The freshwater Stinging catfish loc

The freshwater Stinging catfish locally known as Shingi (Heteropneustes fossilis) is exposed to various concentrations of analytical grade FeSO4.7H2O. The LC50 values for Fe2+ were found to be 109, 68 and 45 mg/l at 24, 48 and 72 hrs, respectively indicating that the toxicity increased with time. Gills appear to be the first target organ for iron toxicity followed by the liver and muscle. Moisture contents in fish tissue increased due to release of the toxicant by biological way. Protein and lipid contents are decreased and ash content is increased with the increase of exposure time. In contrast, iron is relatively nontoxic to Shingi fish at low dose, but long time exposure has adverse effects in fish tissue. Thus, exposure to iron salt at toxic level resulted in accumulation of iron in fish tissue. Hence, the consumption of this type of contaminated fish might have detremental effect on human health. However, this needs extensive study to make any final conclusion

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในท้องถิ่นเรียกว่า Shingi (ปลาจี fossilis) ปลาดุก Stinging ปลาสัมผัสกับความเข้มข้นต่าง ๆ วิเคราะห์เกรด FeSO4.7H2O ตรวจพบค่า LC50 สำหรับ Fe2 + เป็น 109, 68 และ 45 mg/l ใน 24, 48 และ 72 น. ตามลำดับแสดงว่า ความเป็นพิษที่เพิ่มขึ้นกับเวลา Gills ปรากฏ เป็นอวัยวะเป้าหมายแรกสำหรับความเป็นพิษของเหล็กตาม ด้วยตับและกล้ามเนื้อ เพิ่มจากรุ่น toxicant เนื้อหาความชื้นในเนื้อเยื่อปลา โดยวิธีชีวภาพ เนื้อหาโปรตีนและไขมันจะลดลง และเถ้าเนื้อหาจะเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มเวลารับแสง ในทางตรงกันข้าม เหล็กเป็นพิษทั้งค่อนข้าง Shingi ปลาในปริมาณที่ต่ำ แต่เวลาแสงยาวมีผลข้างเคียงในเนื้อเยื่อปลา ดังนั้น สัมผัสกับเกลือเหล็กพิษระดับผลในการสะสมของเหล็กในเนื้อเยื่อปลา ดังนั้น การบริโภคปลาปนเปื้อนชนิดนี้อาจมีผล detremental สุขภาพ อย่างไรก็ตาม นี้ต้องศึกษาอย่างละเอียดต้องมีบทสรุปสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำจืดที่กัดปลาดุกที่รู้จักเฉพาะ Shingi (Heteropneustes fossilis) สัมผัสกับความเข้มข้นต่างๆของเกรดวิเคราะห์ FeSO4.7H2O ค่า LC50 สำหรับ Fe2 + พบว่ามี 109, 68 และ 45 mg / l ที่ 24, 48 และ 72 ชั่วโมงตามลำดับแสดงให้เห็นว่าเป็นพิษเพิ่มขึ้นตามกาลเวลา เหงือกปรากฏเป็นอวัยวะเป้าหมายแรกสำหรับความเป็นพิษของเหล็กตามด้วยตับและกล้ามเนื้อ ความชื้นในเนื้อเยื่อของปลาเพิ่มขึ้นเนื่องจากการปล่อยสารพิษโดยว​​ิธีทางชีวภาพ โปรตีนและเนื้อหาไขมันลดลงและปริมาณเถ้าจะเพิ่มขึ้นกับการเพิ่มขึ้นของเวลาการเปิดรับแสง ในทางตรงกันข้ามเหล็กค่อนข้างปลอดสารพิษปลา Shingi ในขนาดต่ำ แต่การสัมผัสเป็นเวลานานมีผลกระทบในเนื้อเยื่อของปลา ดังนั้นการสัมผัสกับเกลือเหล็กในระดับที่เป็นพิษส่งผลให้เกิดการสะสมของธาตุเหล็กในเนื้อเยื่อของปลา ดังนั้นการบริโภคของชนิดของปลาที่ปนเปื้อนนี้อาจจะมีผลกระทบต่อสุขภาพของ detremental มนุษย์ แต่นี้ต้องศึกษาอย่างกว้างขวางใด ๆ ที่จะทำให้ข้อสรุปสุดท้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

น้ำจืด ปลาดุก ภายใน เรียกว่าแสบชินกิ ( มหาสมุทรแปซิฟิก ) สัมผัสกับความเข้มข้นต่าง ๆ ของ feso4.7h2o เกรดวิเคราะห์ ใช้ค่า LC ( , 50 ) fe2 พบเป็น 109 , 68 และ 45 มิลลิกรัมต่อลิตรที่เวลา 24 , 48 และ 72 ชั่วโมง ตามลำดับ แสดงว่าพิษที่เพิ่มขึ้นกับเวลา เหงือกปรากฏเป็นอวัยวะเป้าหมายแรกสำหรับเหล็กพิษตามด้วยตับและกล้ามเนื้อความชื้นในเนื้อเยื่อของปลาเพิ่มขึ้นเนื่องจากการปล่อยพิษได้โดยวิธีทางชีวภาพ โปรตีนและไขมันลดลง และปริมาณเถ้าเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มเวลาการเปิดรับแสง ในทางตรงกันข้าม , เหล็กค่อนข้างปลอดสารพิษกับชินกิปลาที่ dose ต่ำ แต่เวลาเปิดรับแสงนานได้ผลกระทบในเนื้อเยื่อปลา ดังนั้นการสัมผัสกับเกลือเหล็กระดับพิษส่งผลให้เกิดการสะสมของธาตุเหล็กในเนื้อเยื่อปลา ดังนั้น การบริโภคปลาชนิดนี้ปนเปื้อน อาจมีผลทำลายสุขภาพของมนุษย์ อย่างไรก็ตาม ต้องศึกษาอย่างละเอียด เพื่อให้ใด ๆ สุดท้ายสรุป