IntroductionPenicillium chrysogenum

Introduction
Penicillium chrysogenum is one of the most numerous eukaryotes
on earth with conidia present in concentrations up to
350 m
3 air and 15000 g
1 household dust (Beguin & Nolard
1994; Scott 2001). Even sampling from the upper-atmosphere
and the Antarctic has detected this ubiquitous fungus (Pitt
2000), and as experienced by Alexander Fleming (Fleming
1929), avoiding P. chrysogenum as a contaminant is near
impossible. Apart from readily acting as a food spoilage agent
(Samson et al. 2010), this fungus may have remained unremarked
by the scientific community if it were not for its
antibacterial producing properties.
In Sep. 1928, Fleming witnessed the contamination of one
of his Staphylococcus plates by Penicillium rubrum and observed
a halo of inhibition on his bacterial colonies (Fleming 1929).
The antibiotic effect from this mould was via the production of
the secondary metabolite penicillin, which was later refined
for production by Ernst Chain and Howard Florey (Henk et al.
2011). These three scientists were acknowledged for their
discovery by joint award of the Nobel Prize for Physiology or
Medicine in 1945.
The taxonomy and true identity of Fleming’s fungus was
initially and has remained persistently controversial. The
original penicillin-producing fungus was first described as
Penicillium rubum by the experienced mycologist Charles La
*

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำPenicillium chrysogenum เป็นหนึ่งของ eukaryotes จำนวนมากมากที่สุดในโลกกับ conidia ในความเข้มข้นขึ้นแอร์ 350 m 3 และฝุ่นบ้าน 15000 g 1 (Beguin และ Nolardปี 1994 สก็อต 2001) แม้แต่สุ่มตัวอย่างจากบรรยากาศบนและแอนตาร์กติกตรวจพบเชื้อรานี้แพร่หลาย (Pitt2000), และเป็นประสบการณ์ของอเล็กซานเดอร์เฟลมมิง (เฟลมิง1929), หลีกเลี่ยง chrysogenum P. เป็นสารปนเปื้อนอยู่ใกล้เป็นไปไม่ นอกจากทำหน้าที่เป็นตัวแทนอาหารเน่าเสียพร้อม(แซมสัน et al. 2010), เชื้อรานี้อาจยังคงมี unremarkedโดยชุมชนวิทยาศาสตร์ถ้ามันไม่ได้อยู่ในความยาปฏิชีวนะผลิตคุณสมบัติในกันยายน 1928 เฟลมิงเห็นการปนเปื้อนของของเขา Staphylococcus แผ่น โดย Penicillium rubrum และสังเกตhalo ของยับยั้งในอาณานิคมของแบคทีเรีย (1929 เฟลมิง)ยาปฏิชีวนะผลจากแม่พิมพ์นี้ได้ผ่านการผลิตกลั่นยาเพนนิซิลลิน metabolite รอง ซึ่งภายหลังสำหรับการผลิตโดยเอิร์นสท์โซ่และ Howard Florey (Henk et al2011) . เหล่านี้นักวิทยาศาสตร์ทั้งสามได้ยอมรับในการค้นพบ โดยร่วมรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยา หรือการแพทย์ในปีค.ศ. 1945ระบบและตัวตนแท้จริงของเห็ดราเฟลเริ่มต้น และมียังคงสามารถแย้ง ที่เชื้อรายาเพนนิซิลลินผลิตเดิมถูกอธิบายเป็นครั้งแรกPenicillium rubum โดย mycologist มีประสบการณ์ลาชาร์ลส์*

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
Penicillium chrysogenum
เป็นหนึ่งในยูคาริโอมากที่สุดบนโลกที่มีสปอร์อยู่ในความเข้มข้นถึง
350 เมตร 3 อากาศและ 15,000 กรัม 1 ครัวเรือนฝุ่น? (Beguin และ Nolard
ปี 1994 สกอตต์ 2001) แม้การสุ่มตัวอย่างจากบรรยากาศบนและแอนตาร์กติกตรวจพบเชื้อรานี้แพร่หลาย (พิตต์ 2000) และในขณะที่มีประสบการณ์โดยอเล็กซานเดเฟลมมิ่ง (เฟลมมิ่ง1929) หลีกเลี่ยง chrysogenum พีเป็นสารปนเปื้อนอยู่ใกล้เป็นไปไม่ได้ นอกเหนือจากพร้อมทำหน้าที่เป็นตัวแทนการเน่าเสียของอาหาร(แซมซั่น et al. 2010), เชื้อราชนิดนี้อาจจะยังคงไม่มีใครสังเกตโดยชุมชนวิทยาศาสตร์ถ้ามันไม่ได้สำหรับต้านเชื้อแบคทีเรียคุณสมบัติการผลิต. ในกันยายน 1928 เอียนเฟลมมิ่งเป็นสักขีพยานการปนเปื้อนของหนึ่งของเขาแผ่น Staphylococcus โดย Penicillium rubrum และสังเกตรัศมีการยับยั้งอาณานิคมแบคทีเรียของเขา(เฟลมมิ่ง 1929). ผลของยาปฏิชีวนะจากแม่พิมพ์นี้คือผ่านการผลิตของยาปฏิชีวนะสารรองซึ่งได้รับการกลั่นในภายหลังสำหรับการผลิตโดยเชนเอิร์นส์และโฮเวิร์ดFlorey (Henk et al. 2011) ทั้งสามนักวิทยาศาสตร์เป็นที่ยอมรับของพวกเขาสำหรับการค้นพบที่ได้รับรางวัลร่วมกันของรางวัลโนเบลสรีรวิทยาหรือการแพทย์ในปี1945 อนุกรมวิธานและตัวตนที่แท้จริงของเชื้อราเฟลมมิ่งเป็นครั้งแรกและยังคงถกเถียงกันเสมอ เชื้อรายาปฏิชีวนะที่ผลิตเดิมเป็นครั้งแรกเป็นPenicillium rubum โดยชาร์ลส์ที่มีประสบการณ์พฤกษศาสตร์เห็ดราลา*

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บทนำ
Penicillium เก๊กฮวยเป็นหนึ่งในมากที่สุดบนโลกกับยูแคริโอต
เดียปัจจุบันในความเข้มข้นขึ้น

350 เมตร
แอร์ 3 เครื่อง และ 15 , 000 กรัม
1 ครัวเรือนฝุ่น ( beguin & nolard
1994 ; สก็อต 2544 ) ได้จากการสุ่มตัวอย่างบนบรรยากาศ
และขั้วโลกใต้มีการตรวจพบเชื้อราทั่วไป ( Pitt
2000 ) และเป็นประสบการณ์โดย อเล็กซานเดอร์ เฟลมมิ่ง ( เฟลมมิ่ง
1929 ) หลีกเลี่ยงหน้าเก๊กฮวยเป็นสารปนเปื้อนอยู่ใกล้
เป็นไปไม่ได้ นอกเหนือจากการเน่าเสียอาหารพร้อมทำหน้าที่เป็นตัวแทน
( แซมซั่น et al . 2010 ) , เชื้อรานี้อาจยังคงมี unremarked
โดยชุมชนวิทยาศาสตร์ หากไม่ใช่ของแบคทีเรียผลิตคุณสมบัติ
.
ในกันยายน ปี 1928 เฟลมมิ่งเป็นพยาน การปนเปื้อนของแบคทีเรียโดยแผ่นหนึ่ง

rubrum เพนิซิลเลียม ตามลำดับรัศมีของการยับยั้งแบคทีเรียในอาณานิคมของเขา ( เฟลมมิ่ง 1929 ) .
ผลยาปฏิชีวนะจากแม่พิมพ์นี้ผ่านการผลิต
ไลท์ทุติยภูมิ เพนนิซิลิน ซึ่งต่อมากลั่น
การผลิตโดย Ernst โซ่และโฮเวิร์ด ฟลอรีย์ ( แฮงก์ et al .
2011 ) เหล่านี้สามนักวิทยาศาสตร์ได้รับการยอมรับสำหรับการค้นพบของพวกเขา
โดยรางวัลร่วมรางวัลโนเบลสาขาสรีรวิทยาหรือแพทยศาสตร์

ในปี 1945อนุกรมวิธานและตัวตนที่แท้จริงของเฟลมมิ่งเชื้อรา
เริ่มต้นและยังคงถกเถียงกันเสมอ
ต้นฉบับการผลิตเชื้อราเพนนิซิลินแรกอธิบาย
Penicillium rubum จากประสบการณ์ผู้ศึกษาเกี่ยวกับเชื้อราและเห็ดชาร์ลส์ลา
*