The tone of Ernest Hemingway's "A C

The tone of Ernest Hemingway's "A Clean, Well-Ligthed Place" is completely dispassionate. Using his journalistic objectivity and minimalist style, Hemingway simply reports what the waiters do and say in staccato dialogue. Nevertheless, it is apparent that the "waiter who is in a hurry breaks the rules of orderliness and adds to the chaos when he speaks

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เสียงของเออร์เนสต์เฮมิงเวย์ "ดี ทำดี-Ligthed" ได้อย่างสมบูรณ์โดยปราศจากอคติ ใช้ปรวิสัย journalistic และสไตล์เรียบง่ายของเขา เฮมิงเวย์เพียงรายงานว่า บริกรที่ทำ และพูดในบทสนทนา staccato อย่างไรก็ตาม มันจะปรากฏที่ "พนักงานเสิร์ฟที่รีบแบ่งกฎของ orderliness และเพิ่มความนิยมเมื่อพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เสียงของเออร์เนสเฮมมิง "สะอาดดี Ligthed เพลส" เป็นอคติอย่างสมบูรณ์ การใช้ความเป็นกลางข่าวและรูปแบบเรียบง่ายของเขา Hemingway เพียงรายงานสิ่งที่บริกรทำและพูดในการสนทนาผับ แต่ก็เห็นได้ชัดว่า "บริกรที่อยู่ในรีบแบ่งกฎของความเป็นระเบียบเรียบร้อยและเพิ่มความสับสนวุ่นวายเมื่อเขาพูด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เสียงของ " เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ สะอาดดี ligthed สถานที่ " ได้อย่างใจเย็น ใช้แบบนักข่าวของเขาและสไตล์ minimalist Hemingway เพียงรายงานสิ่งที่คุณทำและพูดในการสนทนาซึ่งขาดตอน . อย่างไรก็ตาม มันชัดเจนว่า " บริกรที่รีบแหกกฎของความเป็นระเบียบ และเพิ่มความอลวน ตอนที่เขาพูด