The high apparent dry matter digest

The high apparent dry matter digestibility of the two smaller, nondomestic
ruminant species (the Grant's and Thomson's gazelles) is of
interest. The data suggests that these non-domestic species might be
more efficient in converting forage into protein than the other
domestic and non-domestic species investigated. It is important to
note that the Grant's and Thomson's gazelles are intermediate feeders
and as such they are more likely to alter (adapt) diet selection under
varied environmental conditions, than their larger non-domestic,
grazer counterparts (Oryx and Wildebeest). It is seen that when
expressed in terms of their respective metabolic body mass the food
intake of the gazelles is lower than that of any of the other species
investigated. Since the Grant's gazelle utilizes approximately the same
amount of food as the Turkana goat and fat-tailed sheep, and the
Thomson's gazelle only slightly more, their lowfood intake per kg 75 is likely the result of the high digestibility (Talbot et al., 1965). The data
presented also support the previous findings of Rogerson (1968) that
the wildebeest has a 20–30% higher maintenance requirement per
kg75 than that of the domestic species. Fig. 1 depicts the amount of
food digested and intake by East African ruminants given ad libitum
food and water at an ambient temperature of 22 °C.
In conclusion, for the smaller species of ruminant, food intake per
kg body mass appears to be a more meaningful expression of productivity
than that of food intake per kg 75 since the gazelles eat less
food per kilogram of body mass than their domestic counterparts, the
sheep and goat. Furthermore, these gazelles appear much more digestive
efficient than any of the other species. However, these results are
only suggestive, and a detailed investigation of digestive efficiency on
different planes of nutrition and under controlled laboratory as well as
varied field conditions needs to be conducted before definite conclusions
can be drawn. While studies are currently in progress in our
laboratory, aim at investigating the low metabolic rate and metabolic
adaptation for surviving famines in zebu cattle, it would also be
interesting to find out if small wild and domestic desert ruminants
have a “metabolic switch” for surviving food shortages inherent in arid
habitats as suggested by Merkt and Taylor, (1994) and Choshniak et al.
(1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ย่อยเรื่องแห้งชัดเจนสูงสองขนาดเล็ก nondomesticเป็นสายพันธุ์ ruminant (gazelles แกรนท์และ Thomson)สนใจ ข้อมูลแนะนำว่า สายพันธุ์ไม่ใช่ในประเทศเหล่านี้อาจเป็นเพิ่มประสิทธิภาพในการแปลงดอกไม้เป็นโปรตีนมากกว่าอื่น ๆสายพันธุ์ในประเทศ และใน ประเทศไม่ใช่การตรวจสอบ มีความสำคัญโปรดทราบว่า แกรนท์และ Thomson gazelles ชามกลางและเป็นพวกเขามีแนวโน้มการเปลี่ยนแปลง (ปรับ) อาหารเลือกภายใต้สภาพแวดล้อมแตกต่างกัน มากกว่าความใหญ่ไม่ใช่ในประเทศคู่ grazer (โอรี่ซ์และกำลัง) เห็นว่าเมื่อแสดงเงื่อนไขของมวลนั้น ๆ ร่างกายเผาผลาญอาหารบริโภคของ gazelles จะต่ำกว่าที่ใด ๆ ของสายพันธุ์อื่น ๆการตรวจสอบ ตั้งแต่ละมั่งของเหลือใช้ประมาณเดียวกันอาหาร Turkana แพะและแกะหางไขมัน จำนวนและละมั่งทอมสันเพียงเล็กน้อย รับ lowfood ต่อกก. 75 มีแนวโน้มผลการย่อยสูง (ทัลบอต et al. 1965) ข้อมูลนำเสนอยังสนับสนุนผลการวิจัยก่อนหน้านี้ของ Rogerson (1968) ที่กำลังมีความต้องบำรุงรักษาสูงกว่า 20 – 30% ต่อkg75 กว่าของสายพันธุ์ในประเทศ รูปที่ 1 แสดงให้เห็นจำนวนให้อาหารที่ย่อยสลายและบริโภค โดยสัตว์เคี้ยวเอื้องแอฟริกาตะวันออก ad libitumอาหารและน้ำที่มีอุณหภูมิ 22 องศาเซลเซียสในการสรุป ตัวเล็กของ ruminant รับประทานอาหารต่อกก.ร่างกายมวลปรากฏ เป็นนิพจน์ที่มีความหมายของประสิทธิภาพรับประทานอาหารต่อกิโลกรัมที่ 75 ตั้งแต่ gazelles กินน้อยอาหารต่อกิโลกรัมของน้ำหนักร่างกายกว่าคู่ของพวกเขาในประเทศ การแกะและแพะ นอกจากนี้ gazelles เหล่านี้ปรากฏทางเดินอาหารมากขึ้นมีประสิทธิภาพมากกว่าสายพันธุ์อื่น ๆ อย่างใดอย่างหนึ่ง อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์เหล่านี้เป็นชี้นำเท่านั้น และการตรวจสอบรายละเอียดของประสิทธิภาพในการย่อยอาหารลำ ของโภชนาการ และภาย ใต้การควบคุมห้องปฏิบัติการเป็นเงื่อนไขฟิลด์แตกต่างกันต้องดำเนินการก่อนที่จะสรุปแน่นอนสามารถวาดด้วย ในขณะที่ศึกษาอยู่ในขณะนี้ดำเนินการอยู่ในเราห้องปฏิบัติการ จุดมุ่งหมายในการตรวจสอบอัตราการเผาผลาญต่ำ และเผาผลาญอาหารปรับตัวสำหรับ surviving กันดารในโค zebu มันจะมีสนใจที่จะค้นหาว่าสัตว์เคี้ยวเอื้องทะเลทรายป่า และในประเทศเป็นขนาดเล็กมี "สวิตช์เผาผลาญ" สำหรับการรอดตายอยู่ในที่แห้งแล้งขาดแคลนอาหารแหล่งที่อยู่อาศัยเป็นแนะนำด้วย Merkt และ เทย์เลอร์, (1994) และ Choshniak et al(1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชัดเจนย่อยแห้งสูงของทั้งสองขนาดเล็ก nondomestic
สายพันธุ์สัตว์เคี้ยวเอื้อง (คนเนื้อทรายแกรนท์และทอมสัน) เป็นของ
ที่น่าสนใจ ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สายพันธุ์ในประเทศอาจจะ
มีประสิทธิภาพมากขึ้นในการแปลงหญ้าอาหารสัตว์เข้ามาในโปรตีนกว่าที่อื่น ๆ
สายพันธุ์ในประเทศและในประเทศที่ไม่ใช่การตรวจสอบ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะ
ทราบว่าของแกรนท์และทอมสันเนื้อทรายดูดกลาง
และเป็นเช่นนี้พวกเขามีแนวโน้มที่จะปรับเปลี่ยน (ปรับตัว) การเลือกรับประทานอาหารภายใต้
สภาพแวดล้อมที่แตกต่างกันกว่าขนาดใหญ่ที่ไม่ใช่ในประเทศของพวกเขา
counterparts หญ้า (Oryx และครืน) จะเห็นได้ว่าเมื่อ
แสดงในรูปของมวลกายของตนการเผาผลาญอาหารที่
ปริมาณของเนื้อทรายที่ต่ำกว่าที่ใด ๆ ของสปีชีส์อื่น ๆ
ตรวจสอบ ตั้งแต่ละมั่งแกรนท์ใช้ประมาณเดียวกัน
ปริมาณของอาหารเป็นแพะ Turkana และแกะไขมันเทลด์และ
ละมั่งทอมสันเพียงเล็กน้อยมากขึ้นการบริโภค lowfood ของพวกเขาต่อกิโลกรัม 75 นั้นน่าจะเป็นผลของการย่อยสูง (ทัลบอต et al., 1965 ) ข้อมูลที่
นำเสนอยังสนับสนุนผลการวิจัยก่อนหน้าของเกอร์ (1968) ที่
ครืนมีความต้องการการบำรุงรักษาที่สูงขึ้น 20-30% ต่อ
kg75 กว่าสายพันธุ์ในประเทศ มะเดื่อ. 1 แสดงให้เห็นถึงปริมาณของ
อาหารที่ย่อยและการบริโภคโดยสัตว์เคี้ยวเอื้องแอฟริกาตะวันออกได้รับโฆษณา libitum
อาหารและน้ำที่อุณหภูมิ 22 ° C.
โดยสรุปสำหรับสายพันธุ์ที่มีขนาดเล็กของสัตว์เคี้ยวเอื้อง, การรับประทานอาหารต่อ
กิโลกรัมมวลกายที่ดูเหมือนจะเป็นความหมายมากขึ้น การแสดงออกของการผลิต
กว่าของการบริโภคอาหารกิโลกรัมละ 75 ตั้งแต่เนื้อทรายกินน้อย
อาหารต่อกิโลกรัมของมวลกายกว่า counterparts ในประเทศของพวกเขา,
แกะและแพะ นอกจากนี้เนื้อทรายเหล่านี้จะปรากฏมากขึ้นการย่อยอาหาร
มีประสิทธิภาพกว่าใด ๆ ของสายพันธุ์อื่น ๆ อย่างไรก็ตามผลเหล่านี้มี
การชี้นำเท่านั้นและตรวจสอบรายละเอียดของประสิทธิภาพการย่อยอาหารบน
เครื่องบินที่แตกต่างกันของสารอาหารและอยู่ภายใต้การควบคุมในห้องปฏิบัติการเช่นเดียวกับ
สภาพสนามที่แตกต่างกันจะต้องมีการดำเนินการก่อนที่จะได้ข้อสรุปที่ชัดเจน
สามารถวาด ขณะที่การศึกษาอยู่ในขณะนี้ความคืบหน้าของเราใน
ห้องปฏิบัติการมุ่งที่การตรวจสอบอัตราการเผาผลาญในระดับต่ำและการเผาผลาญ
การปรับตัวสำหรับการรอดตายอดอยากในวัววัวสีบิวก็ยังจะเป็น
ที่น่าสนใจเพื่อดูว่าขนาดเล็กในป่าและในประเทศเคี้ยวเอื้องทะเลทราย
มี "การเผาผลาญอาหารสวิทช์" สำหรับการรอดตาย การขาดแคลนอาหารอยู่ในที่แห้งแล้ง
แหล่งที่อยู่อาศัยตามที่แนะนำโดย MERKT และเทย์เลอร์ (1994) และ Choshniak et al.
(1995)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องบริการสูง สัมประสิทธิ์การย่อย nondomestic สองขนาดเล็กสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด ( แกรนท์และของทอมสันละมั่ง ) คือดอกเบี้ย ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าประเทศเหล่านี้ไม่ใช่สายพันธุ์อาจจะมีประสิทธิภาพมากกว่าในแปลงพืชอาหารสัตว์ในโปรตีนมากกว่าคนอื่น ๆประเทศและในประเทศชนิดที่ไม่ตรวจสอบ มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทราบว่าสิทธิ์ของทอมสันละมั่ง และจะดูดกลางและเช่นที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะเปลี่ยน ( ดัดแปลง ) อาหารที่เลือกภายใต้สภาวะแวดล้อมที่หลากหลายกว่าของพวกเขาที่มีขนาดใหญ่ไม่ภายในประเทศgrazer คู่ ( โอริกซ์ และ wildebeest ) จะเห็นได้ว่า เมื่อแสดงในแง่ของตนสลายมวลร่างกายอาหารการบริโภคของละมั่งต่ำกว่าที่ของใด ๆของสายพันธุ์อื่น ๆสอบสวน ตั้งแต่ของแกรนท์ละมั่งใช้ประมาณเดียวกันปริมาณของอาหารที่เป็นไขมันหาง Turkana แพะและแกะ และของทอมสันละมั่งเพียงเล็กน้อยเพิ่มเติม , การบริโภคของ lowfood กิโลกรัมละ 75 น่าจะเป็นผลของการย่อยได้สูง ( ทัลบอต et al . , 1965 ) ข้อมูลนำเสนอและสนับสนุนข้อมูลก่อนหน้านี้ของโรเจอร์ น ( 1968 )Wildebeest มี 20 - 30% สูงกว่าความต้องการต่อการบำรุงรักษาkg75 กว่าของสายพันธุ์ในประเทศ รูปที่ 1 แสดงให้เห็นปริมาณของย่อยอาหารและการบริโภค โดยปศุสัตว์แอฟริกาตะวันออกได้รับอย่างเต็มที่อาหารและน้ำที่อุณหภูมิ 22 องศาสรุป สำหรับขนาดเล็ก ชนิดของอาหารที่บริโภคต่อสัตว์เคี้ยวเอื้องกิโลกรัมน้ำหนัก ปรากฏเป็น การแสดงออกมากกว่าความหมายของผลผลิตกว่าของการบริโภคอาหาร กิโลกรัมละ 75 ตั้งแต่ละมั่งกินน้อยอาหารต่อกิโลกรัมของน้ำหนักกว่า counterparts ในประเทศของพวกเขาแกะและแพะ นอกจากนี้ ละมั่งเหล่านี้ปรากฏมากย่อยมากขึ้นมีประสิทธิภาพกว่าชนิดอื่น ๆ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์เหล่านี้เพียงข้อเสนอและรายละเอียดการตรวจสอบประสิทธิภาพในการย่อยอาหารต่างเครื่องบินของโภชนาการและควบคุมปฏิบัติการรวมทั้งสภาพสนามที่แตกต่างกันจะต้องดำเนินการก่อนสรุปแน่นอนสามารถวาด . ในขณะที่ศึกษาอยู่ในความคืบหน้าในของเราห้องปฏิบัติการ เล็งศึกษาต่ำ อัตราการเผาผลาญ และสลายการปรับตัวเพื่อการอยู่รอดทุพภิกขภัยในวัวเซบู ก็เป็นที่น่าสนใจเพื่อดูว่าป่าและทะเลทรายในสัตว์เคี้ยวเอื้องขนาดเล็กมีการ " เปลี่ยน " การเผาผลาญอาหารขาดแคลนอยู่ในที่แห้งแล้งเพื่อมีชีวิตรอดถิ่นที่เป็นข้อเสนอแนะจาก merkt และ Taylor ( 1994 ) และ choshniak et al .( 1995 )