BCYE agar-grown cultures, but did n

BCYE agar-grown cultures, but did not show sliding motility
(surface translocation) and its associated surfactant when
grown on 0.5 % agar BCYE plates incubated at 30 uC for
14 days (Stewart et al., 2009). These data indicated further
differences between H63T and L. brunensis, L. londiniensis, L.
feeleii and L. pneumophila (Table 2). Strain H63T was unable
to grow at 17 uC on BCYE agar, differentiating it from eight
of its nine nearest neighbours; L. londiniensis was the only
other species in the panel that did not grow under this lowtemperature
condition (Table 2). That H63T did not exhibit
sliding motility nor grow at 17 uC on BCYE agar would
suggest that it lacks those type-II-dependent factors associated
with sliding and low-temperature growth. Unlike L.
brunensis, L. erythra, L. dresdenensis, L. rubrilucens, L. feeleii,
L. pneumophila and L. birminghamensis, H63T grew very
poorly at 37 uC on BCYE agar depleted for iron by the
addition of 14 mM deferoxamine mesylate (Table 2)
(Chatfield et al., 2011). This result suggested that the strain
has a higher-than-average iron requirement and/or a reduced
ability to scavenge iron. In support of this hypothesis, H63T
,
unlike most of its nearest neighbours, showed poor growth in
deferrated chemically defined medium (CDM) at 37 uC, and
cell-free supernatants obtained 15 h post-inoculation
showed no evidence of siderophore activity as measured by
the chrome azurol S assay (Table 2) (Chatfield et al., 2011;
Liles et al., 2000; Starkenburg et al., 2004). Interestingly,
strain H63T secreted a yellow pigment upon culturing in
CDM, and its supernatants displayed a green fluorescence
under UV light (not shown). We also observed that H63T
was more sensitive to the presence of 100 mM NaCl on
BCYE agar at 37 uC than were some of the other species
(Table 2), as described previously (O’Connell et al., 1996). In
L. pneumophila, salt-sensitivity is correlated with a type-IV
secretion system known as Dot/Icm (Sadosky et al., 1993;
Vogel et al., 1996). In summary, the results from these
additional chemotaxonomic assays provide strong evidence
for H63T being phenotypically distinct from its phylogenetically
nearest neighbours.
The fatty acid composition of H63T was determined after
72 h of incubation at 35 uC on BCYE agar using the
Microbial Identification System (MIDI Inc.) and MIDI
operating software version 6.0 (Diogo et al., 1999) as
described previously (Pearce et al., 2011). Typical of the
genus Legionella, the profile of H63T consisted primarily of
branched-chain fatty acids and a few hydroxyl fatty acids
(Lambert & Moss, 1989; Pearce et al., 2011). The three
most abundant fatty acids were anteiso-C15 : 0 (29 %),
C16 : 1v6c and/or C16 : 1v7c (22 %) and C16 : 0 (21 %); H63T
contained only small amounts of 14-carbon and cyclic 17-
carbon fatty acids (Table 3).
L. pneumophila and some of the other Legionella species
tested are well known for their capacity to grow in
macrophages; indeed, intracellular infection of lung
macrophages is critical for the pathogenesis of legionellosis
(Brieland et al., 1994; Rossier et al., 2004). Therefore, we
assayed the ability of H63T to replicate within human
U937 cell (ATCC CRL-1593.2) macrophages as described

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

BCYE agar ที่มีพัฒนาวัฒนธรรม ได้แต่ไม่ดูเลื่อน motility(การสับเปลี่ยนผิว) และ surfactant เกี่ยวข้องเมื่อเติบโตบนแผ่น BCYE agar 0.5% incubated ที่ uC 30 สำหรับ14 วัน (สจ๊วต et al., 2009) ข้อมูลเหล่านี้บ่งชี้เพิ่มเติมความแตกต่างระหว่าง H63T และ L. brunensis, L. londiniensis, L.feeleii และ L. pneumophila (ตาราง 2) ต้องใช้ H63T ไม่เติบโตที่ 17 uC บน BCYE agar ความแตกต่างจากแปดของเพื่อนที่ใกล้ที่สุดของเก้า L. londiniensis เดียวสปีชีส์อื่น ๆ ในแผงที่ไม่เจริญเติบโตภายใต้ lowtemperature นี้เงื่อนไข (ตารางที่ 2) H63T ที่ไม่แสดงเลื่อน motility หรือเติบโตที่ 17 uC บน BCYE agar จะแนะนำว่า มันขาดปัจจัยชนิด II-ขึ้นอยู่กับผู้เกี่ยวข้องมีการเจริญเติบโตเลื่อน และ อุณหภูมิต่ำ ต่างจาก L.brunensis, L. erythra, L. dresdenensis, L. rubrilucens, L. feeleiiL. pneumophila และ L. birminghamensis, H63T เพิ่มขึ้นมากงานที่ uC 37 บน BCYE agar พร่องเหล็กโดยนอกจากนี้ของ mesylate deferoxamine 14 มม. (ตาราง 2)(Chatfield et al., 2011) ผลลัพธ์นี้แนะนำที่สายพันธุ์มีความต้องการเหล็กสูงกว่าค่าเฉลี่ยหรือการลดลงความสามารถในการ scavenge เหล็ก สนับสนุนสมมติฐานนี้ H63T,ซึ่งแตกต่างจากส่วนใหญ่ของประเทศเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุด พบเจริญเติบโตดีในdeferrated กำหนดขนาดกลาง (ตามที่ 37 uC สารเคมี และsupernatants ฟรีเซลล์รับ inoculation หลัง 15 hแสดงให้เห็นว่าไม่ปรากฏหลักฐานของกิจกรรม siderophore วัดจากทดสอบ azurol S ของโครเมี่ยม (ตาราง 2) (Chatfield et al., 2011Liles และ al., 2000 Starkenburg et al., 2004) เป็นเรื่องน่าสนใจต้องใช้ H63T secreted รงควัตถุสีเหลืองเมื่อ culturing ในแสดงเมนู และ supernatants ของ fluorescence สีเขียวภายใต้ UV แสง (ไม่แสดง) เรายังพบที่ H63Tมีความอ่อนไหวของ NaCl 100 มม.ในBCYE agar ที่ 37 uC กว่าถูกบางสายพันธุ์อื่น ๆ(ตารางที่ 2), ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ (โอคอนเนลสต et al., 1996) ในL. pneumophila เกลือไวถูก correlated กับชนิด-IVระบบการหลั่งที่เรียกว่าจุด (Sadosky et al., 1993; Icmโวเกล et al., 1996) ในสรุป ผลจากเหล่านี้มี assays เพิ่มเติม chemotaxonomicสำหรับ H63T แตกต่างจาก phenotypically ของ phylogeneticallyเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดกำหนดองค์ประกอบกรดไขมันของ H63T หลังจากh 72 ของบ่มที่ 35 uC บน BCYE agar ใช้การระบบรหัสจุลินทรีย์ (MIDI Inc.) และ MIDIปฏิบัติซอฟต์แวร์เวอร์ชัน 6.0 (Diogo et al., 1999) เป็นอธิบายไว้ก่อนหน้านี้ (Pearce et al., 2011) โดยทั่วไปของการพืชสกุล Legionella โปรไฟล์ของ H63T ประกอบด้วยหลักของbranched โซ่กรดไขมันและกรดไขมันไฮดรอกซิลกี่(Lambert และ Moss, 1989 Pearce et al., 2011) ทั้งสามกรดไขมันที่อุดมสมบูรณ์ที่สุดมี anteiso-C15: 0 (29%),C16: 1v6c / C16: 1v7c (22%) และ C16: 0 (21%); H63Tประกอบด้วยเพียงจำนวนน้อย 14-คาร์บอน และวัฏจักร 17-คาร์บอนไขมันกรด (ตาราง 3)L. pneumophila และบางสายพันธุ์อื่น ๆ Legionellaทดสอบรู้จักกันดีสำหรับความสามารถในการเติบโตในบังเอิญ แน่นอน ติดเชื้อ intracellular ของปอดบังเอิญมีความสำคัญในพยาธิกำเนิดของ legionellosis(Brieland et al., 1994 Rossier et al., 2004) ดังนั้น เราassayed ความสามารถของ H63T ในการจำลองภายในมนุษย์บังเอิญ (1593.2 ATCC CRL) เซลล์ U937 ดังที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

BCYE วุ้นปลูกวัฒนธรรม แต่ไม่ได้แสดงให้เห็นการเคลื่อนไหวเลื่อน
(การโยกย้ายพื้นผิว) และลดแรงตึงผิวที่เกี่ยวข้องเมื่อ
ปลูกใน 0.5% แผ่น BCYE agar บ่มที่อุณหภูมิ 30 UC สำหรับ
14 วัน (สจ๊วต et al., 2009) ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นอีก
ความแตกต่างระหว่าง H63T ลิตรและ brunensis, londiniensis ลิตรลิตร
feeleii และ L. pneumophila (ตารางที่ 2) H63T ความเครียดก็ไม่สามารถที่
จะเติบโตที่ 17 UC บนวุ้น BCYE แตกต่างจากแปด
เก้าของประเทศเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุด; L. londiniensis เป็นเพียง
สายพันธุ์อื่น ๆ ในแผงที่ไม่ได้เติบโตภายใต้ lowtemperature นี้
สภาพ (ตารางที่ 2) นั่น H63T ไม่ได้แสดง
การเคลื่อนที่เลื่อนหรือขยายตัวที่ 17 UC บนวุ้น BCYE จะ
ชี้ให้เห็นว่ามันขาดปัจจัยเหล่านั้นประเภทที่สองขึ้นอยู่กับที่เกี่ยวข้อง
กับการเลื่อนและการเจริญเติบโตที่มีอุณหภูมิต่ำ ซึ่งแตกต่างจากแอล
brunensis, erythra ลิตร dresdenensis ลิตร rubrilucens ลิตร feeleii ลิตร
ลิตร pneumophila ลิตรและ birminghamensis, H63T เติบโตมาก
ไม่ดีที่ 37 UC บนวุ้น BCYE หมดเหล็กโดย
นอกเหนือจาก 14 มม Deferoxamine mesylate (ตารางที่ 2)
(แช็ท et al., 2011) ผลที่ได้นี้ชี้ให้เห็นว่าสายพันธุ์ที่
มีความต้องการเหล็กที่สูงขึ้นกว่าค่าเฉลี่ยและ / หรือลด
ความสามารถในการไล่เหล็ก ในการสนับสนุนสมมติฐานนี้ H63T
,
แตกต่างมากที่สุดของประเทศเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุดแสดงให้เห็นการเจริญเติบโตที่ยากจนใน
deferrated กำหนดเคมีกลาง (CDM) ที่ 37 UC และ
supernatants มือถือฟรีได้ 15 ชั่วโมงหลังการฉีดวัคซีน
แสดงให้เห็นหลักฐานของกิจกรรม siderophore ไม่มีวัดจาก
การทดสอบโครเมี่ยม azurol S (ตารางที่ 2) (แช็ทและคณะ, 2011;.
Liles et al, 2000;. Starkenburg et al, 2004.) ที่น่าสนใจ
H63T ความเครียดหลั่งสีเหลืองเมื่อเพาะเลี้ยงใน
CDM และ supernatants มันแสดงการเรืองแสงสีเขียว
ภายใต้แสงยูวี (ไม่แสดง) นอกจากนี้เรายังตั้งข้อสังเกตว่า H63T
เป็นความไวต่อการปรากฏตัวของ 100 มิลลิโซเดียมคลอไรด์ใน
อาหารเลี้ยงเชื้อ BCYE ที่ 37 UC กว่าบางส่วนของสายพันธุ์อื่น ๆ
(ตารางที่ 2) ตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ (คอนเนลล์ et al., 1996) ใน
ลิตร pneumophila เกลือไวมีความสัมพันธ์กับชนิด-IV
ระบบการหลั่งที่รู้จักกันเป็นจุด / Icm (Sadosky et al, 1993;.
. วอเกิลและคณะ, 1996) ในการสรุปผลที่ได้จากเหล่านี้
การตรวจ chemotaxonomic เพิ่มเติมให้หลักฐานที่แข็งแกร่ง
สำหรับ H63T เป็นลักษณะภายนอกที่แตกต่างจาก phylogenetically ของ
เพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุด.
องค์ประกอบของกรดไขมัน H63T ถูกกำหนดหลังจาก
72 ชั่วโมงของการบ่มที่ 35 UC บนวุ้น BCYE ใช้
จุลินทรีย์บ่งชี้ระบบ (MIDI Inc. ) และ MIDI
รุ่นซอฟต์แวร์ปฏิบัติการ 6.0 (Diogo et al., 1999) ในขณะที่
อธิบายไว้ก่อนหน้า (เพียร์ซ et al., 2011) ตามแบบฉบับของ
สกุล Legionella, รายละเอียดของ H63T บนพื้นฐานของความ
เป็นกรดไขมันโซ่กิ่งและไม่กี่กรดไขมันมักซ์พลังค์
(แลมเบิร์และมอสส์, 1989. เพียร์ซ, et al, 2011) สาม
มากที่สุดกรดไขมันที่มี anteiso-C15: 0 (29%),
C16: 1v6c และ / หรือ C16: 1w7c + (22%) และ C16: 0 (21%); H63T
มีเพียงจำนวนน้อยที่ 14 คาร์บอนและวงจร 17-
กรดไขมันคาร์บอน (ตารางที่ 3).
ลิตร pneumophila และบางส่วนของสายพันธุ์อื่น ๆ Legionella
การทดสอบเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับความสามารถในการเติบโตใน
ขนาดใหญ่; แน่นอนการติดเชื้อในเซลล์ของปอด
ขนาดใหญ่เป็นสิ่งสำคัญสำหรับการเกิดโรคของ Legionellosis
(Brieland et al, 1994;.. Rossier และคณะ, 2004) ดังนั้นเราจึง
assayed ความสามารถในการที่จะทำซ้ำ H63T ภายในมนุษย์
เซลล์ U937 (ATCC CRL-1,593.2) ขนาดใหญ่ตามที่อธิบายไว้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

bcye วุ้นปลูกวัฒนธรรม แต่ไม่ได้แสดงเลื่อนการเคลื่อนที่
( โยกย้ายผิว ) และที่เกี่ยวข้องสารลดแรงตึงผิวเมื่อ
เติบโต 0.5% แผ่นวุ้น bcye บ่มที่ 30 เป็นต้นสำหรับ
14 วัน ( Stewart et al . , 2009 ) ข้อมูลเหล่านี้ชี้ให้เห็นความแตกต่างระหว่าง h63t และ brunensis ต่อไป
L
feeleii londiniensis L และ L . pneumophila ( ตารางที่ 2 ) h63t สายพันธุ์ไม่สามารถ
เติบโตที่ 17 UC ใน bcye วุ้นความแตกต่างจากแปด
ของเก้าใกล้เพื่อนบ้าน ; L . londiniensis เป็นเพียง
สายพันธุ์อื่นในแผงที่ไม่เติบโต ภายใต้สภาพอุณหภูมิต่ำ
( ตารางที่ 2 ) ที่ h63t ไม่ได้แสดง
เลื่อนหรือเติบโตในการเคลื่อนที่ 17 UC ใน bcye วุ้นจะ
แนะนำว่ามันขาดคนประเภทที่ 2 ขึ้นอยู่กับปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับการเจริญเติบโต
เลื่อนและอุณหภูมิต่ํา ซึ่งแตกต่างจาก L .
brunensis Lerythra L dresdenensis L rubrilucens L feeleii
L , pneumophila และ birminghamensis h63t , เติบโตมาก
ไม่ดีที่ 37 UC ใน bcye วุ้นพร่องเหล็กโดย
นอกจากนี้มีไซเลตรูปาวจรภูมิ 14 มม. ( ตารางที่ 2 )
( แช็ตฟิลด์ et al . , 2011 ) ผลที่ได้นี้พบว่าสายพันธุ์
ได้สูงกว่าความต้องการเหล็กเฉลี่ยและ / หรือลด
ความสามารถเพื่อหาเหล็ก ในการสนับสนุนสมมติฐานนี้ h63t
ซึ่งแตกต่างจากส่วนใหญ่ของประเทศเพื่อนบ้านที่ใกล้ที่สุด
, , มีการเจริญเติบโตไม่ดีใน
deferrated เคมีนิยามปานกลาง ( CDM ) ที่ 37 UC และ
supernatants การสังเคราะห์ได้ 15 H (
โพสต์ไม่พบกิจกรรมของไซเดอโรฟอร์เป็นวัดโดย
Chrome azurol s assay ( ตารางที่ 2 ) ( แช็ตฟิลด์ et al . , 2011 ;
ไลล์ส et al . , 2000 ; starkenburg et al . , 2004 ) ที่น่าสนใจ ,
สายพันธุ์ h63t ที่มีเม็ดสีเหลืองเมื่อเพาะเลี้ยงใน
CDM และ supernatants แสดง
เรืองแสงสีเขียวภายใต้แสงยูวี ( ไม่แสดง ) เรายังพบว่า h63t
มันอ่อนไหวมากกับการปรากฏตัวของ 100 mM NaCl ต่อ
bcye วุ้นที่ 37 UC มากกว่าบางส่วนของ
ชนิดอื่น ๆ ( ตารางที่ 2 ) ตามที่อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ( โอคอนเนลล์ et al . , 1996 ) ใน pneumophila
L ,ความไวของเกลือมีความสัมพันธ์กับประเภทของระบบการหลั่ง 4
เรียกว่าจุด / ICM ( sadosky et al . , 1993 ;
Vogel et al . , 1996 ) สรุปจากผลเหล่านี้สามารถให้หลักฐานเพิ่มเติม chemotaxonomic

แข็งแรง h63t ถูก phenotypically แตกต่างจาก phylogenetically

ใกล้เพื่อนบ้าน และองค์ประกอบของกรดไขมันใน h63t ตั้งใจหลังจาก
72 ชั่วโมงของการบ่มที่ 35 เป็นต้นบนอาหารวุ้น bcye โดยใช้ระบบการจำแนกจุลินทรีย์ ( MIDI )

) และ MIDI ซอฟต์แวร์ปฏิบัติการเวอร์ชัน 6.0 ( ดีโอโก้ et al . , 1999 )
อธิบายไว้ก่อนหน้านี้ ( เพียร์ซ et al . , 2011 ) โดยทั่วไปของ
สกุล Legionella โปรไฟล์ของ h63t ประกอบด้วยหลักของ
โซ่กิ่งกรดไขมันและไม่กี่ที่มีกรดไขมัน
( Lambert &มอส , 1989 ; Pearce et al . , 2011 ) 3
กรดไขมันเป็นปริมาณมากที่สุด anteiso-c15 : 0 ( 29% )
c16 : 1v6c และ / หรือ c16 : 1v7c ( 22% ) และ c16 : 0 ( 21% ) h63t
ที่มีอยู่เพียงจํานวนน้อย 14 และ 17 -
คาร์บอนคาร์บอนเป็น กรดไขมัน ( ตารางที่ 3 )
pneumophila และบางส่วนของ L ชนิดอื่น Legionella
ทดสอบที่รู้จักกันดีสำหรับความสามารถของพวกเขาที่จะเติบโตใน
macrophages ; แน่นอนการติดเชื้อภายในเซลล์ของปอด
มาโครฟาจเป็นสิ่งสำคัญสำหรับโรคลีเจียนเนลโลซิส
( brieland et al . , 1994 ; rossier et al . , 2004 ) ดังนั้นเราจึง
ปริมาณความสามารถของ h63t ที่จะทำซ้ำภายในเซลล์ u937 มนุษย์
( ATCC crl-1593.2 ) macrophages ตามที่อธิบายไว้