The Last Judgement by Michelangelo

The Last Judgement by Michelangelo covers the wall behind the alter in the Sistine Chapel. The work depicts the second coming of Christ and, although the artist is clearly inspired by the Bible, it is his own imaginative vision that prevails in this painting.
The picture radiates out from the center figure of Christ, and Michelangelo has chosen to depict the various saints included in the work holding the instruments of their martyrdom rather than the actual scenes of torture.
When executing his "Last Judgement" it would seem that Michelangelo had been given artistic licence to paint scenes, not only from the Bible, but also from mythology. This shows great faith in the artist by his patron, Pope Paul III.
Unfortunately it was decided that works of art in sacred places had to be modest and a pupil of Michelangelo, Daniele da Volterra, was commissioned to cover the figures nakedness with loincloths and veils. Originally all the figures were naked but da Volterra's intervention earned him the nickname of the maker of breeches.
Other over painting was added in the next two centuries and for the same reason.
With the restoration of the chapel in the 1980's and 1990's only Daniele da Volterra's additions have been saved as part of the history of the painting, all other additions have now been removed.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วาระสุดท้ายโดย Michelangelo ครอบคลุมผนังที่อยู่เบื้องหลังการเปลี่ยนแปลงในโบสถ์ Sistine งานที่แสดงให้เห็นถึงการเสด็จมาครั้งที่สองของพระคริสต์และแม้ว่าศิลปินเป็นแรงบันดาลใจอย่างชัดเจนโดยพระคัมภีร์ก็คือวิสัยทัศน์ความคิดสร้างสรรค์ของตัวเองที่พัดในภาพนี้.
ภาพแผ่กระจายออกมาจากร่างศูนย์กลางของพระคริสต์และเกลันเจโลได้เลือกที่จะพรรณนา ธรรมิกชนต่างๆรวมอยู่ในงานที่ถือครองตราสารของความทุกข์ทรมานของพวกเขามากกว่าฉากที่เกิดขึ้นจริงจากการถูกทรมาน.
เมื่อการดำเนินการ "วาระสุดท้าย" ของเขาก็จะดูเหมือนว่าเกลันเจโลได้รับใบอนุญาตศิลปะการวาดฉากไม่เพียง แต่จากพระคัมภีร์ แต่ยังมาจาก ตำนาน. นี้แสดงให้เห็นความเชื่อที่ดีในการเป็นศิลปินโดยผู้มีพระคุณสมเด็จพระสันตะปาปาปอล iii.
แต่น่าเสียดายที่มันก็ตัดสินใจว่าผลงานศิลปะในสถานที่ศักดิ์สิทธิ์จะต้องเจียมเนื้อเจียมตัวและลูกศิษย์ของ Michelangelo, ดาดา Volterra ที่ได้รับมอบหมายเพื่อให้ครอบคลุมความเปลือยเปล่าของตัวเลขกับ loincloths และ ผ้าคลุม แต่เดิมตัวเลขทั้งหมดเปลือยกาย แต่การแทรกแซงของดา Volterra ทำให้เขาได้รับสมญานามจากผู้ผลิตกางเกงได้.
อื่น ๆ มากกว่าการวาดภาพที่ถูกเพิ่มเข้ามาในสองศตวรรษถัดไปและด้วยเหตุผลเดียวกัน.
ด้วยการบูรณะโบสถ์ในปี 1980 และปี 1990 เพียงดาดา เพิ่มเติม Volterra ได้รับการบันทึกไว้เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของการวาดภาพที่เพิ่มเติมอื่น ๆ ทั้งหมดได้รับการออกตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สุดท้ายการตัดสินใจโดย Michelangelo ครอบคลุมผนังด้านหลังดัดแปลงในชาเปลซิสติน งานภาพที่สองมาของพระเยซูคริสต์ และถึงแม้ศิลปินอย่างชัดเจน โดยได้รับแรงบันดาลใจจากพระคัมภีร์ เป็นนิมิตที่ prevails ในจินตนาการของเขาเอง ภาพนี้ภาพที่แผ่กระจายออกมาจากกึ่งกลางรูปของพระคริสต์ และ Michelangelo ได้เลือกที่จะพรรณนาต่างๆนักบุญรวมอยู่ในงานถือเครื่องดนตรีของความทุกข์ทรมานของพวกเขามากกว่าฉากจริงของการทรมานเมื่อรัน " พิพากษา " จะเห็นว่า Michelangelo ได้รับใบอนุญาตในการวาดฉากศิลปะไม่เพียง แต่จากพระคัมภีร์ แต่จากตำนาน . นี้แสดงให้เห็นศรัทธาในตัวศิลปินโดยผู้อุปถัมภ์ของเขา , สมเด็จพระสันตะปาปาเปาโลที่ IIIแต่ก็ตัดสินใจว่า ผลงานศิลปะในสถานที่อันศักดิ์สิทธิ์ต้องเจียมเนื้อเจียมตัวและลูกศิษย์ของ Michelangelo , Daniele ดา วอลแตร์ราก็รับหน้าที่ครอบคลุมร่างเปลือยเปล่ากับ loincloths ผ้าคลุมหน้าและ . แต่เดิมตัวเลขทั้งหมดเปลือย แต่การแทรกแซงของดา วอลแตร์รา เขาได้รับชื่อเล่นของผู้ผลิตของกางเกง .อีกรูปเพิ่มในอีกสองศตวรรษ และด้วยเหตุผลเดียวกันกับการฟื้นฟูโบสถ์ใน 1980 และ 1990 เพียง Daniele ดา วอลแตร์รา ก็เพิ่มได้ถูกบันทึกเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ของจิตรกรรม เพิ่มเติมอื่น ๆทั้งหมดได้ถูกลบออก