In Thailand, students study English

In Thailand, students study English as a foreign language and as a compulsory course. However, they have fewer chances to use English compared to countries where English is taught as an L1 or L2. Also, they have limited vocabulary and grammatical knowledge which affect their self-confidence to speak in English (Sangarun, 2003; Suppasetseree, 2000; Usaha, 2000, Wannarak, 2001). In order to help students gain more self-confidence in speaking English, technological tools can be used to possibly eradicate the problems. Related studies about Synchronous Computer-Mediated Communication (SCMC) in language classroom suggest that online chatting, which is a kind of SCMC, can motivate students to produce language in real-time (Alahmadi, 2009; Almeida d'Eça, 2003; Yuan, 2003).
SCMC is real-time communication via a computer network. Online chatting is a kind of SCMC that is available on the Internet where users around the world communicate in real-time (Almeida d'Eça, 2003; Böhlke, 2003; Spencer & Hiltz, 2002). The related studies suggested combining online chatting into the language classroom to improve language skills (Abrams, 2003; Compton, 2004; Kitade, 2000; Lai & Zhao, 2006; Paulus, 2007; Satar & Özdener, 2008; Yuan, 2003). Kitade (2000) proposed that online chatting could promote self-correction while chatting. The conversations in chat rooms allowed students to scroll back and rethink what had been discussed and reformulate their own conversations before posting it into the chat rooms. Abrams (2003) confirmed a previously reported increase in quantity of language produced by students in the synchronous CMC group. The analyses of the quality of language indicated no significant difference in terms of lexicon or syntax. Furthermore, the students could participate equally in the conversations in chat rooms. Yuan (2003) investigated the error types produced by participants. The participants could correct their own errors from chat conversations and they could improve their grammatical knowledge. Compton (2004) showed that the students could transfer their own output and their partners‟ output from chat rooms to their own speaking skills. Lai and Zhao (2006) examined whether online chatting could promote learners to notice the problematic language productions and interactional feedback from their interlocutors better than face-to-face conversations would, especially in terms of noticing the linguistic mistakes. Paulus (2007)
108
mentioned that online chatting could allow the students to participate equally in conversations. It could be a technological tool to encourage students to produce language. The students could be active while chatting. Moreover, Satar and Özdener (2008) proposed that the speaking proficiency of both experimental groups (text chatting and voice chatting) increased, whereas there was a decrease in the anxiety levels only for the text chat group.
Online chatting is a technological tool that occurs in real-time and allows the users to use spoken language in the same manner as face-to-face interactions. This study uses it to improve EFL students‟ speaking skills and to encourage them to produce and learn language in a positive learning environment.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในประเทศไทย นักเรียนเรียนภาษาอังกฤษ เป็นภาษาต่างประเทศ และ เป็นหลักสูตรบังคับ อย่างไรก็ตาม พวกเขามีโอกาสน้อยกว่าการใช้ภาษาอังกฤษที่เปรียบเทียบกับประเทศที่สอนภาษาอังกฤษที่ L1 หรือ L2 ยัง พวกเขามีจำกัดคำศัพท์และความรู้ทางไวยากรณ์ซึ่งส่งผลต่อนิสัยของพวกเขาพูดภาษาอังกฤษ (ณฑริกาแสงอรุณ 2003 Suppasetseree, 2000 Usaha, 2000, Wannarak, 2001) เพื่อช่วยนักเรียนที่ได้รับความมั่นใจมากขึ้นในการพูดภาษาอังกฤษ สามารถใช้เครื่องมือเทคโนโลยีการขจัดปัญหาอาจ ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาเกี่ยวกับ Synchronous Computer-Mediated การสื่อสาร (SCMC) ในชั้นเรียนภาษาแนะนำว่า ออนไลน์สนทนา ซึ่งเป็นชนิด SCMC สามารถจูงใจนักเรียนผลิตภาษาในเวลาจริง (Alahmadi, 2009 Almeida d'Eça, 2003 หยวน 2003)SCMC เป็นสื่อสารแบบเรียลไทม์ผ่านเครือข่ายคอมพิวเตอร์ สนทนาออนไลน์เป็นชนิด SCMC ที่มีอยู่บนอินเทอร์เน็ตที่ผู้ใช้ทั่วโลกสื่อสารแบบเรียลไทม์ (Almeida d'Eça, 2003 Böhlke, 2003 สเปนเซอร์ & Hiltz, 2002) แนะนำการศึกษาที่เกี่ยวข้องรวมออนไลน์สนทนาเรียนภาษาเพื่อพัฒนาทักษะภาษา (เอบรัมส 2003 คอมป์ตัน 2004 Kitade, 2000 ลายและเจียว 2006 Paulus, 2007 Satar & Özdener, 2008 หยวน 2003) Kitade (2000) เสนอว่า การสนทนาออนไลน์จะเป็นการส่งเสริมการแก้ไขตนเองในขณะสนทนา การสนทนาในห้องสนทนานักเรียนเลื่อนกลับ rethink อะไรมีการหารือ และ reformulate สนทนาของตนเองก่อนที่จะลงในห้องสนทนาได้ (2003) เอบรัมสยืนยันเพิ่มจำนวนภาษาที่ผลิต โดยนักเรียนในกลุ่ม CMC แบบซิงโครนัสที่รายงานไปก่อนหน้านี้ วิเคราะห์คุณภาพของภาษาระบุไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญปทานุกรมหรือไวยากรณ์ นอกจากนี้ นักเรียนสามารถร่วมกันสนทนาในห้องสนทนา หยวน (2003) ตรวจสอบข้อผิดพลาดชนิดที่ผลิต โดยผู้เข้าร่วม ผู้เข้าร่วมสามารถแก้ไขข้อผิดพลาดของตนเองจากการสนทนา และพวกเขาสามารถปรับปรุงความรู้ไวยากรณ์ คอมป์ตัน (2004) พบว่า นักเรียนสามารถโอนผลผลิตของตนเองและผลผลิตของพวกเขา partners‟ จากห้องสนทนาเพื่อทักษะการพูดของตนเอง ลายและเจียว (2006) ตรวจสอบว่าการสนทนาออนไลน์สามารถส่งเสริมผู้เรียนการสังเกตภาษาปัญหาการผลิตและผลป้อนกลับ interactional จาก interlocutors ของพวกเขาดีกว่าแบบพบปะสนทนาจะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการสังเกตเห็นความผิดพลาดภาษาศาสตร์ Paulus (2007)108กล่าวว่า การสนทนาออนไลน์อาจเป็นการทำให้นักเรียนมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันใน มันสามารถเป็นเครื่องมือเทคโนโลยีเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนผลิตภาษา นักเรียนสามารถใช้งานขณะสนทนา นอกจากนี้ Satar Özdener (2008) นำเสนอและที่ เพิ่มประสิทธิภาพในการการพูดของทั้งสองกลุ่มทดลอง (ข้อความสนทนาและเสียงสนทนา) ในขณะที่มีการลดระดับความวิตกกังวลเฉพาะสำหรับกลุ่มการสนทนาข้อความสนทนาออนไลน์เป็นเครื่องมือทางเทคโนโลยีที่เกิดขึ้นในเวลาจริง และช่วยให้ผู้ใช้สามารถใช้ภาษาพูดในลักษณะเดียวกันเป็นการโต้ตอบแบบพบปะ การศึกษานี้ใช้ เพื่อปรับปรุง students‟ EFL พูดทักษะ และส่งเสริมการผลิต และการเรียนรู้ภาษาในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้บวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในประเทศไทยนักเรียนเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศและเป็นหลักสูตรภาคบังคับ แต่พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะใช้ภาษาอังกฤษเมื่อเทียบกับประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษที่สอนเป็น L1 หรือ L2 นอกจากนี้พวกเขาได้รับการ จำกัด คำศัพท์และความรู้ทางไวยากรณ์ที่มีผลต่อความมั่นใจในตนเองของพวกเขาที่จะพูดภาษาอังกฤษ (Sangarun 2003; Suppasetseree 2000; Usaha 2000 Wannarak, 2001) เพื่อที่จะช่วยให้นักเรียนได้รับความมั่นใจมากขึ้นในการพูดภาษาอังกฤษเครื่องมือเทคโนโลยีสามารถใช้ในการกำจัดอาจจะเป็นปัญหาที่เกิดขึ้น การศึกษาที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับการซิงโครสื่อคอมพิวเตอร์การสื่อสาร (SCMC) ในห้องเรียนภาษาชี้ให้เห็นว่าการสนทนาออนไลน์ซึ่งเป็นชนิดของ SCMC สามารถกระตุ้นให้นักเรียนในการผลิตภาษาในเวลาจริง (Alahmadi 2009; ไมย์ศิลปEça 2003; หยวน 2003).
SCMC คือการสื่อสารแบบ real-time ผ่านระบบเครือข่ายคอมพิวเตอร์ สนทนาออนไลน์เป็นชนิดของ SCMC ที่มีอยู่บนอินเทอร์เน็ตที่ผู้ใช้ทั่วโลกการสื่อสารในแบบ real-time (ไมย์ศิลปEça 2003; Böhlke 2003; & Spencer Hiltz, 2002) การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับการแนะนำการรวมสนทนาออนไลน์ในห้องเรียนภาษาที่จะพัฒนาทักษะภาษา (อับราฮัม, 2003; คอมป์ตัน, 2004; Kitade, 2000; Lai และ Zhao, 2006 พอลลัส, 2007; & Satar Özdener 2008; หยวน, 2003) Kitade (2000) เสนอว่าการสนทนาออนไลน์สามารถส่งเสริมการแก้ไขด้วยตนเองขณะที่การสนทนา สนทนาในห้องสนทนาที่ได้รับอนุญาตให้นักเรียนที่จะเลื่อนกลับและทบทวนสิ่งที่ได้รับการกล่าวถึงและกำหนดใหม่การสนทนาของตัวเองก่อนที่จะโพสต์ลงในห้องสนทนา อับราฮัม (2003) ได้รับการยืนยันเพิ่มขึ้นรายงานก่อนหน้านี้ในปริมาณของภาษาที่ผลิตโดยนักเรียนในกลุ่มซีเอ็มซีซิงโคร การวิเคราะห์คุณภาพของภาษาที่ระบุไม่มีความแตกต่างในแง่ของศัพท์หรือไวยากรณ์ นอกจากนี้นักเรียนสามารถมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันในการสนทนาในห้องสนทนา หยวน (2003) การตรวจสอบข้อผิดพลาดชนิดที่ผลิตโดยผู้เข้าร่วม ผู้เข้าร่วมประชุมสามารถแก้ไขข้อผิดพลาดของตัวเองจากการสนทนาการสนทนาและการที่พวกเขาสามารถพัฒนาความรู้ทางไวยากรณ์ของพวกเขา คอมป์ตัน (2004) แสดงให้เห็นว่านักเรียนสามารถโอนการส่งออกของตัวเองและพันธมิตรของพวกเขา "เอาท์พุทจากห้องสนทนาเพื่อทักษะการพูดของตัวเอง ลายและ Zhao (2006) การตรวจสอบว่าการสนทนาออนไลน์สามารถส่งเสริมผู้เรียนจะแจ้งให้ทราบโปรดักชั่นภาษาที่มีปัญหาและข้อเสนอแนะจากการปฏิสัมพันธ์เป็นต้นของพวกเขาดีกว่าการสนทนาใบหน้าเพื่อใบหน้าจะโดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของการสังเกตเห็นความผิดพลาดทางภาษา พอลลัส (ปี 2007)
108
คนกล่าวว่าการสนทนาออนไลน์จะช่วยให้นักเรียนมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันในการสนทนา มันอาจจะเป็นเครื่องมือทางเทคโนโลยีเพื่อส่งเสริมให้นักเรียนในการผลิตภาษา นักเรียนสามารถที่จะใช้งานในขณะสนทนา นอกจากนี้ Satar และÖzdener (2008) เสนอว่าความสามารถในการพูดของกลุ่มทดลองทั้งสอง (การสนทนาข้อความและเสียงสนทนา) เพิ่มขึ้นในขณะที่มีการลดลงของระดับความวิตกกังวลเป็นเพียงสำหรับกลุ่มข้อความแชท.
ออนไลน์สนทนาเป็นเครื่องมือทางเทคโนโลยีที่เกิดขึ้น ในเวลาจริงและช่วยให้ผู้ใช้ในการใช้ภาษาพูดในลักษณะเดียวกับใบหน้าเพื่อใบหน้าปฏิสัมพันธ์ การศึกษาครั้งนี้ใช้มันในการปรับปรุงนักเรียน EFL "ทักษะการพูดและให้กำลังใจพวกเขาในการผลิตและการเรียนรู้ภาษาในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ในเชิงบวก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในประเทศไทย นักเรียนเรียนภาษาอังกฤษเป็นภาษาต่างประเทศ และเป็นหลักสูตรบังคับ อย่างไรก็ตาม พวกเขามีโอกาสน้อยที่จะใช้ภาษาอังกฤษเมื่อเทียบกับประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นสอนเป็น L1 หรือ L2 . นอกจากนี้พวกเขามี จำกัด และ ไวยากรณ์ คำศัพท์ ความรู้ ที่มีผลต่อความมั่นใจในตนเองของพวกเขาที่จะพูดในภาษาอังกฤษ ( แสงอรุณ , 2003 ; suppasetseree , 2000 ; Usaha วลัยพัชรา , 2000 , 2001 )เพื่อช่วยให้นักเรียนได้รับความมั่นใจมากขึ้นในการพูดภาษาอังกฤษ เทคโนโลยีเป็นเครื่องมือที่สามารถใช้เพื่อจะกำจัดปัญหา การศึกษาที่เกี่ยวข้องกับเรื่อง ในเวลาเดียวกัน การสื่อสารผ่านคอมพิวเตอร์ ( SCMC ) ในชั้นเรียนภาษา แนะนำว่า การสนทนาออนไลน์ ซึ่งเป็นประเภทของยา สามารถกระตุ้นให้นักเรียนสร้างภาษาในเวลาจริง ( alahmadi , 2009 ; อัลเมด้าที่มี 5 , 2003 ;
หยวน , 2003 )ที่เหลือ คือ การสื่อสารแบบเรียลไทม์ผ่านทางเครือข่ายคอมพิวเตอร์ การสนทนาออนไลน์เป็นชนิดของยาที่สามารถใช้ได้บนอินเทอร์เน็ตที่ผู้ใช้ทั่วโลกสื่อสารกันในเวลาจริง ( อัลเมด้าที่มี 5 , 2003 ; B ö hlke , 2003 ; สเปนเซอร์& hiltz , 2002 ) ที่เกี่ยวข้องกับการศึกษาพบการรวมการสนทนาออนไลน์ในชั้นเรียนภาษาเพื่อพัฒนาทักษะภาษา ( Abrams , 2003 ; คอมป์ตัน , 2004 ; kitade , 2000 ;ลาย& Zhao , 2006 ; พอลเลิส , 2007 ; ซาตาร์&Ö zdener , 2008 ; หยวน , 2003 ) kitade ( 2000 ) เสนอว่าการสนทนาออนไลน์สามารถส่งเสริมการแก้ไขตนเองในขณะสนทนา การสนทนาในห้องสนทนาที่อนุญาตให้นักเรียนที่จะเลื่อนกลับและทบทวนสิ่งที่ได้รับการกล่าวถึง และ reformulate บทสนทนาของตัวเองก่อนที่จะลงรายการบัญชีในห้องสนทนา .เอบรัมส์ ( 2003 ) ได้รับการยืนยันรายงานก่อนหน้านี้ เพิ่มปริมาณของภาษา ผลิตโดยนักเรียนในกลุ่ม บริษัท ซิงโคร การวิเคราะห์คุณภาพของภาษา ) ไม่แตกต่างกันในแง่ของพจนานุกรม หรือ วากยสัมพันธ์ นอกจากนี้ นักเรียนสามารถมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันในการสนทนาในห้องแชท หยวน ( 2003 ) ศึกษาความคลาดเคลื่อนประเภทที่ผลิตโดยผู้เข้าร่วมผู้เข้าร่วมสามารถแก้ไขข้อผิดพลาดของตัวเองจากการสนทนาการสนทนา และสามารถพัฒนาความรู้ทางไวยากรณ์ของพวกเขา คอมป์ตัน ( 2004 ) พบว่า นักเรียนสามารถโอนออกของตัวเองและประเทศคู่‟ออกจากห้องสนทนาในการพูดของตัวเองลาย และจ้าว ( 2006 ) ตรวจสอบว่า การสนทนาออนไลน์สามารถส่งเสริมให้ผู้เรียนสังเกตการผลิตภาษา ปัญหา และข้อเสนอแนะจากผู้ฟังปฏิสัมพันธ์ดีกว่าแบบตัวต่อตัวการสนทนาจะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่ของสังเกตเห็นความผิดพลาดทางภาษา พอลเลิส ( 2007 )

กล่าวว่าการสนทนาออนไลน์ 108 สามารถช่วยให้ผู้เรียนมีส่วนร่วมอย่างเท่าเทียมกันในการสนทนามันอาจจะเป็นเครื่องมือทางเทคโนโลยี เพื่อส่งเสริมให้นักเรียนสร้างภาษา นักเรียนสามารถใช้งานในขณะสนทนา นอกจากนี้ ซาตาร์ และÖ zdener ( 2008 ) ได้เสนอว่า ความสามารถในการพูดของทั้งสองกลุ่ม ( ข้อความสนทนาและเสียงสนทนา ) เพิ่มขึ้น ในขณะที่มีการลดลงในระดับความกังวลเฉพาะข้อความสนทนากลุ่ม .
การสนทนาออนไลน์เป็นเครื่องมือทางเทคโนโลยีที่เกิดขึ้นในเวลาจริงและช่วยให้ผู้ใช้ที่จะใช้ภาษาพูดในลักษณะเดียวกับการปฏิสัมพันธ์แบบตัวต่อตัว การศึกษานี้ใช้เพื่อปรับปรุงทักษะการพูดภาษาอังกฤษนักเรียน‟และส่งเสริมให้พวกเขาเพื่อผลิตและเรียนรู้ภาษาในสภาพแวดล้อมการเรียนรู้ที่ดี