The Nile is one of the world’s long

The Nile is one of the world’s longest rivers, traversing 6,695 kilometers as it journeys from its farthest source at the headwaters of the Kagera Basin to its delta in Egypt. The drainage Basin of the Nile covers about 3.2 million square kilometers spread between 35 degrees of latitude, This area is about one tenth of the land area of Africa and is shared by 11 countries namely Burundi, DR Congo, Egypt, Ethiopia, Kenya, Rwanda, South Sudan, The Sudan, Tanzania, Uganda.

Despite the long length of the river and its expansive basin area, the flow in the Nile is a small fraction of the flow in other large rivers of the world such as the Congo, Amazon, and Yangtze. This is particularly explained by the low runoff coefficient of the Nile (below 5%) and the fact that about two-fifths of the basin area contributes little or no runoff as it is comprised of arid and hyper arid dry lands.

The scientific understanding of the Nile has been limited due to insufficient basin-wide hydrologic, meteorological, climatic, socio-economic, ecosystem related data and information, not to speak of analytic tools and systems and institutional capabilities. There is also asymmetry among the riparian countries in terms of water infrastructure development, institutional and technical capacity (relatively well developed in the two most downstream countries and at incipient stage in the upstream countries). These challenges and threats are by their very nature trans-boundary and no single country is capable of addressing them or their consequences on its own.

Despite these seemingly formidable challenges, the River Nile holds tremendous opportunities for growth, being one of the least developed rivers in the world. The Nile Basin offers significant potentials for cooperative management and development of the common water resources that would confer direct and indirect win-win benefits to all riparian countries. The Basin has significant potential for clean energy (hydropower) development and power trade; for improving and expanding both irrigated and rain-fed agricultural production and increasing water use efficiency; for preservation and use for eco-tourism of designated biospheres which are significant to sustaining global biological diversity. The River Nile also provides a key resource for drinking water, fisheries production, navigation, recreation and ecosystem maintenance. There is also potential for broader economic-regional integration, promotion of regional peace and security; and most important for jointly ensuring the continued existence of the River Nile for posterity through prudent and judicious utilization.

The Nile Basin is endowed with a rich cultural history, world class environmental assets such as the Sudd in South Sudan, which is one of the world’s largest fresh water wetlands; the world’s second largest inland lake, Lake Victoria (shared by Kenya, Tanzania and Uganda) and associated unique endemic flora and fauna. The Basin hosts diverse eco-regions which feature immense diversity, including huge tributary rivers, waterfalls, large lakes, wetlands, floodplains, forests, savannahs, montane ecosystems as well as arid and hyper-arid lands (deserts).It also hosts some of the world’s largest congregations of large mammals and flocks of migratory birds from Eurasia and other regions of Africa. The Basin has also hosted some of the oldest civilizations of mankind.

At the same time the Basin is facing ever-growing challenges and pressures. Climate Change is expected to increase the likelihood of extreme events (prolonged droughts and floods) which will adversely affect the food, water and energy security of the riparian countries. These are compounded by high demographic growth rates (in seven of the 11 riparian countries, population will double in the coming 20 – 25 years) and by the demands of faster economic growth across the basin. Furthermore, the Nile is relatively a water scarce river compared to major rivers of the world (volume is only 5% of the Congo River at Inga, for example). The upper catchments of the Basin face huge soil loss due to land degradation; the wetlands in the midsection are increasingly threatened by commercial agriculture and land conversion, at the extreme end the Nile Delta by sea water intrusion and soil salinization. In all the regions of the basin there is on-going significant loss of biodiversity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม่น้ำไนล์เป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดในโลก อย่างใดอย่างหนึ่งภาย 6,695 กิโลเมตรขณะที่มันเดินทางจากแหล่งน้ำมากที่สุดที่ headwaters ของลุ่มน้ำ Kagera การของเดลต้าในอียิปต์ ลุ่มน้ำระบายน้ำของแม่น้ำไนล์ครอบคลุมประมาณ 3.2 ล้านตารางกิโลเมตรกระจายระหว่าง 35 องศาของละติจูด บริเวณนี้ประมาณหนึ่งในสิบของพื้นที่ของทวีปแอฟริกา และร่วม 11 ประเทศได้แก่บุรุนดี คองโก อียิปต์ ประเทศเอธิโอเปีย เคนยา รวันดา ซูดาน ซูดาน แทนซาเนีย ยูกันดานั้นแม้ มีความยาวยาวของแม่น้ำและพื้นที่ลุ่มน้ำกว้างขวาง การไหลในแม่น้ำไนล์เป็นส่วนเล็ก ๆ ของการไหลในแม่น้ำขนาดใหญ่อื่น ๆ ของโลก เช่นคองโก Amazon แยงซี โดยเฉพาะอย่างยิ่งนี้จะอธิบาย โดยค่าสัมประสิทธิ์ต่ำน้ำไหลผ่านของแม่น้ำไนล์ (เหลือ 5%) และความจริงที่ว่า ประมาณสอง fifths ของพื้นที่ลุ่มน้ำจะไหลบ่า ไม่เป็นมันประกอบด้วยที่ดินแห้งแห้งแล้งแห้งแล้ง และไฮเปอร์ความเข้าใจเนื้อหาทางวิทยาศาสตร์ถูกจำกัดเนื่องจากพอหน้ากว้างอุทกวิทยา อุตุนิยมวิทยา ภูมิอากาศ สังคมและเศรษฐกิจ ระบบนิเวศที่เกี่ยวข้องกับข้อมูลและข้อมูล ไม่พูดถึงความสามารถของสถาบัน และระบบ เครื่องมือวิเคราะห์ มีความไม่สมดุลระหว่างประเทศ riparian ในแง่ของการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานน้ำ กำลังการผลิตเทคนิค และสถาบัน (ค่อนข้างดีได้รับการพัฒนา ในประเทศปลายน้ำมากที่สุด และ ในระยะแรกเริ่มในประเทศต้นน้ำ) ท้าทายและภัยคุกคามเหล่านี้ได้ โดยทรานส์ธรรมชาติมากของขอบเขต และไม่มีประเทศเดียวที่มีความสามารถของพวกเขาและผลของตัวเองแม้ มีความท้าทายเหล่านี้ดูเหมือนจะน่ากลัว แม่น้ำไนล์แม่น้ำถือโอกาสอันยิ่งใหญ่ การเจริญเติบโตของแม่พัฒนาน้อยที่สุดในโลก ลุ่มแม่น้ำไนล์มีศักยภาพที่สำคัญสำหรับการจัดการสหกรณ์และพัฒนาแหล่งน้ำทั่วไปที่จะมอบผลประโยชน์ทางตรง และทางอ้อมชนะ riparian ทุกประเทศ อ่างมีศักยภาพที่สำคัญสำหรับการพัฒนาพลังงานสะอาด (ไฟ) และการค้าพลังงาน สำหรับการปรับปรุง และขยาย ทั้งล้างพีพีเอ็ม และฝนเลี้ยงผลผลิตการเกษตรและเพิ่มน้ำใช้ประสิทธิภาพ สำหรับเก็บรักษาและใช้สำหรับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของเขต biospheres ซึ่งสำคัญเพื่อความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลก แม่น้ำไนล์แม่น้ำยังมีทรัพยากรสำคัญสำหรับนำทาง น้ำดื่ม ผลิตประมง บำรุงรักษาระบบนิเวศและสันทนาการ นอกจากนี้ยังอาจจะรวมทางเศรษฐกิจของภูมิภาคที่กว้างขึ้น ส่งเสริมสันติภาพในภูมิภาคและความปลอดภัย และสำคัญที่สุดสำหรับกิจการให้ดำรงอยู่อย่างต่อเนื่องของแม่น้ำไนล์แม่น้ำไว้ผ่านใช้งานรอบคอบ และส่วนลุ่มแม่น้ำไนล์เป็น endowed กับวัฒนธรรมความ โลกระดับทรัพย์สินสิ่งแวดล้อมเช่น Sudd ในซูดานใต้ ซึ่งเป็นหนึ่งในชายเลนน้ำจืดที่ใหญ่ที่สุดในโลก เลคในประเทศใหญ่อันดับสองของโลก วิคตอเรีย (ร่วม โดยเคนยา แทนซาเนีย และยูกันดา) และเฉพาะถิ่นพืชและสัตว์ที่เกี่ยวข้อง อ่างโฮสต์ภูมิภาคนิเวศหลากหลายซึ่งมีความหลากหลายอันยิ่งใหญ่ รวมทั้งแม่น้ำสมทบที่ใหญ่ น้ำตก ทะเลสาบขนาดใหญ่ บึง ท่อง ป่า ถ่ำ ระบบนิเวศป่า เป็นดินแดนที่แห้งแล้ง และแห้ง แล้งไฮเปอร์ (ทะเลทราย) มันยังเป็นโฮสต์ของสาธุชนที่ใหญ่ที่สุดในโลกของการเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่และ flocks ของนกที่อพยพมาจากยูเรเซียและภูมิภาคอื่น ๆ ของไทย อ่างยังมีโฮสต์ของอารยธรรมที่เก่าแก่ที่สุดของมนุษยชาติขณะเดียวกัน อ่างจะหันมาอย่างท้าทายและแรงกดดัน เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศคาดว่าจะเพิ่มโอกาสของเหตุการณ์รุนแรง (นานแล้งและน้ำท่วม) ซึ่งจะมีผลต่อความปลอดภัยอาหาร น้ำ และพลังงานของประเทศ riparian เหล่านี้จะเพิ่มตามอัตราการเจริญเติบโตของประชากรสูง (ในเจ็ด 11 ประเทศ riparian ประชากรจะคู่ 20 – 25 ปีมา) และมีความเติบโตทางเศรษฐกิจเร็วในอ่าง นอกจากนี้ เนื้อหาจะค่อนข้างขาดแคลนน้ำน้ำเทียบกับแม่น้ำสายสำคัญของโลก (ระดับเสียงเป็นเพียง 5% ของแม่น้ำคองโกที่ช่วยตัวเอง ตัวอย่างเช่น) Catchments ด้านบนของอ่างหน้าดินขนาดใหญ่ขาดทุนเนื่องจากการลดที่ดิน พื้นที่ชุ่มน้ำในการ midsection กำลังถูกคุกคามมากขึ้น โดยเกษตรพาณิชย์และที่ดินแปลง ท้ายสุดไนล์ โดยการบุกรุกของน้ำทะเลและดิน salinization ในทุกภูมิภาคของลุ่มน้ำมีการสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพสำคัญจะ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม่น้ำไนล์เป็นหนึ่งในแม่น้ำที่ยาวที่สุดในโลกภายใน 6,695 กิโลเมตรในขณะที่มันเดินทางจากแหล่งที่ไกลที่สุดที่ต้นกำเนิดของคาลุ่มน้ำเพื่อเดลต้าในอียิปต์ พื้นที่ลุ่มน้ำของแม่น้ำไนล์ครอบคลุมประมาณ 3,200,000 ตารางกิโลเมตรแพร่กระจายระหว่าง 35 องศาละติจูดบริเวณนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับหนึ่งในสิบของพื้นที่ของทวีปแอฟริกาและใช้ร่วมกันโดย 11 ประเทศ ได้แก่ ประเทศบุรุนดี, สาธารณรัฐประชาธิปไตยคองโก, อียิปต์, เอธิโอเปีย, เคนยารวันดา เซาท์ซูดานซูดานแทนซาเนียยูกันดา. แม้จะมีความยาวยาวของแม่น้ำและพื้นที่ลุ่มน้ำของการขยายตัวของการไหลในแม่น้ำไนล์เป็นส่วนเล็ก ๆ ของการไหลในแม่น้ำขนาดใหญ่อื่น ๆ ของโลกเช่นคองโกอะเมซอน และแม่น้ำแยงซีเกียง นี่คือคำอธิบายโดยเฉพาะอย่างยิ่งค่าสัมประสิทธิ์การไหลบ่าต่ำของแม่น้ำไนล์ (ต่ำกว่า 5%) และความจริงที่ว่าประมาณสองในห้าของพื้นที่ลุ่มน้ำก่อน้อยหรือไม่มีเลยที่ไหลบ่ามาในขณะที่มันประกอบด้วยดินแดนแห้งแห้งแล้งและไฮเปอร์แห้งแล้ง. ความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์ของ แม่น้ำไนล์ได้ถูก จำกัด เนื่องจากไม่เพียงพออุทกวิทยาลุ่มน้ำกว้างอุตุนิยมวิทยาภูมิอากาศทางเศรษฐกิจและสังคมข้อมูลระบบนิเวศที่เกี่ยวข้องและข้อมูลที่จะไม่พูดถึงเครื่องมือในการวิเคราะห์และระบบและความสามารถของสถาบัน นอกจากนี้ยังมีความไม่สมดุลระหว่างประเทศชายฝั่งในแง่ของการพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานน้ำสถาบันและทางเทคนิคความจุ (ค่อนข้างพัฒนาดีในทั้งสองประเทศปลายน้ำมากที่สุดและในขั้นตอนเริ่มเกิดขึ้นในประเทศที่ต้นน้ำ) ความท้าทายเหล่านี้และภัยคุกคามโดยธรรมชาติข้ามพรมแดนมากของพวกเขาและไม่มีประเทศเดียวที่มีความสามารถของพวกเขาที่อยู่หรือผลของพวกเขาในตัวของมันเอง. แม้จะมีความท้าทายที่น่ากลัวเหล่านี้ดูเหมือนแม่น้ำไนล์ถือโอกาสอันยิ่งใหญ่สำหรับการเจริญเติบโตเป็นหนึ่งในแม่น้ำที่พัฒนาน้อยที่สุด ในโลก. ลุ่มน้ำไนล์มีศักยภาพอย่างมีนัยสำคัญสำหรับการจัดการสหกรณ์และพัฒนาทรัพยากรน้ำร่วมกันที่จะมอบประโยชน์ชนะตรงและทางอ้อมไปยังประเทศชายฝั่งทั้งหมด ลุ่มน้ำที่มีศักยภาพที่สำคัญสำหรับการพัฒนาพลังงานสะอาด (ไฟฟ้าพลังน้ำ) และการค้าพลังงาน สำหรับการปรับปรุงและขยายทั้งในเขตชลประทานและฝนการผลิตทางการเกษตรและการเพิ่มประสิทธิภาพการใช้น้ำ; สำหรับการเก็บรักษาและการใช้งานสำหรับการท่องเที่ยวเชิงนิเวศของ biospheres กำหนดซึ่งมีความสำคัญต่อความหลากหลายทางชีวภาพอย่างยั่งยืนทั่วโลก แม่น้ำไนล์ยังมีทรัพยากรที่สำคัญสำหรับการดื่มน้ำประมงการผลิต, นำทาง, นันทนาการและการบำรุงรักษาระบบนิเวศ นอกจากนี้ยังมีศักยภาพในการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจในภูมิภาคที่กว้างขึ้น, ส่งเสริมสันติภาพและความมั่นคงในภูมิภาค; และมีความสำคัญมากที่สุดสำหรับการร่วมกันสร้างความมั่นใจต่อการดำรงอยู่ของแม่น้ำไนล์สำหรับลูกหลานผ่านการใช้ประโยชน์อย่างรอบคอบและมีเหตุผล. ลุ่มน้ำไนล์เป็น endowed กับประวัติศาสตร์ทางวัฒนธรรมที่อุดมไปด้วยสินทรัพย์ด้านสิ่งแวดล้อมระดับโลกเช่น Sudd ในซูดานใต้ซึ่งเป็นหนึ่งของโลก ที่ใหญ่ที่สุดในพื้นที่ชุ่มน้ำน้ำจืด; ทะเลสาบน้ำจืดใหญ่เป็นอันดับสองของโลกที่ทะเลสาบวิกตอเรีย (ใช้ร่วมกันโดยเคนยาแทนซาเนียและยูกันดา) และที่เกี่ยวข้องพืชเฉพาะถิ่นและสัตว์ที่ไม่ซ้ำกัน ลุ่มน้ำเจ้าภาพเชิงนิเวศหลากหลายภูมิภาคซึ่งมีความหลากหลายอันยิ่งใหญ่รวมทั้งแม่น้ำแควใหญ่, น้ำตก, ทะเลสาบขนาดใหญ่พื้นที่ชุ่มน้ำที่ราบน้ำท่วมถึงป่าสะระบบนิเวศภูเขาเช่นเดียวกับดินแดนที่แห้งแล้งและ Hyper-แห้งแล้ง (ทะเลทราย) นอกจากนี้ยังเป็นเจ้าภาพจัดงานบางส่วนของ เร่งเร้าใหญ่ที่สุดในโลกของการเลี้ยงลูกด้วยนมขนาดใหญ่และ ocks ฟลอริด้าของนกอพยพจากยุโรปและเอเชียและภูมิภาคอื่น ๆ ของทวีปแอฟริกา ลุ่มน้ำยังเป็นเจ้าภาพบางส่วนของอารยธรรมที่เก่าแก่ที่สุดของมนุษยชาติ. ในเวลาเดียวกันลุ่มน้ำจะเผชิญกับความท้าทายที่เคยเติบโตและความกดดัน เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่คาดว่าจะเพิ่มโอกาสของเหตุการณ์รุนแรง (ภัยแล้งและน้ำท่วมเป็นเวลานาน) ซึ่งจะมีผลกระทบอาหารน้ำและความมั่นคงด้านพลังงานของประเทศริมฝั่ง เหล่านี้จะประกอบกับอัตราการเจริญเติบโตทางด้านประชากรศาสตร์สูง (ในเจ็ดของ 11 ประเทศชายฝั่งประชากรจะเป็นสองเท่าในอีก 20-25 ปี) และโดยความต้องการของการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็วทั่วอ่าง นอกจากนี้แม่น้ำไนล์ค่อนข้างน้ำแม่น้ำหายากเมื่อเทียบกับแม่น้ำสายหลักของโลก (ปริมาณเพียง 5% ของแม่น้ำคองโกที่ Inga ตัวอย่าง) พื้นที่อ่างเก็บน้ำบนของลุ่มน้ำเผชิญกับการสูญเสียดินมากเนื่องจากความเสื่อมโทรมของที่ดิน; พื้นที่ชุ่มน้ำในลำตัวที่กำลังถูกคุกคามมากขึ้นโดยภาคเกษตรในเชิงพาณิชย์และการแปลงที่ดินที่ปลายสุดสามเหลี่ยมปากแม่น้ำไนล์โดยการบุกรุกน้ำทะเลและดินเค็ม ในทุกภูมิภาคของอ่างมีที่กำลังสูญเสียความหลากหลายทางชีวภาพที่สำคัญของ