On August 12, 1981, Jack Welch made

On August 12, 1981, Jack Welch made a speech at The Pierre in New York City called ‘Growing fast in a slow-growth economy’.[1] This is often acknowledged as the "dawn" of the obsession with shareholder value. Welch's stated aim was to be the biggest or second biggest market player, and to return maximum value to stockholders.

In March 2009, Welch criticized parts of the application of this concept, calling a focus on shareholder quarterly profit and share price gains "the dumbest idea in the world".[2] Welch then elaborated on this, claiming that the quotes were taken out of context.[3]

Mark Mizruchi and Howard Kimeldorf offer an explanation of the rise in prominence of institutional investors and securities analysts as a function of the changing political economy throughout the late 20th century. The crux of their argument is based upon one main idea. The rise in prominence of institutional investors can be credited to three significant forces, namely organized labor, the state and the banks. The roles of these three forces shifted, or were abdicated, in an effort to keep corporate abuse in check. However, “without the internal discipline provided by the banks and external discipline provided by the state and labor, the corporate world has been left to the professionals who have the ability to manipulate the vital information about corporate performance on which investors depend”.[4] This allowed institutional investors and securities analysts from the outside to manipulate information for their own benefit rather than for that of the corporation as a whole.

Though Ashan and Kimeldorf (1990) admit that their analysis of what historically led to the shareholder value model is speculative, their work is well regarded and is built upon the works of some of the premier scholars in the field, namely Frank Dobbin and Dirk Zorn.

During the 1970s, there was an economic crisis caused by stagflation. The stock market had been flat for nearly 12 years and inflation levels had reached double-digits. Also, the Japanese had recently taken the spot as the dominant force in auto and high technology manufacturing, a title historically held by American companies.[5] This, coupled with the economic changes noted by Mizruchi and Kimeldorf, brought about the question as to how to fix the current model of management.

Though there were contending solutions to resolve these problems, the winner was the Agency Theory developed by Jensen and Meckling, which will be discussed in greater detail later in this entry. As a result of the political and economic changes of the late 20th century, the balance of power in the economy began to shift. Today, “…power depends on the capacity of one group of business experts to alter the incentives of another, and on the capacity of one group to define the interests of another.[6] As stated earlier, what made the shift to the shareholder value model unique was the ability of those outside the firm to influence the perceived interests of corporate managers and shareholders.

However, Dobbin and Zorn argue that those outside the firm were not operating with malicious intentions. “They conned themselves first and foremost. Takeover specialists convinced themselves that they were ousting inept CEOs. Institutional investors convinced themselves that CEOs should be paid for performance. Analysts convinced themselves that forecasts were a better metric for judging stock price than current profits”.[7] Overall, it was the political and economic landscape of the time that offered the perfect opportunity for professionals outside of firms to gain power and exert their influence in order to drastically change corporate strategy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บน 12 สิงหาคม 1981, Jack Welch ได้คำพูดที่ Pierre ที่ในนิวยอร์กเรียก 'Growing ในเศรษฐกิจเติบโตช้าเร็ว' [1] ซึ่งมักจะได้รับการยอมรับเป็น "รุ่งอรุณ" ครอบงำด้วยมูลค่าผู้ถือหุ้น Welch ของระบุจุดมุ่งหมายคือ เป็น ตลาดที่ใหญ่ที่สุด หรือใหญ่ที่สุดสองผู้เล่น และกลับค่าสูงสุด stockholdersมีนาคม 2552, Welch วิพากษ์วิจารณ์ส่วนของการประยุกต์ใช้แนวคิดนี้ เรียกโฟกัสบนกำไรรายไตรมาสของผู้ถือหุ้น และราคาหุ้นกำไร "สติปัญญาความคิดในโลก" [2] Welch แล้ว elaborated นี้อ้างว่า ใบเสนอราคาได้นำมาจากบริบท [3]Mizruchi หมายและ Howard Kimeldorf ให้คำอธิบายเพิ่มขึ้นในความโดดเด่นของนักลงทุนสถาบันและนักวิเคราะห์หลักทรัพย์เป็นฟังก์ชันของเศรษฐกิจการเมืองที่เปลี่ยนแปลงตลอดศตวรรษที่ 20 ปลาย ปมของอาร์กิวเมนต์ของพวกเขาได้ยึดตามแนวคิดหลักที่หนึ่ง เพิ่มขึ้นในความโดดเด่นของนักลงทุนสถาบันสามารถเครดิตสามอำนาจสำคัญ ได้แก่แรงจัด รัฐ และธนาคาร บทบาทของกองกำลังสามเหล่านี้เปลี่ยน หรือมีราชาสละ ราช เพื่อพยายามให้ละเมิดสิทธิของบริษัทในการตรวจสอบ อย่างไรก็ตาม "ไม่ มีวินัยภายในธนาคารและวินัยภายนอกโดยรัฐและแรงงาน องค์กรโลกทิ้งไว้ให้ผู้เชี่ยวชาญที่มีความสามารถในการจัดการข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับประสิทธิภาพขององค์กรที่นักลงทุนขึ้นอยู่" [4] ซึ่งสถาบันลงทุนและหลักทรัพย์นักวิเคราะห์จากภายนอกเพื่อจัดการกับข้อมูล เพื่อประโยชน์ของตนเอง แทนการของบริษัททั้งหมดได้แม้ Ashan และ Kimeldorf (1990) ยอมรับว่า การวิเคราะห์สิ่งนำอดีตกับรูปแบบมูลค่าหุ้นเก็งกำไร งานถือดี และถูกสร้างขึ้นเมื่อผลงานของเมียร์นักปราชญ์ในฟิลด์ ได้แก่ Dirk Zorn และ Frank Dobbinในช่วงทศวรรษ 1970 มีวิกฤตทางเศรษฐกิจเกิดจาก stagflation ตลาดหุ้นเคยแบนเกือบ 12 ปี และระดับอัตราเงินเฟ้อได้ถึงสองตัว ยัง ญี่ปุ่นก็เพิ่งถ่ายจุดที่เป็นกำลังหลักในรถยนต์และเทคโนโลยีการผลิต ชื่อประวัติจัด โดยบริษัทอเมริกัน [5] นี้ ควบคู่กับการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจที่กล่าว โดย Mizruchi และ Kimeldorf มาเกี่ยวกับคำถามที่ว่าวิธีการแก้ไขรูปแบบปัจจุบันของการจัดการว่ามีถูกช่วงชิงโซลูชั่นเพื่อแก้ปัญหาเหล่านี้ ผู้ชนะถูกทฤษฎี หน่วยงานพัฒนา โดยเจนและ Meckling ซึ่งจะกล่าวในรายละเอียดมากกว่าในรายการนี้ จากการเปลี่ยนทางการเมือง และเศรษฐกิจของศตวรรษที่ 20 ปลาย สมดุลของพลังงานในเศรษฐกิจเริ่มจะเปลี่ยน วันนี้, ".. .power ขึ้นอยู่ กับกำลังการผลิตของกลุ่มผู้เชี่ยวชาญธุรกิจปรับเปลี่ยนแรงจูงใจอื่น และกำลังการผลิตของกลุ่มเพื่อกำหนดสถานที่อื่น [6] ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้ สิ่งที่ทำกะกับรูปแบบมูลค่าผู้ถือหุ้นเฉพาะความสามารถของภายนอกของบริษัทมีผลต่อการรับรู้ผลประโยชน์ของผู้จัดการของบริษัทและผู้ถือหุ้นอย่างไรก็ตาม Dobbin และ Zorn โต้เถียงว่า ภายนอกบริษัทไม่ได้ดำเนินการ ด้วยความตั้งใจที่เป็นอันตราย "พวกเขา conned ตัวเองอันดับแรก ผู้เชี่ยวชาญแผ่นมั่นใจตัวเองว่า พวกเขาได้ ousting inept CEOs นักลงทุนสถาบันมั่นใจตัวเองที่ควรจะชำระ CEOs สำหรับประสิทธิภาพการทำงาน นักวิเคราะห์เชื่อตัวเองว่า คาดการณ์มีการวัดที่ดีสำหรับการตัดสินราคาหุ้นจากกำไรปัจจุบัน" [7] โดยรวม ก็ภูมิทัศน์ทางการเมือง และเศรษฐกิจครั้งที่เสนอโอกาสที่ดีสำหรับผู้เชี่ยวชาญภายนอกบริษัทจะได้รับพลังงาน และแรงอิทธิพลการเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์องค์กรอย่างรวดเร็ว

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ 12 สิงหาคม 1981 Jack Welch กล่าวสุนทรพจน์ที่ปิแอร์ในนิวยอร์กซิตี้เรียกว่า 'การเจริญเติบโตอย่างรวดเร็วในภาวะเศรษฐกิจชะลอการเจริญเติบโต. [1] ซึ่งได้รับการยอมรับมักจะเป็น "รุ่งอรุณ" ของความหลงใหลที่มีมูลค่าผู้ถือหุ้น จุดมุ่งหมายดังกล่าวเวลช์จะเป็นที่ใหญ่ที่สุดหรือผู้เล่นตลาดที่ใหญ่ที่สุดที่สองและจะกลับค่าสูงสุดให้กับผู้ถือหุ้น. ในเดือนมีนาคม 2009 เวลช์วิพากษ์วิจารณ์ส่วนของการประยุกต์ใช้แนวคิดนี้เรียกมุ่งเน้นไปที่ผลกำไรรายไตรมาสของผู้ถือหุ้นและส่วนแบ่งกำไรจากราคาที่ "พึง ความคิดในโลกที่ ". [2] เวลช์แล้วเนื้อหาเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยอ้างว่าคำพูดที่ถูกนำออกไปจากบริบท. [3] มาร์ค Mizruchi และโฮเวิร์ด Kimeldorf มีคำอธิบายของการเพิ่มขึ้นในความโดดเด่นของนักลงทุนสถาบันและนักวิเคราะห์หลักทรัพย์เป็นฟังก์ชั่น ของเศรษฐกิจการเมืองที่เปลี่ยนแปลงตลอดช่วงปลายศตวรรษที่ 20 ปมของการโต้แย้งของพวกเขาจะขึ้นอยู่กับความคิดหลัก การเพิ่มขึ้นในความโดดเด่นของนักลงทุนสถาบันสามารถโอนไปยังกองกำลังสามที่สำคัญคือการจัดระเบียบแรงงานของรัฐและธนาคาร บทบาทของทั้งสามกองกำลังขยับตัวหรือได้รับการสละราชสมบัติในความพยายามที่จะให้การละเมิดขององค์กรในการตรวจสอบ อย่างไรก็ตาม "โดยไม่ต้องมีระเบียบวินัยภายในที่ได้รับจากธนาคารและมีระเบียบวินัยภายนอกจัดไว้ให้โดยรัฐและแรงงานโลกธุรกิจได้ถูกทิ้งให้มืออาชีพที่มีความสามารถในการจัดการข้อมูลที่สำคัญเกี่ยวกับผลการดำเนินงานขององค์กรที่นักลงทุนขึ้นอยู่". [4 ] นี้อนุญาตให้นักลงทุนสถาบันและนักวิเคราะห์หลักทรัพย์จากภายนอกในการจัดการข้อมูลเพื่อประโยชน์ของตัวเองมากกว่าของ บริษัท โดยรวม. แม้ว่าอาชาและ Kimeldorf (1990) ยอมรับว่าการวิเคราะห์ของพวกเขาในสิ่งที่นำอดีตมูลค่าผู้ถือหุ้นเป็น เก็งกำไรงานของพวกเขาได้รับการยกย่องเป็นอย่างดีและถูกสร้างขึ้นบนผลงานบางส่วนของนักวิชาการชั้นนำในเขต ได้แก่ แฟรงก์ม้าและเดิร์ค Zorn. ในช่วงปี 1970 ที่มีวิกฤตเศรษฐกิจที่เกิดจากการ stagflation การลงทุนในตลาดหุ้นได้รับการแบนเป็นเวลาเกือบ 12 ปีและระดับอัตราเงินเฟ้อได้ถึงตัวเลขสองครั้ง นอกจากนี้ญี่ปุ่นได้รับเมื่อเร็ว ๆ นี้จุดที่เป็นแรงที่โดดเด่นในการผลิตรถยนต์และเทคโนโลยีชั้นสูงชื่อที่จัดขึ้นในอดีตโดย บริษัท อเมริกัน. [5] นี้ควบคู่กับการเปลี่ยนแปลงทางเศรษฐกิจที่ระบุไว้โดย Mizruchi และ Kimeldorf นำเกี่ยวกับคำถามเกี่ยวกับการ วิธีการแก้ไขรุ่นปัจจุบันของการจัดการ. แม้ว่าจะมีได้รับการยืนยันการแก้ปัญหาเพื่อแก้ไขปัญหาเหล่านี้ผู้ชนะเป็นทฤษฎีที่พัฒนาโดยหน่วยงานเซ่นและ Meckling ซึ่งจะมีการหารือในรายละเอียดมากขึ้นต่อไปในรายการนี้ อันเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองและเศรษฐกิจในช่วงปลายศตวรรษที่ 20, ความสมดุลของพลังงานในระบบเศรษฐกิจเริ่มเปลี่ยน วันนี้ "... พลังงานขึ้นอยู่กับความจุของหนึ่งในกลุ่มของผู้เชี่ยวชาญด้านธุรกิจในการปรับเปลี่ยนแรงจูงใจของผู้อื่นและความจุของกลุ่มหนึ่งในการกำหนดผลประโยชน์ของผู้อื่น. [6] ตามที่ระบุไว้ก่อนหน้านี้สิ่งที่ทำให้การเปลี่ยนแปลงการถือหุ้น รูปแบบที่ไม่ซ้ำกันเป็นค่าความสามารถของผู้ที่อยู่นอก บริษัท ที่จะมีอิทธิพลต่อการรับรู้ผลประโยชน์ของผู้บริหารและผู้ถือหุ้นของ บริษัท . แต่ม้าและ Zorn ยืนยันว่าผู้ที่อยู่นอก บริษัท ที่ไม่ได้มีความตั้งใจในการดำเนินงานที่เป็นอันตราย "พวกเขาหลอกตัวเองแรกและสำคัญที่สุด ผู้เชี่ยวชาญเชื่อว่าการปฏิวัติตัวเองว่าพวกเขากำลังเบียดซีอีโอไม่เหมาะสม นักลงทุนสถาบันเชื่อตัวเองว่าซีอีโอควรจะจ่ายสำหรับผลการดำเนินงาน นักวิเคราะห์เชื่อว่าตัวเองว่าการคาดการณ์เป็นตัวชี้วัดที่ดีกว่าสำหรับการตัดสินของราคาหุ้นกว่าผลกำไรในปัจจุบัน ". [7] โดยรวมมันเป็นภูมิทัศน์ทางการเมืองและเศรษฐกิจในช่วงเวลานั้นนำเสนอโอกาสที่ดีสำหรับมืออาชีพด้านนอกของ บริษัท ที่จะได้มาซึ่งอำนาจและอิทธิพลของพวกเขา เพื่อที่จะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัดกลยุทธ์ขององค์กร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อวันที่ 12 สิงหาคม 1981 , Jack Welch ขึ้นกล่าวปราศรัยที่ปิแอร์ในนิวยอร์กที่เรียกว่า ' การเติบโตอย่างรวดเร็วในเศรษฐกิจเติบโตช้า [ 1 ] ซึ่งมักยอมรับว่าเป็น " รุ่งอรุณ " ของความหลงใหลที่มีมูลค่าผู้ถือหุ้น เวลช์เป็นระบุจุดมุ่งหมายที่จะใหญ่หรือสองที่ใหญ่ที่สุดตลาดผู้เล่น และคืนคุณค่าสูงสุดให้กับผู้ถือหุ้น

ในเดือนมีนาคม 2552เวลช์วิจารณ์ส่วนของการประยุกต์แนวคิดนี้เรียกเน้นผู้ถือหุ้นกำไรราคาหุ้นและกำไร " ความคิดที่โง่ที่สุดในโลก " . [ 2 ] Welch แล้วอธิบายในเรื่องนี้ อ้างว่าราคาที่ถูกนำออกจากบริบท [ 3 ]

มาร์ค mizruchi และ Howard kimeldorf เสนอคำอธิบายของเพิ่มขึ้นในความโดดเด่นของนักลงทุนสถาบันและนักวิเคราะห์หลักทรัพย์เป็นฟังก์ชันของการเปลี่ยนแปลงทางการเมือง เศรษฐกิจ ตลอดศตวรรษที่ 20 สาย ปมของอาร์กิวเมนต์ของพวกเขาจะขึ้นอยู่กับความคิดหลัก เพิ่มขึ้นในความโดดเด่นของนักลงทุนสถาบันสามารถให้เครดิตสาม กําลังสําคัญ คือ การจัดระเบียบแรงงานรัฐและธนาคาร บทบาทของทั้งสามกำลังขยับ หรือสละราชสมบัติ ในความพยายามเพื่อให้องค์กรในการตรวจสอบ อย่างไรก็ตาม " โดยภายในวินัยโดยธนาคารและวินัยภายนอก โดยรัฐ และแรงงาน