INTRODUCTIONFeed additives are prod

INTRODUCTION

Feed additives are products used in animal nutrition for purposes of improving the quality of feed and the quality of food from animal origin or to improve the animals performance and health. The initial use of antibiotics in diets arose from the discovery in the late 1940's, in the United States that including the fermentation products of Streptomyces aureofaciens (a strain of bacteria) in the diets of simple-stomached animals such as pigs and poultry resulted in growth responses (Frost, 1991).

It is important to make a distinction between antibiotics used in the treatment and prevention of disease in farm animals (prescribed therapeutic and prophylactic use) which differs from their use as feed additives to enhance growth (Castanon, 2007). As feed additives, antibiotics are used at low concentrations of 2.5-50 ppm (depending on the compound used). In the next 50 years, the use of antibiotics as feed additives in pig and poultry production became virtually universal. However, the possibility of developing resistant populations of bacteria and the side effects of using antibiotics as growth promoters in farm animals have been led to the European Union and United States ban on the use of antibiotics on farm animals as growth and health promoters.

This will have avoidable consequences for growth performance of birds in the poultry industry. Hence, an intensive search for alternatives such as probiotics, prebiotics, symbiotics, enzymes, toxin binders, organic acids, organic minerals, oligosaccharides and other feed additives has started in the last decade (Fulton et al., 2002). Phytogenics are a group of natural growth promoters or non-antibiotic growth promoters, derived from herbs, spices or other plants. In this context, the present research provides an overview of recent knowledge on the use of phytogenic feed additives in poultry diets and possible modes of action and safety implications

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำสารอาหารเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในอาหารสัตว์เพื่อวัตถุประสงค์ของการปรับปรุงคุณภาพของอาหารและคุณภาพของอาหาร จากสัตว์ หรือ การปรับปรุงประสิทธิภาพการทำงานของสัตว์และสุขภาพ การใช้ยาปฏิชีวนะในอาหารเริ่มต้นเกิดจากการค้นพบใน 1940's สาย ในสหรัฐอเมริกาที่รวมทั้งผลิตภัณฑ์หมักของ Streptomyces aureofaciens (ต้องใช้ของแบคทีเรีย) ในอาหารสัตว์ stomached ง่ายเช่นสุกรและสัตว์ปีกทำให้เกิดการตอบสนองการเจริญเติบโต (Frost, 1991)จึงเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้ความแตกต่างระหว่างยาปฏิชีวนะที่ใช้ในการรักษาและป้องกันโรคในสัตว์ (กำหนดใช้บำบัด และทาน) ซึ่งแตกต่างจากการใช้เป็นสารอาหารเพื่อเสริมสร้างการเจริญเติบโต (Castanon, 2007) เป็นสารอาหาร ยาปฏิชีวนะจะใช้ในความเข้มข้นต่ำสุดที่ 2.5-50 หน้า/นาที (ขึ้นอยู่กับสารประกอบที่ใช้) ใน 50 ปีถัดไป การใช้ยาปฏิชีวนะเป็นสารเติมแต่งอาหารในสุกร และสัตว์ปีกผลิตได้กลายเป็นความจริงสากล อย่างไรก็ตาม ความเป็นไปได้ของการพัฒนาประชากรของแบคทีเรียทนและผลข้างเคียงของการใช้ยาปฏิชีวนะเป็นก่อการเจริญเติบโตในสัตว์ได้ถูกนำไปสู่บ้านสหภาพยุโรปและสหรัฐอเมริกาในการใช้ยาปฏิชีวนะในสัตว์เจริญเติบโตและสุขภาพก่อนี้จะมีประสิทธิภาพการเจริญเติบโตของนกต่อ avoidable ในอุตสาหกรรมสัตว์ปีก ดังนั้น การหาทางเร่งรัดเช่นสารเติมแต่งอาหาร probiotics, prebiotics, symbiotics เอนไซม์ พิษยึดประสาน กรดอินทรีย์ อินทรีย์แร่ธาตุ oligosaccharides และอื่น ๆ ได้เริ่มต้นในทศวรรษ (ฟุลตันและ al., 2002) Phytogenics กลุ่มก่อธรรมชาติการเจริญเติบโตหรือเติบโตไม่ใช่ยาปฏิชีวนะก่อ มาจากสมุนไพร เครื่องเทศ หรือพืชอื่น ๆ ได้ ในบริบทนี้ วิจัยปัจจุบันแสดงภาพรวมความรู้ล่าสุดในการใช้วัตถุเจือปนอาหาร phytogenic ในอาหารสัตว์ปีกและวิธีการดำเนินการและผลกระทบด้านความปลอดภัยได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำสารเติมแต่งอาหารเป็นผลิตภัณฑ์ที่ใช้ในอาหารสัตว์เพื่อวัตถุประสงค์ในการปรับปรุงคุณภาพของอาหารและคุณภาพของอาหารจากสัตว์หรือเพื่อปรับปรุงประสิทธิภาพและสุขภาพสัตว์ การใช้ครั้งแรกของยาปฏิชีวนะในอาหารที่เกิดขึ้นจากการค้นพบในช่วงปลายปี 1940 ในประเทศสหรัฐอเมริกาที่รวมทั้งผลิตภัณฑ์หมัก aureofaciens Streptomyces (สายพันธุ์ของเชื้อแบคทีเรีย) ในอาหารสัตว์ง่าย stomached เช่นหมูและสัตว์ปีกส่งผลในการเจริญเติบโต การตอบสนอง (ฟรอสต์, 1991). มันเป็นสิ่งสำคัญที่จะทำให้ความแตกต่างระหว่างการใช้ยาปฏิชีวนะที่ใช้ในการรักษาและการป้องกันโรคในฟาร์มเลี้ยงสัตว์ (กำหนดใช้รักษาและป้องกันโรค) ซึ่งแตกต่างจากการใช้งานของพวกเขาเป็นสารอาหารเพื่อเพิ่มการเจริญเติบโต (Castanon 2007) . ในฐานะที่เป็นสารอาหารยาปฏิชีวนะจะใช้ที่ความเข้มข้นต่ำของ 2.5-50 ppm (ขึ้นอยู่กับสารที่ใช้) ในอีก 50 ปีการใช้ยาปฏิชีวนะเป็นสารอาหารในการผลิตสุกรและสัตว์ปีกกลายเป็นความจริงสากล แต่ความเป็นไปได้ของการพัฒนาประชากรทนของเชื้อแบคทีเรียและผลข้างเคียงของการใช้ยาปฏิชีวนะในฐานะผู้สนับสนุนการเจริญเติบโตในสัตว์เลี้ยงในฟาร์มที่ได้รับจะนำไปสู่สหภาพยุโรปและห้ามสหรัฐอเมริกาเกี่ยวกับการใช้ยาปฏิชีวนะในสัตว์เลี้ยงในฟาร์มกับการเจริญเติบโตและส่งเสริมสุขภาพ. นี้จะ มีผลกระทบที่หลีกเลี่ยงสำหรับการเจริญเติบโตของนกในอุตสาหกรรมสัตว์ปีก ดังนั้นการค้นหาอย่างเข้มข้นสำหรับทางเลือกเช่นโปรไบโอติก prebiotics, symbiotics เอนไซม์สารพิษกรดอินทรีย์แร่ธาตุอินทรีย์ oligosaccharides และสารอาหารอื่น ๆ ได้เริ่มต้นในทศวรรษที่ผ่านมา (ฟุลตัน et al., 2002) Phytogenics เป็นกลุ่มส่งเสริมการเจริญเติบโตตามธรรมชาติหรือส่งเสริมการเจริญเติบโตยาปฏิชีวนะที่ไม่ได้มาจากสมุนไพรเครื่องเทศหรือพืชอื่น ๆ ในบริบทนี้การวิจัยในปัจจุบันให้ภาพรวมของความรู้ที่ผ่านมาเกี่ยวกับการใช้สารอาหาร phytogenic ในอาหารสัตว์ปีกและโหมดที่เป็นไปได้ของการดำเนินการและผลกระทบด้านความปลอดภัย