12.11 SummaryIn this chapter we hav

12.11 Summary
In this chapter we have moved outside the conventional framework of market
economics to examine the regulatory system that has played such a vital part in the
shipping industry over the last 20 or 30 years. We started by identifying three
regulatory regimes which operate in the shipping industry, the Classification
Societies, the flag states and the coastal states.
The Classification Societies are the shipping industry’s internal regulatory system.
The mainstay of their authority is the Class Certificate which is issued when the
ship is built and updated by means of regular surveys throughout the life of the
ship. Without a Class Certificate a ship cannot obtain insurance and has little
commercial value.
Flag states make the laws which govern the commercial, and civil activities of the
merchant ship. Because different countries have different laws, the flag of registration
makes a difference. Registers can be subdivided into national registers, which treat
shipping companies in the same way as other national industries, and open registers
(flags of convenience) such as Liberia and Panama, which are set up with the specific
objective of earning revenue by offering commercially favourable terms of registration
as a service to shipowners. With the increasing globalization of the maritime industry,
open registers have become more prominent and half the world merchant fleet is now
registered under a foreign flag, which in practice usually means a flag of convenience.

Although each nation makes its own maritime laws, there are areas where it is
very advantageous if all countries have the same laws. On matters such as safe ship
design, collision avoidance, load lines, pollution, tonnage measurement and
certificates of competency it would be hopelessly impractical if each country had
different laws. Developing a standard framework of international law which avoids
this problem is achieved by means of international conventions. Maritime nations
meet to discuss a draft convention, which is finally agreed. Each country then
ratifies it and thereby undertakes to incorporate the terms of the convention into its
own national legislation. International conventions drawn up since the mid-1960s
cover a wide range of different subjects including the safety of life at sea, load
lines, crew training, tonnage measurement, terms and conditions of employment
of crew, oil pollution and the conduct of liner conferences. The three organizations
active in developing these conventions are IMO, ILO and the Shipping Committee
of UNCTAD.
Some countries do not ratify the conventions or allocate sufficient administrative
resources to enforcing them, leaving ‘loopholes’ in the system. Shipowners registered
in these countries are, in principle, able to operate outside the convention.
This brings us to the third form of regulation, the coastal state in whose waters
the ship is trading. The Law of the Sea permits coastal states to pass legislation
concerning the ‘good conduct’ of ships in its territorial waters. One important area
of legislation is pollution control, notably the US Oil Pollution Act 1990. In
addition there has been a recent trend towards ‘port state control’, whereby countries
enforce safety standards on the ships using their ports.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สรุป 12.11 ในบทนี้เราได้มีการเคลื่อนย้ายออกนอกกรอบเดิมของเศรษฐกิจ
ตลาดเพื่อตรวจสอบระบบการกำกับดูแลที่มีการเล่นเป็นส่วนสำคัญในอุตสาหกรรมการขนส่ง
ในช่วง 20 หรือ 30 ปี เราเริ่มต้นโดยการระบุระบอบการปกครองที่สาม
กฎระเบียบที่ทำงานในอุตสาหกรรมการขนส่ง, การจัดหมวดหมู่สังคม
รัฐและธงรัฐชายฝั่ง.
สังคมประเภทมีระบบการกำกับดูแลอุตสาหกรรมการขนส่งภายใน.
แกนนำของผู้มีอำนาจของพวกเขาเป็นใบรับรองชั้นซึ่งออกเมื่อเรือ
ถูกสร้างขึ้นและมีการปรับปรุงโดยวิธีการของการสำรวจประจำตลอดชีวิตของเรือ
ไม่มีใบรับรองชั้นเรือไม่สามารถได้รับการประกันและมีมูลค่าการค้าเล็ก ๆ น้อย ๆ
.
รัฐธงจะทำให้กฎหมายที่ควบคุมกิจกรรมเชิงพาณิชย์และพลเรือนของพ่อค้าเรือ
เพราะประเทศที่แตกต่างกันมีกฎหมายที่แตกต่างกันของธง
การลงทะเบียนทำให้ความแตกต่าง ลงทะเบียนสามารถแบ่งออกได้เป็นทะเบียนแห่งชาติซึ่งรักษา บริษัท ขนส่ง
ในลักษณะเดียวกับอุตสาหกรรมของชาติอื่น ๆ และลงทะเบียนเปิด
(ธงของความสะดวกสบาย) เช่นไลบีเรียและปานามา,ซึ่งได้รับการตั้งค่ากับที่เฉพาะเจาะจง
วัตถุประสงค์ของการสร้างรายได้ด้วยการเสนอเงื่อนไขที่ดีในเชิงพาณิชย์ของการลงทะเบียน
เป็นบริการให้กับเจ้าของเรือ กับโลกาภิวัตน์ที่เพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรมการเดินเรือ,
ลงทะเบียนเปิดได้กลายเป็นที่โดดเด่นมากขึ้นและครึ่งหนึ่งของเรือเดินสมุทรในโลกอยู่ในขณะนี้
จดทะเบียนภายใต้ธงต่างประเทศซึ่งในทางปฏิบัติมักจะหมายถึงธงของความสะดวกสบาย.

แม้ว่าแต่ละประเทศทำให้กฎหมายของตัวเองเกี่ยวกับการเดินเรือมีพื้นที่ที่มันเป็นประโยชน์มาก
ถ้าทุกประเทศมีกฎหมายเดียวกัน เมื่อเรื่องดังกล่าวเป็นเรือที่ปลอดภัยออกแบบ
หลีกเลี่ยงการชนกันของเส้นโหลดมลพิษวัดน้ำหนักและใบรับรอง
จากความสามารถก็จะทำไม่ได้อย่างสิ้นหวังถ้าแต่ละประเทศมีกฎหมายที่แตกต่างกัน
การพัฒนากรอบมาตรฐานของกฎหมายสากลที่หลีกเลี่ยง
ปัญหานี้จะประสบความสำเร็จโดยวิธีการของอนุสัญญาระหว่างประเทศ การเดินเรือประเทศ
พบเพื่อหารือการประชุมร่างซึ่งเป็นที่ตกลงกันในที่สุด แต่ละประเทศแล้ว
ให้สัตยาบันมันและจึงรับที่จะนำข้อตกลงของการประชุมเป็น
กฎหมายแห่งชาติของตัวเอง อนุสัญญาระหว่างประเทศวาดขึ้นตั้งแต่ช่วงกลางทศวรรษ 1960-
ครอบคลุมหลากหลายของวิชาที่แตกต่างกันรวมถึงความปลอดภัยของชีวิตในทะเลเส้น
ภาระการฝึกอบรมลูกเรือการวัดน้ำหนักและเงื่อนไขของการจ้างงานของ
ลูกเรือมลพิษน้ำมันและการดำเนินงานของการประชุมสายการบิน สามองค์กร
ใช้งานในการพัฒนาเหล่านี้จะมีการประชุม IMO, ilo และจัดส่งคณะกรรมการของอังค์ถัด
.
บางประเทศไม่ได้ให้สัตยาบันอนุสัญญาหรือจัดสรรทรัพยากรที่เพียงพอ
บริหารเพื่อให้มีบังคับพวกเขาออกจาก 'ช่องโหว่ในระบบ เจ้าของเรือที่จดทะเบียน
ในประเทศเหล่านี้เป็นในหลักการสามารถที่จะทำงานนอกการประชุม.
นี้นำเราไปสามรูปแบบของการควบคุมของรัฐชายฝั่งทะเลซึ่งอยู่ในน่านน้ำ
เรือมีการซื้อขายกฎหมายของทะเลชายฝั่งรัฐอนุญาตให้ผ่านกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับ
'การปฏิบัติที่ดีของเรือในน่านน้ำของตน
พื้นที่หนึ่งที่สำคัญของการออกกฎหมายการควบคุมมลพิษสะดุดตาน้ำมันกระทำเรามลพิษ 1990 นอกจาก
มีแนวโน้มล่าสุดต่อการควบคุมพอร์ตของรัฐด้วยเหตุนี้ประเทศ
บังคับใช้มาตรฐานความปลอดภัยบนเรือใช้พอร์ตของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

12.11 สรุป
ในบทนี้เราได้ย้ายนอกกรอบทั่วไปของตลาด
เศรษฐศาสตร์ระบบกำกับดูแลที่มีส่วนสำคัญในการตรวจสอบการ
ส่งอุตสาหกรรมปี 30 หรือ 20 ล่าสุด เราเริ่มต้น โดยระบุสาม
ระบอบกำกับดูแลการดำเนินงานในอุตสาหกรรมการขนส่ง การจัดประเภท
สังคม ธงชาติอเมริกา และรัฐชายฝั่ง
จำแนกสังคมได้จัดส่งสินค้าอุตสาหกรรมภายในกำกับดูแลระบบ
ซ่าของอำนาจของพวกเขามีใบรับรอง ชั้นที่ออกเมื่อการ
จัดสร้าง และปรับปรุง โดยการสำรวจเป็นประจำตลอดชีวิตของการ
จัดส่ง โดยไม่มีใบรับรองระดับเรือไม่ได้รับการประกันภัย และมีน้อย
มูลค่า
ธงอเมริกาทำให้กฎหมายที่ควบคุมกิจกรรมพาณิชย์ และพลเมืองของ
เรือพาณิชย์ เพราะต่างประเทศมีกฎหมายต่าง ๆ ธงลงทะเบียน
ทำให้ สามารถปฐมภูมิทะเบียนเป็นทะเบียนแห่งชาติ ซึ่งรักษา
บริษัทขนส่งสินค้าในลักษณะเดียวกับอุตสาหกรรมอื่น ๆ ชาติ และเปิดลงทะเบียน
(flags of convenience) ปานามาและไลบีเรีย ซึ่งถูกตั้งค่า ด้วยการ
วัตถุประสงค์ของการหารายได้ด้วยการนำเสนอข้อดีในเชิงพาณิชย์ทะเบียน
เป็นการบริการนี้ กับโลกาภิวัตน์ที่เพิ่มขึ้นของอุตสาหกรรมทางทะเล,
เปิดทะเบียนได้กลายเป็นที่โดดเด่นมาก และเป็นครึ่งโลกค้าเรือ
มักจดทะเบียนธงต่างประเทศ ที่ฝึกในจะหมายถึง การผ่อนคลายของธง

แม้ว่าแต่ละประเทศทำให้กฎหมายทางทะเลของตนเอง มีพื้นที่
ได้ประโยชน์มากถ้าทุกประเทศมีกฎหมายเดียวกัน ในเรื่องเช่นเรือปลอดภัย
ออกแบบ หลีกเลี่ยงการชน บรรทัด มลพิษ วัด tonnage และ
ใบรับรองความสามารถมันจะมีมากหากแต่ละประเทศมี
กฎหมายแตกต่างกัน กรอบมาตรฐานของกฎหมายระหว่างประเทศที่หลีกเลี่ยงการพัฒนา
ปัญหานี้ทำ โดยการประชุมนานาชาติ ประเทศทะเล
พบเพื่อหารือประชุมร่าง ซึ่งในที่สุดตกลงกัน แต่ละประเทศแล้ว
ratifies นั้น และจึงรับรวมเงื่อนไขการประชุมเข้าของ
กฎหมายแห่งชาติเป็นเจ้าของ ประชุมนานาชาติที่วาดขึ้นตั้งแต่ช่วงกลาง 1960
ครอบคลุมหัวข้อต่าง ๆ รวมถึงความปลอดภัยของชีวิตในทะเลที่หลากหลาย โหลด
บรรทัด การฝึกอบรมลูกเรือ วัด tonnage ข้อกำหนด และเงื่อนไขการจ้างงาน
เรือ มลพิษน้ำมัน และดำเนินการประชุมซับ องค์กร 3
จะใช้ในการพัฒนาแบบแผนเหล่านี้ IMO, ILO และคณะ กรรมการจัดส่ง
ของ UNCTAD
บางประเทศอนุมัติอนุสัญญา หรือจัดสรรเพียงพอบริหาร
ทรัพยากรการบังคับพวกเขา ออก 'จากช่องโหว่' ในระบบ ลงทะเบียนของ
ในประเทศเหล่านี้มี หลัก สามารถทำงานนอกแผน
นี้นำเราไปยังแบบฟอร์มสามของระเบียบ รัฐชายฝั่งในน่านน้ำ
ค้าเรือ ชายฝั่งอเมริกาผ่านกฎหมายอนุญาตให้กฎหมายของทะเล
เกี่ยวกับการ 'ประพฤติดี' ของเรือในน่านน้ำของ หนึ่งในพื้นที่สำคัญ
เป็นกฎหมายควบคุมมลภาวะ ยวดเราน้ำมันมลพิษกระทำ 1990 ใน
นอกจากนี้มีแนวโน้มล่าสุดต่อ 'พอร์ตควบคุมสถานะ' โดยประเทศ
บังคับใช้มาตรฐานความปลอดภัยบนเรือที่ใช้พอร์ตของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

12.11 สรุป
ในบทนี้เราได้เคลื่อนย้ายออกนอกกรอบทั่วไปที่ทางด้านเศรษฐศาสตร์ตลาด
ซึ่งจะช่วยในการตรวจสอบระบบกฎข้อบังคับที่มีบทบาทสำคัญในอุตสาหกรรม
ซึ่งจะช่วยในการส่งสินค้าที่ผ่านมามากกว่า 20 หรือ 30 ปีที่แล้ว เราจะเริ่มด้วยการระบุสาม
ระบอบกฎระเบียบที่ทำงานในอุตสาหกรรมการขนส่งการแบ่ง ประเภท
ซึ่งจะช่วยสังคมรัฐธงและรัฐชายฝั่งที่.
การแบ่ง ประเภท สังคมนั้นเป็นระบบระเบียบ ภายใน ของการส่งสินค้าอุตสาหกรรม.
หัวเรี่ยวหัวแรงที่อำนาจของตนคือใบรับรองซึ่งเป็นการออกเมื่อ
เรือได้ถูกสร้างขึ้นและปรับปรุงโดยใช้การสำรวจอย่างสม่ำเสมอตลอดอายุการใช้งานของ
เรือ โดยไม่มีใบรับรอง Class เรือที่ไม่สามารถรับประกัน ภัย และมีมูลค่าทางการค้า
น้อย.
รัฐธงทำให้กฎหมายที่ใช้ควบคุมการค้าและกิจกรรมพลเรือนของเรือ
ซึ่งจะช่วยให้ผู้จำหน่ายสินค้า เนื่องจากประเทศอื่นมีกฎหมายอื่นธงที่มีการจดทะเบียน
ซึ่งจะช่วยสร้างความแตกต่างให้ บันทึกสามารถแบ่งย่อยพื้นที่เข้าไปในประเทศที่ลงทะเบียนกับบริษัท
ซึ่งจะช่วยในการส่งสินค้าในแบบเดียวกับที่อุตสาหกรรมของประเทศอื่นๆและเปิดให้บริการลงทะเบียน
( Six Flags ความสะดวก)เช่นไลบีเรียปานามาและซึ่งได้รับการตั้งค่าด้วย
ซึ่งจะช่วยระบุวัตถุประสงค์ของรายได้รายได้โดยจัดให้บริการเชิงพาณิชย์ของเงื่อนไขเอื้อต่อการลงทะเบียน
เพื่อเป็นการให้บริการกับ shipowners พร้อมด้วยโลกา ภิวัตน์ ที่เพิ่มมากขึ้นของอุตสาหกรรมทางทะเล
เปิดให้บริการลงทะเบียนได้กลายเป็นโดดเด่นไปได้มากกว่านี้อีกและกลุ่มผู้ค้าระดับโลกที่มีครึ่งตอนนี้
จดทะเบียน ภายใต้ ธงจากต่างประเทศซึ่งในทางปฏิบัติโดยปกติหมายความว่าธงของความสะดวกสบาย.

แม้ว่าจะทำให้แต่ละประเทศกฎหมายทางทะเลของตัวเองมีพื้นที่ที่มีประโยชน์
ซึ่งจะช่วยเป็นอย่างมากถ้าหากทุกประเทศมีกฎหมายเดียวกัน ในเรื่องต่างๆเช่นตู้นิร ภัย เรือ
ซึ่งจะช่วยการออกแบบการหลีกเลี่ยงการปะทะกันสายโหลดมลพิษการวัดระวางและ
ใบรับรองความสามารถก็จะสามารถทำงานได้ผลจริงอย่างสิ้นหวังหากแต่ละประเทศได้
กฎหมายแตกต่างกันการพัฒนากรอบมาตรฐานของกฎหมายระหว่างประเทศที่หลีกเลี่ยง
ซึ่งจะช่วยแก้ไขปัญหานี้จะทำได้โดยการใช้อนุสัญญาระหว่างประเทศ ประเทศทางทะเล
ซึ่งจะช่วยในการพูดคุยเรื่องไปตามอนุสัญญาฉบับร่างซึ่งจะได้ตกลงกันไว้สุดท้าย แต่ละประเทศเข้าเป็น ภาคี แล้ว
ซึ่งจะช่วยได้และทำให้รัฐรับรองว่าจะมีข้อกำหนดของอนุสัญญาที่เข้าไปในการออกกฎหมาย
ซึ่งจะช่วยชาติของตัวเอง อนุสัญญาระหว่างประเทศขึ้นมาตั้งแต่ กลาง -1960 S
ตามมาตรฐานได้ฝาครอบทางเลือกที่หลากหลายของวิชาที่แตกต่างกันรวมถึงความ ปลอดภัย ของชีวิตในทะเลการโหลด
สายการฝึกอบรมลูกเรือการวัดระวางเงื่อนไขและข้อกำหนดของการจ้างงาน
ของลูกเรือมลพิษน้ำมันและการดำเนินการประชุมรอง 3 องค์กรที่ใช้งาน
ซึ่งจะช่วยในการพัฒนาการประชุมนี้มีอีโมสวัสดิการสังคมและการส่งให้คณะกรรมการ
ของหน่วยงานสหประชาชาติเองก็เกรงว่า.
บางประเทศไม่ได้ลงนามเป็น ภาคี อนุสัญญาหรือจัดสรรทรัพยากร
ซึ่งจะช่วยผู้ดูแลระบบไม่เพียงพอที่จะให้เขาออกจากการบังคับ'ช่องโหว่'ในระบบ shipowners จดทะเบียน
ในประเทศเหล่านี้อยู่ในหลักการสามารถใช้ได้อยู่ทางด้านนอกที่ประชุม.
นี้ได้นำเราไปที่แบบฟอร์มที่สามของกฎระเบียบของรัฐชายฝั่งที่อยู่ในเรือซึ่ง
ผืนน้ำที่มีการซื้อขายว่าด้วยกฎหมายทะเลที่อนุญาตให้รัฐชายฝั่งเพื่อไปยังออกกฎหมาย
ซึ่งจะช่วยในเรื่องของ'ดีของเรือที่อยู่ในน่านน้ำของตน หนึ่งพื้นที่สำคัญ
ซึ่งจะช่วยในการออกกฎหมายเป็นการควบคุมมลพิษที่มีน้ำมันให้เรามลพิษการกระทำ 1990 ใน
ซึ่งจะช่วยนอกจากนี้ยังมีแนวโน้มไม่นานมานี้มีการเข้าไปหา'การควบคุมของรัฐพอร์ต'ซึ่งประเทศ
ซึ่งจะช่วยบังคับใช้มาตรฐานความ ปลอดภัย บนเรือโดยใช้พอร์ตของพวกเขา