Sprint Planning Part Two focuses on

Sprint Planning Part Two focuses on how to implement the items that the Team decides to take on.
The Team forecasts the amount of items they can complete by the end of the Sprint, starting at the
top of the Product Backlog (in others words, starting with the items that are the highest priority for
the Product Owner) and working down the list in order. This is a key practice in Scrum: The Team decides
how much work it will complete, rather than having it assigned to them by the Product Owner. This makes for a
more reliable forecast because the Team is making it based on its own analysis and planning. While the
Product Owner does not have control over how much the Team signs up for, he or she knows that the
items are drawn from the top of the Product Backlog – in other words, the items that he or she has
rated as most important. The Team has the ability to lobby for items from further down the list; this
usually happens when the Team and Product Owner realize that something of lower priority fits easily
and appropriately with the high priority items.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การวางแผนการวิ่งส่วนที่สองมุ่งเน้นไปที่วิธีการดำเนินการรายการที่ทีมงานตัดสินใจที่จะใช้เวลาใน.
ทีมงานคาดการณ์ปริมาณของรายการที่พวกเขาสามารถดำเนินการในตอนท้ายของการวิ่งเริ่มต้นที่ด้านบนของ
ค้างผลิตภัณฑ์ (ในคำพูดของคนอื่น ๆ เริ่มต้นด้วยรายการที่มีความสำคัญสูงสุดสำหรับ
เจ้าของสินค้า) และการทำงานลงรายชื่อในลำดับที่ นี้คือการปฏิบัติที่สำคัญในการต่อสู้:ทีมตัดสินใจ
วิธีการทำงานมากมันจะเสร็จสมบูรณ์มากกว่าที่มีมันได้รับมอบหมายให้พวกเขาโดยเจ้าของสินค้า นี้ทำให้การคาดการณ์
น่าเชื่อถือมากขึ้นเพราะทีมงานจะทำให้มันขึ้นอยู่กับการวิเคราะห์ของตัวเองการวางแผนและ ในขณะที่เจ้าของสินค้า
ไม่ได้มีการควบคุมเท่าใดสัญญาณทีมขึ้นสำหรับเขาหรือเธอรู้ว่า
รายการที่จะดึงออกมาจากด้านบนของสินค้าค้าง - ในคำอื่น ๆรายการที่เขาหรือเธอได้
จัดอันดับเป็นส่วนสำคัญที่สุด ทีมมีความสามารถในการล็อบบี้สำหรับรายการจากต่อไปลงรายการนี​​้
มักจะเกิดขึ้นเมื่อทีมงานและเจ้าของสินค้าทราบว่าสิ่งที่มีความสำคัญลดลงเหมาะอย่างง่ายดาย
และเหมาะสมกับรายการที่มีความสำคัญสูง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิ่งวางส่วนที่สองเน้นวิธีการใช้สินค้าที่ทีมงานตัดสินใจที่จะใช้
ทีมคาดการณ์จำนวนของสินค้าที่สามารถทำให้เสร็จสมบูรณ์โดยวิ่ง ราคาเริ่มต้นที่
ด้านบนของยอดคงค้างสินค้า (ในบางคำ เริ่มต้น ด้วยสินค้าที่มีความสำคัญสูงสุดสำหรับ
เจ้าของผลิตภัณฑ์) และลงรายการในใบสั่ง นี่คือแบบฝึกหัดที่สำคัญใน scrum ได้: ทีมตัดสินใจ
งานเท่าใดจึงจะเสร็จสมบูรณ์ แทนที่จะ ได้กำหนดไว้ โดยเจ้าของผลิตภัณฑ์ นี้ช่วยให้สำหรับการ
เชื่อถือได้มากเนื่องจากทีมทำตามตนเองวิเคราะห์ และวางแผนการคาดการณ์ ในขณะ
เจ้าของผลิตภัณฑ์มีการควบคุมจำนวนทีมสัญญาณสำหรับ เขาหรือเธอทราบว่า
สินค้าถูกดึงจากด้านบนของยอดคงค้างสินค้าในคำอื่น ๆ สินค้าที่เขาหรือเธอได้
คะแนนเป็นสำคัญ ทีมงานที่มีความสามารถในการล็อบบี้สำหรับสินค้าลงรายการ นี้
มักจะเกิดขึ้นเมื่อทีมงานและเจ้าของผลิตภัณฑ์ทราบถึงบางสิ่งบางอย่างพอได้
และเหมาะสม กับสินค้าที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักวิ่งระยะสั้นส่วนการวางแผนทั้งสองจะเน้นไปที่การใช้งานรายการที่ทีมงานตัดสินใจที่จะทำได้ใน.
ที่ทีมงานการคาดการณ์ที่จำนวนของรายการที่สามารถทำได้โดยที่ด้านปลายของ Sprint ,การเริ่มต้นที่
ทางด้านบนสุดของ ผลิตภัณฑ์ ยังค้างมี(ในบางคนคำ,การเริ่มต้นด้วยรายการที่มีลำดับความสำคัญสูงสุดสำหรับ
ซึ่งจะช่วยให้เจ้าของ ผลิตภัณฑ์ )และการทำงานลงรายการในใบสั่งซื้อ โรงแรมแห่งนี้คือการปฏิบัติที่สำคัญในการแย่งกันทีมงานจะเป็นผู้กำหนด
ซึ่งจะช่วยได้อย่างไรมากงานจะเสร็จสมบูรณ์มากกว่าได้รับมอบหมายโดยเจ้าของ ผลิตภัณฑ์ โรงแรมแห่งนี้ทำให้น่าเชื่อถือมากขึ้นการประมาณการ
ซึ่งจะช่วยได้เนื่องจากทีมงานคือการทำให้ขึ้นอยู่กับการวางแผนและการวิเคราะห์ของตัวเอง ในขณะที่เจ้าของ
ผลิตภัณฑ์ ที่ไม่มีการควบคุมมากกว่าวิธีการอื่นๆอีกมากมายที่สังเกตเห็นทีมงานได้สำหรับเขาหรือเธอก็รู้ดีว่า
รายการที่ได้รับการดึงมาจากด้านบนของ ผลิตภัณฑ์ ล่วงหน้า - อยู่ในคำอื่นๆรายการที่เขาหรือเธอมี
พิกัดเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ทีมที่มีความสามารถที่จะล็อบบี้สำหรับรายการสินค้าออกจากรายการต่อไปนี้
ซึ่งจะช่วยโดยปกติแล้วจะเกิดอะไรขึ้นเมื่อเจ้าของทีมและ ผลิตภัณฑ์ ที่ตระหนักว่าบางสิ่งบางอย่างของลำดับความสำคัญต่ำกว่าเหมาะกับได้อย่างง่ายดายและ
ซึ่งจะช่วยให้เหมาะสมกับรายการลำดับความสำคัญสูง