Vibrio spp. are Gram-negative bacte

Vibrio spp. are Gram-negative bacteria native to marine and
estuarine environments. However, some Vibrio species are also
human pathogens, being Vibrio parahaemolyticus, Vibrio vulnificus
and Vibrio cholerae the most important. In this sense, V. parahaemolyticus
is recognized throughout the world as the leading
causal agent of human gastroenteritis resulting from consumption
of raw, or undercooked, seafood. V. vulnificus has often been associated
with serious infections caused by exposure of skin wounds to
seawater. Finally, V. cholerae is the causative agent of cholera and is
of special relevance since it has been detected in natural fresh and
brackish waters worldwide (Cantet et al., 2013; Johnson et al., 2010;
Tall et al., 2012).
Overall, these pathogenic species are poorly understood in
Europe, non-cholerae Vibrio infections are less often reported in
Europe than in Asian countries and the United States, but signifi-
cantly, sporadic infections as well as large outbreaks associated
with these pathogens have been reported across the region over the
last 30 years (Baker-Austin, Stockley, Rangdale, & Martinez-Urtaza,
2010).
Previous studies have shown that water and/or seafood fecal
indicator bacteria levels do not correlate with the presence of
pathogenic Vibrio spp. Therefore, efficient and sensitive techniques
are necessary to increase the detection rate of these human pathogens
(Canigral, Moreno, Alonso, Gonzalez, & Ferrus, 2010;
Deepanjali, Kumar, & Karunasagar, 2005; Iwamoto, Ayers, Mahon,
& Swerdlow, 2010). In 2010, the Scientific Committee of the
Spanish Agency for Food Safety and Nutrition (AESAN) published a
report on the applicable microbiological criteria for pathogenic
species of the genus Vibrio in imported fishery products in Spain. In
this report, the extension to V. vulnificus, V. parahaemolyticus and V.
cholerae was recommended as additional control measures at
Border Inspection Posts in the surveillance of fish and shellfish from
* Corresponding author. areas at risk. A zero-tolerance criterion was established for this last
E-mail address: [e-mail] (A.G. Cabado).
Contents lists available at ScienceDirect
Food Control
journal homepage: www.elsevier.com/locate/foodcont
http://dx.doi.org/10.1016/j.foodcont.2015.06.054
0956-7135/© 2015 Published by Elsevier Ltd.
Food Control 59 (2016) 759e765
species, regardless its serotype (AESAN, 2010). The European Union
Regulation, (EC) No. 2073/2005 ((EC), 2005) sets out the microbiological
criteria for foodstuff. This regulation makes no provision
for Vibrio spp. controls in seafood traded within the European
Community. Thus currently, in the EU there is no legal basis for
Vibrio testing. This is in part due to the recommendations of the EU
expert Scientific Committee on Veterinary Measures related to
Public Health (SCVMPH) who advised that existing internationally
recognized methods were not sufficiently fit for purpose, and that
available data did not support specific standards for V. vulnificus in
raw and undercooked seafood (Baker-Austin et al., 2010).
Global production of mussels (Fam. Mytilidae) has increased in
the period between 1997 and 2010, up to 1.9 million tons worldwide.
This is due to the growth of aquaculture, which in 2010
represented 95% of the world mussel production, in comparison to
83% in 1997. On the contrary, captures have decreased from
230,000 tons in 1997 to 89,000 in 2010 (Ferreira, Lago, Vieites, &
Cabado, 2014).
Maximum production values of blue and Mediterranean mussels
were reached in late 1990s with 600,000 tons, but gradually
decreased down to 470,000 tons in 2010. Spain, and particularly the
northwest region, Galicia, continues to be the most important
producer of aquaculture mussel in Europe, with 189,000e300,000
tons in 2010, depending on the source, followed by France, Italy and
Netherlands with 76,800, 64,200 and 56,000 tons respectively
(Blanco, 2011).
Spain is the third mussel producer worldwide, and the main
supplier to the European market, as demonstrated by production
figures of 2013, with 210,000 tons of mollusk landing (Eurofish,
2013), coming 98% of this production from Galicia (Ferreira et al.,
2014). Galicia is a region situated in the Northwest of the Iberian
Peninsula, which has been one of the largest producers of mussels
around the world, accounting for the 15e25 % of the world's annual
mussel production in recent years. Mussel culture has developed in
five Galician Rias: Vigo, Pontevedra, Arousa, Ares-Betanzos and
Muros-Noia; but mainly in the Ria of Arousa (Caballero Miguez,
Garza Gil, & Varela Lafuente, 2009, 2012; Costas-Rodríguez,
Lavilla, & Bendicho, 2010). It is noteworthy that previous studies
have demonstrated the presence of pathogenic species of the genus
Vibrio in the Galician Rias (Lozano-Leon, Torres, Osorio,
& MartínezUrtaza,
2003; Martinez-Urtaza et al., 2004; Martinez-Urtaza et al.,
2008; Rodriguez-Castro, 2012; Rodriguez-Castro et al., 2010).
During the last 10 years, rapid nucleic acid amplification and
detection technologies have quickly replaced more traditional assays,
in fact polymerase chain reaction (PCR) is being increasingly
applied for pathogen detection in food and environmental samples.
Furthermore, Real-time PCR (qPCR) allows detection of amplicons
without post-PCR manipulation, thus reducing the risk of crosscontamination
and also saving time from the beginning of the
analysis until the final result (Blackstone et al., 2003; Chapela et al.,
2010; Elizaquivel & Aznar, 2008; Singh, Batish, & Grover, 2012). All
these advantages make qPCR an attractive approach for multipathogen
detection.
Taking into account the economical importance of mussels in
this specific geographic area, the aim of the present study was to
evaluate the incidence of the main human pathogenic Vibrio species
(V. cholerae, V. parahaemolyticus, and V. vulnificus) in fresh
mussels by using a previously validated qPCR method (GarridoMaestu,
Chapela, Penaranda, Vieites, ~ & Cabado, 2014). Since infections
associated with V. parahaemolyticus and V. vulnificus tend
to follow warm weather conditions (Baker-Austin et al., 2010), this
study was carried out in mussels harvested during the summer and
until the beginning of the autumn period, in the southern Galician
Rias (Arousa, Vigo, and Pontevedra). Additionally, the virulence
potential of these pathogens was also evaluated attending to
virulence factors. Finally, the enrichment samples were analyzed
for the presence of antibiotic resistance genes, which, even though
may not be present in a specific bacterial species, would still
represent a health risk as may be acquired due to horizontal gene
transfer phenomena.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปริมาณวิบริโอจะเป็นทะเลแบคทีเรียแบคทีเรียแกรมลบ และสภาพแวดล้อมที่ปากแม่น้ำ อย่างไรก็ตาม บางชนิดต่อก็โรคมนุษย์ การต่อ parahaemolyticus, vulnificus ต่อและสำคัญสุดต่อ cholerae ในความรู้สึกนี้ V. parahaemolyticusเป็นที่รู้จักทั่วโลกเป็นการนำตัวแทนสาเหตุของโรคกระเพาะอักเสบมนุษย์ที่เกิดจากการใช้อาหารทะเลดิบ หรือ ฝรั่งเศส V. vulnificus มักถูกเชื่อมโยงมีการติดเชื้อร้ายแรงที่เกิดจากการสัมผัสของผิวบาดแผลให้น้ำทะเล สุดท้าย V. cholerae เป็นตัวแทนสาเหตุการของอหิวาตกโรค และความเกี่ยวข้องพิเศษเนื่องจากมีการตรวจพบในธรรมชาติสด และกร่อยน้ำทะเลทั่วโลก (Cantet et al., 2013 Al. และ Johnson, 2010สูงร้อยเอ็ด al., 2012)โดยรวม พันธุ์ pathogenic เหล่านี้จะไม่ดีเข้าใจในยุโรป ติดเชื้อวิบริ cholerae ไม่น้อยมักจะรายงานในยุโรปกว่าประเทศในเอเชีย และในสหรัฐอเมริกา แต่ความ-cantly มีการติดเชื้อเช่นเดียวกับการระบาดใหญ่ที่เกี่ยวข้องด้วยโรคเหล่านี้มีการรายงานทั่วทั้งภูมิภาคผ่านการ30 ปี (Austin เบเกอร์ Stockley, Rangdale และ Urtaza มาติเน่2010)การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าน้ำทะเล fecal หรือตัวบ่งชี้ระดับแบคทีเรียซึ่งไม่มีpathogenic ปริมาณวิบริโอ ดังนั้น เทคนิคสำคัญ และมีประสิทธิภาพจำเป็นต้องเพิ่มอัตราการตรวจจับของโรคเหล่านี้มนุษย์(Canigral, Moreno, Alonso, Gonzalez และ Ferrus, 2010Deepanjali, Kumar, & Karunasagar, 2005 Mahon Iwamoto เอเยอร์สและ Swerdlow, 2010) ในปี 2553 คณะกรรมการทางวิทยาศาสตร์หน่วยงานภาษาสเปนสำหรับความปลอดภัยของอาหารและโภชนาการ (AESAN) เผยแพร่การเกณฑ์ทางจุลชีววิทยาใช้สำหรับรายงาน pathogenicพันธุ์สกุลผลในสินค้าประมงนำเข้าในประเทศสเปน ในรายงานนี้ ส่วนขยายการ V. vulnificus, V. parahaemolyticus และ Vcholerae ที่ได้แนะนำมาตรการควบคุมที่ประกาศตรวจสอบเส้นขอบในการเฝ้าระวังของปลาและหอยจาก* ผู้สอดคล้องกัน พื้นที่ที่มีความเสี่ยง เกณฑ์ยอมรับศูนย์ก่อล่าสุดนี้ที่อยู่อีเมล: (A.G. Cabado) ใน [e-mail]เนื้อหารายการ ScienceDirectควบคุมอาหารหน้าแรกของสมุดรายวัน: www.elsevier.com/locate/foodconthttp://dx.doi.org/10.1016/j.foodcont.2015.06.0540956-7135 / © 2015 เผยแพร่ โดย Elsevierควบคุมอาหาร 59 759e765 (2016)สปีชีส์ โดยไม่คำนึงถึงของ serotype (AESAN, 2010) สหภาพยุโรประเบียบ (EC) หมายเลข 2073/2005 ((EC), 2005) กำหนดที่ทางจุลชีววิทยาเงื่อนไขสำหรับอาหาร ระเบียบนี้ทำให้ไม่มีบทบัญญัติสำหรับต่อ ควบคุมโอในทะเลซื้อขายภายในแบบยุโรปชุมชน ปัจจุบัน ใน EU มีจึงไม่มีพื้นฐานทางกฎหมายผลการทดสอบ นี่คือส่วนหนึ่งจากคำแนะนำของ EUมาตรการที่เกี่ยวข้องกับสัตวแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางวิทยาศาสตร์กรรมการสาธารณสุข (SCVMPH) ที่แนะนำอยู่ที่ต่างประเทศวิธีการรับรู้ไม่เพียงพอให้พอดี และที่ข้อมูลไม่ได้สนับสนุนมาตรฐานเฉพาะสำหรับ V. vulnificus ในฝรั่งเศส และวัตถุดิบอาหารทะเลรส (เบเกอร์-Austin et al., 2010)ผลิตทั่วโลกของภู่ (Fam. Mytilidae) ได้เพิ่มขึ้นในระยะ 1997 และ 2010 ถึง 1.9 ล้านตันทั่วโลกนี่คือเนื่องจากการเติบโตของสัตว์น้ำ 2010 ซึ่งในแสดง 95% ของโลกผลิตหอยแมลงภู่ เปรียบเทียบ83% ในปี 1997 ดอก ที่จับได้ลดลงจาก230000 ตันในปี 1997 เพื่อ 89,000 ในปี 2553 (Ferreira ลาโก้ Vieites, &Cabado, 2014)ค่าผลิตสูงสุดของสีฟ้า และเมดิเตอร์เรเนียนภู่ได้ถึงในปลายทศวรรษที่ 1990 กับ 600000 ตัน แต่ค่อย ๆลดลง 470,000 ตันในปี 2553 สเปน และโดยเฉพาะอย่างยิ่งภาคตะวันตกเฉียงเหนือ Galicia ยังคงเป็นสำคัญสุดโปรดิวเซอร์ของสัตว์น้ำหอยแมลงภู่ในยุโรป มี 189, 000e300, 000ตันในปี 2553 ขึ้นอยู่กับแหล่งที่มา ตามมา ด้วยฝรั่งเศส อิตาลี และประเทศเนเธอร์แลนด์กับ 76,800, 64,200 และ 56,000 ตันตามลำดับ(เต้บลังโก้ 2011)สเปนเป็นที่สามหอยผู้ผลิตทั่วโลก และหลักผู้จัดจำหน่ายไปยังตลาดยุโรป เป็นสาธิตโดยผลิตตัวเลขของปี 2013 กับตันของเปลือกที่ขนย้ายสินค้า (Eurofish, 210,0002013), มา 98% ของการผลิตนี้จาก Galicia (Ferreira et al.,2014) . Galicia เป็นภูมิภาคแห่งตะวันตกเฉียงเหนือของ Iberian ที่เพนนินซูล่า ซึ่งได้รับหนึ่งในผู้ผลิตที่ใหญ่ที่สุดของภู่ทั่วโลก บัญชี% 15e25 ของโลกของปีผลิตหอยแมลงภู่ในปีที่ผ่านมา หอยแมลงภู่วัฒนธรรมได้พัฒนาในกาลิเซีย Rias ห้า: Vigo ปอนเตเบดรา Arousa, Ares Betanzos และMuros-Noia แต่ส่วนใหญ่ในการเรียของ Arousa (Caballero MiguezGarza Gil, & Varela Lafuente ปี 2009, 2012 Costas Rodríguezลาวิลล่า & Bendicho, 2010) เป็นที่น่าสังเกตที่การศึกษาก่อนหน้านี้มีแสดงสถานะของ pathogenic พันธุ์ตระกูลนี้ต่อใน Rias กาลิเซีย (Lozano Leon ทอร์เรส Osorio, & MartínezUrtaza2003 มาติเน่ Urtaza et al., 2004 มาติเน่ Urtaza et al.,2008 ร็อดริเกซ-Castro, 2012 Rodriguez-Castro et al., 2010)ในช่วง 10 ปีที่ กรดนิวคลีอิกอย่างรวดเร็วขยาย และเทคโนโลยีตรวจจับได้อย่างรวดเร็วแทน assays ดั้งเดิมในความเป็นจริงปฏิกิริยาลูกโซ่พอลิเมอเรส (PCR) ถูกมากใช้สำหรับตรวจหาการศึกษาในอาหารและตัวอย่างสิ่งแวดล้อมนอกจากนี้ Real-time PCR (qPCR) ให้ตรวจสอบ ampliconsไม่จัดการลง PCR จึงลดความเสี่ยงของ crosscontaminationและยัง ประหยัดเวลาจากจุดเริ่มต้นของการการวิเคราะห์จนถึงผลลัพธ์สุดท้าย (Blackstone et al., 2003 Chapela et al.,2010 Elizaquivel และ Aznar, 2008 สิงห์ Batish และโกรเวอร์ 2012) ทั้งหมดข้อดีเหล่านี้ทำให้ qPCR วิธีการน่าสนใจสำหรับ multipathogenตรวจสอบคำนึงถึงความสำคัญประหยัดภู่ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์นี้เฉพาะ จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันได้ประเมินอุบัติการณ์ของหลัก pathogenic ต่อชนิดมนุษย์(V. cholerae, V. parahaemolyticus และ V. vulnificus) ในสดภู่โดยวิธี qPCR ตรวจก่อนหน้านี้ (GarridoMaestuChapela, Penaranda, Vieites, ~ & Cabado, 2014) ตั้งแต่การติดเชื้อเกี่ยวข้องกับ V. parahaemolyticus และ V. vulnificus มักสภาพอากาศอบอุ่น (เบเกอร์-Austin et al., 2010), การทำตามนี้ศึกษาได้ดำเนินการในภู่เก็บเกี่ยวในช่วงฤดูร้อน และจนถึงจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ร่วง ในกาลิเซียทางภาคใต้Rias (Arousa, Vigo และปอนเตเบดรา) นอกจากนี้ virulenceศักยภาพของโรคเหล่านี้ยังถูกประเมินร่วมกับปัจจัย virulence ในที่สุด มีวิเคราะห์ตัวอย่างโดดเด่นสำหรับสถานะของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะ ที่ แม้ว่าอาจไม่มีอยู่ในเฉพาะแบคทีเรียชนิด จะยังคงแสดงความเสี่ยงต่อสุขภาพที่อาจมาจากยีนแนวนอนปรากฏการณ์การโอนย้าย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Vibrio spp
เป็นแบคทีเรียแกรมลบพื้นเมืองทางทะเลและสภาพแวดล้อมน้ำเค็ม แต่บางสายพันธุ์เชื้อ Vibrio
นอกจากนี้ยังมีเชื้อโรคมนุษย์Vibrio parahaemolyticus ถูก Vibrio vulnificus
และ Vibrio cholerae ที่สำคัญที่สุด ในแง่นี้ V. parahaemolyticus ได้รับการยอมรับทั่วโลกในฐานะที่นำสาเหตุของกระเพาะอาหารและลำไส้ของมนุษย์ที่เกิดจากการบริโภคของดิบหรือสุกอาหารทะเล V. vulnificus ได้รับมักจะเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อที่รุนแรงเกิดจากการสัมผัสบาดแผลผิวทะเล สุดท้าย V. cholerae เป็นสาเหตุของโรคอหิวาต์และมีความเกี่ยวข้องเป็นพิเศษเนื่องจากได้รับการตรวจพบในผลไม้สดจากธรรมชาติและน้ำกร่อยทั่วโลก (Cantet et al, 2013;. จอห์นสัน, et al, 2010;.. สูง et al, 2012) . โดยรวม, ชนิดที่ทำให้เกิดโรคเหล่านี้จะเข้าใจได้ไม่ดีในยุโรปที่ไม่ได้ติดเชื้อVibrio cholerae มักจะน้อยรายงานในยุโรปมากกว่าในประเทศแถบเอเชียและสหรัฐอเมริกาแต่ signifi- อย่างมีการติดเชื้อเป็นระยะ ๆ เช่นเดียวกับการระบาดใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับเชื้อโรคเหล่านี้ได้รับรายงานทั่วทั้งภูมิภาคในช่วง30 ปี (เบเกอร์-ออสติน, Stockley, Rangdale และมาร์ติเน Urtaza, 2010). การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าน้ำและ / หรืออาหารทะเลอุจจาระตัวบ่งชี้ระดับแบคทีเรียที่ไม่ได้มีความสัมพันธ์กับการปรากฏตัวของเอสพีพีวิบริโอที่ทำให้เกิดโรค. ดังนั้นเทคนิคที่มีประสิทธิภาพและที่สำคัญมีความจำเป็นที่จะเพิ่มอัตราการตรวจจับของเหล่าเชื้อโรคของมนุษย์(Canigral เรโน, อลอนโซ่อนซาเลซและ Ferrus 2010; Deepanjali มาร์และ Karunasagar 2005; Iwamoto, เยอร์มานน์และSwerdlow 2010 ) ในปี 2010 คณะกรรมการวิทยาศาสตร์ของหน่วยงานสเปนสำหรับความปลอดภัยด้านอาหารและโภชนาการ(AESAN) ตีพิมพ์รายงานเกี่ยวกับการเกณฑ์บังคับสำหรับจุลินทรีย์ที่ทำให้เกิดโรคชนิดของพืชและสัตว์Vibrio ในสินค้าประมงที่นำเข้ามาในประเทศสเปน ในรายงานฉบับนี้จะขยาย V. vulnificus, V. parahaemolyticus และ V. cholerae ถูกแนะนำเป็นมาตรการควบคุมเพิ่มเติมที่ชายแดนตรวจสอบโพสต์ในการเฝ้าระวังของปลาและหอยจากผู้เขียนที่สอดคล้องกัน* พื้นที่ที่มีความเสี่ยง เป็นศูนย์ความอดทนเกณฑ์ก่อตั้งขึ้นสำหรับเรื่องนี้ที่ผ่านมาที่อยู่ E-mail:. [e-mail] (เอจี Cabado) รายการเนื้อหาที่มีอยู่ใน ScienceDirect ควบคุมอาหารวารสารหน้าแรก: www.elsevier.com/locate/foodcont http: // DX doi.org/10.1016/j.foodcont.2015.06.054 0956-7135 / 2015 ©เผยแพร่โดยเอลส์ จำกัดอาหารควบคุม 59 (2016) 759e765 ชนิดโดยไม่คำนึงถึงของซีโรไทป์ (AESAN 2010) สหภาพยุโรปRegulation (EC) No. 2073/2005 ((EC), 2005) การกำหนดจุลชีววิทยาเกณฑ์การอาหาร กฎระเบียบนี้จะทำให้ไม่มีบทบัญญัติสำหรับ Vibrio spp การควบคุมในการซื้อขายอาหารทะเลในยุโรปชุมชน ดังนั้นในขณะนี้ในสหภาพยุโรปไม่มีพื้นฐานทางกฎหมายสำหรับการทดสอบเชื้อ Vibrio นี่คือส่วนหนึ่งเนื่องมาจากคำแนะนำของสหภาพยุโรปผู้เชี่ยวชาญคณะกรรมการทางวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับมาตรการที่เกี่ยวข้องกับการสัตวแพทย์สาธารณสุข(SCVMPH) ซึ่งทราบว่ามีอยู่ในต่างประเทศวิธีการได้รับการยอมรับไม่ได้อย่างเพียงพอเหมาะสมกับวัตถุประสงค์และข้อมูลที่มีอยู่ไม่ได้สนับสนุนมาตรฐานที่เฉพาะเจาะจงสำหรับโวลต์vulnificus ในอาหารทะเลดิบและสุก(เบเกอร์ออสติน et al., 2010). การผลิตทั่วโลกของหอยแมลงภู่ (Fam. Mytilidae) ได้ที่เพิ่มขึ้นในช่วงระหว่างปี1997 และปี 2010 เพิ่มขึ้นเป็น 1.9 ล้านตันทั่วโลก. นี้เกิดจากการเจริญเติบโตของ เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในปี 2010 ซึ่งเป็นตัวแทนของ95% ของการผลิตหอยแมลงภู่โลกเมื่อเทียบกับ83% ในปี 1997 ในทางที่จับได้ลดลงจาก230,000 ตันในปี 1997 เพื่อ 89,000 ในปี 2010 (เฟอร์โก Vieites และCabado 2014) . ค่าการผลิตสูงสุดหอยสีฟ้าและทะเลเมดิเตอร์เรเนียนก็มาถึงในปลายปี 1990 ที่มี 600,000 ตัน แต่จะค่อยๆลดลงลงไป470,000 ตันในปี 2010 สเปนและโดยเฉพาะอย่างยิ่งในภูมิภาคตะวันตกเฉียงเหนือกาลิเซียยังคงเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุดโปรดิวเซอร์ของหอยแมลงภู่เพาะเลี้ยงสัตว์น้ำในยุโรปมี 189,000e300,000 ตันในปี 2010 ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาตามด้วยฝรั่งเศสอิตาลีและเนเธอร์แลนด์กับ76,800, 64,200 และ 56,000 ตันตามลำดับ(Blanco 2011). สเปนเป็นผู้ผลิตหอยแมลงภู่ที่สามทั่วโลกและหลักของผู้จัดจำหน่ายไปยังตลาดยุโรปที่แสดงให้เห็นจากการผลิตตัวเลขของปี 2013 ที่มี 210,000 ตันเชื่อมโยงไปถึงหอย (Eurofish, 2013) ที่ผ่านมา 98% ของการผลิตจากนี้กาลิเซีย (เฟ et al., 2014) กาลิเซียเป็นพื้นที่ที่ตั้งอยู่ในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของไอบีเรียคาบสมุทรซึ่งได้รับหนึ่งในผู้ผลิตที่ใหญ่ที่สุดของหอยทั่วโลก, การบัญชีสำหรับ 15e25% ของประจำปีของโลกที่ผลิตหอยแมลงภู่ในปีที่ผ่านมา วัฒนธรรมหอยแมลงภู่ได้มีการพัฒนาในห้า Rias กาลิเซีย: Vigo, Pontevedra, Arousa อาเรส-Betanzos และ Muros-Noia; แต่ส่วนใหญ่อยู่ใน Ria ของ Arousa (บาล Miguez, การ์ซากิและ Varela Lafuente 2009, 2012; Costas-Rodríguez, Lavilla และ Bendicho 2010) เป็นที่น่าสังเกตว่าการศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นการปรากฏตัวของสายพันธุ์ที่ทำให้เกิดโรคของสกุลVibrio ในกาลิเซีย Rias (ซาโน-Leon, ตอร์เร Osorio และMartínezUrtaza? 2003 มาร์ติเน Urtaza et al, 2004;. มาร์ติเน Urtaza et al, ., 2008; Rodriguez คาสโตร, 2012;.. โรดริเกคาสโตร, et al, 2010) ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมาการขยายกรดนิวคลีอิกอย่างรวดเร็วและมีเทคโนโลยีการตรวจจับได้เปลี่ยนได้อย่างรวดเร็วการตรวจแบบดั้งเดิมมากขึ้นในความเป็นจริงวิธีpolymerase chain reaction (PCR) จะถูก มากขึ้นนำไปใช้ในการตรวจหาเชื้อโรคในตัวอย่างอาหารและสิ่งแวดล้อม. นอกจากนี้ PCR แบบ Real-time (qPCR) ช่วยให้การตรวจสอบของ amplicons โดยการจัดการโพสต์-PCR ซึ่งช่วยลดความเสี่ยงของการ crosscontamination และยังช่วยประหยัดเวลาจากจุดเริ่มต้นของการวิเคราะห์จนผลสุดท้าย(Blackstone et al, 2003;. Chapela, et al. 2010; & Elizaquivel Aznar 2008; ซิงห์ Batish และโกรเวอร์ 2012) ทุกข้อได้เปรียบเหล่านี้ทำให้ qPCR วิธีการที่น่าสนใจสำหรับ multipathogen การตรวจสอบ. คำนึงถึงความสำคัญของการประหยัดหอยแมลงภู่ในพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่เฉพาะเจาะจงนี้จุดมุ่งหมายของการศึกษานี้คือการประเมินอุบัติการณ์ของสายพันธุ์เชื้อVibrio หลักของมนุษย์ที่ทำให้เกิดโรค(V. cholerae วี . parahaemolyticus และ V. vulnificus) ในสดหอยโดยใช้วิธีการตรวจสอบก่อนหน้านี้qPCR (GarridoMaestu, Chapela, Penaranda, Vieites ~ & Cabado 2014) เนื่องจากการติดเชื้อที่เกี่ยวข้องกับ V. parahaemolyticus และ V. vulnificus มีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามสภาพอากาศที่อุ่น (เบเกอร์ออสติน et al., 2010) นี้การศึกษาได้ดำเนินการในหอยแมลงภู่ที่เก็บเกี่ยวในช่วงฤดูร้อนและจนกว่าจะถึงจุดเริ่มต้นของช่วงฤดูใบไม้ร่วงที่ในทางตอนใต้ของกาลิเซียRias (Arousa, วีโก้และปอนเต) นอกจากนี้ความรุนแรงศักยภาพของเชื้อโรคเหล่านี้ยังได้เข้าร่วมการประเมินความรุนแรงปัจจัย ในที่สุดตัวอย่างการตกแต่งวิเคราะห์การปรากฏตัวของยีนต้านทานยาปฏิชีวนะซึ่งแม้ว่าอาจจะไม่อยู่ในสายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรียที่เฉพาะเจาะจงจะยังคงเป็นตัวแทนของความเสี่ยงด้านสุขภาพตามที่อาจจะได้มาเนื่องจากการแสดงออกของยีนในแนวนอนปรากฏการณ์การถ่ายโอน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

Vibrio spp . เป็นแบคทีเรียแกรมพื้นเมือง
สภาพแวดล้อมทางทะเลและน้ำเค็มลบ แต่บางชนิด Vibrio ยังมี
มนุษย์เชื้อโรค , Vibrio parahaemolyticus , Vibrio vulnificus
Vibrio cholerae และสำคัญที่สุด ในความรู้สึกนี้ , tdh
เป็นที่รู้จักทั่วโลกในฐานะผู้นำ
สาเหตุโรคมนุษย์ โรคกระเพาะที่เกิดจากการบริโภค
ของดิบหรือสุก , อาหารทะเล V . vulnificus มักจะเกี่ยวข้องกับการติดเชื้อ
ร้ายแรงที่เกิดจากการสัมผัสแผลผิวหนัง
น้ำทะเล ในที่สุด , V . cholerae เป็นตัวแทนที่เป็นสาเหตุของอหิวาตกโรคและ
ความเกี่ยวข้องพิเศษเพราะมันได้รับการตรวจพบในน้ำกร่อยและน้ำธรรมชาติทั่วโลกสด (
cantet et al . , 2013 ; จอห์นสัน et al . , 2010 ;
สูง et al . , 2012 ) .
โดยรวมสายพันธุ์ก่อโรคเหล่านี้จะไม่ค่อยเข้าใจใน
ยุโรป ไม่ใช่เชื้อ Vibrio เชื้อน้อยมักจะรายงาน
ยุโรปมากกว่าในประเทศในเอเชียและสหรัฐอเมริกา แต่ signifi -
ลดลงอย่างมีนัยสําคัญเมื่อ เชื้อเป็นระยะ รวมทั้งการระบาดใหญ่ที่เกี่ยวข้อง
กับเชื้อโรคเหล่านี้ได้รับการรายงานในภูมิภาคมากกว่า
30 ปี ( Baker ออสติน สตั๊กลีย์ rangdale & มาร์ติเนซ urtaza , , ,

) )การศึกษาก่อนหน้านี้ได้แสดงให้เห็นว่าน้ำและ / หรืออาหารทะเลที่เติมแบคทีเรีย
ตัวบ่งชี้ระดับ ไม่มีความสัมพันธ์กับการปรากฏตัวของเชื้อ Vibrio spp .

เพราะฉะนั้น มีประสิทธิภาพ และมีเทคนิคที่จำเป็นในการเพิ่มอัตราการก่อโรคของมนุษย์
( canigral Moreno , อลอนโซ่ , กอนซาเลซ , &เฟอร์รัส , 2010 ;
deepanjali คูมาร์ & karunasagar , 2005 ; อิวาโมโตะ , เยอร์เมเอิ้น& swerdlow
, , ,2010 ) ใน 2010 , คณะกรรมการวิทยาศาสตร์ของภาษาสเปน
หน่วยงานความปลอดภัยด้านอาหารและโภชนาการ ( aesan ) เผยแพร่รายงานในการใช้จุลินทรีย์ก่อโรคชนิดของเกณฑ์
สกุลวิบริโอในการนำเข้าสินค้าประมงในประเทศสเปน ในรายงานนี้ ให้ขยายไป V . vulnificus , tdh และ V . cholerae ยังแนะนำเพิ่มเติม

มาตรการควบคุมที่โพสต์ในการเฝ้าระวังตรวจสอบชายแดนของปลาและหอยจาก
* ที่สอดคล้องกันของผู้เขียน พื้นที่เสี่ยง ศูนย์ความอดทนเกณฑ์ถูกก่อตั้งขึ้นเมื่อ
e - mail address : [e-mail] ( ท่าน cabado )

บริการควบคุมเนื้อหารายการที่มีอยู่ในอาหาร
วารสารหน้าแรก : www.elsevier . com / ค้นหา / foodcont

http://dx.doi.org/10.1016/j.foodcont.2015.06.0540956-7135 / สงวนลิขสิทธิ์เผยแพร่โดยเอลส์ในปี 2558 จำกัด
อาหารควบคุม 59 ( 2016 ) 759e765
ชนิดนึงของหู ( aesan , 2010 ) ระเบียบสหภาพ
ยุโรป ( EC ) หมายเลข 2073 / 2548 ( ( EC ) , 2005 ) ชุดออกเกณฑ์ทางจุลชีววิทยา
สำหรับอาหาร ระเบียบนี้ทำให้ไม่มีบัญญัติ
สำหรับ Vibrio spp . การควบคุมในอาหารทะเล ซื้อขายภายในประชาคมยุโรป

ดังนั้นในปัจจุบันในสหภาพยุโรปมีกฎหมายพื้นฐานสำหรับการทดสอบมากกว่า
. นี่คือในส่วนหนึ่งเนื่องจากข้อเสนอแนะของคณะกรรมการวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับมาตรการอียู
ผู้เชี่ยวชาญด้านสัตวแพทย์สาธารณสุขที่เกี่ยวข้องกับ
( scvmph ) ใครทราบว่ามีอยู่ในระดับสากล
รู้จักวิธีการไม่เพียงพอเหมาะสมกับจุดประสงค์ และข้อมูลที่มีอยู่ไม่รองรับ

V . vulnificus ในมาตรฐานที่เฉพาะเจาะจงสำหรับ