- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
The Man On The MoorWho was the man
The Man On The Moor
Who was the man I has seen on High Tor? Was it the man Holmes and I had seen in London? But I was sure that the man on High Tor did not have a beard. Sir Henry did not see the man on the Tor and I said nothing to him.
There was nothing we could do for Selden. We went back to the house. What had Selden run away from? What had he seen? What had we heard? Was it the Hound of the Baskervilles? I felt safer in Baskerville Hall than out on the moor at night. Sir Henry felt the same.
In the morning, we sent for the police. They took Selden’s body away.
Sir Henry told the Barrymores what had happened. But he did not speak about the strange sounds we had heard. Mrs Barrymore cried and covered her face with a handkerchief. Mr Barrymore said, ‘It had to end. Poor Selden could not have lived on the moor in winter. It is far too cold.’
‘Please forget what I said last night.’ Sir Henry told them. ‘I want you to stay at Baskerville Hall.’
‘Thank you, sir. We will,’ said Barrymore.
I went to my room and wrote a long report to Sherlock Holmes. Then I decided to go for a walk, but I did not want to walk on the moor. I decided to walk to Coombe Tracey, the village to the south. It took me an hour to walk there along the road. On the way, I saw Stapleton.
‘I heard you caught the escaped murderer,’ said Stapleton. ‘I will look forward to hearing the story from Sir Henry at dinner tomorrow.’
‘Sir Henry is looking forward to dinner with you and your sister tomorrow,’ I replied.
‘And so is my sister,’ Stapleton said coldly. ‘I look forward to seeing Sir Henry tomorrow at eight o’clock.’
‘I will tell him,’ I said. ‘Good day.’
I walked on to Coombe Tracey and posted my letter. I saw a large house outside the village shopkeeper told me.
Dr Mortimer had told me about Mr Frankland – and about Mr Frankland’s interest in the stars. I decided to visit the gentleman and ask to see his telescope.
Mr Frankland was standing by his garden gate. He was a red-faced, elderly man with ahite hair
‘Good day,’ I said, ‘my name is Watson.’
‘Dr Watson?’ saked Mr Frankland.
‘Yes,’ I replied.
‘I heard that you caught Selden last night on the moor,’ said Mr Frankland. ‘I nearly caught him myself.’
‘How did you do that?’ I nearly caught him myself.’
‘How did you do that?’ I asked in surprise.
‘With my telescope. Come and see.’
Mr Frankland showed me into his house. I was very interested in his telescope. It was very interested in his telescope, It was very large and powerful.
‘I was not sure that it was the murderer,’ he replied. ‘I began to think that perhaps there were two men on the moor. But why would anyone want to live out on the moor? There is no food and the weather is cold. Then, yesterday, I saw something.’
‘What did you see?’ I asked.
‘I saw someone taking food out on the moor,’ answered Mr Frankland.
‘At night?’ I asked. I thought of Barrymore and his signal light. Perhaps Mr Frankland had seen Barrymore taking food and clothing out to Selden.’
‘No,’ said Mr Frankland, ‘I saw a boy taking food during the day – and letters.’
‘Letters?’ I asked. ‘Are you sure?’
‘Very sure,’ said Mr Frankland, ‘because I know the boy. I asked the postman and leant that the boy collects letters every day.’
‘And where does he take them?’ I asked.
‘Look through the telescope,’ said Mr Frankland. ‘Look at that old farmhouse to the right of high Tor. That is High Tor Farm. Someone lives there, but I do not know who. He is a stranger.’
I looked through the telescope at High Tor. On the left of the Tor I saw the roof of Merripit House, where the roof was broken and so was one wall. But I saw smoke coming from the chimney.
‘Thank you. Mr Frankland,’ I said. ‘Whoever lives there is not Selden. Selden is dead.’
I said goodbye to Mr Frankland. Then I decided to walk across the moor and look at old High Tor Farm. It was a mile or two away and I reached it late in the Farm. It was a mile or two away and I reached it late in the afternoon. The sun was low in the sky and the air was cold.
I walked up to the farmhouse slowly. The door was broken and I looked inside. The farmhouse was empty and silent.
Part of the farmhouse was dry, where the roof was not broken. There was a wood fire on the floor and a bed in the corner. A lamp stood on a table with a pile of papers next to it.
I went into the farmhouse carefully. I put my hand into my jacket pocket where I kept my army revolver. I walked slowly to the table and looked at the pile of papers. I saw one of my own letters. Someone had stolen one of my own letters!
Who lived in the farmhouse? Was it the man with the black beard? Was it the man I had seen on the Tor?
I soon found out, as I heard the sound of footsteps outside. I took my revolver out of my pocket and turned towaeds the door. A tall, thin man stood in the doorway with his back to the setting sun. I could not see his face.
‘It is a lovely evening, isn’t it Watson?’ the man said.
The man was Sherlock Holmes.
Who was the man I has seen on High Tor? Was it the man Holmes and I had seen in London? But I was sure that the man on High Tor did not have a beard. Sir Henry did not see the man on the Tor and I said nothing to him.
There was nothing we could do for Selden. We went back to the house. What had Selden run away from? What had he seen? What had we heard? Was it the Hound of the Baskervilles? I felt safer in Baskerville Hall than out on the moor at night. Sir Henry felt the same.
In the morning, we sent for the police. They took Selden’s body away.
Sir Henry told the Barrymores what had happened. But he did not speak about the strange sounds we had heard. Mrs Barrymore cried and covered her face with a handkerchief. Mr Barrymore said, ‘It had to end. Poor Selden could not have lived on the moor in winter. It is far too cold.’
‘Please forget what I said last night.’ Sir Henry told them. ‘I want you to stay at Baskerville Hall.’
‘Thank you, sir. We will,’ said Barrymore.
I went to my room and wrote a long report to Sherlock Holmes. Then I decided to go for a walk, but I did not want to walk on the moor. I decided to walk to Coombe Tracey, the village to the south. It took me an hour to walk there along the road. On the way, I saw Stapleton.
‘I heard you caught the escaped murderer,’ said Stapleton. ‘I will look forward to hearing the story from Sir Henry at dinner tomorrow.’
‘Sir Henry is looking forward to dinner with you and your sister tomorrow,’ I replied.
‘And so is my sister,’ Stapleton said coldly. ‘I look forward to seeing Sir Henry tomorrow at eight o’clock.’
‘I will tell him,’ I said. ‘Good day.’
I walked on to Coombe Tracey and posted my letter. I saw a large house outside the village shopkeeper told me.
Dr Mortimer had told me about Mr Frankland – and about Mr Frankland’s interest in the stars. I decided to visit the gentleman and ask to see his telescope.
Mr Frankland was standing by his garden gate. He was a red-faced, elderly man with ahite hair
‘Good day,’ I said, ‘my name is Watson.’
‘Dr Watson?’ saked Mr Frankland.
‘Yes,’ I replied.
‘I heard that you caught Selden last night on the moor,’ said Mr Frankland. ‘I nearly caught him myself.’
‘How did you do that?’ I nearly caught him myself.’
‘How did you do that?’ I asked in surprise.
‘With my telescope. Come and see.’
Mr Frankland showed me into his house. I was very interested in his telescope. It was very interested in his telescope, It was very large and powerful.
‘I was not sure that it was the murderer,’ he replied. ‘I began to think that perhaps there were two men on the moor. But why would anyone want to live out on the moor? There is no food and the weather is cold. Then, yesterday, I saw something.’
‘What did you see?’ I asked.
‘I saw someone taking food out on the moor,’ answered Mr Frankland.
‘At night?’ I asked. I thought of Barrymore and his signal light. Perhaps Mr Frankland had seen Barrymore taking food and clothing out to Selden.’
‘No,’ said Mr Frankland, ‘I saw a boy taking food during the day – and letters.’
‘Letters?’ I asked. ‘Are you sure?’
‘Very sure,’ said Mr Frankland, ‘because I know the boy. I asked the postman and leant that the boy collects letters every day.’
‘And where does he take them?’ I asked.
‘Look through the telescope,’ said Mr Frankland. ‘Look at that old farmhouse to the right of high Tor. That is High Tor Farm. Someone lives there, but I do not know who. He is a stranger.’
I looked through the telescope at High Tor. On the left of the Tor I saw the roof of Merripit House, where the roof was broken and so was one wall. But I saw smoke coming from the chimney.
‘Thank you. Mr Frankland,’ I said. ‘Whoever lives there is not Selden. Selden is dead.’
I said goodbye to Mr Frankland. Then I decided to walk across the moor and look at old High Tor Farm. It was a mile or two away and I reached it late in the Farm. It was a mile or two away and I reached it late in the afternoon. The sun was low in the sky and the air was cold.
I walked up to the farmhouse slowly. The door was broken and I looked inside. The farmhouse was empty and silent.
Part of the farmhouse was dry, where the roof was not broken. There was a wood fire on the floor and a bed in the corner. A lamp stood on a table with a pile of papers next to it.
I went into the farmhouse carefully. I put my hand into my jacket pocket where I kept my army revolver. I walked slowly to the table and looked at the pile of papers. I saw one of my own letters. Someone had stolen one of my own letters!
Who lived in the farmhouse? Was it the man with the black beard? Was it the man I had seen on the Tor?
I soon found out, as I heard the sound of footsteps outside. I took my revolver out of my pocket and turned towaeds the door. A tall, thin man stood in the doorway with his back to the setting sun. I could not see his face.
‘It is a lovely evening, isn’t it Watson?’ the man said.
The man was Sherlock Holmes.
0/5000
คนบนมัวร์ใครคือคนที่เกิดในต.สูง เป็นชายโฮลมส์ และฉันได้เห็นในลอนดอน แต่ผมแน่ใจว่า คนในต.สูงไม่มีเคราตัว เซอร์เฮนรี่ไม่ได้เห็นคนบนทอร์ และผมพูดอะไรกับเขาไม่มีอะไรที่เราสามารถทำ Selden เราก็กลับไปบ้าน อะไรมี Selden วิ่งหนี เขาได้เห็นอะไร เราได้ยินอะไร มันเป็นหมาผลาญตระกูล ฉันรู้สึกปลอดภัยในฮอลล์ Baskerville กว่าออกในมัวร์ที่ในเวลากลางคืน เซอร์เฮนรี่รู้สึกเหมือนกันในตอนเช้า เราส่งสำหรับตำรวจ พวกเขาเอาร่างกายของ Seldenเซอร์เฮนรี่บอกแบร์รี่มอร์สที่มีเกิดขึ้น แต่เขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับเราก็ได้ยินเสียงประหลาด Barrymore นางร้อง และครอบคลุมใบหน้าของเธอพร้อมกับผ้าเช็ดหน้า นาย Barrymore กล่าวว่า, ' จะมีการสิ้นสุด Selden ดีอาจไม่ได้อาศัยอยู่มัวร์ในฤดูหนาว หนาวเกินไป ''กรุณาลืมสิ่งที่ผมพูดเมื่อคืนนี้' เซอร์เฮนรี่บอกพวกเขา 'ฉันต้องการพักหอ Baskerville '' ขอบคุณ ที่รัก เราจะ กล่าวว่า Barrymore ฉันไปที่ห้องของฉัน และเขียนรายงานยาวกับเชอร์ล็อกโฮลมส์ แล้ว ฉันตัดสินใจไปเดินเล่น แต่ฉันไม่ชอบเดินมัวร์ ฉันตัดสินใจที่จะเดินไปโรงแรมคูมเบแทรคเซย์ หมู่บ้านทางใต้ มันเอาฉันหนึ่งชั่วโมงในการเดินไปตามถนน ทาง ฉันเห็น Stapleton"ผมได้ยินคุณจับฆาตกรหลบหนี กล่าวว่า Stapleton 'ฉันจะหวังว่าจะได้ยินเรื่องราวจากเซอร์เฮนรี่ที่เย็นพรุ่งนี้''เซอร์เฮนรี่จะรอเย็นกับคุณและน้องสาวของวันพรุ่งนี้ ผมตอบ'และดังนั้น เป็นน้องสาวของฉัน Stapleton กล่าวว่า coldly 'ฉันหวังว่าจะเห็นเซอร์เฮนรี่พรุ่งนี้ที่แปดโมง''ฉันจะบอกเขา ฉันกล่าว 'วันดี'ฉันเดินไปโรงแรมคูมเบแทรคเซย์ และลงรายการบัญชีจดหมายของฉัน ผมเห็นบ้านหลังใหญ่อยู่เจ้าบ้านเล่ามอร์ทามเมอร์อาร์ Dr ได้บอกฉัน เกี่ยวกับนาย Frankland – และนาย Frankland สนใจในดาว ฉันตัดสินใจสุภาพบุรุษเข้าเยี่ยมชม และสอบถามเกี่ยวกับกล้องโทรทรรศน์ของเขานาย Frankland ยืน โดยประตูสวนของเขา เขาเป็นคนสูงอายุ red-faced ผม ahiteผมพูด 'วันดี 'ชื่อของฉันคือ วัตสัน''Dr Watson ' saked นาย Franklandตอบ 'ใช่"ผมได้ยินว่า คุณติด Selden คืนมัวร์ กล่าวว่า นาย Frankland 'ฉันเกือบติดเขาเอง''วิธีทำคุณทำอย่างไร' ฉันเกือบเขาจับตัวเอง ''วิธีทำคุณทำอย่างไร' ผมถามในความประหลาดใจ' ด้วยกล้องโทรทรรศน์ของฉัน มา และมองเห็น 'นาย Frankland พบฉันในบ้านของเขา ผมมีความสนใจในกล้องโทรทรรศน์ของเขา มีความสนใจในกล้องโทรทรรศน์ของเขา มันใหญ่มาก และมีประสิทธิภาพ'ผมไม่แน่ใจว่า เป็นฆาตกร เขาตอบ ' เริ่มคิดว่า อาจจะมีชายสองคนในมัวร์ แต่ทำไมทุกคนจะต้องใช้ชีวิตอยู่มัวร์ออก มีไม่มีอาหาร และอากาศจะเย็น จากนั้น เมื่อวานนี้ ฉันเห็นบางสิ่งบางอย่าง ''อะไรดู' ถาม'ผมเห็นคนทำอาหารออกในมัวร์ ตอบนาย Frankland'ค่ำคืน' ถาม คิด Barrymore และสัญญาณไฟของเขา บางทีนาย Frankland เห็น Barrymore นำอาหาร และเสื้อผ้าออกไป Selden 'กล่าวว่า นาย Frankland 'ผมเห็นเด็กผู้ชายทำอาหารระหว่างวัน- และตัวอักษร' 'ไม่'ตัวอักษร' ถาม 'คุณแน่ใจหรือไม่'นาย Frankland กล่าวว่า 'แหง ๆ ' เพราะฉันรู้ว่าเด็ก ฉันถามบุรุษไปรษณีย์ที่ และ leant ที่เด็กรวบรวมจดหมายทุกวันนั้น '"และที่ไม่เขานำพวกเขาหรือไม่" ถาม'ดูกล้องโทรทรรศน์ กล่าวว่า นาย Frankland "ดูแบบบ้านเก่าที่ต้องการสูงต. ที่ฟาร์มต.สูงได้ คนอยู่ที่นั่น แต่ฉันไม่รู้ที่ เขาเป็นคนแปลกหน้าเป็น 'ผมมองผ่านทางกล้องที่ต.สูง ทางด้านซ้ายของต.เห็นหลังคาบ้าน Merripit ที่หลังคาถูกตัดขาด และการหนึ่งผนัง แต่ผมเห็นมาควันจากปล่องไฟ' ขอบคุณ นาย Frankland ผมพูด "มีชีวิตอยู่ไม่ Selden Selden เสีย 'ผมพูดลากับนาย Frankland จาก นั้นผมตัดสินใจเดินข้ามมัวร์ และดูฟาร์มต.สูงเก่า นี่หรือสองไป และผมไปถึงก็ดึกในฟาร์ม นี่หรือสองไป และมาถึงในช่วงบ่าย ดวงอาทิตย์อยู่ต่ำในท้องฟ้า และอากาศเย็นฉันเดินขึ้นไปคุณภาพช้า ประตูถูกตัดขาด และช็อปปิ้งภายใน คุณภาพไม่ว่างเปล่า และเงียบส่วนหนึ่งของคุณภาพไม่แห้ง หลังคาไม่แตก มีไฟไม้พื้นและเตียงในมุม โคมไฟอยู่บนโต๊ะกับกองกระดาษอยู่ด้านข้างฉันเป็นแบบบ้านต่อไปอย่างระมัดระวัง ผมใส่มือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อของฉันที่ฉันเก็บของฉัน revolver กองทัพ ฉันเดินอย่างช้า ๆ ไปยังตาราง และมองกองเอกสาร ฉันเห็นตัวฉันเองอย่างใดอย่างหนึ่ง บางคนได้ขโมยหนึ่งจดหมายของฉันเองผู้ที่อาศัยอยู่ในคุณภาพ เป็นคนที่ มีเคราสีดำ คือคนที่ฉันได้เห็นบนต.เร็ว ๆ นี้พบ ฉันได้ยินเสียงเท้านอก ผมเอา revolver ของฉันออกจากกระเป๋าของฉัน และเปิด towaeds ประตู สูง บางคนยืนในประตูกับเขาไปยังดวงอาทิตย์ตั้ง ฉันไม่สามารถเห็นหน้าของเขา'มันจะเย็นดี ไม่ใช่วัตสัน ' กล่าวว่า ชายคนนั้นผู้ชายเป็นเชอร์ล็อกโฮลมส์
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผู้ชายในทุ่ง
ใครคือคนที่ฉันได้เห็นบนที่สูงที่ท? มันเป็นคนที่โฮล์มส์และผมได้เห็นในลอนดอน? แต่ผมแน่ใจว่าคนที่อยู่บนที่สูงทอร์ไม่ได้มีเครา เซอร์เฮนรี่ไม่เห็นคนในทอร์และผมก็ไม่ได้พูดอะไรกับเขา.
ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้สำหรับเซลเด้นเป็น เราก็กลับไปที่บ้าน สิ่งที่เซลเด้นหนีออกจาก? สิ่งที่เขาได้เห็น? สิ่งที่เราได้ยิน? มันเป็นหมาล่าเนื้อแห่ง Baskervilles? ฉันรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นในฮอลล์กว่า Baskerville ออกในทุ่งในเวลากลางคืน เซอร์เฮนรี่รู้สึกเดียวกัน.
ในตอนเช้าเราส่งให้ตำรวจ พวกเขาเอาร่างกายเซลเด้นออกไป.
เซอร์เฮนรี่บอก Barrymores สิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับเสียงแปลกที่เราเคยได้ยิน แบรี่มอร์นางร้องไห้และปกคลุมใบหน้าของเธอด้วยผ้าเช็ดหน้า นายแบรี่มอร์กล่าวว่า "มันจะต้องจบ แย่เซลเด้นอาจจะไม่ได้อาศัยอยู่ในทุ่งในช่วงฤดูหนาว มันอยู่ไกลเย็นเกินไป. '
'โปรดลืมสิ่งที่ผมกล่าวว่าคืนที่ผ่านมา. เซอร์เฮนรี่บอกพวกเขาว่า 'ฉันต้องการให้คุณอยู่ที่ฮอลล์ Baskerville.'
'ขอบคุณครับ เราจะกล่าวว่าแบรี่มอร์.
ฉันไปที่ห้องของฉันและเขียนรายงานยาวเพื่อ Sherlock Holmes แล้วฉันตัดสินใจที่จะไปเดินเล่น แต่ฉันไม่ต้องการที่จะเดินบนทุ่ง ฉันตัดสินใจที่จะเดินไป Coombe Tracey หมู่บ้านไปทางทิศใต้ ผมใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงในการเดินไปที่นั่นไปตามถนน เกี่ยวกับวิธีการที่ผมเห็นสเตเปิล.
'ผมได้ยินคุณจับฆาตกรหนีกล่าวว่าสเตเปิล 'ผมจะหวังว่าจะได้ยินเรื่องจากเซอร์เฮนรี่งานเลี้ยงอาหารค่ำในวันพรุ่งนี้.'
'เซอร์เฮนรี่รอคอยที่จะรับประทานอาหารค่ำกับคุณในวันพรุ่งนี้และน้องสาวของคุณ' ผมตอบ.
'และเพื่อให้เป็นน้องสาวของฉัน' สเตเปิลกล่าวอย่างเย็นชา "ผมหวังจะได้เห็นเซอร์เฮนรี่ในวันพรุ่งนี้ที่ 8:00. '
'ฉันจะบอกเขาว่า' ผมบอกว่า 'วันดี.
ฉันเดินไป Coombe Tracey และโพสต์จดหมายของฉัน ผมเห็นบ้านหลังใหญ่ที่อยู่นอกหมู่บ้านเจ้าของร้านบอกฉัน.
ดร Mortimer เคยบอกฉันเกี่ยวกับนายแลนด์ - เกี่ยวกับความสนใจและนายแลนด์ในดาว ฉันตัดสินใจที่จะเยี่ยมชมสุภาพบุรุษและขอดูกล้องโทรทรรศน์ของเขา.
นายแลนด์กำลังยืนอยู่กับประตูสวนของเขา เขาเป็นสีแดงเผือด, ชายสูงอายุคนหนึ่งที่มีผม ahite
'วันดี' ผมพูดว่า 'ผมชื่อวัตสัน.'
'Dr Watson? saked นายแลนด์.
'ใช่' ผมตอบ.
"ผมได้ยินมาว่าคุณจับเซลเด้นคืนที่ผ่านมาในทุ่ง 'กล่าวว่านายแลนด์ "ผมเกือบจะจับเขาตัวเอง. '
'คุณไม่ทำอย่างนั้น? ฉันเกือบจับเขาตัวเอง. '
'คุณไม่ทำอย่างนั้น? ฉันถามด้วยความประหลาดใจ.
'ด้วยกล้องโทรทรรศน์ของฉัน มาดู.
นายแลนด์แสดงให้ฉันเข้าไปในบ้านของเขา ผมมีความสนใจอย่างมากในกล้องโทรทรรศน์ของเขา มันเป็นความสนใจมากในกล้องโทรทรรศน์ของเขามันเป็นขนาดใหญ่มากและมีประสิทธิภาพ.
'ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นฆาตกร' เขาตอบ 'ผมเริ่มคิดว่าอาจจะมีอยู่สองคนบนทุ่ง แต่ทำไมทุกคนต้องการจะมีชีวิตอยู่ออกในทุ่ง? ไม่มีอาหารและสภาพอากาศที่หนาวเย็น จากนั้นเมื่อวานนี้ผมเห็นบางสิ่งบางอย่าง. '
'อะไรที่คุณเห็น?' ฉันถาม.
'ผมเห็นคนที่นำอาหารออกในทุ่ง' ตอบนายแลนด์.
'ในเวลากลางคืน? ฉันถาม ฉันคิดว่าแบรี่มอร์และแสงสัญญาณ . บางทีนายแลนด์ได้เห็นแบรี่มอร์การอาหารและเสื้อผ้าออกไปเซลเด้น '
'ไม่' กล่าวว่านายแลนด์ 'ผมเห็นเด็กการอาหารในระหว่างวัน -. และตัวอักษร'
'จดหมาย'? ฉันถาม 'คุณแน่ใจหรือไม่?'
'แน่ใจมาก' กล่าวว่านายแลนด์ 'เพราะฉันรู้ว่าเด็ก ฉันถามบุรุษไปรษณีย์และ leant ว่าเด็กเก็บจดหมายทุกวัน. '
'และที่เขาพาพวกเขาไม่? ฉันถาม.
'มองผ่านกล้องโทรทรรศน์' กล่าวว่านายแลนด์ 'ดูที่บ้านไร่เก่าไปทางขวาของทอร์สูง นั่นคือสูงทอร์ฟาร์ม คนที่อาศัยอยู่ที่นั่น แต่ผมไม่ทราบว่าใคร เขาเป็นคนแปลกหน้า.
ผมมองผ่านกล้องโทรทรรศน์ที่สูง Tor ที่ด้านซ้ายของทอร์ที่ผมเห็นหลังคาของ Merripit บ้านที่หลังคาถูกทำลายและเพื่อเป็นผนังด้านหนึ่ง แต่ผมเห็นควันออกมาจากปล่องไฟ.
'ขอบคุณ นายแลนด์ 'ฉันกล่าวว่า 'ผู้ใดอาศัยอยู่ที่นั่นไม่ได้เซลเด้น เซลเด้นจะตาย. '
ฉันบอกลานายแลนด์ แล้วผมก็ตัดสินใจที่จะเดินข้ามทุ่งและมองไปที่เก่าสูงทอร์ฟาร์ม มันเป็นไมล์หรือสองออกไปและฉันถึงมันสายในฟาร์ม มันเป็นไมล์หรือสองออกไปและฉันถึงมันในตอนบ่าย ดวงอาทิตย์อยู่ในระดับต่ำในท้องฟ้าและอากาศหนาว.
ฉันเดินขึ้นไปยังบ้านช้า ประตูถูกหักและผมมองภายใน บ้านเป็นที่ว่างเปล่าและเงียบ.
เป็นส่วนหนึ่งของบ้านแห้งที่หลังคาไม่ขาด มีไฟไม้อยู่บนพื้นและเตียงในมุม โคมไฟยืนอยู่บนตารางที่มีกองเอกสารถัดไป.
ฉันเดินเข้าไปในบ้านอย่างระมัดระวัง ฉันใส่มือของฉันในกระเป๋าเสื้อของฉันที่ฉันเก็บปืนกองทัพของฉัน ผมเดินช้า ๆ ไปที่โต๊ะและมองไปที่กองเอกสาร ฉันเห็นหนึ่งของตัวอักษรของตัวเอง ใครบางคนได้ขโมยหนึ่งของตัวอักษรของตัวเอง!
ใครอาศัยอยู่ในบ้านได้หรือไม่ มันเป็นคนที่มีเคราสีดำ? มันเป็นคนที่ฉันเคยเห็นในทอร์?
ฉันเร็ว ๆ นี้พบว่าที่ผมได้ยินเสียงฝีเท้าที่อยู่ด้านนอก ผมเอาปืนของฉันออกจากกระเป๋าของฉันและหัน towaeds ประตู สูงบางคนที่ยืนอยู่ในทางเข้าประตูที่มีเขากลับไปยังดวงอาทิตย์ ผมมองไม่เห็นใบหน้าของเขา.
'มันเป็นช่วงเย็นที่น่ารักไม่ได้วัตสัน? ชายคนหนึ่งกล่าวว่า.
คนเป็น Sherlock Holmes
ใครคือคนที่ฉันได้เห็นบนที่สูงที่ท? มันเป็นคนที่โฮล์มส์และผมได้เห็นในลอนดอน? แต่ผมแน่ใจว่าคนที่อยู่บนที่สูงทอร์ไม่ได้มีเครา เซอร์เฮนรี่ไม่เห็นคนในทอร์และผมก็ไม่ได้พูดอะไรกับเขา.
ไม่มีอะไรที่เราสามารถทำได้สำหรับเซลเด้นเป็น เราก็กลับไปที่บ้าน สิ่งที่เซลเด้นหนีออกจาก? สิ่งที่เขาได้เห็น? สิ่งที่เราได้ยิน? มันเป็นหมาล่าเนื้อแห่ง Baskervilles? ฉันรู้สึกปลอดภัยมากขึ้นในฮอลล์กว่า Baskerville ออกในทุ่งในเวลากลางคืน เซอร์เฮนรี่รู้สึกเดียวกัน.
ในตอนเช้าเราส่งให้ตำรวจ พวกเขาเอาร่างกายเซลเด้นออกไป.
เซอร์เฮนรี่บอก Barrymores สิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาไม่ได้พูดเกี่ยวกับเสียงแปลกที่เราเคยได้ยิน แบรี่มอร์นางร้องไห้และปกคลุมใบหน้าของเธอด้วยผ้าเช็ดหน้า นายแบรี่มอร์กล่าวว่า "มันจะต้องจบ แย่เซลเด้นอาจจะไม่ได้อาศัยอยู่ในทุ่งในช่วงฤดูหนาว มันอยู่ไกลเย็นเกินไป. '
'โปรดลืมสิ่งที่ผมกล่าวว่าคืนที่ผ่านมา. เซอร์เฮนรี่บอกพวกเขาว่า 'ฉันต้องการให้คุณอยู่ที่ฮอลล์ Baskerville.'
'ขอบคุณครับ เราจะกล่าวว่าแบรี่มอร์.
ฉันไปที่ห้องของฉันและเขียนรายงานยาวเพื่อ Sherlock Holmes แล้วฉันตัดสินใจที่จะไปเดินเล่น แต่ฉันไม่ต้องการที่จะเดินบนทุ่ง ฉันตัดสินใจที่จะเดินไป Coombe Tracey หมู่บ้านไปทางทิศใต้ ผมใช้เวลาหนึ่งชั่วโมงในการเดินไปที่นั่นไปตามถนน เกี่ยวกับวิธีการที่ผมเห็นสเตเปิล.
'ผมได้ยินคุณจับฆาตกรหนีกล่าวว่าสเตเปิล 'ผมจะหวังว่าจะได้ยินเรื่องจากเซอร์เฮนรี่งานเลี้ยงอาหารค่ำในวันพรุ่งนี้.'
'เซอร์เฮนรี่รอคอยที่จะรับประทานอาหารค่ำกับคุณในวันพรุ่งนี้และน้องสาวของคุณ' ผมตอบ.
'และเพื่อให้เป็นน้องสาวของฉัน' สเตเปิลกล่าวอย่างเย็นชา "ผมหวังจะได้เห็นเซอร์เฮนรี่ในวันพรุ่งนี้ที่ 8:00. '
'ฉันจะบอกเขาว่า' ผมบอกว่า 'วันดี.
ฉันเดินไป Coombe Tracey และโพสต์จดหมายของฉัน ผมเห็นบ้านหลังใหญ่ที่อยู่นอกหมู่บ้านเจ้าของร้านบอกฉัน.
ดร Mortimer เคยบอกฉันเกี่ยวกับนายแลนด์ - เกี่ยวกับความสนใจและนายแลนด์ในดาว ฉันตัดสินใจที่จะเยี่ยมชมสุภาพบุรุษและขอดูกล้องโทรทรรศน์ของเขา.
นายแลนด์กำลังยืนอยู่กับประตูสวนของเขา เขาเป็นสีแดงเผือด, ชายสูงอายุคนหนึ่งที่มีผม ahite
'วันดี' ผมพูดว่า 'ผมชื่อวัตสัน.'
'Dr Watson? saked นายแลนด์.
'ใช่' ผมตอบ.
"ผมได้ยินมาว่าคุณจับเซลเด้นคืนที่ผ่านมาในทุ่ง 'กล่าวว่านายแลนด์ "ผมเกือบจะจับเขาตัวเอง. '
'คุณไม่ทำอย่างนั้น? ฉันเกือบจับเขาตัวเอง. '
'คุณไม่ทำอย่างนั้น? ฉันถามด้วยความประหลาดใจ.
'ด้วยกล้องโทรทรรศน์ของฉัน มาดู.
นายแลนด์แสดงให้ฉันเข้าไปในบ้านของเขา ผมมีความสนใจอย่างมากในกล้องโทรทรรศน์ของเขา มันเป็นความสนใจมากในกล้องโทรทรรศน์ของเขามันเป็นขนาดใหญ่มากและมีประสิทธิภาพ.
'ผมไม่แน่ใจว่ามันเป็นฆาตกร' เขาตอบ 'ผมเริ่มคิดว่าอาจจะมีอยู่สองคนบนทุ่ง แต่ทำไมทุกคนต้องการจะมีชีวิตอยู่ออกในทุ่ง? ไม่มีอาหารและสภาพอากาศที่หนาวเย็น จากนั้นเมื่อวานนี้ผมเห็นบางสิ่งบางอย่าง. '
'อะไรที่คุณเห็น?' ฉันถาม.
'ผมเห็นคนที่นำอาหารออกในทุ่ง' ตอบนายแลนด์.
'ในเวลากลางคืน? ฉันถาม ฉันคิดว่าแบรี่มอร์และแสงสัญญาณ . บางทีนายแลนด์ได้เห็นแบรี่มอร์การอาหารและเสื้อผ้าออกไปเซลเด้น '
'ไม่' กล่าวว่านายแลนด์ 'ผมเห็นเด็กการอาหารในระหว่างวัน -. และตัวอักษร'
'จดหมาย'? ฉันถาม 'คุณแน่ใจหรือไม่?'
'แน่ใจมาก' กล่าวว่านายแลนด์ 'เพราะฉันรู้ว่าเด็ก ฉันถามบุรุษไปรษณีย์และ leant ว่าเด็กเก็บจดหมายทุกวัน. '
'และที่เขาพาพวกเขาไม่? ฉันถาม.
'มองผ่านกล้องโทรทรรศน์' กล่าวว่านายแลนด์ 'ดูที่บ้านไร่เก่าไปทางขวาของทอร์สูง นั่นคือสูงทอร์ฟาร์ม คนที่อาศัยอยู่ที่นั่น แต่ผมไม่ทราบว่าใคร เขาเป็นคนแปลกหน้า.
ผมมองผ่านกล้องโทรทรรศน์ที่สูง Tor ที่ด้านซ้ายของทอร์ที่ผมเห็นหลังคาของ Merripit บ้านที่หลังคาถูกทำลายและเพื่อเป็นผนังด้านหนึ่ง แต่ผมเห็นควันออกมาจากปล่องไฟ.
'ขอบคุณ นายแลนด์ 'ฉันกล่าวว่า 'ผู้ใดอาศัยอยู่ที่นั่นไม่ได้เซลเด้น เซลเด้นจะตาย. '
ฉันบอกลานายแลนด์ แล้วผมก็ตัดสินใจที่จะเดินข้ามทุ่งและมองไปที่เก่าสูงทอร์ฟาร์ม มันเป็นไมล์หรือสองออกไปและฉันถึงมันสายในฟาร์ม มันเป็นไมล์หรือสองออกไปและฉันถึงมันในตอนบ่าย ดวงอาทิตย์อยู่ในระดับต่ำในท้องฟ้าและอากาศหนาว.
ฉันเดินขึ้นไปยังบ้านช้า ประตูถูกหักและผมมองภายใน บ้านเป็นที่ว่างเปล่าและเงียบ.
เป็นส่วนหนึ่งของบ้านแห้งที่หลังคาไม่ขาด มีไฟไม้อยู่บนพื้นและเตียงในมุม โคมไฟยืนอยู่บนตารางที่มีกองเอกสารถัดไป.
ฉันเดินเข้าไปในบ้านอย่างระมัดระวัง ฉันใส่มือของฉันในกระเป๋าเสื้อของฉันที่ฉันเก็บปืนกองทัพของฉัน ผมเดินช้า ๆ ไปที่โต๊ะและมองไปที่กองเอกสาร ฉันเห็นหนึ่งของตัวอักษรของตัวเอง ใครบางคนได้ขโมยหนึ่งของตัวอักษรของตัวเอง!
ใครอาศัยอยู่ในบ้านได้หรือไม่ มันเป็นคนที่มีเคราสีดำ? มันเป็นคนที่ฉันเคยเห็นในทอร์?
ฉันเร็ว ๆ นี้พบว่าที่ผมได้ยินเสียงฝีเท้าที่อยู่ด้านนอก ผมเอาปืนของฉันออกจากกระเป๋าของฉันและหัน towaeds ประตู สูงบางคนที่ยืนอยู่ในทางเข้าประตูที่มีเขากลับไปยังดวงอาทิตย์ ผมมองไม่เห็นใบหน้าของเขา.
'มันเป็นช่วงเย็นที่น่ารักไม่ได้วัตสัน? ชายคนหนึ่งกล่าวว่า.
คนเป็น Sherlock Holmes
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผู้ชายในทุ่ง
เป็นคนที่ฉันได้เห็นบนเว็บสูง เป็นผู้ชาย และฉันได้เห็นในลอนดอน ? แต่ผมมั่นใจว่าผู้ชายใน TOR สูงไม่มีเครา ท่านเฮนรี่ไม่ได้เจอผู้ชายบนเว็บและฉันกล่าวว่าไม่มีอะไรกับเขา
ไม่มีอะไรที่เราจะทำเพื่อที่ตั้ง . เรากลับไปบ้าน สิ่งที่มีที่ตั้งวิ่งหนี ? สิ่งที่เขาเห็น สิ่งที่เราได้ยินมัน Hound จาก Baskervilles ? ผมรู้สึกปลอดภัยในวิลฮอลล์กว่าบนทุ่งโล่งในตอนกลางคืน ท่านเฮนรี่รู้สึกเหมือนกัน .
ในตอนเช้า เราส่งตำรวจ พวกเขาเอาร่างกายที่ตั้งอยู่ห่าง .
ท่านเฮนรี่บอก barrymores เกิดอะไรขึ้น แต่เขาไม่ได้พูดเรื่องแปลกๆ เสียงที่เราได้ยินมา คุณนาย แบร์รีมอร์ ร้องไห้และครอบคลุมใบหน้าของเธอกับผ้าเช็ดหน้า นาย แบร์รีมอร์ กล่าว' มันก็จบ ที่ตั้งจนไม่สามารถอาศัยอยู่ในทุ่งในฤดูหนาว มันเป็นเย็นไกลเกินไป '
'please ลืมที่ฉันพูดเมื่อคืน ว่า ท่าน เฮนรี่บอกพวกเขา ผมต้องการให้คุณพักที่ห้องโถงวิล '
ขอบคุณครับ เราจะ ' แบร์รีมอร์ .
ฉันไปที่ห้องและเขียนรายงานยาว เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ฉันตัดสินใจที่จะไปเดินเล่น แต่ฉันไม่ต้องการที่จะเดินในมัวร์ฉันตัดสินใจที่จะเดินไปคูมบ์ เทรซีย์ หมู่บ้านไปทางทิศใต้ มันใช้เวลาเป็นชั่วโมงเลย เดินอยู่ตามถนน ระหว่างทางผมเห็น Stapleton .
" ได้ยินว่าคุณจับหนีฆาตกร ' Stapleton . ' ผมจะหวังว่าจะได้ยินข่าวจากท่านเฮนรี่ที่เย็นพรุ่งนี้ '
'sir เฮนรี่กำลังจะทานข้าวเย็นกับคุณและน้องสาวของคุณพรุ่งนี้ " ผมตอบ
และดังนั้น เป็นน้องฉัน' สเตเปิล กล่าวเสียงเย็นชา ' ผมหวังว่าจะได้เห็น พรุ่งนี้ท่านเฮนรี่ที่ 8 นาฬิกา '
" จะบอกเขาว่า " ฉันพูด ' สวัสดี '
ฉันเดินบนคูมบ์ Tracey และโพสต์จดหมายของฉัน ผมเห็นบ้านหลังใหญ่นอกหมู่บ้าน เจ้าของร้านบอก
ดร. มอร์ติเมอร์ บอกฉันเกี่ยวกับคุณ Frankland ) และเกี่ยวกับคุณ Frankland สนใจดาวฉันตัดสินใจที่จะเยี่ยมชมสุภาพบุรุษและขอดูกล้องส่องทางไกล .
คุณ Frankland ยืนอยู่ประตูสวนของเขา เขาหน้าแดง คนแก่กับวันความดีผม
ahite , ' ฉันกล่าวว่า ' ฉันชื่อวัตสัน '
'dr วัตสัน ? ' สะเก็ดคุณ Frankland .
"
' ผมตอบ ผมได้ยินว่าคุณจับที่ตั้งเมื่อคืนในทุ่ง ' นายแลนด์ . ผมเกือบจะจับเขาเอง '
' ทำอะไร ?ผมเกือบจะจับเขาเอง '
' ทำอะไร ? ' ผมถามด้วยความประหลาดใจ
'with กล้องดูดาวของฉัน มาดู '
นายแลนด์ให้ฉันเข้าบ้าน ฉันสนใจมากในกล้องโทรทรรศน์ของเขา มีความสนใจมากในกล้องโทรทรรศน์ของเขามันใหญ่มากและมีประสิทธิภาพ .
" ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นฆาตกร ' เขาตอบ ผมเริ่มที่จะคิดว่าบางทีมีชายสองคนในมัวร์แต่ทำไมทุกคนต้องการที่จะอยู่ในมัวร์ ไม่มีอาหาร และอากาศหนาว แล้วเมื่อวานนี้ ผมเห็นบางสิ่งบางอย่าง . '
'what คุณเห็นอะไร ? ' ผมถาม .
" เห็นคนถ่ายอาหารบนทุ่งโล่ง ' ตอบคุณ Frankland .
'at คืน ? ' ผมถาม ฉันคิดว่า Barrymore และสัญญาณแสง บางทีคุณ Frankland เห็นแบร์รีมอร์ถ่ายอาหารและเสื้อผ้าออกไปที่ตั้ง '
' ,นายแลนด์ ' ' ผมเคยเห็นเด็กเอาอาหารระหว่างวัน ) และตัวอักษร '
'letters ? ' ผมถาม ' คุณแน่ใจนะ ? '
'very แน่นอน ' นายแลนด์ ' เพราะผมรู้ว่าเด็ก ฉันถามบุรุษไปรษณีย์และเรียนรู้ว่าเด็กเก็บรวบรวมจดหมายทุกวัน '
และเค้าเอามันไป ' ผมถาม
นี่เธอผ่านกล้องโทรทรรศน์ ' นายแลนด์ .' ดูที่ฟาร์มเก่าที่ด้านขวาของเว็บสูง ที่ฟาร์มต่อสูง มีคนอาศัยอยู่ที่นั่น แต่ผมไม่รู้ว่าใคร เขาเป็นคนแปลกหน้า . . .
ผมมองผ่านกล้องโทรทรรศน์ที่สูง ท. ด้านซ้ายของเว็บ ผมเห็นหลังคาบ้าน merripit ที่หลังคาเสียจึงเป็น wall แต่ผมเห็นควันออกมาจากปล่องไฟ .
ขอบคุณค่ะ นายแลนด์ ' ผมพูด" ใครก็ตามที่ชีวิตไม่มีที่ตั้ง . ที่ตั้ง ตายแล้ว '
ฉันบอกลานายแลนด์ . ฉันตัดสินใจที่จะเดินข้ามทุ่ง และดูที่ฟาร์ม ต. เก่าสูง มันเป็นหนึ่งหรือสองไมล์ออกไปและฉันมาถึงปลายในฟาร์ม มันเป็นหนึ่งหรือสองไมล์ห่างฉันไปถึงบ่าย ดวงอาทิตย์อยู่ต่ำในท้องฟ้าและอากาศก็หนาว
ฉันเดินไปหาบ้านไร่อย่างช้าๆประตูเสีย และผมมองเข้าไปข้างใน บ้านไร่ว่างเปล่าและเงียบ .
ส่วนของบ้านไร่ แห้ง ที่หลังคาก็ไม่ขาด มีไม้ไฟบนพื้น และเตียงในมุม โคมไฟยืนบนโต๊ะกับกองกระดาษข้างๆ
ผมเข้าไปบ้านอย่างระมัดระวัง ฉันวางมือของฉันลงในกระเป๋าเสื้อที่ฉันเก็บปืนที่กองทัพของข้าฉันเดินช้าๆไปที่โต๊ะและมองกองเอกสาร ฉันได้เห็นหนึ่งในจดหมายของฉันเอง มีคนขโมยหนึ่งของจดหมายของฉันเอง !
ที่อาศัยอยู่ในบ้านไร่ ? เป็นผู้ชายที่มีหนวดดำ เป็นผู้ชายที่ฉันได้เห็นบนเว็บ ?
ผมพบในไม่ช้า ผมได้ยินเสียงฝีเท้าด้านนอก ผมเอาปืนออกมาจากกระเป๋า และเปิดที่มีต่อประตู สูงชายร่างผอมที่ยืนอยู่หน้าประตูกับหลังของเขาให้พระอาทิตย์ ฉันไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขา มันเป็นเย็น
น่ารักไม่ใช่หรือวัตสัน ? ' ฝ่ายชายพูด
คน Sherlock Holmes
เป็นคนที่ฉันได้เห็นบนเว็บสูง เป็นผู้ชาย และฉันได้เห็นในลอนดอน ? แต่ผมมั่นใจว่าผู้ชายใน TOR สูงไม่มีเครา ท่านเฮนรี่ไม่ได้เจอผู้ชายบนเว็บและฉันกล่าวว่าไม่มีอะไรกับเขา
ไม่มีอะไรที่เราจะทำเพื่อที่ตั้ง . เรากลับไปบ้าน สิ่งที่มีที่ตั้งวิ่งหนี ? สิ่งที่เขาเห็น สิ่งที่เราได้ยินมัน Hound จาก Baskervilles ? ผมรู้สึกปลอดภัยในวิลฮอลล์กว่าบนทุ่งโล่งในตอนกลางคืน ท่านเฮนรี่รู้สึกเหมือนกัน .
ในตอนเช้า เราส่งตำรวจ พวกเขาเอาร่างกายที่ตั้งอยู่ห่าง .
ท่านเฮนรี่บอก barrymores เกิดอะไรขึ้น แต่เขาไม่ได้พูดเรื่องแปลกๆ เสียงที่เราได้ยินมา คุณนาย แบร์รีมอร์ ร้องไห้และครอบคลุมใบหน้าของเธอกับผ้าเช็ดหน้า นาย แบร์รีมอร์ กล่าว' มันก็จบ ที่ตั้งจนไม่สามารถอาศัยอยู่ในทุ่งในฤดูหนาว มันเป็นเย็นไกลเกินไป '
'please ลืมที่ฉันพูดเมื่อคืน ว่า ท่าน เฮนรี่บอกพวกเขา ผมต้องการให้คุณพักที่ห้องโถงวิล '
ขอบคุณครับ เราจะ ' แบร์รีมอร์ .
ฉันไปที่ห้องและเขียนรายงานยาว เชอร์ล็อค โฮล์มส์ ฉันตัดสินใจที่จะไปเดินเล่น แต่ฉันไม่ต้องการที่จะเดินในมัวร์ฉันตัดสินใจที่จะเดินไปคูมบ์ เทรซีย์ หมู่บ้านไปทางทิศใต้ มันใช้เวลาเป็นชั่วโมงเลย เดินอยู่ตามถนน ระหว่างทางผมเห็น Stapleton .
" ได้ยินว่าคุณจับหนีฆาตกร ' Stapleton . ' ผมจะหวังว่าจะได้ยินข่าวจากท่านเฮนรี่ที่เย็นพรุ่งนี้ '
'sir เฮนรี่กำลังจะทานข้าวเย็นกับคุณและน้องสาวของคุณพรุ่งนี้ " ผมตอบ
และดังนั้น เป็นน้องฉัน' สเตเปิล กล่าวเสียงเย็นชา ' ผมหวังว่าจะได้เห็น พรุ่งนี้ท่านเฮนรี่ที่ 8 นาฬิกา '
" จะบอกเขาว่า " ฉันพูด ' สวัสดี '
ฉันเดินบนคูมบ์ Tracey และโพสต์จดหมายของฉัน ผมเห็นบ้านหลังใหญ่นอกหมู่บ้าน เจ้าของร้านบอก
ดร. มอร์ติเมอร์ บอกฉันเกี่ยวกับคุณ Frankland ) และเกี่ยวกับคุณ Frankland สนใจดาวฉันตัดสินใจที่จะเยี่ยมชมสุภาพบุรุษและขอดูกล้องส่องทางไกล .
คุณ Frankland ยืนอยู่ประตูสวนของเขา เขาหน้าแดง คนแก่กับวันความดีผม
ahite , ' ฉันกล่าวว่า ' ฉันชื่อวัตสัน '
'dr วัตสัน ? ' สะเก็ดคุณ Frankland .
"
' ผมตอบ ผมได้ยินว่าคุณจับที่ตั้งเมื่อคืนในทุ่ง ' นายแลนด์ . ผมเกือบจะจับเขาเอง '
' ทำอะไร ?ผมเกือบจะจับเขาเอง '
' ทำอะไร ? ' ผมถามด้วยความประหลาดใจ
'with กล้องดูดาวของฉัน มาดู '
นายแลนด์ให้ฉันเข้าบ้าน ฉันสนใจมากในกล้องโทรทรรศน์ของเขา มีความสนใจมากในกล้องโทรทรรศน์ของเขามันใหญ่มากและมีประสิทธิภาพ .
" ก็ไม่แน่ใจว่าเป็นฆาตกร ' เขาตอบ ผมเริ่มที่จะคิดว่าบางทีมีชายสองคนในมัวร์แต่ทำไมทุกคนต้องการที่จะอยู่ในมัวร์ ไม่มีอาหาร และอากาศหนาว แล้วเมื่อวานนี้ ผมเห็นบางสิ่งบางอย่าง . '
'what คุณเห็นอะไร ? ' ผมถาม .
" เห็นคนถ่ายอาหารบนทุ่งโล่ง ' ตอบคุณ Frankland .
'at คืน ? ' ผมถาม ฉันคิดว่า Barrymore และสัญญาณแสง บางทีคุณ Frankland เห็นแบร์รีมอร์ถ่ายอาหารและเสื้อผ้าออกไปที่ตั้ง '
' ,นายแลนด์ ' ' ผมเคยเห็นเด็กเอาอาหารระหว่างวัน ) และตัวอักษร '
'letters ? ' ผมถาม ' คุณแน่ใจนะ ? '
'very แน่นอน ' นายแลนด์ ' เพราะผมรู้ว่าเด็ก ฉันถามบุรุษไปรษณีย์และเรียนรู้ว่าเด็กเก็บรวบรวมจดหมายทุกวัน '
และเค้าเอามันไป ' ผมถาม
นี่เธอผ่านกล้องโทรทรรศน์ ' นายแลนด์ .' ดูที่ฟาร์มเก่าที่ด้านขวาของเว็บสูง ที่ฟาร์มต่อสูง มีคนอาศัยอยู่ที่นั่น แต่ผมไม่รู้ว่าใคร เขาเป็นคนแปลกหน้า . . .
ผมมองผ่านกล้องโทรทรรศน์ที่สูง ท. ด้านซ้ายของเว็บ ผมเห็นหลังคาบ้าน merripit ที่หลังคาเสียจึงเป็น wall แต่ผมเห็นควันออกมาจากปล่องไฟ .
ขอบคุณค่ะ นายแลนด์ ' ผมพูด" ใครก็ตามที่ชีวิตไม่มีที่ตั้ง . ที่ตั้ง ตายแล้ว '
ฉันบอกลานายแลนด์ . ฉันตัดสินใจที่จะเดินข้ามทุ่ง และดูที่ฟาร์ม ต. เก่าสูง มันเป็นหนึ่งหรือสองไมล์ออกไปและฉันมาถึงปลายในฟาร์ม มันเป็นหนึ่งหรือสองไมล์ห่างฉันไปถึงบ่าย ดวงอาทิตย์อยู่ต่ำในท้องฟ้าและอากาศก็หนาว
ฉันเดินไปหาบ้านไร่อย่างช้าๆประตูเสีย และผมมองเข้าไปข้างใน บ้านไร่ว่างเปล่าและเงียบ .
ส่วนของบ้านไร่ แห้ง ที่หลังคาก็ไม่ขาด มีไม้ไฟบนพื้น และเตียงในมุม โคมไฟยืนบนโต๊ะกับกองกระดาษข้างๆ
ผมเข้าไปบ้านอย่างระมัดระวัง ฉันวางมือของฉันลงในกระเป๋าเสื้อที่ฉันเก็บปืนที่กองทัพของข้าฉันเดินช้าๆไปที่โต๊ะและมองกองเอกสาร ฉันได้เห็นหนึ่งในจดหมายของฉันเอง มีคนขโมยหนึ่งของจดหมายของฉันเอง !
ที่อาศัยอยู่ในบ้านไร่ ? เป็นผู้ชายที่มีหนวดดำ เป็นผู้ชายที่ฉันได้เห็นบนเว็บ ?
ผมพบในไม่ช้า ผมได้ยินเสียงฝีเท้าด้านนอก ผมเอาปืนออกมาจากกระเป๋า และเปิดที่มีต่อประตู สูงชายร่างผอมที่ยืนอยู่หน้าประตูกับหลังของเขาให้พระอาทิตย์ ฉันไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของเขา มันเป็นเย็น
น่ารักไม่ใช่หรือวัตสัน ? ' ฝ่ายชายพูด
คน Sherlock Holmes
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- Since you always give me energy.When you
- While ecotourism was almost unheard of b
- Spake at the same time it is very surpr
- นักพัฒนาชุมชน
- หลานของฉันไม่สบาย
- coup d'etat
- สวัสดีฉันชื่อสมสัก
- ผู้วิจัยได้เก็บรวบรวมข้อมูลดำเนินการในช่
- Spake at the same time it is very surpr
- Loved is still with us.
- สามหมื่นเก้าพันบาทถ้วน
- ผมเขียนข้อความนี้ตอนที่คุณกำลังนอนหลับ แ
- Be
- เก็บอารมณ์ เก็บเอาเรื่องราวนั้นทิ้งไปเก็
- ต้องลอง
- ผลิตภัณฑ์ที่ทำการตลาดมากที่สุด
- I like meny anime but i love hentai and
- While ecotourism was almost unheard of b
- ozone
- But I'm practically naked so I hope you
- ke70 got me crazy
- หล่อนทำหน้าเศร้าหมอง
- กูโไนท์
- This could be also due to the increase i
