษัท กำไร โดยการพัฒนา
รักษาลูกค้า ( และ เฮนนิค thurau คลี , 1997 ) และได้ผลโดยตรงต่อความตั้งใจซื้อ
( เฮีย et al . , 2000 ) งานวิจัย ( Patterson et al . , 1997 ) ระบุหลัก
ทำนายความตั้งใจซื้อ เช่น ความพึงพอใจของลูกค้า นักวิจัยหลายคนได้ดู
มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจในความจงรักภักดีและเปลี่ยนแปลงส่วนประกอบของเจตนาเชิงพฤติกรรม ( ขาว และ ยู
2005 ) ซึ่งแตกต่างจากการศึกษาเหล่านี้ งานวิจัยนี้ได้ศึกษาความตั้งใจซื้อเฉพาะเพื่อจับเจตนาของผู้ที่ยังไม่ได้เรียนในอนาคต

งานวิจัยก่อนหน้านี้ในศิลปะการแสดง ได้ระบุว่า ลูกค้าต้องใช้เวลา
ชั่วคราว " ไป " จากศิลปะเข้าร่วมประชุมตามสถานการณ์ส่วนบุคคลเช่น
บุตร , การสูญเสียคนที่คุณรักและผูกพัน ( ฮูม et al . , 2006 ) วัตถุประสงค์ของงานนี้คือการระบุสาเหตุ
ผู้บริโภคเลือกที่จะกลับหรือไม่กลับ เพื่อประสบการณ์
สำหรับวัตถุประสงค์ที่พฤติกรรมอื่น ๆเช่น word ของปาก พฤติกรรมการร้องเรียน และเปลี่ยนพฤติกรรมได้
วัด บนพื้นฐานของการขัดแย้งดังกล่าว เราทำนายต่อไปนี้ :
h5 . ความพึงพอใจของลูกค้าจะมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความตั้งใจความมุ่งมั่นสะท้อนตลาด .
อารมณ์ของผู้บริโภค ความรู้สึกของการเป็นสมาชิกและการมีส่วนร่วมกับบริการ
ผู้ให้บริการ และ เช่น คล้ายกับพันธะทางอารมณ์ ( รองรับและ zabkar , 2009 ) ในคำอื่น ๆสูง
อารมณ์ความมุ่งมั่นผลิตอาจบาง " ความเหนียว " ในแง่ของพฤติกรรมเช่น
ความตั้งใจซื้อคืน . ใน shemwell et al . ( 1994 ) การศึกษาเชิงสำรวจประเภทบริการ 3
( แพทย์ , ช่างทำผม , รถยนต์ , กลศาสตร์ ) อารมณ์ผูกพันกับผู้ให้บริการคือ