- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Figure 1a shows GABA-activated curr
Figure 1a shows GABA-activated currents from oocytes
expressing recombinant a1b2g2 GABAA receptors. The top
row of traces are currents in response to a range of GABA
concentrations and the bottom row of traces are currents in
response to the same concentrations of GABA, but in the
presence of the benzodiazepine agonist DZP (1 mM). The dose–
response relationships for GABA, GABA plus 1 mM DZP, and
GABA plus 1 mM DMCM (an inverse benzodiazepine agonist)
are plotted in Figure 1b. Fitting Equation (1) (see Methods) to
the dose–response relationships yielded EC50’s (concentration
of GABA required for half-maximal activation) of 41.073.0,
21.772.7, and 118.376.8 mM for GABA only, GABA plus
DZP, and GABA plus DMCM, respectively (Table 1). Thus,
DZP and DMCM have opposing actions on GABA sensitivity.
Prediction 1. Lack of a DZP-mediated shift in a
spontaneously opening mutant
In Scheme 1, L is equal to [R]/[R*], or the ratio of the number
of receptors in the unbound closed and unbound open
conformations. As L decreases (increasing population of the
R* state), the receptors become more sensitive to GABA (EC50
decreases) owing to the higher affinity of the open state (R*)
compared to that of the closed state (R). The continuous line
in the inset in Figure 2a shows the theoretical relationship
between L and EC50 based on our working hypothesis for the
activation mechanism (Chang & Weiss, 1999). In a previous
study, we demonstrated that mutation of a highly conserved
residue in the second membrane-spanning domain (TM2) of
the b2-subunit (L259S) stabilized the open state of the receptor
and produced an EC50 of 0.05270.005 mM, very close to the
theoretical limit for the EC50 of 0.05 mM (Chang & Weiss,
1999). This theoretical limit is related to the affinity of the
open state. The position of a1b2L259Sg in terms of L is
indicated by the leftmost vertical line in the inset of Figure 2a.
In that study, using a simultaneous mutation in the GABA
binding site (bY157S), we also demonstrated that the shift in
EC50 induced by the L259S mutation was independent of any
effects on agonist binding. Stated more simply, the affinity of
the closed state appeared unaltered. If indeed the mechanism
of the bL259S-induced mutation was a maximal stabilization
Figure 1 DZP and DMCM induce opposing actions on the GABA
dose–response relationship. (a) Oocytes expressing recombinant
GABAA receptors were exposed to increasing concentrations of
GABA. The top row of traces are currents in response to GABA,
but in the absence of DZP. The bottom row of traces are currents
from the same occyte, but with coapplication of 1 mM DZP. (b) The
maximum GABA-activated currents are plotted for GABA alone
(filled circles), GABA plus 1 mM DZP (open circles), and GABA plus
DMCM (shaded circles). The data were fitted with Equation (1)
and the EC50’s were 41.073.0 (N ¼ 6), 21.772.7 (N ¼ 6), and
118.376.8 mM (N ¼ 5), respectively.
986 C. Campo-Soria et al Mechanism of action of benzodiazepines on GABAA receptors
British Journal of Pharmacology vol 148 (7)
of the open state, then one would predict that DZP would not
further increase the sensitivity of the L259S mutant. Figure 2a
shows dose–response relationships from GABA-mediated currents
in the absence (filled circles) and presence (open circles) of
DZP for abL259Sg. The EC50’s were 0.07870.005 and
0.1270.03 mM, respectively (Table 1). These two values are
statistically indistinguishable (P40.05). This supports the notion
that DZP and the bL259S mutation converge mechanistically.
The homologous mutation in the a-subunit (aL263S) also
increased the sensitivity to GABA, although to a lesser extent
than bL259S with an EC50 ¼ 0.2470.03 mM for aL263S as
compared to 0.07870.005 mM for bL259S (Chang & Weiss,
1999). The position of a1L263Sb2g in terms of L is indicated
by the rightmost vertical line in the inset of Figure 2a. In this
case, we would predict that DZP, in contrast to bL259S where
the sensitivity was maximally shifted, could further increase
the sensitivity to GABA. In fact, we observed an increase in
GABA-mediated sensitivity for aL263S (EC50 ¼ 0.147
0.02 mM) and this increase in sensitivity was approximately
twofold as was the DZP-mediated shift for the wild-type
receptor (compare Figures 1b and 2b and see Table 1).
We next examined the actions of DMCM on the GABA dose–
response relationships of the two mutants. In the case of
abL259Sg, the EC50’s were 0.07870.005 and 0.1470.004 mM
for GABA alone and GABA plus DMCM, respectively. These
values were not statistically different. While the absence of a
leftward shift with DZP was predicted, at face value it seemed
counter-intuitive that DMCM would not shift the dose–response
relationship back to the right. However, examination of the inset
in Figure 2a provides a rational explanation. Owing to the
plateau of the relationship between L and EC50 at lower values of
L, modest shifts of L in either direction would not produce a
detectable change in the EC50. We did ob
expressing recombinant a1b2g2 GABAA receptors. The top
row of traces are currents in response to a range of GABA
concentrations and the bottom row of traces are currents in
response to the same concentrations of GABA, but in the
presence of the benzodiazepine agonist DZP (1 mM). The dose–
response relationships for GABA, GABA plus 1 mM DZP, and
GABA plus 1 mM DMCM (an inverse benzodiazepine agonist)
are plotted in Figure 1b. Fitting Equation (1) (see Methods) to
the dose–response relationships yielded EC50’s (concentration
of GABA required for half-maximal activation) of 41.073.0,
21.772.7, and 118.376.8 mM for GABA only, GABA plus
DZP, and GABA plus DMCM, respectively (Table 1). Thus,
DZP and DMCM have opposing actions on GABA sensitivity.
Prediction 1. Lack of a DZP-mediated shift in a
spontaneously opening mutant
In Scheme 1, L is equal to [R]/[R*], or the ratio of the number
of receptors in the unbound closed and unbound open
conformations. As L decreases (increasing population of the
R* state), the receptors become more sensitive to GABA (EC50
decreases) owing to the higher affinity of the open state (R*)
compared to that of the closed state (R). The continuous line
in the inset in Figure 2a shows the theoretical relationship
between L and EC50 based on our working hypothesis for the
activation mechanism (Chang & Weiss, 1999). In a previous
study, we demonstrated that mutation of a highly conserved
residue in the second membrane-spanning domain (TM2) of
the b2-subunit (L259S) stabilized the open state of the receptor
and produced an EC50 of 0.05270.005 mM, very close to the
theoretical limit for the EC50 of 0.05 mM (Chang & Weiss,
1999). This theoretical limit is related to the affinity of the
open state. The position of a1b2L259Sg in terms of L is
indicated by the leftmost vertical line in the inset of Figure 2a.
In that study, using a simultaneous mutation in the GABA
binding site (bY157S), we also demonstrated that the shift in
EC50 induced by the L259S mutation was independent of any
effects on agonist binding. Stated more simply, the affinity of
the closed state appeared unaltered. If indeed the mechanism
of the bL259S-induced mutation was a maximal stabilization
Figure 1 DZP and DMCM induce opposing actions on the GABA
dose–response relationship. (a) Oocytes expressing recombinant
GABAA receptors were exposed to increasing concentrations of
GABA. The top row of traces are currents in response to GABA,
but in the absence of DZP. The bottom row of traces are currents
from the same occyte, but with coapplication of 1 mM DZP. (b) The
maximum GABA-activated currents are plotted for GABA alone
(filled circles), GABA plus 1 mM DZP (open circles), and GABA plus
DMCM (shaded circles). The data were fitted with Equation (1)
and the EC50’s were 41.073.0 (N ¼ 6), 21.772.7 (N ¼ 6), and
118.376.8 mM (N ¼ 5), respectively.
986 C. Campo-Soria et al Mechanism of action of benzodiazepines on GABAA receptors
British Journal of Pharmacology vol 148 (7)
of the open state, then one would predict that DZP would not
further increase the sensitivity of the L259S mutant. Figure 2a
shows dose–response relationships from GABA-mediated currents
in the absence (filled circles) and presence (open circles) of
DZP for abL259Sg. The EC50’s were 0.07870.005 and
0.1270.03 mM, respectively (Table 1). These two values are
statistically indistinguishable (P40.05). This supports the notion
that DZP and the bL259S mutation converge mechanistically.
The homologous mutation in the a-subunit (aL263S) also
increased the sensitivity to GABA, although to a lesser extent
than bL259S with an EC50 ¼ 0.2470.03 mM for aL263S as
compared to 0.07870.005 mM for bL259S (Chang & Weiss,
1999). The position of a1L263Sb2g in terms of L is indicated
by the rightmost vertical line in the inset of Figure 2a. In this
case, we would predict that DZP, in contrast to bL259S where
the sensitivity was maximally shifted, could further increase
the sensitivity to GABA. In fact, we observed an increase in
GABA-mediated sensitivity for aL263S (EC50 ¼ 0.147
0.02 mM) and this increase in sensitivity was approximately
twofold as was the DZP-mediated shift for the wild-type
receptor (compare Figures 1b and 2b and see Table 1).
We next examined the actions of DMCM on the GABA dose–
response relationships of the two mutants. In the case of
abL259Sg, the EC50’s were 0.07870.005 and 0.1470.004 mM
for GABA alone and GABA plus DMCM, respectively. These
values were not statistically different. While the absence of a
leftward shift with DZP was predicted, at face value it seemed
counter-intuitive that DMCM would not shift the dose–response
relationship back to the right. However, examination of the inset
in Figure 2a provides a rational explanation. Owing to the
plateau of the relationship between L and EC50 at lower values of
L, modest shifts of L in either direction would not produce a
detectable change in the EC50. We did ob
0/5000
รูปที่ 1a แสดงกระแสเรียก GABA จากเชื้ออสุจิจนแสดงตัวรับ GABAA recombinant a1b2g2 ด้านบนแถวของร่องรอยมีกระแสในช่วงกาบามีกระแสในความเข้มข้นและแถวด้านล่างของร่องรอยตอบสนองต่อความเข้มข้นเดียวกันของ GABA แต่การมีอะโกนิสต์ benzodiazepine DZP (1 มม.) ยา –ตอบสนองความสัมพันธ์สำหรับกาบา GABA และ 1 มม. DZP และกาบาบวก 1 มม. DMCM (การผกผัน benzodiazepine อะโกนิสต์)มีพล็อตในรูปที่ 1b สมการ (1) เหมาะสม (ดูวิธีการ) เพื่อยา – ตอบสนองความสัมพันธ์ผลของ EC50 (ความเข้มข้นของจำเป็นสำหรับการเปิดใช้งานสูงสุดครึ่ง GABA) ของ 41.073.021.772.7 และ 118.376.8 มม.สำหรับกาบาเท่านั้น GABA บวกDZP และ GABA บวก DMCM ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ดังนั้นDZP และ DMCM มีฝ่ายตรงข้ามกระทำความไวกาบาประมาณการ 1 ขาดกะมี DZP ในการเวลาทำการกลายพันธุ์ได้ทันทีในโครงการ 1, L จะเท่ากับ [R] / [R *], หรืออัตราส่วนของจำนวนของผู้รับในการเปิดปิด และผูกผูกconformations เป็น L ลดลง (จำนวนประชากรที่เพิ่มขึ้นรัฐ R*), การรับจะอ่อนไหวมากกับ GABA (EC50ลดลง) เนื่องจากความสัมพันธ์ของรัฐเปิด (R *) สูงขึ้นเมื่อเทียบกับสถานะปิด (R) บรรทัดต่อเนื่องในการแทรกภาพในรูปที่ 2a แสดงความสัมพันธ์ทางทฤษฎีระหว่าง L และ EC50 ตามสมมติฐานของเราทำงานสำหรับการกลไกในการเปิดใช้งาน (ช้าง & Weiss, 1999) ในการก่อนหน้านี้การศึกษา เราแสดงให้เห็นว่ากลายพันธุ์ของนำสูงสารตกค้างในสองซึ่งประกอบไปด้วยเยื่อเมน (TM2) ของรับรัฐเปิดเสถียรย่อย b2 (L259S)และผลิตเป็น EC50 0.05270.005 มม. มากปิดเพื่อการทฤษฎีจำกัด EC50 0.05 มม. (ช้าง & Weiss1999) จำกัดตามทฤษฎีนี้จะเกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของการเปิดสถานะ เป็นตำแหน่งของ a1b2L259Sg ในแง่ของ Lแสดง ด้วยเส้นแนวตั้งด้านซ้ายสุดในแทรกของรูป 2aในการศึกษาที่ ใช้ผ่าพร้อมกันในการกาบารวมเว็บไซต์ (bY157S), เรายังแสดงให้เห็นว่าการEC50 ที่เกิดจากการกลายพันธุ์ L259S เป็นอิสระใด ๆผลผูกอะโกนิสต์ ระบุเพิ่มเติมเพียง ความสัมพันธ์ของสถานะปิดปรากฏเกี่ยวข้องได้ ถ้ากลไกที่แน่นอนการกลายพันธุ์เกิด bL259S มีเสถียรภาพสูงสุดรูปที่ 1 DZP และ DMCM การดำเนินการตรงข้ามกับ GABA ก่อให้เกิดยา – ตอบสนองความสัมพันธ์ (ก) แสดงควบรวมเชื้ออสุจิจนรับ GABAA ได้สัมผัสกับการเพิ่มความเข้มข้นของกาบา แถวบนสุดของร่องรอยกระแสที่กาบาแต่ของ DZP แถวด้านล่างของร่องรอยกระแสจาก occyte เดียวกัน แต่ ด้วย coapplication 1 มม. DZP (ข)กระแสเรียก GABA สูงสุดมีแผนสำหรับ GABA เพียงอย่างเดียว(เต็มวง), GABA บวก 1 มม. DZP (เปิดวง), และ GABA บวกDMCM (วงกลมสีเทา) ข้อมูลที่ประกอบ ด้วยสมการ (1)และของ EC50 41.073.0 (N ¼ 6), 21.772.7 (N ¼ 6), และ118.376.8 มม. (N ¼ 5), ตามลำดับ986 C. Campo Soria et al กลไกของการกระทำของเบนโซบนตัวรับ GABAAสมุดอังกฤษเภสัชวิทยาฉบับ 148 (7)สถานะเปิด แล้วจะคาดเดาว่า DZP จะไม่เพิ่มความไวของการกลายพันธุ์ L259S รูปที่ 2aแสดงความสัมพันธ์ปริมาณ – ตอบรับจากกระแสที่มี GABAการขาดงาน (เต็มวง) และมี (เปิดวง)DZP สำหรับ abL259Sg EC50 ถูก 0.07870.005 และ0.1270.03 มม. ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ค่าสองค่าเหล่านี้จำแนกทางสถิติ (P40.05) นี้สนับสนุนความคิดDZP ที่และผ่า bL259S บรรจบ mechanisticallyกลายพันธุ์เซทจะมีโครโมโซมในการย่อย (aL263S) นอกจากนี้เพิ่มความไวให้ GABA แม้ถึงกว่า bL259S กับ EC50 เป็น¼ 0.2470.03 มม.สำหรับ aL263S เป็นเมื่อเทียบกับ 0.07870.005 มม.สำหรับ bL259S (ช้าง & Weiss1999) การระบุตำแหน่งของ a1L263Sb2g ในแง่ของ Lโดยเส้นแนวตั้งขวาสุดในแทรกของรูป 2a ในที่นี้กรณี ที่เราจะทำนายว่า DZP ตรงข้ามกับ bL259S ที่ความไวแสงถูกเลื่อน maximally สามารถเพิ่มความไวแสงกับกาบา ในความเป็นจริง เราสังเกตเห็นการเพิ่มขึ้นมี GABA ไวสำหรับ aL263S (EC50 ¼ 0.1470.02 mM) และความไวเพิ่มขึ้นประมาณสองเท่าเป็นได้กะมี DZP ชนิดป่ารีเซพเตอร์ (เปรียบเทียบตัวเลข 1b และ 2b และดูตารางที่ 1)เราตรวจสอบการทำงานของ DMCM บนปริมาณ GABA-ถัดไปตอบสนองการความสัมพันธ์ของสองสายพันธุ์ ในกรณีของabL259Sg, EC50 ของถูก 0.07870.005 และ 0.1470.004 มม.กาบาเพียงอย่างเดียว และ GABA บวก DMCM ตามลำดับ เหล่านี้ค่าที่ได้ไม่แตกต่างกันทางสถิติ ในขณะที่การขาดงานของการกะ leftward กับ DZP ก็คาดว่า ที่ใบหน้าก็ดูเหมือนเคาน์เตอร์ DMCM ที่จะไม่เปลี่ยนยา – ตอบสนองความสัมพันธ์กลับไปด้านขวา อย่างไรก็ตาม การตรวจสอบการแทรกในรูปที่ 2a แสดงคำอธิบายที่มีเหตุผล เนื่องจากการของความสัมพันธ์ระหว่าง L และ EC50 ที่ค่าต่ำของที่ราบสูงL กะเจียมเนื้อเจียมตัวของ L ในทิศทางใดจะทำการตรวจการเปลี่ยนแปลงในการ EC50 เราไม่ได้ ob
การแปล กรุณารอสักครู่..
รูปที่ 1a แสดงให้เห็นถึงกระแส GABA เปิดใช้งานจากการพัฒนาของไข่
แสดง recombinant a1b2g2 ผู้รับ GABAA ด้านบน
แถวของร่องรอยเป็นกระแสในการตอบสนองต่อช่วงของ GABA
ความเข้มข้นและแถวล่างมีร่องรอยเป็นกระแสใน
การตอบสนองต่อความเข้มข้นเดียวกันของ GABA แต่ใน
การปรากฏตัวของ benzodiazepine ตัวเอก DZP (1 มิลลิเมตร) dose-
ความสัมพันธ์การตอบสนองสำหรับ GABA, GABA บวก 1 มิลลิ DZP และ
GABA บวก 1 มิลลิ DMCM (เป็นตัวเอก benzodiazepine ผกผัน)
มีการวางแผนในรูปที่ 1B สมการฟิตติ้ง (1) (ดูวิธีการ) เพื่อ
ความสัมพันธ์ที่ปริมาณการตอบสนองให้ผลของ EC50 (ความเข้มข้น
ของสารกาบาที่จำเป็นสำหรับการเปิดใช้งานครึ่งสูงสุด) ของ 41.073.0,
21.772.7 และ 118.376.8 มิลลิเมตร GABA เฉพาะ GABA บวก
DZP, และ GABA บวก DMCM ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ดังนั้น
DZP และ DMCM มีการกระทำที่ตรงข้ามกับความไว GABA.
ทำนาย 1. ขาดการเปลี่ยนแปลง DZP สื่อกลางใน
การกลายพันธุ์ตามธรรมชาติเปิด
ในรูปแบบ 1, L เท่ากับ [r] / [R *] หรืออัตราส่วนของจำนวนที่
ของตัวรับในที่ไม่ถูกผูกปิดและเปิดไม่ได้ผูกไว้
conformations ในฐานะที่เป็น L ลดลง (เพิ่มจำนวนประชากรของ
R * รัฐ) ผู้รับกลายเป็นความไวต่อสารกาบา (EC50
ลดลง) เนื่องจากความสัมพันธ์ที่สูงขึ้นของรัฐเปิด (R *)
เทียบกับที่ของรัฐปิด (R) บรรทัดต่อเนื่อง
ในสิ่งที่ใส่เข้าไปในรูปที่ 2a แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ทางทฤษฎี
ระหว่าง L และ EC50 ขึ้นอยู่กับสมมติฐานการทำงานของเราสำหรับ
กลไกการเปิดใช้งาน (ช้างและไวส์, 1999) ในก่อนหน้านี้
การศึกษาที่เราแสดงให้เห็นว่าการกลายพันธุ์ของป่าสงวน
ตกค้างในครั้งที่สองเมมเบรนที่ทอดโดเมน (TM2) ของ
B2-subunit (L259S) เสถียรภาพรัฐเปิดตัวรับ
และผลิต EC50 ของ 0.05270.005 มิลลิมาก ใกล้กับ
ขีด จำกัด ทางทฤษฎีสำหรับ EC50 0.05 มิลลิเมตร (ช้างและไวส์,
1999) นี้ขีด จำกัด ทางทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของ
รัฐเปิด ตำแหน่งของ a1b2L259Sg ในแง่ของ L นั้น
แสดงโดยเส้นแนวตั้งซ้ายสุดในภาพประกอบของรูปที่ 2a ได้.
ในการศึกษาที่ใช้การกลายพันธุ์พร้อมกันใน GABA
เว็บไซต์ที่มีผลผูกพัน (bY157S) เรายังแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงใน
EC50 เหนี่ยวนำโดย L259S กลายพันธุ์เป็นอิสระจากการใด ๆ ที่
มีผลกระทบต่อตัวเอกที่มีผลผูกพัน กล่าวอีกเพียงความสัมพันธ์ของ
รัฐปิดปรากฏไม่เปลี่ยนแปลง แน่นอนถ้ากลไก
ของการกลายพันธุ์ bL259S เหนี่ยวนำให้เกิดเสถียรภาพสูงสุด
รูปที่ 1 และ DZP DMCM เหนี่ยวนำให้เกิดการกระทำที่เป็นปฏิปักษ์ในกาบา
สัมพันธ์ปริมาณการตอบสนอง (ก) การแสดง recombinant ไข่
ผู้รับ GABAA ได้สัมผัสกับความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของ
GABA แถวบนสุดของร่องรอยเป็นกระแสในการตอบสนองต่อ GABA,
แต่ในกรณีที่ไม่มี DZP แถวล่างมีร่องรอยเป็นกระแส
จาก occyte เดียวกัน แต่มี coapplication จาก 1 มิลลิ DZP (ข)
กระแส GABA มาใช้งานสูงสุดสำหรับพล็อตกาบาคนเดียว
(เต็มวงกลม), GABA บวก 1 มิลลิ DZP (วงกลมเปิด) และ GABA บวก
DMCM (สีเทาวงกลม) ข้อมูลกำลังพอดีกับสมการ (1)
และ EC50 ของคน 41.073.0 (ยังไม่มี¼ 6), 21.772.7 (ยังไม่มี¼ 6) และ
118.376.8 มิลลิเมตร (N ¼ 5) ตามลำดับ.
986 ซี Campo-โซเรีย et al, กลไกการออกฤทธิ์ของเบนโซผู้รับ GABAA
วารสาร British Journal of เภสัชวิทยาฉบับที่ 148 (7)
ของรัฐเปิดแล้วใครจะคาดการณ์ว่า DZP จะไม่
เพิ่มความไวของการกลายพันธุ์ L259S รูปที่ 2a
แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์กับปริมาณการตอบสนองจากกระแส GABA-ไกล่เกลี่ย
ในกรณีที่ไม่มี (เต็มวงกลม) และการปรากฏตัว (วงกลมเปิด) ของ
DZP สำหรับ abL259Sg EC50 ของคน 0.07870.005 และ
0.1270.03 มิลลิตามลำดับ (ตารางที่ 1) เหล่านี้สองค่า
แยกไม่ออกทางสถิติ (P40.05) นี้สนับสนุนความคิดที่
ว่า DZP และการกลายพันธุ์ bL259S บรรจบ mechanistically.
การกลายพันธุ์คล้ายคลึงกันใน A-subunit (aL263S) นอกจากนี้ยัง
เพิ่มขึ้นความไวแสงได้ GABA แม้ว่าในระดับน้อย
กว่า bL259S กับ EC50 ¼ 0.2470.03 มิลลิเมตร aL263S เป็น
เมื่อเทียบ เพื่อ 0.07870.005 มิลลิเมตร bL259S (ช้างและไวส์,
1999) ตำแหน่งของ a1L263Sb2g ในแง่ของ L จะแสดง
โดยเส้นแนวตั้งขวาสุดในภาพประกอบของรูปที่ 2a ในการนี้
กรณีที่เราจะคาดการณ์ว่า DZP ในทางตรงกันข้ามกับที่ bL259S
ไวขยับที่สุดที่อาจจะเพิ่มสูงขึ้นอีก
ไว GABA ในความเป็นจริงเราพบการเพิ่มขึ้นของ
ความไว GABA สื่อกลางสำหรับ aL263S (EC50 ¼ 0.147
0.02 มิลลิเมตร) และการเพิ่มขึ้นนี้ในความไวประมาณ
สองเท่าเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลง DZP สื่อกลางสำหรับชนิดป่า
รับ (เทียบตัวเลข 1B และ 2B และดู ตารางที่ 1).
ต่อไปเราตรวจสอบการกระทำของ DMCM บน GABA dose-
ความสัมพันธ์การตอบสนองของทั้งสองกลายพันธุ์ ในกรณีของ
abL259Sg ที่ EC50 ของคน 0.07870.005 และ 0.1470.004 มิลลิ
สำหรับ GABA คนเดียวและ GABA บวก DMCM ตามลำดับ เหล่านี้
ค่าไม่แตกต่างกันทางสถิติ ในขณะที่กรณีที่ไม่มีการ
เปลี่ยนแปลงไปทางซ้ายกับ DZP ได้รับการคาดการณ์ที่มูลค่ามันดูเหมือน
เคาน์เตอร์ที่ DMCM จะไม่เปลี่ยนปริมาณการตอบสนอง
ความสัมพันธ์กลับไปทางด้านขวา อย่างไรก็ตามการตรวจสอบของสิ่งที่ใส่เข้าไป
ในรูปที่ 2a ให้คำอธิบายที่มีเหตุผล เนืองจาก
ที่ราบสูงของความสัมพันธ์ระหว่าง L และ EC50 ที่ค่าที่ต่ำกว่าของ
L กะเจียมเนื้อเจียมตัว L ในทิศทางใดก็จะไม่ก่อให้เกิด
การเปลี่ยนแปลงที่ตรวจพบใน EC50 เราได้ OB
แสดง recombinant a1b2g2 ผู้รับ GABAA ด้านบน
แถวของร่องรอยเป็นกระแสในการตอบสนองต่อช่วงของ GABA
ความเข้มข้นและแถวล่างมีร่องรอยเป็นกระแสใน
การตอบสนองต่อความเข้มข้นเดียวกันของ GABA แต่ใน
การปรากฏตัวของ benzodiazepine ตัวเอก DZP (1 มิลลิเมตร) dose-
ความสัมพันธ์การตอบสนองสำหรับ GABA, GABA บวก 1 มิลลิ DZP และ
GABA บวก 1 มิลลิ DMCM (เป็นตัวเอก benzodiazepine ผกผัน)
มีการวางแผนในรูปที่ 1B สมการฟิตติ้ง (1) (ดูวิธีการ) เพื่อ
ความสัมพันธ์ที่ปริมาณการตอบสนองให้ผลของ EC50 (ความเข้มข้น
ของสารกาบาที่จำเป็นสำหรับการเปิดใช้งานครึ่งสูงสุด) ของ 41.073.0,
21.772.7 และ 118.376.8 มิลลิเมตร GABA เฉพาะ GABA บวก
DZP, และ GABA บวก DMCM ตามลำดับ (ตารางที่ 1) ดังนั้น
DZP และ DMCM มีการกระทำที่ตรงข้ามกับความไว GABA.
ทำนาย 1. ขาดการเปลี่ยนแปลง DZP สื่อกลางใน
การกลายพันธุ์ตามธรรมชาติเปิด
ในรูปแบบ 1, L เท่ากับ [r] / [R *] หรืออัตราส่วนของจำนวนที่
ของตัวรับในที่ไม่ถูกผูกปิดและเปิดไม่ได้ผูกไว้
conformations ในฐานะที่เป็น L ลดลง (เพิ่มจำนวนประชากรของ
R * รัฐ) ผู้รับกลายเป็นความไวต่อสารกาบา (EC50
ลดลง) เนื่องจากความสัมพันธ์ที่สูงขึ้นของรัฐเปิด (R *)
เทียบกับที่ของรัฐปิด (R) บรรทัดต่อเนื่อง
ในสิ่งที่ใส่เข้าไปในรูปที่ 2a แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์ทางทฤษฎี
ระหว่าง L และ EC50 ขึ้นอยู่กับสมมติฐานการทำงานของเราสำหรับ
กลไกการเปิดใช้งาน (ช้างและไวส์, 1999) ในก่อนหน้านี้
การศึกษาที่เราแสดงให้เห็นว่าการกลายพันธุ์ของป่าสงวน
ตกค้างในครั้งที่สองเมมเบรนที่ทอดโดเมน (TM2) ของ
B2-subunit (L259S) เสถียรภาพรัฐเปิดตัวรับ
และผลิต EC50 ของ 0.05270.005 มิลลิมาก ใกล้กับ
ขีด จำกัด ทางทฤษฎีสำหรับ EC50 0.05 มิลลิเมตร (ช้างและไวส์,
1999) นี้ขีด จำกัด ทางทฤษฎีที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของ
รัฐเปิด ตำแหน่งของ a1b2L259Sg ในแง่ของ L นั้น
แสดงโดยเส้นแนวตั้งซ้ายสุดในภาพประกอบของรูปที่ 2a ได้.
ในการศึกษาที่ใช้การกลายพันธุ์พร้อมกันใน GABA
เว็บไซต์ที่มีผลผูกพัน (bY157S) เรายังแสดงให้เห็นว่าการเปลี่ยนแปลงใน
EC50 เหนี่ยวนำโดย L259S กลายพันธุ์เป็นอิสระจากการใด ๆ ที่
มีผลกระทบต่อตัวเอกที่มีผลผูกพัน กล่าวอีกเพียงความสัมพันธ์ของ
รัฐปิดปรากฏไม่เปลี่ยนแปลง แน่นอนถ้ากลไก
ของการกลายพันธุ์ bL259S เหนี่ยวนำให้เกิดเสถียรภาพสูงสุด
รูปที่ 1 และ DZP DMCM เหนี่ยวนำให้เกิดการกระทำที่เป็นปฏิปักษ์ในกาบา
สัมพันธ์ปริมาณการตอบสนอง (ก) การแสดง recombinant ไข่
ผู้รับ GABAA ได้สัมผัสกับความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นของ
GABA แถวบนสุดของร่องรอยเป็นกระแสในการตอบสนองต่อ GABA,
แต่ในกรณีที่ไม่มี DZP แถวล่างมีร่องรอยเป็นกระแส
จาก occyte เดียวกัน แต่มี coapplication จาก 1 มิลลิ DZP (ข)
กระแส GABA มาใช้งานสูงสุดสำหรับพล็อตกาบาคนเดียว
(เต็มวงกลม), GABA บวก 1 มิลลิ DZP (วงกลมเปิด) และ GABA บวก
DMCM (สีเทาวงกลม) ข้อมูลกำลังพอดีกับสมการ (1)
และ EC50 ของคน 41.073.0 (ยังไม่มี¼ 6), 21.772.7 (ยังไม่มี¼ 6) และ
118.376.8 มิลลิเมตร (N ¼ 5) ตามลำดับ.
986 ซี Campo-โซเรีย et al, กลไกการออกฤทธิ์ของเบนโซผู้รับ GABAA
วารสาร British Journal of เภสัชวิทยาฉบับที่ 148 (7)
ของรัฐเปิดแล้วใครจะคาดการณ์ว่า DZP จะไม่
เพิ่มความไวของการกลายพันธุ์ L259S รูปที่ 2a
แสดงให้เห็นถึงความสัมพันธ์กับปริมาณการตอบสนองจากกระแส GABA-ไกล่เกลี่ย
ในกรณีที่ไม่มี (เต็มวงกลม) และการปรากฏตัว (วงกลมเปิด) ของ
DZP สำหรับ abL259Sg EC50 ของคน 0.07870.005 และ
0.1270.03 มิลลิตามลำดับ (ตารางที่ 1) เหล่านี้สองค่า
แยกไม่ออกทางสถิติ (P40.05) นี้สนับสนุนความคิดที่
ว่า DZP และการกลายพันธุ์ bL259S บรรจบ mechanistically.
การกลายพันธุ์คล้ายคลึงกันใน A-subunit (aL263S) นอกจากนี้ยัง
เพิ่มขึ้นความไวแสงได้ GABA แม้ว่าในระดับน้อย
กว่า bL259S กับ EC50 ¼ 0.2470.03 มิลลิเมตร aL263S เป็น
เมื่อเทียบ เพื่อ 0.07870.005 มิลลิเมตร bL259S (ช้างและไวส์,
1999) ตำแหน่งของ a1L263Sb2g ในแง่ของ L จะแสดง
โดยเส้นแนวตั้งขวาสุดในภาพประกอบของรูปที่ 2a ในการนี้
กรณีที่เราจะคาดการณ์ว่า DZP ในทางตรงกันข้ามกับที่ bL259S
ไวขยับที่สุดที่อาจจะเพิ่มสูงขึ้นอีก
ไว GABA ในความเป็นจริงเราพบการเพิ่มขึ้นของ
ความไว GABA สื่อกลางสำหรับ aL263S (EC50 ¼ 0.147
0.02 มิลลิเมตร) และการเพิ่มขึ้นนี้ในความไวประมาณ
สองเท่าเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลง DZP สื่อกลางสำหรับชนิดป่า
รับ (เทียบตัวเลข 1B และ 2B และดู ตารางที่ 1).
ต่อไปเราตรวจสอบการกระทำของ DMCM บน GABA dose-
ความสัมพันธ์การตอบสนองของทั้งสองกลายพันธุ์ ในกรณีของ
abL259Sg ที่ EC50 ของคน 0.07870.005 และ 0.1470.004 มิลลิ
สำหรับ GABA คนเดียวและ GABA บวก DMCM ตามลำดับ เหล่านี้
ค่าไม่แตกต่างกันทางสถิติ ในขณะที่กรณีที่ไม่มีการ
เปลี่ยนแปลงไปทางซ้ายกับ DZP ได้รับการคาดการณ์ที่มูลค่ามันดูเหมือน
เคาน์เตอร์ที่ DMCM จะไม่เปลี่ยนปริมาณการตอบสนอง
ความสัมพันธ์กลับไปทางด้านขวา อย่างไรก็ตามการตรวจสอบของสิ่งที่ใส่เข้าไป
ในรูปที่ 2a ให้คำอธิบายที่มีเหตุผล เนืองจาก
ที่ราบสูงของความสัมพันธ์ระหว่าง L และ EC50 ที่ค่าที่ต่ำกว่าของ
L กะเจียมเนื้อเจียมตัว L ในทิศทางใดก็จะไม่ก่อให้เกิด
การเปลี่ยนแปลงที่ตรวจพบใน EC50 เราได้ OB
การแปล กรุณารอสักครู่..
从卵母细胞凝集GABA-activated Figure 1A电流重组受体的表达a1b2g2 GABAA）前。在traces row of range是电流（GABA响应到一个的浓度和电流是在底部traces row of响应对GABA的浓度相同，但在存在的苯二氮卓受体拮抗剂DZP（1毫米），剂量）。GABA，GABA响应关系，加上DZP，和1毫米。加上一个1毫米的GABA受体拮抗剂的苯二氮卓DMCM（逆）。plotted 1b是在Figure配件（1）营养。（见Methods）的剂量反应关系，yielded EC50（浓度。GABA激活的需要，为half-maximal 41.073.0）21.772.7，和GABA，GABA不仅118.376.8毫米，加上DMCM DZP，和GABA加上（表1），respectively。因此，在opposing DZP和GABA行动DMCM有敏感性。一个DZP-mediated预测1。在一个Lack移opening spontaneously突变体。在方案1，l是一个[ R ] / [等]的比值，或R *的数目在unbound受体上的开放和unboundconformations（L decreases。作为日益增长的人口稳态的R *），成为更敏感的受体对GABA（EC50由于decreases）到open状态的更高的亲和力（R *）。这的状态。相比上个图线（R）。在inset凝集在theoretical Figure 2A的关系基于EC50 L和我们之间的工作hypothesis for激活机制（Chang & Weiss，1999）在一场。我们的研究表明，这是一个高度conserved突变在第二residue membrane-spanning域（TM2）一个稳定的L259S b2-subunit（open）的受体状态。和一个EC50 produced 0.05270.005毫米，非常紧密的到theoretical limit for 0.05毫米的EC50（昌）和Weiss，这是1999 limit）。theoretical相关到的亲和力。open状态的方式。a1b2L259Sg）的位置是在L由垂直线的leftmost indicated在inset of Figure 2A。在这研究，同时利用突变在GABA A我们bY157S binding site）（这也表明，在的移。EC50诱导的突变是由独立于任何L259S在分析影响激动剂亲和力。Stated，更多的simply一个封闭的状态。如果indeed appeared unaltered机制这是一个最大的bL259S-induced稳定突变1 Figure DZP和DMCM induce opposing在GABA的行动。剂量-反应关系（a）Oocytes重组表达。GABAA受体暴露浓度是对日益增长的顶级的GABA。traces ROW）是在响应对GABA电流，但在absence（ROW（），traces DZP。底部是电流从occyte相同，但与coapplication DZP（1毫米）。（B）的最大电流是独立的，GABA-activated plotted GABAfilled省（1毫米），再加上开放的DZP GABA GABA加省），和DMCM省（）是shaded数据）。（1）安装与营养是的41.073.0和EC50（N¼¼21.772.7 6），（N），和65 118.376.8毫米（N），respectively冀。C . Campo-Soria 986 of action）等机制，在GABAA苯二氮卓类受体。英国药理学杂志7 148（Vol）。然后，一个开放的状态，这将不predict DZP吗？的灵敏度的进一步增长。Figure 2A L259S突变体。剂量-反应关系。从凝集GABA-mediated电流在absence filled省（省）和存在（open）为abL259Sg DZP）是0.07870.005 EC50。和。0.1270.03（表1）。respectively二是These values）。（一）statistically indistinguishable P40.05 notion supports CAC。这converge机械bL259S DZP和突变。homologous突变（性）也在aL263S）虽然GABA的敏感性对increased，到一个较小的extent有一个比bL259S¼0.2470.03毫米，EC50 aL263S AsbL259S相比，0.07870.005毫米（Chang & Weiss，1999无利可图）。在从a1L263Sb2g）（L）是indicated通过在垂直线的rightmost inset）在这Figure 2A。这情况下，我们将到，在predict DZP bL259S对比呢？是的，能最大限度地shifted敏感性进一步增长在对事实的敏感性，观察GABA。我们在一个增长（EC50 GABA-mediated aL263S¼0.147敏感性为这0.02毫米）和增长是在approximately敏感性是的，DZP-mediated twofold作为活性的变化compare 1b和2b）和数字（见表1）。我们先进的DMCM next examined剂量GABA行动——在响应关系的情况，在K的两个突变体。是的，EC50 abL259Sg 0.07870.005和0.1470.004毫米。GABA和GABA，加上独立，respectively These DMCM。而不是statistically values是一个不同的absence。与leftward移，在DZP是它看起来predicted Face value这是反直觉的，DMCM剂量反应不移吗？的关系后，对检查到的。然而，inset在一个rational Figure 2A提供explanation由于到。平台之间的关系，在低和EC50 L values of在shifts（L，L modest方向不一either生产吗？在detectable change
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- With the addition of enological enzyme
- อาหารว่าง
- tothe use of computer application such a
- วัตถุดิบ
- Figure 1 DZP and DMCM induce opposing ac
- ประชุมเกี่ยวกับเครื่องจักร รายละเอียดแบบ
- Your advertisement in Bangkok Post of Oc
- สวมใส่
- ห้ามฉีกหนังสือ
- In total, 240 pigs (Duroc×Large White/La
- tothe use of computer application such a
- เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมาฉันจบการศึกษาจากวิทยา
- Horrified
- What is this called
- The results areevaluated in terms of int
- This is the Legacy Animation component,
- Lonely
- ปลวกให้อาหารแก่จิ้งหรีดใช่ไหม
- who never tried to dominate Europe, but
- 起伏(きふく)に富(と)んだ日本(にほん)の国土(こくど)では
- Figure 1 DZP and DMCM induce opposing ac
- stabilize
- As he heard these words, the genius doct
- Three probiotic strains of Lactobacillus
