“To Room Nineteen” is a short story

“To Room Nineteen” is a short story by Doris Lessing that is considered by many to be one of her best. The story itself is part of Lessing’s A Man and Two Women collection of short stories, which was written in 1963. “To Room Nineteen” takes place in 1960s London, and as such, addresses the historical context of women’s rights and their role in the conservative London society of the time.

The narrative tells the story of Susan, a middle-aged woman living in mid-twentieth century London. Given the time period, Susan’s life revolves around her family, where her days are spent catering to her husband and her four children, and maintaining their home. As she plays the role that society has assigned to her, from all outward appearances, Susan and her husband Matthew appear to be a model couple—perfect even. With a wonderful house in the suburbs and four children, it seems to everyone else that the two have made the best choices in life.

The seeming peace of the family is soon ruptured when the youngest children are sent off to school. Susan begins questioning her life and life choices. She wonders if the choices she and her husband have made are indeed the correct choices, as everyone believes they are. This rift in Susan’s life due to her thoughts is soon widened when she discovers that Matthew has been having extramarital affairs. With the veneer of her perfect family life gone, Susan sets out on a journey of self-discovery with heartbreaking consequences, eventually ending with Susan going mad.

Lessing is noted for her craftsmanship in honing stories that effectively critique the social settings of her time. As such, “To Room Nineteen” addresses the struggles of women in 1960s London, including a myriad of internal conflicts. The story does an excellent job of approaching the dichotomy between the intellect and instinct. One example of this is witnessed in Susan’s questioning of her life choices. This dichotomy between intellect and instinct, in the “right” choices versus the “wrong” choices, is symbolic of the endless, universal struggle between the mind and heart. It also highlights the travails of “thinking outside the box” for women of Susan’s day.

During the 1960s, Englishwomen like Susan were plagued by London’s social conservatism. This conservative approach was a staunch reminder of London’s past. And yet it was allowed by society to continue unabated, thereby stifling the possibility of women seeking personal freedoms, such as choice and individual wish fulfillment. Women like Susan were not able to live fulfilled lives, as is evidenced in her rote life as a housewife in a cookie-cutter scenario where kids, a home and a husband equated to bliss.

Susan is expected to live her peaceful life without thinking much about it. This is highlighted perfectly by Lessing when Susan begins to question her life and finds that her husband has been having affairs. This discovery symbolically shows how the peaceful, perfect lives that people lived were not as ideal as they seemed from the outside. If Susan was the “perfect” wife and mother, one who used logic to govern her actions, society would have her never finding out about her husband’s infidelity. Likewise, she would never begin a journey of self-discovery once finding out something like this either. Once she begins to evolve as a woman, however, she begins her own, enlightened journey. Due to societal constraints, however, she suffers for her individualism.

For women of Susan’s day, Lessing shows that the future often seemed bleak. For Susan, this reality led to madness, a symbolic choice on Lessing’s part that ultimately shows how the restrictions placed on women are not only socially damaging, but personally damaging as well. In the case of Susan, who is symbol for all women, her descent into madness shows how the mind reacts to the heart’s inability to choose freely. The either-or dichotomy that was forced upon women was not a viable choice, in the end.

Lessing’s story ultimately addresses several themes. She takes issue with the rights of women and the unfair restrictions placed upon them. Both of these themes are addressed in Susan’s journey of self-discovery, and are highlighted in the startling end result for Susan on account of these restrictions. Her madness is a symptom of the time. Moreover, her madness is possible because she dares to be an individual, to be free and make her own choices, apart from societal expectations. By showing the devastation leveled upon Susan, Lessing thematically shows how women in general fall victim to society’s standards, especially when they are not given an active voice in their own choices, choices which also impact their future. “To Room Nineteen” is a carefully crafted critique on social mores that, as many critics and readers have suggested, effectively highlights why Lessing is considered one of the greatest short story writers of her time.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ห้องนัด" เป็นเรื่องสั้น โดยดอริสเลสซิงที่ถือเป็นหนึ่งในดีที่สุดของเธอ เรื่องตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของเลสซิง A คนและผู้หญิงสองคนเก็บรวบรวมเรื่องสั้น ซึ่งเขียนขึ้นในปี 1963 ""ห้องนัดที่เกิดขึ้นในลอนดอนปี 1960 แล้วเน้นบริบททางประวัติศาสตร์ของสิทธิสตรีและบทบาทของตนในสังคมลอนดอนอนุรักษ์ของเวลาเช่นนี้เล่าเรื่องบอกเล่าเรื่องราวของผู้หญิงวัยกลางคนอาศัยอยู่ในศตวรรษที่ยี่สิบกลางลอนดอน ซูซาน กำหนดระยะเวลา ชีวิตของซูซาน revolves รอบครอบครัว วันของเธอใช้เวลาสามีและลูก ๆ ทั้งสี่ของเธอ และการรักษาบ้านของตน เธอเล่นบทบาทที่สังคมกำหนด จากการปรากฏตัวออกไปด้านนอกทั้งหมด ซูซานและสามีแมทธิวปรากฏเป็น คู่รุ่น — เหมาะแม้ ด้วยดีในชานเมืองและเด็กสี่ เหมือนคนอื่น ๆ ที่ทั้งสองได้ตัวเลือกที่ดีที่สุดในชีวิตสันติสุขของครอบครัวตามที่เห็นเป็นขนาดเร็ว ๆ นี้เมื่อเด็กอายุน้อยที่สุดจะถูกส่งออกไปโรงเรียน ซูซานเริ่มตั้งคำถามทางเลือกของชีวิตและชีวิตของเธอ เธอสงสัยถ้า มีตัวเลือกเธอและสามีได้ทำแน่นอนตัวเลือกที่ถูกต้อง ตามที่ทุกคนเชื่อว่า พวกเขาจะ ริฟท์นี้ของซูซานชีวิตเนื่องจากความคิดของเธอในเร็ว ๆ นี้คือ widened เมื่อเธอพบว่า แมทธิวมีรับมีคบ วีเนียร์ของชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์แบบไป ซูซานได้กำหนดในการเดินทางของ self-discovery มีผลกระทบทำ ในที่สุดก็ลงท้าย ด้วยซูซานจะบ้าเลสซิงเป็นข้อสังเกตสำหรับฝีมือของเธอในเรื่องราวที่วิจารณ์การตั้งค่าเวลาของเธอทางสังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพเครื่องมืออุปกรณ์ เช่นนี้ "ไปห้องเก้า" เน้นการต่อสู้ของผู้หญิงในปี 1960 ลอนดอน รวมทั้งความขัดแย้งภายในมากมาย เรื่องราวไม่ลงใกล้ขั้วระหว่างสติปัญญาและสัญชาตญาณ หนึ่งอย่างนี้เป็นสักขีพยานในการตั้งคำถามของซูซานเลือกชีวิตของเธอ ขั้วนี้ระหว่างสติปัญญาและสัญชาตญาณ ในตัวเลือก "ขวา" และเลือก "ถูกต้อง" เป็นสัญลักษณ์ของการต่อสู้ไม่รู้จบ สากลระหว่างจิตใจและหัวใจ นอกจากนี้ก็ยังเน้น travails ของการ "คิดนอกกรอบ" สำหรับผู้หญิงของวันของซูซานในช่วงทศวรรษ 1960, Englishwomen เช่นซูซานได้ประสบจากอนุรักษนิยมสังคมของลอนดอน วิธีการอนุรักษ์นี้เป็นหนังสือเตือนอดีตของลอนดอน และยัง ถูกสามารถสังคมยังคงคงที่ จึงช่วยยับยั้งไปได้แสวงหาเสรีภาพส่วนบุคคล เช่นการเลือกและแต่ละปรารถนาผู้หญิง ผู้หญิงเช่นซูซานก็ไม่สามารถที่จะชีวิตเติมเต็มแล้ว เป็นหลักฐานในชีวิตของเธออาจเป็นแม่บ้านในสถานการณ์ตัดคุกกี้ที่เด็ก บ้าน และสามี equated บลิสซูซานคาดว่าจะใช้ชีวิตของเธอสงบโดยไม่ต้องคิดมากเกี่ยวกับมัน นี้เป็นไฮไลท์อย่างสมบูรณ์แบบ โดยเลสซิงเมื่อซูซานเริ่มสอบถามชีวิตของเธอ และพบว่า สามีของเธอได้รับมีกิจการ ค้นพบนี้สัญลักษณ์แสดงวิธีชีวิตสงบ หาที่อยู่ไม่ได้เหมาะกับพวกเขาดูเหมือนจากภายนอก ถ้าซูซาน อัน"ภรรยาและแม่ ผู้ใช้ตรรกะในการควบคุมการกระทำของเธอ สังคมจะมีเธอไม่เคยหาข้อมูลเกี่ยวกับความไม่ซื่อสัตย์ของสามี ทำนองเดียวกัน เธอไม่เคยจะเริ่มต้นการเดินทางของ self-discovery ครั้งหาสิ่งนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อเธอเริ่มพัฒนาเป็นผู้หญิง อย่างไรก็ตาม เธอเริ่มเดินทางของเธอเอง พุทธะ เนื่องจากข้อจำกัดของสังคม อย่างไรก็ตาม เธอทนทุกข์ทรมานสำหรับปัจเจกของเธอสำหรับผู้หญิงของซูซานวัน เลสซิงแสดงที่ในอนาคตมักจะดูเหมือนเยือกเย็น สำหรับซูซาน นี้ความจริงที่นำไปสู่ความบ้า เลือกสัญลักษณ์ในส่วนของเลสซิงที่สุด แสดงว่าข้อจำกัดที่วางบนผู้หญิงไม่เพียงแต่ทำลายสังคม แต่ตัวทำลายเช่นกัน ในกรณีของซูซาน ที่เป็นสัญลักษณ์สำหรับผู้หญิง เชื้อสายของเธอเป็นบ้าแสดงว่าจิตใจที่ตอบสนองกับหัวใจไม่สามารถเลือกได้อย่างอิสระ ขั้วสองที่ถูกบังคับเมื่อผู้หญิงไม่เลือกที่ทำงาน ในสุดเรื่องราวของเลสซิงสุดอยู่หลายรูปแบบ เธอจะปัญหากับสิทธิของผู้หญิงและข้อจำกัดที่ไม่เป็นธรรมวางพวกเขา ทั้งสองรูปแบบเหล่านี้แก้ไขได้ในการเดินทางของซูซานของ self-discovery และเน้นในผลลัพธ์ที่น่าประทับใจสำหรับศิริรัตน์เนื่องข้อจำกัดเหล่านี้ เธอบ้าเป็นอาการของเวลา นอกจากนี้ บ้าของเธอได้ เพราะเธอกล้าที่จะเป็นบุคคล เป็นอิสระ และทำให้ทางเลือกของเธอเอง นอกเหนือจากความคาดหวังของสังคม โดยแสดงการทำลายล้างที่ปรับระดับเมื่อซูซาน เลสซิง thematically แสดงว่าผู้หญิงทั่วไปตกเป็นเหยื่อของสังคมมาตรฐาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาไม่ได้รับเสียงใช้งานอยู่ในตัวเลือกของตัวเอง เลือกซึ่งยัง ส่งผลกระทบต่ออนาคตของพวกเขา "ห้องนัด" เป็นคำวิจารณ์ที่ผลิตอย่างพิถีพิถันในสังคมจารีตที่ เป็นนักวิจารณ์และผู้อ่านหลายคนได้แนะนำ มีประสิทธิภาพทำไมเลสซิงถือเป็นหนึ่งในนักเขียนเรื่องสั้นมากที่สุดของเวลาของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"เก้าห้อง" เป็นเรื่องสั้นโดยดอริสเลสซิงที่มีการพิจารณาโดยมากจะเป็นหนึ่งในดีที่สุดของเธอ เรื่องที่ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของซิงเป็นผู้ชายและผู้หญิงสองชุดเรื่องสั้นที่เขียนในปี 1963 "เก้าห้อง" ที่จะเกิดขึ้นในปี 1960 ลอนดอนและเป็นเช่นนี้อยู่บริบททางประวัติศาสตร์ของสิทธิสตรีและบทบาทของพวกเขาใน อนุรักษ์นิยมสังคมลอนดอนเวลา.

เรื่องเล่าบอกเล่าเรื่องราวของซูซานเป็นหญิงวัยกลางคนที่อาศัยอยู่ในกลางศตวรรษที่ยี่สิบลอนดอน ได้รับช่วงเวลาที่ชีวิตของซูซานหมุนรอบครอบครัวของเธอที่วันที่เธอจะใช้เวลาที่จัดไว้ให้สามีและลูกทั้งสี่ของเธอและการบำรุงรักษาบ้านของพวกเขา ขณะที่เธอมีบทบาทที่สังคมได้รับมอบหมายให้เธอจากลักษณะภายนอกทุกซูซานและสามีของเธอแมทธิวดูเหมือนจะเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบแม้กระทั่งรูปแบบ กับบ้านที่ยอดเยี่ยมที่ในชานเมืองและเด็กทั้งสี่ก็ดูเหมือนว่าคนอื่นว่าทั้งสองได้ทำทางเลือกที่ดีที่สุดในชีวิต.

สันติภาพดูเหมือนครอบครัวจะแตกเร็ว ๆ นี้เมื่อเด็กที่อายุน้อยจะถูกส่งไปโรงเรียน ซูซานเริ่มต้นตั้งคำถามกับชีวิตและทางเลือกในชีวิตของเธอ เธอสงสัยว่าทางเลือกที่เธอและสามีของเธอได้ทำให้เป็นจริงทางเลือกที่ถูกต้องเป็นทุกคนเชื่อว่าพวกเขามี ความแตกแยกนี้ในชีวิตของซูซานเนื่องจากความคิดของเธอกว้างขึ้นเร็ว ๆ นี้เมื่อเธอพบว่าแมทธิวได้รับมีคบชู้ ด้วยแผ่นไม้อัดของชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์แบบของเธอหายไปซูซานชุดออกในการเดินทางของตัวเองค้นพบกับผลกระทบที่อกหักในที่สุดก็จบลงด้วยซูซานจะบ้า.

ซิงตั้งข้อสังเกตสำหรับงานฝีมือของเธอในการสร้างเสริมเรื่องราวที่มีประสิทธิภาพในการวิจารณ์การตั้งค่าทางสังคมของเวลาของเธอ เป็นเช่นนี้ "เก้าห้อง" ที่อยู่ในการต่อสู้ของผู้หญิงในปี 1960 ในกรุงลอนดอนรวมถึงมากมายของความขัดแย้งภายใน เรื่องราวไม่งานที่ยอดเยี่ยมของการแสวงหาขั้วระหว่างสติปัญญาและสัญชาตญาณ หนึ่งในตัวอย่างนี้เป็นพยานในการซักถามของซูซานของทางเลือกในชีวิตของเธอ ขั้วระหว่างสติปัญญาและสัญชาตญาณนี้ในตัวเลือกที่ "สิทธิ" เมื่อเทียบกับตัวเลือกที่ "ผิด" เป็นสัญลักษณ์ของที่ไม่มีที่สิ้นสุดการต่อสู้สากลระหว่างความคิดและจิตใจ นอกจากนี้ยังมีไฮไลท์ที่นาของ "คิดนอกกรอบ" สำหรับผู้หญิงของวันของซูซานได้.

ในช่วงทศวรรษที่ 1960, Englishwomen เช่นซูซานถูกรบกวนโดยสังคมอนุรักษนิยมของกรุงลอนดอน วิธีการนี้เป็นอนุรักษ์นิยมการแจ้งเตือนอย่างแข็งขันจากที่ผ่านมาในกรุงลอนดอน และยังจะได้รับอนุญาตจากสังคมเพื่อดำเนินการต่อคงที่จึงช่วยยับยั้งความเป็นไปได้ของผู้หญิงที่กำลังมองหาเสรีภาพส่วนบุคคลเช่นการเลือกและการปฏิบัติตามความปรารถนาของแต่ละบุคคล ผู้หญิงชอบซูซานไม่สามารถที่จะมีชีวิตที่เติมเต็มตามหลักฐานในชีวิตท่องจำของเธอเป็นแม่บ้านในสถานการณ์ตัดคุกกี้ที่สำหรับเด็ก, บ้านและสามีบรรจุสุข.

ซูซานคาดว่าจะมีชีวิตที่สงบสุขของเธอโดยไม่ต้องคิดมาก เกี่ยวกับมัน. นี้เป็นไฮไลท์ได้อย่างสมบูรณ์แบบโดยซิงซูซานเมื่อเริ่มตั้งคำถามกับชีวิตของเธอและพบว่าสามีของเธอได้รับการมีกิจการ การค้นพบนี้เป็นสัญลักษณ์ที่แสดงให้เห็นว่าความสงบสุขในชีวิตที่สมบูรณ์แบบที่คนที่มีชีวิตอยู่ได้ไม่เป็นที่เหมาะเป็นดูเหมือนว่าพวกเขามาจากนอก หากซูซานเป็นภรรยาคนที่ "ดี" และแม่เป็นผู้หนึ่งที่ใช้ตรรกะในการควบคุมการกระทำของเธอสังคมจะมีเธอไม่เคยหาข้อมูลเกี่ยวกับการนอกใจของสามีของเธอ ในทำนองเดียวกันเธอไม่เคยจะเริ่มต้นการเดินทางของตัวเองค้นพบครั้งการหาบางสิ่งบางอย่างเช่นนี้อย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อเธอเริ่มที่จะพัฒนาขึ้นเป็นผู้หญิง แต่เธอเริ่มที่ตัวเองเดินทางพุทธะเธอ เนื่องจากข้อ จำกัด ทางสังคม แต่เธอทุกข์ทรมานปัจเจกของเธอ.

สำหรับผู้หญิงของวันของซูซานซิงแสดงให้เห็นว่าในอนาคตมักจะดูเหมือนเยือกเย็น ซูซานในความเป็นจริงนี้นำไปสู่การกระทำที่โง่เขลาเป็นทางเลือกที่สัญลักษณ์ในส่วนของซิงว่าในท้ายที่สุดแสดงให้เห็นว่าข้อ จำกัด ที่วางอยู่บนผู้หญิงไม่เพียง แต่สร้างความเสียหายต่อสังคม แต่ส่วนตัวความเสียหายเช่นกัน ในกรณีของซูซานซึ่งเป็นสัญลักษณ์สำหรับผู้หญิงทุกคนเชื้อสายของเธอเข้าสู่ความบ้าแสดงให้เห็นว่าจิตใจทำปฏิกิริยากับการไร้ความสามารถของหัวใจที่จะเลือกได้อย่างอิสระ อย่างใดอย่างหนึ่งหรือขั้วที่ถูกบังคับให้ผู้หญิงไม่ได้เป็นทางเลือกที่ทำงานได้ในที่สุด.

เรื่องซิงในที่สุดอยู่หลายรูปแบบ เธอใช้เวลาปัญหาเกี่ยวกับสิทธิสตรีและข้อ จำกัด ที่ไม่เป็นธรรมอยู่กับพวกเขา ทั้งสองรูปแบบเหล่านี้ได้รับการแก้ไขในการเดินทางของซูซานค้นพบตัวเองและมีการเน้นในผลลัพธ์ที่น่าตกใจสำหรับซูซานในบัญชีของข้อ จำกัด เหล่านี้ ความบ้าของเธอเป็นอาการของเวลา นอกจากนี้ความบ้าของเธอเป็นไปได้เพราะเธอกล้าที่จะเป็นบุคคลที่จะเป็นอิสระและการตัดสินใจของเธอเองนอกเหนือจากความคาดหวังของสังคม โดยแสดงให้เห็นความเสียหายที่จ่ออยู่กับซูซานซิงใจแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงในฤดูใบไม้ร่วงเหยื่อทั่วไปมาตรฐานของสังคมโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาจะไม่ได้รับเสียงที่ใช้งานในการเลือกของตัวเองทางเลือกซึ่งยังส่งผลกระทบต่ออนาคตของพวกเขา "เก้าห้อง" เป็นคำวิจารณ์ที่สร้างขึ้นอย่างในสังคมวัฒนธรรมที่เป็นนักวิจารณ์หลายคนและผู้อ่านมีข้อเสนอแนะอย่างมีประสิทธิภาพเน้นว่าทำไมซิงถือเป็นหนึ่งในนักเขียนที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเรื่องสั้นของเธอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" 19 " ห้องเป็นรวมเรื่องสั้นโดยดอริส เลสซิงที่มีการพิจารณาโดยมากจะเป็นหนึ่งในที่ดีที่สุดของเธอ เรื่องที่ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งของเลสซิงเป็นผู้ชาย 2 ผู้หญิงและคอลเลกชันของเรื่องสั้นที่เขียนใน 1963 " 19 " ห้องจะเกิดขึ้นในยุค 60 ลอนดอน , และเป็นเช่น , ที่อยู่ในบริบททางประวัติศาสตร์ของสิทธิของผู้หญิง และบทบาทของตนในสังคมอนุรักษ์นิยม ลอนดอน ของเวลาการบอกเล่าเรื่องราวของซูซาน หญิงวัยกลางคนที่อาศัยอยู่ในกลางศตวรรษที่ 20 ลอนดอน ให้เวลาชีวิตของซูซาน revolves รอบครอบครัวของเธอที่เธอจะมีวันที่ใช้เวลาเลี้ยงสามีและลูกสี่ของเธอและการรักษาที่บ้านของพวกเขา เธอเล่นบทบาทที่สังคมมอบหมายให้นาง จากลักษณะภายนอกทั้งหมด ซูซาน และ สามี แมทธิว ปรากฏเป็นรุ่นสองที่สมบูรณ์แบบได้ ด้วยการอัศจรรย์บ้านในชานเมืองและลูกสี่ ดูเหมือนว่าทุกคนที่ทั้งสองเลือกสิ่งที่ดีที่สุดในชีวิตสันติภาพ seeming ของครอบครัวในเร็ว ๆ นี้ แตก เมื่อลูกคนเล็กถูกส่ง ไปโรงเรียน ซูซานเริ่มตั้งคำถามชีวิตของเธอและทางเลือกของชีวิต เธอสงสัยว่า สิ่งที่เธอและสามีของเธอได้แน่นอนตัวเลือกที่ถูกต้องที่ทุกคนเชื่อว่าพวกเขาจะ รอยแยกนี้ในชีวิตของซูซาน เนื่องจากความคิดของเธอแล้วเบิกกว้าง เมื่อเธอพบว่าแมทธิวมีกิจการมีชู้ . กับบางของชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์แล้ว ซูซาน ตั้งค่าออกในการเดินทางของการค้นพบตัวเองกับผลกระทบที่ปวดใจ ในที่สุดตอนจบกับซูซานจะบ้าเลสซิงเป็นสังเกตสำหรับฝีมือของเธอใน honing เรื่องราวที่มีประสิทธิภาพวิจารณ์การตั้งค่าทางสังคมของเวลาของเธอ เช่น , " 19 " ห้องเน้นการต่อสู้ของผู้หญิงในยุค 60 ลอนดอน รวมถึง มากมายของความขัดแย้งภายใน เรื่องไม่เยี่ยมใกล้ขั้วระหว่างสติปัญญาและสัญชาตญาณ ตัวอย่างหนึ่งของการเป็นพยานในการตั้งคำถามของซูซาน ทางเลือกของชีวิตของเธอ นี้ขั้วระหว่างสติปัญญาและสัญชาตญาณใน " สิทธิ " เลือกและเลือก " ผิด " เป็นสัญลักษณ์ของการสิ้นสุดการต่อสู้สากลระหว่างจิตใจและหัวใจ นอกจากนี้ยังมีไฮไลท์โอกาส " คิดนอกกล่อง " สำหรับผู้หญิง วันของซูซานในช่วงปี 1960 englishwomen ชอบซูซานเป็น plagued โดยลอนดอนอนุรักษนิยมทางสังคม วิธีการอนุรักษ์นี้เตือนอย่างแข็งขันของอดีตของลอนดอน และยังได้รับอนุญาต โดยสังคมจะยังคงไม่ลดถอย เพื่อยับยั้งความเป็นไปได้ของผู้หญิงที่กำลังมองหาเสรีภาพส่วนบุคคล เช่น การเลือกและการเติมเต็มความปรารถนาของแต่ละบุคคล ผู้หญิงชอบซูซานไม่สามารถมีชีวิตอยู่เติมเต็มชีวิตเป็นเป็นหลักฐานในชีวิตการท่องจำของเธอเป็นแม่บ้านในสถานการณ์ที่ตัดคุกกี้ เด็กๆ บ้านและสามี equated เพื่อความสุขซูซาน คาดว่าจะใช้ชีวิตสงบของเธอโดยไม่ต้องคิดเกี่ยวกับมัน นี้คือเน้นอย่างสมบูรณ์โดยเลสซิงเมื่อซูซานเริ่มตั้งคำถามกับตัวเอง และพบว่าสามีของเธอมีกิจการ การค้นพบนี้เป็นสัญลักษณ์แสดงให้เห็นว่า สันติ ชีวิตสมบูรณ์แบบที่ผู้คนอาศัยอยู่ไม่เหมาะเป็นพวกเขาดูจากภายนอก ถ้า ซูซาน เป็นภรรยาที่สมบูรณ์แบบ " และแม่ คนที่ใช้ตรรกะเพื่อควบคุมการกระทำของเธอ สังคมจะได้ไม่หาสามีของเธอมีชู้ อนึ่ง เธอไม่มีวันเริ่มต้นการเดินทางของการค้นพบตัวเองเมื่อหาอะไรแบบนี้เหมือนกัน เมื่อเธอเริ่มที่จะพัฒนาขึ้นเป็นผู้หญิง แต่เธอเริ่มต้นของตัวเอง แล้วเดินทาง เนื่องจากข้อจำกัดของสังคม อย่างไรก็ตาม เธอได้รับความทุกข์สำหรับปัจเจกชนนิยมของเธอสำหรับผู้หญิงวันของซูซาน เลสซิง แสดงว่าในอนาคตมักจะดูเลือนลาง . ซูซาน ความเป็นจริงนี้นำไปสู่ความบ้าเลือกสัญลักษณ์บนเลสซิงเป็นส่วนหนึ่งที่ สุด แสดงให้เห็นว่า ข้อ จำกัด ที่วางอยู่บนผู้หญิงไม่เพียง แต่ไม่สร้างความเสียหาย แต่โดยส่วนตัวทําลายได้เป็นอย่างดี ในกรณีของซูซาน ที่เป็นสัญลักษณ์ของผู้หญิง เธอลงไปบ้า แสดงให้เห็นว่า จิตใจเหมือนหัวใจมันไม่สามารถเลือกได้อย่างอิสระ การอย่างใดอย่างหนึ่งหรือขั้วที่ถูกบังคับ เมื่อผู้หญิงไม่ได้เลือกได้ในที่สุดเลสซิงเป็นเรื่องสุดที่อยู่หลายรูปแบบ . เธอจะมีปัญหากับสิทธิของผู้หญิง และ ธรรม ข้อ จำกัด ที่วางอยู่บนพวกเขา ทั้งสองเหล่านี้จะอยู่ในรูปแบบของซูซาน การเดินทางของการค้นพบตัวเอง และจะเน้นในผลที่น่าตกใจที่สุด ซูซาน เนื่องจากข้อ จำกัด เหล่านี้ ความโง่เขลาของเธอ คือ อาการของเวลา นอกจากนี้ ความบ้าของเธอเพราะเธอกล้าที่จะเป็นบุคคลที่เป็นอิสระและสร้างทางเลือกของตัวเอง นอกจากความคาดหวังทางสังคม โดยการแสดงความโกรธแค้นเตียนเมื่อซูซาน เลสซิงใจแสดงให้เห็นว่าผู้หญิงในเหยื่อตกทั่วไป เพื่อมาตรฐานของสังคม โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาจะไม่ได้รับเสียงที่ใช้งานอยู่ในตัวเลือกของพวกเขา ของตัวเอง ทางเลือก ซึ่งผลกระทบในอนาคตของพวกเขา " เก้าห้อง " เป็น crafted รอบคอบวิจารณ์ในประเพณีทางสังคมว่า มีนักวิจารณ์และผู้อ่านมีข้อเสนอแนะอย่างมีประสิทธิภาพไฮไลท์ทำไมเลสซิงเป็นถือเป็นหนึ่งในเรื่องราวที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสั้นนักเขียนของเวลาของเธอ