It's one hundred and nine degrees i

It's one hundred and nine degrees in this crowded room
No room to breathe with walls as cold as a gallery
This is no place for me
Such hard faces in smoke
The smell lingers in my clothes
It's a bad night to be alone
But that's the way it goes

And I think of you whenever life gets me down
I think of you whenever you're not around
And you rest your bones
Somewhere far from my house
Yeah, but you still pull me home

I thought I had it figured out in a brand new life
With a great big house
And green initials on the towels
I should be happy now
Well, you got yourself a family
And you planted roots down by the sea
I saw you once on the street
You didn't notice me

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เป็นหนึ่งร้อย และเก้าองศาในห้องแออัดห้องหายใจ ด้วยกำแพงน้ำเย็นที่เก็บรูปนี้จะไม่มีที่สำหรับฉันใบหน้านั้นยากในควันกลิ่น lingers ในเสื้อผ้าของฉันมันเป็นคืนที่เลวร้ายอยู่คนเดียวแต่อย่างนี้มันไปและผมคิดว่า ของคุณเมื่อใดก็ ตามที่ชีวิตได้ฉันลงผมคิดว่า ของคุณเมื่อคุณไม่ได้อยู่ใกล้และคุณวางตัวของกระดูกอยู่ไกลจากบ้านของฉันใช่ แต่คุณยังดึงฉันบ้านผมคิดว่า ผมนั้นคิดว่าในชีวิตใหม่มีบ้านใหญ่มากและย่อสีเขียวบนผ้าขนหนูฉันควรยินดีที่ขณะนี้ดี คุณมีครอบครัวตัวเองและคุณปลูกรากลงทะเลผมเห็นคุณกันบนถนนคุณไม่ได้สังเกตเห็นฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็น 109 องศาในห้องแออัดนี้
ไม่มีห้องว่างในการหายใจที่มีผนังเป็นเย็นเป็นแกลเลอรี่
นี้จะไม่มีสถานที่สำหรับผมที่
ใบหน้าอย่างหนักดังกล่าวในควัน
กลิ่นสะท้อนอยู่ในเสื้อผ้าของฉัน
มันเป็นคืนที่ดีที่จะอยู่คนเดียว
แต่นั่นคือวิธีที่มัน ไปและผมคิดว่าเมื่อใดก็ตามที่คุณได้รับในชีวิตฉันลงผมคิดว่าของคุณเมื่อคุณไม่ได้รอบและคุณพักผ่อนกระดูกของคุณอยู่ที่ไหนสักแห่งอยู่ห่างไกลจากบ้านของฉันใช่ แต่คุณยังคงดึงฉันกลับบ้านฉันคิดว่าฉันได้มันคิดออกในแบรนด์ใหม่ ชีวิตที่มีบ้านหลังใหญ่ที่ดีและชื่อย่อของสีเขียวบนผ้าขนหนูที่ฉันควรจะมีความสุขในขณะนี้ดีคุณมีตัวเองครอบครัวและคุณปลูกรากลงที่ริมทะเลผมเห็นคุณเคยบนถนนคุณไม่ได้เห็นฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันหนึ่งร้อยเก้าองศาในห้องนี้เยอะ
ห้องไม่มีที่จะหายใจกับผนังเย็นเหมือนแกลลอรี่
ไม่มีที่สำหรับฉัน
ลำบาก ใบหน้าสูบกลิ่นอบอวลอยู่

เสื้อผ้าของฉัน มันเป็นคืนที่เลวร้ายอยู่คนเดียว
แต่นั่นแหละครับ

และฉัน คิดว่าคุณเมื่อใดก็ตามที่ชีวิตได้ลง
ฉันคิดว่าคุณเมื่อคุณไม่ได้ไปรอบ ๆและคุณเหลือกระดูก

ที่ไหนไกลจากบ้านฉัน
ใช่แต่คุณก็ดึงฉันกลับบ้าน

ผมว่ามันคิดออกในชีวิตใหม่กับบ้านหลังใหญ่มาก

และชื่อย่อสีเขียวบนผ้าขนหนู

งั้นฉันควรมีความสุขตอนนี้ คุณได้ครอบครัว
และคุณปลูกรากลงทะเล
ฉันเห็นคุณครั้งนึงบนถนน

คุณไม่เห็นผม