CHAVKINwhose poverty is considered

CHAVKIN
whose poverty is considered de facto indication of neglect.
Colonial law officials indentured or apprenticed the children
of the indigent to "such religious families where both body
and soul may be taken good care of."'9 Nineteenth century
child welfare charitable agencies institutionalized these children
in orphanages and reformatories and "placed them out"
in foster homes in the country in order to protect children
from "the perils of want and the contamination of
example."20 Consequently, in 1900 the majority of children in
institutional and foster care were "half orphans", i.e.,
children of one living, destitute parent.
In the twentieth century, government assumed increasing
responsibility for the maintenance of poor families, first
with the establishment of Mothers' Pensions and later Aid to
Families with Dependent Children (AFDC). In keeping with
the same spirit that had infused the provision of colonial
outdoor relief, conformity with moral standards of behavior
was exacted from the recipients in exchange for relief.
Maternal sexual activity outside of marriage, rather than
alcohol or drug use, was a frequently cited reason for
exclusion from AFDC or child removal.21,22
In the 1960s, following Kempe's identification of "the
battered child syndrome," medicine claimed the terrain of
child abuse as its own. Legal codification followed and now
all states have mandatory reporting statutes for human
service workers. Since the medical model is essentially a
therapeutic one, a diagnosis of child neglect is intended to
lead to the provision of rehabilitative services for the family
in order to further the best interests of the child.23
Although the detection and treatment of child abuse and
neglect cases has become a specialized field of expertise
within pediatrics, many physicians have been ambivalent
about mandatory reporting of suspected cases by health care
providers. This ambivalence stems from skepticism that state
intervention can succeed in assisting children of families.24 It
also reflects concern about violation of the standard of
physician-patient confidentiality for both ethical and practical
reasons. The accurate and complete patient history
necessary for the provision of optimal medical care is less
likely to be obtainable if confidentiality cannot be guaranteed.
This can be seen clearly in the case of drug use by a
pregnant woman in those states where parental drug use is
equated with neglect. Providing an accurate history to the
obstetrician or neonatologist will lead to child neglect charges
and threatened loss of custody of her baby. Anecdotal data
suggest that fear of these responses is deterring such women
from seeking prenatal care or from giving accurate drug
histories when they do.
Criminal Prosecution
Attempts have been made to criminally prosecute
women for illicit drug use during pregnancy, some of which
have foundered on the question of non-recognition of fetal
personhood by the law. Thus criminal child abuse charges
were dropped in the Reyes and Stewart cases in California
because the statute was not considered applicable to a fetus
and a Rockford, Illinois Grand Jury refused to indict a woman
for manslaughter regarding the death of her newborn which
was attributed to her prenatal use of crack/cocaine. Others
have attempted to circumvent the question of prenatal
conduct or fetal status. For example, in Butte County,
California the district attorney has announced his intention to
regard a positive newborn urine toxicology screen as evidence
of illicit drug use by the mother, a criminal offense
under California's Health and Safety Code. Recently in
Florida, a woman was convicted of delivery of a controlled
substance to a minor, via the umbilical cord in the seconds
after delivery before it was clamped. This was a felony drug
charge with a possible 30-year sentence and the evidence
again was a positive newborn urine toxicology screen. When
a Washington, DC woman was convicted of check forgery to
support her drug habit, the judge decided to incarcerate her
rather than give the probationary sentence customary for first
time offenders when he learned she was pregnant. It has been
reported that parole infractions are more harshly punished for
the pregnant.25,26 This prosecutorial stance is fueled both by
the current controversy over abortion, fetal status, and
maternal obligation to the fetus; and by the longstanding
debate as to whether drug addiction is a criminal or medical
matter.
The Dilemma: Medical or Criminal Problem
The national debate as to whether drug addiction is a
disease or willful criminal behavior has lasted for more than
65 years. Indeed current arguments are remarkably similar to
those in vogue in 1914 at the time of passage of the Harrison
Narcotics Act, in 1920 when the New York City Department
of Health briefly dispensed "morphine maintenance" to
addicts, and in the late 1960s when the methadone maintenance
treatment program was established.27,28
Proponents of the disease model have sought to demonstrate
physiologic changes and constructed a definition of
the condition which includes anti-social behavior in pursuit of
the drug as a manifestation. Opponents have considered
anti-social and criminal behavior by drug users as evidence of
their moral laxity, and have considered the limited effectiveness
of various drug treatment modalities to demonstrate a
willful and non-physiologic basis for drug use.
In the early part of the century the criminal model
prevailed and physicians were prosecuted for prescribing
drugs to addicts. Organized medicine initially colluded in
condemning any treatment which placed opiates in the hands
of addicts for self-administration, but reversed itself by the
1950s when the American Medical Association (AMA) urged
decriminalization of addicted status and the development of
comprehensive medical and social treatment.29 Indeed, psychoactive
substance dependency disorder occupies a place in
the Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders.30
The US Supreme Court recognized addiction to be a
disease as early as 1925 in the Linder decision ". . .addicts
..are diseased and proper subjects for such (medical)
treatments."31 In 1962 the Court held in Robinson v. California
that criminal conviction for being addicted to the use
of narcotics violated the 8th and 14th Amendments, and
explicitly stated that drug addiction constituted a disease
status:
.It is unlikely that any state at this moment in history
would attempt to make it a criminal offense for a person to be
mentally ill, or a leper, or to be afflicted with a venereal
disease. . .in light of contemporary human knowledge, a law
which made a criminal offense of such a disease would
doubtless be universally thought to be an infliction of cruel
and unusual punishment in violation of the Eighth and
Fourteenth Amendments. . .the prosecution is aimed at penalizing
an illness, rather than at providing medical care for
it. We would forget the teachings of the Eighth Amendment
if we allowed sickness to be made a crime and permitted sick
people to be punished for being sick. ."3

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

CHAVKINความยากจนซึ่งถือเป็นวัดเดิมละเลยเจ้าหน้าที่กฎหมายโคโลเนียล indentured หรือ apprenticed เด็กของ indigent "เช่นศาสนาครอบครัวที่ทั้งร่างกายและอาจจะใช้จิตใจดีดูแล" ' 9 ศตวรรษหน่วยงานกุศลสงเคราะห์เด็ก institutionalized เด็กเหล่านี้สงเคราะห์ และ reformatories และ "วางไว้ออก"ในอุปถัมภ์ประเทศเพื่อปกป้องเด็กจาก "การภัยที่ต้องการและการปนเปื้อนของอย่างนี้" 20 ใน 1900 ดังนั้น ส่วนใหญ่ของเด็กสถาบัน และกระชับขึ้น "ครึ่งเด็กกำพร้า" เช่นเด็กหนึ่งห้องนั่งเล่น ไร้หลักในศตวรรษที่ยี่สิบ รัฐบาลสันนิษฐานเพิ่มความรับผิดชอบในการบำรุงรักษาของครอบครัวที่ยากจน แรกด้วยการจัดตั้งแม่ชีพและช่วยเหลือต่อไปครอบครัวที่ มีเด็กขึ้น (AFDC) Keeping ด้วยวิญญาณเดียวกันที่มีบทบัญญัติของโคโลเนียลที่ลงตัวกลางแจ้งบรรเทา ให้สอดคล้องกับมาตรฐานทางศีลธรรมของพฤติกรรมไม่ได้การเรียกร้องเอาจากผู้รับแลกเปลี่ยนบรรเทาแม่กิจกรรมทางเพศนอกสมรส rather กว่าใช้แอลกอฮอล์หรือยาเสพติด มีเหตุผลอ้างอิงบ่อย ๆแยกจาก removal.21,22 AFDC หรือเด็กในปี 1960 ตามรหัสของ Kempe ของ"battered เด็กกลุ่มอาการ ยาอ้างว่า ภูมิประเทศของละเมิดสิทธิเด็กเป็นของตนเอง ตามกฎเกณฑ์ทางกฎหมายแล้วอเมริกาทั้งหมดมีการบังคับคดีที่รายงานสำหรับมนุษย์บริการคนงาน เนื่องจากแบบจำลองทางการแพทย์เป็นหลักการหนึ่งรักษา การวินิจฉัยของละเลยเด็กมีวัตถุประสงค์เพื่อทำการสำรองบริการ rehabilitative สำหรับครอบครัวการเพิ่มเติมของ child.23แม้ว่าการตรวจและรักษาเด็กละเมิด และกรณีละเลยกลายเป็น เขตเฉพาะของความเชี่ยวชาญในกุมารเวช แพทย์จำนวนมากได้ไม่แน่ใจเกี่ยวกับข้อบังคับรายงานกรณีสงสัยโดยดูแลสุขภาพผู้ให้บริการ Ambivalence นี้เกิดจากการสงสัยที่รัฐแทรกแซงสามารถประสบความสำเร็จในการให้ความช่วยเหลือเด็กของ families.24 นั้นนอกจากนี้ยัง สะท้อนถึงความกังวลเกี่ยวกับการละเมิดมาตรฐานของความลับของผู้ป่วยแพทย์จริยธรรมและทางปฏิบัติเหตุผล ประวัติผู้ป่วยถูกต้อง ครบถ้วนจำเป็นสำหรับบทบัญญัติของแพทย์ที่ดีที่สุดคือน้อยกว่าแนวโน้มที่จะมีสิทธิได้รับหากลับไม่สามารถรับประกันนี้สามารถเห็นได้ชัดเจนในกรณีที่ใช้ยาเสพติดโดยมีหญิงตั้งครรภ์ในอเมริกานั้นยาหลักที่ใช้คือequated กับละเลย การให้ประวัติถูกต้องเพื่อการอบอุ่นหรือ neonatologist จะนำไปสู่ค่าธรรมเนียมละเลยเด็กและสูญเสียของบุตรคาม ข้อมูลเล็ก ๆแนะนำที่กลัวตอบสนองเหล่านี้จะยับยั้งหญิงดังกล่าวจากกำลังการดูแลก่อนคลอด หรือ จากการให้ยาที่ถูกต้องหากเมื่อพวกเขาทำคดีพยายามทำการดำเนินคดีกับ criminallyผู้หญิงสำหรับยาเสพติดลักลอบใช้ในระหว่างตั้งครรภ์ ซึ่งfoundered ได้คำถามที่ไม่ใช่การจดจำของครรภ์personhood ตามกฎหมายกำหนด ค่าธรรมเนียมการละเมิดสิทธิเด็กอาชญากรรมดังนั้นถูกตัดทิ้งในกรณี Reyes และสจ๊วตในแคลิฟอร์เนียเนื่องจากกฎหมายถูกไม่ถือว่าเป็นการอ่อนตัวและคณะแกรนด์ร็อคฟอร์ด อิลลินอยส์ปฏิเสธที่จะ indict ผู้หญิงสำหรับแยกแยะเกี่ยวกับการตายของทารกของเธอซึ่งเกิดจากการใช้ก่อนคลอดของเธอแตก/โคเคน ผู้อื่นพยายามหลีกเลี่ยงคำถามที่ก่อนคลอดความประพฤติหรือสถานะและทารกในครรภ์ ตัวอย่าง ในเขตเนินยอดป้านแคลิฟอร์เนียอัยการอำเภอได้ประกาศความตั้งใจของเขาไปเกี่ยวกับหน้าจอทารกปัสสาวะบวกพิษวิทยาเป็นหลักฐานของใช้แม่ อาญายาเสพติดผิดกฎหมายภายใต้ของแคลิฟอร์เนียเพื่อสุขภาพและความปลอดภัยของรหัส เมื่อเร็ว ๆ นี้ในฟลอริดา ผู้หญิงถูกตัดสินลงโทษการจัดส่งของที่ควบคุมสารเด็กอมมือ ผ่านสะดือในวินาทีหลังจากจัดส่งก่อนที่จะถูก clamped นี้เป็นยา felonyคิดประโยค 30 ปีได้และหลักฐานอีกครั้ง หน้าจอทารกปัสสาวะบวกพิษวิทยา เมื่อวอชิงตัน DC ผู้หญิงถูกตัดสินลงโทษของปลอมเครื่องหมายการสนับสนุนนิสัยเธอยาเสพติด ผู้พิพากษาตัดสินใจที่จะ incarcerate เธอแทนที่ให้ประโยค probationary จารีตประเพณีสำหรับครั้งแรกเวลาผู้กระทำผิดเมื่อเขาเรียนรู้เธอตั้งครรภ์ จะได้รับรายงานว่า parole infractions จะดุมากกว่าโทษpregnant.25,26 นี้ท่าทางเงินจะเป็นเชื้อเพลิงทั้งถกเถียงในปัจจุบันผ่านการทำแท้ง ครรภ์สถานะ และข้อผูกมัดแม่กับทารกในครรภ์ และ ด้วยว่าอภิปรายเกี่ยวกับสารเสพติดว่าเป็นอาญาหรือแพทย์เรื่องลำบากใจ: ปัญหาทางการแพทย์ หรือทางอาญาการอภิปรายชาติเป็นว่าติดยาเสพย์ติดเป็นการโรคหรือพฤติกรรมดื้อรั้นมี lasted สำหรับมากกว่า65 ปี อาร์กิวเมนต์ที่จริงปัจจุบันไม่เหมือนกับในสมัยใน 1914 ครั้งกาล Harrisonพระราชบัญญัติยาเสพติด ใน 1920 เมื่อภาคนิวยอร์กสุขภาพสั้น ๆ คำ "มอร์ฟีนบำรุง" เพื่อติดยาเสพติด และ ในช่วงปลายปี 1960 เมื่อบำรุงรักษาเมธาโปรแกรม established.27,28Proponents รุ่นโรคได้พยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงเปลี่ยนแปลง physiologic และสร้างคำนิยามของเงื่อนไขซึ่งรวมถึงพฤติกรรมต่อต้านสังคมใน pursuit ของยาเสพติดเป็นการ ฝ่ายตรงข้ามมีพิจารณาต่อต้านสังคม และอาชญากรรมพฤติกรรมผู้ใช้ยาเสพติดเป็นหลักฐานlaxity จริยธรรมของพวกเขา และมีพิจารณาประสิทธิผลจำกัดของ modalities การบำบัดยาเสพติดต่าง ๆ แสดงให้เห็นถึงการดื้อรั้น และไม่ physiologic พื้นฐานสำหรับการใช้ยาเสพติดในส่วนต้นของศตวรรษรูปแบบอาชญากรรมตระหนัก และแพทย์ได้รับการกำหนดยาการติดยาเสพติด จัดยา colluded ครั้งแรกในประณามการใช้รักษาซึ่งวาง opiates ในมือของติดยาเสพติดการดูแลตนเอง แต่กลับตัวเองโดยการช่วงทศวรรษ 1950 เมื่อการเรียกร้องให้สมาคมแพทย์อเมริกัน (เว็บ)decriminalization ติดสถานะและการพัฒนาครอบคลุมทางการแพทย์ และสังคม treatment.29 จริง ออกโรคสารอ้างอิงที่ใช้เป็นสถานที่ในคู่มือการวินิจฉัย และสถิติของ Disorders.30 จิตศาลฎีกาสหรัฐอเมริการู้จักยาเสพติดเป็นการโรคก่อนเป็น 1925 ทั้ง Linder "แตะ ddicts.. มีเรื่องเส้น และเหมาะสมสำหรับดังกล่าว (แพทย์)รักษา" 31 ในปี 1962 ศาลขึ้นในโรบินสัน v. แคลิฟอร์เนียเชื่อมั่นว่าทางอาญาสำหรับการใช้ติดของยาเสพติดฝ่าฝืนแก้ไข 8 และ 14 และระบุไว้อย่างชัดเจนว่าสารเสพติดทะลักโรคสถานะ:. ก็ไม่น่าที่ใด ๆ รัฐขณะนี้ในประวัติศาสตร์พยายามที่จะทำให้การกระทำผิดทางอาญาบุคคลจะใจ ร้าย หรือ leper หรือเป็นแบบ venerealโรคแตะไฟ n ความรู้ร่วมสมัยมนุษย์ กฎหมายที่ทำการก่อการร้ายจะกระทำความผิดของโรคดังกล่าวอย่างไม่ต้องสงสัยจะเกลียดชังความคิดที่จะเป็น infliction ของโหดร้ายและปกติการลงโทษในการละเมิดของวันที่แปด และแก้ไขเพิ่มเติมซึ่งแตะเขาดำเนินคดีมุ่งโทษที่เจ็บป่วย แทน ที่ให้การดูแลทางการแพทย์มัน เราจะลืมคำสอนแก้ไขแปดถ้าเราอนุญาตให้เจ็บให้มีอาชญากรรม และผู้ป่วยที่ได้รับอนุญาตผู้ต้องโทษป่วย ." 3

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Chavkin
ที่มีความยากจนถือว่าเป็นพฤตินัยข้อบ่งชี้ของการละเลย.
เจ้าหน้าที่กฎหมายโคโลเนียลผูกมัดหรือฝึกเด็กของยากจนที่จะ"ครอบครัวศาสนาเช่นที่ทั้งร่างกายและจิตวิญญาณอาจจะได้รับการดูแลที่ดีของ." 9 ศตวรรษที่สิบเก้าสวัสดิภาพเด็กหน่วยงานการกุศลที่สถาบันเหล่านี้เด็กในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและ reformatories และ "วางไว้ออก" ในบ้านอุปถัมภ์ในประเทศเพื่อที่จะปกป้องเด็กจาก"อันตรายของความต้องการและการปนเปื้อนของตัวอย่าง." 20 ดังนั้นในปี 1900 ส่วนใหญ่ของเด็กในการดูแลสถาบันและฟอสเตอร์ได้ "เด็กกำพร้าครึ่งหนึ่ง" คือเด็กคนหนึ่งที่อาศัยอยู่พ่อแม่ยากจน. ในศตวรรษที่ยี่สิบรัฐบาลสันนิษฐานว่าการเพิ่มความรับผิดชอบในการบำรุงรักษาของครอบครัวที่ยากจนเป็นครั้งแรกที่มีการจัดตั้งแม่บ้านแบ่งเช่าและช่วยเหลือในภายหลังเพื่อเด็กอยู่กับครอบครัว(AFDC) . ในการรักษาด้วยจิตวิญญาณเดียวกันกับที่ได้ infused บทบัญญัติของอาณานิคมบรรเทาน้ำกลางแจ้ง, สอดคล้องกับมาตรฐานทางจริยธรรมของพฤติกรรมที่ได้รับการไขว่คว้าจากผู้รับในการแลกเปลี่ยนสำหรับการบรรเทา. กิจกรรมทางเพศของมารดานอกสมรสมากกว่าเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือใช้ยาเสพติดเป็นอ้างถึงบ่อยเหตุผลสำหรับการยกเว้นจาก AFDC หรือเด็ก removal.21,22 ในปี 1960 ตามการระบุของ Kempe ของ "ซินโดรมเด็กทารุณ" ยาอ้างว่าภูมิประเทศของการล่วงละเมิดเด็กเป็นของตัวเอง ประมวลกฎหมายตามมาและตอนนี้ทุกรัฐมีกฎเกณฑ์การรายงานผลบังคับใช้สำหรับมนุษย์คนงานบริการ ตั้งแต่รูปแบบทางการแพทย์เป็นหลักหนึ่งในการรักษาการวินิจฉัยของการละเลยเด็กมีวัตถุประสงค์เพื่อนำไปสู่การให้บริการฟื้นฟูสมรรถภาพสำหรับครอบครัวเพื่อส่งเสริมผลประโยชน์ของchild.23 แม้ว่าการตรวจสอบและการรักษาของการล่วงละเมิดเด็กและการละเลยกรณีได้กลายเป็นเขตพิเศษของความเชี่ยวชาญภายในกุมารแพทย์จำนวนมากได้รับสับสนเกี่ยวกับการรายงานบังคับของกรณีที่สงสัยว่าโดยการดูแลสุขภาพให้บริการ ความสับสนนี้เกิดขึ้นจากความสงสัยว่ารัฐแทรกแซงสามารถประสบความสำเร็จในการช่วยเหลือเด็ก families.24 มันยังสะท้อนให้เห็นถึงความกังวลเกี่ยวกับการละเมิดมาตรฐานของการรักษาความลับของผู้ป่วยแพทย์ทั้งจริยธรรมและการปฏิบัติด้วยเหตุผล ประวัติความเป็นมาของผู้ป่วยที่ถูกต้องและครบถ้วนที่จำเป็นสำหรับการให้การดูแลทางการแพทย์ที่ดีที่สุดจะน้อยแนวโน้มที่จะได้รับถ้าเป็นความลับไม่สามารถรับประกัน. นี้สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนในกรณีที่มีการใช้ยาเสพติดโดยหญิงตั้งครรภ์ในรัฐเหล่านั้นที่ใช้ยาเสพติดของผู้ปกครองที่จะบรรจุกับการถูกทอดทิ้ง ให้ประวัติศาสตร์ที่ถูกต้องกับสูติแพทย์กุมารแพทย์หรือจะนำไปสู่ค่าใช้จ่ายที่ถูกทอดทิ้งเด็กและขู่ว่าการสูญเสียของการดูแลลูกน้อยของเธอ ข้อมูลประวัติชี้ให้เห็นว่าความกลัวของการตอบสนองเหล่านี้จะสกัดกั้นผู้หญิงดังกล่าวจากการแสวงหาการดูแลก่อนคลอดหรือจากการให้ยาเสพติดที่ถูกต้องประวัติศาสตร์เมื่อพวกเขาทำ. ดำเนินคดีทางอาญาความพยายามที่จะทำกับอาชญากรดำเนินคดีผู้หญิงสำหรับการใช้ยาที่ผิดกฎหมายในระหว่างตั้งครรภ์บางแห่งที่มีการล่มในคำถามของการไม่รับรู้ของทารกในครรภ์เป็นบุคคลตามกฎหมาย ดังนั้นค่าใช้จ่ายในการล่วงละเมิดเด็กความผิดทางอาญาที่ถูกทิ้งไว้ในเรเยสและกรณีสจ๊วตในแคลิฟอร์เนียเพราะกฎหมายก็ไม่ถือว่าใช้ได้กับทารกในครรภ์และฟอร์ด, อิลลินอยส์คณะลูกขุนปฏิเสธที่จะดำเนินคดีกับผู้หญิงคนหนึ่งที่ฆาตกรรมที่เกี่ยวข้องกับการเสียชีวิตของทารกแรกเกิดของเธอซึ่งถูกนำมาประกอบกับเธอใช้ก่อนคลอดของรอยแตก / โคเคน อื่น ๆได้พยายามที่จะหลีกเลี่ยงคำถามของก่อนคลอดการปฏิบัติหรือสถานะของทารกในครรภ์ ยกตัวอย่างเช่นในบัตต์เคาน์ตี้รัฐแคลิฟอร์เนียอัยการเขตได้ประกาศความตั้งใจของเขาที่จะเห็นว่าหน้าจอพิษวิทยาปัสสาวะทารกแรกเกิดเป็นบวกหลักฐานของการใช้ยาที่ผิดกฎหมายจากแม่ที่เป็นความผิดทางอาญาภายใต้ของรัฐแคลิฟอร์เนียสุขภาพและความปลอดภัยของรหัส เมื่อเร็ว ๆ นี้ในฟลอริด้าเป็นผู้หญิงที่ถูกตัดสินลงโทษในการส่งมอบการควบคุมสารผู้เยาว์ผ่านทางสายสะดือในวินาทีหลังการส่งมอบก่อนที่จะถูกclamped นี่คือยาเสพติดความผิดทางอาญาค่าใช้จ่ายที่มีประโยค 30 ปีเป็นไปได้และหลักฐานอีกครั้งเป็นบวกปัสสาวะแรกเกิดหน้าจอพิษวิทยา เมื่อวอชิงตัน ดี.ซี. ผู้หญิงถูกตัดสินลงโทษในการตรวจสอบการปลอมแปลงเอกสารในการสนับสนุนยาเสพติดของเธอผู้พิพากษาตัดสินใจที่จะจำคุกเธอมากกว่าให้จารีตประเพณีประโยคทดลองครั้งแรกสำหรับผู้กระทำผิดเมื่อครั้งที่เขารู้ว่าเธอกำลังตั้งท้อง มันได้รับรายงานว่ามีการละเมิดทัณฑ์บนจะต้องถูกลงโทษอย่างรุนแรงสำหรับpregnant.25,26 นี้ท่าทางซักไซ้เป็นเชื้อเพลิงทั้งความขัดแย้งในปัจจุบันมากกว่าการทำแท้งสถานะของทารกในครรภ์และภาระผูกพันของมารดาทารกในครรภ์นั้น และยาวนานโดยการอภิปรายเป็นไปได้ว่ายาเสพติดเป็นความผิดทางอาญาหรือทางการแพทย์ว่า. ขึ้นเขียง: ปัญหาการแพทย์ทางอาญาหรือการอภิปรายระดับชาติเป็นไปได้ว่ายาเสพติดเป็นโรคหรือพฤติกรรมทางอาญาโดยเจตนาได้กินเวลานานกว่า65 ปี อันที่จริงการขัดแย้งในปัจจุบันมีอย่างน่าทึ่งคล้ายกับผู้ที่อยู่ในสมัยในปี 1914 ในช่วงเวลาของทางเดินของแฮร์ริสันยาเสพติดพระราชบัญญัติในปี1920 เมื่อนครนิวยอร์กของกรมอนามัยจ่ายสั้นๆ "การบำรุงรักษามอร์ฟีน" เพื่อติดยาเสพติดและในช่วงปลายทศวรรษ1960 เมื่อเมธาโดน การบำรุงรักษาโปรแกรมการรักษาเป็นestablished.27,28 ผู้เสนอรูปแบบการเกิดโรคได้พยายามที่จะแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและสร้างความหมายของสภาพซึ่งรวมถึงพฤติกรรมต่อต้านสังคมในการแสวงหาของยาเสพติดในขณะที่การประกาศ ฝ่ายตรงข้ามมีการพิจารณาพฤติกรรมต่อต้านสังคมและทางอาญาโดยผู้ใช้ยาเสพติดเป็นหลักฐานของความหย่อนศีลธรรมของพวกเขาและได้มีการพิจารณาประสิทธิผลจำกัดของรังสีรักษายาเสพติดต่างๆที่จะแสดงให้เห็นถึงพื้นฐานโดยเจตนาและไม่สรีรวิทยาสำหรับการใช้ยาเสพติด. ในช่วงต้นของศตวรรษที่ รูปแบบทางอาญาตระหนักและแพทย์ถูกดำเนินคดีสำหรับการสั่งยาเสพติดที่จะติดยาเสพติด จัดยาครั้งแรกสมรู้ร่วมคิดในการประณามการรักษาที่วางหลับในในมือใด ๆ ของการติดยาเสพติดในการบริหารงานด้วยตัวเอง แต่กลับเองโดยปี1950 เมื่อสมาคมการแพทย์อเมริกัน (AMA) กระตุ้นdecriminalization สถานะติดยาเสพติดและการพัฒนาของการรักษาทางการแพทย์และสังคมที่ครอบคลุม29 อันที่จริงทางจิตผิดปกติของการพึ่งพาสารหมกมุ่นอยู่กับสถานที่ในการวินิจฉัยและสถิติคู่มือจิตDisorders.30 ศาลฎีกาสหรัฐได้รับการยอมรับติดยาเสพติดที่จะเป็นโรคที่เป็นช่วงต้น 1925 ในการตัดสินใจของลินเดอ ".. .addicts ..are โรคและเหมาะสม เรื่องดังกล่าว (แพทย์) การรักษา "วันที่ 31 ในปี ค.ศ. 1962 ศาลจัดขึ้นในแคลิฟอร์เนียโรบินสันโว.. ที่ความเชื่อมั่นทางอาญาสำหรับการถูกติดยาเสพติดกับการใช้ยาเสพติดการละเมิดที่ 8 และ 14 การแก้ไขและระบุไว้อย่างชัดเจนว่าติดยาเสพติดประกอบด้วยโรคสถานะ: มันไม่น่าที่ของรัฐในขณะนี้ในประวัติศาสตร์ใด ๆจะพยายามที่จะทำให้มันเป็นความผิดทางอาญาสำหรับคนที่จะป่วยเป็นโรคจิตหรือโรคเรื้อนหรือจะต้องทรมานกับกามโรคโรค . แสง .in ความรู้ของมนุษย์ร่วมสมัยกฎหมายซึ่งทำให้ความผิดทางอาญาของโรคดังกล่าวจะไม่ต้องสงสัยเลยจะคิดว่าในระดับสากลจะเป็นสร้างความเสียหายของโหดร้ายลงโทษและผิดปกติในการละเมิดของแปดและการแก้ไขที่สิบสี่ . ดำเนินคดีได้โดยเริ่มต้นมีวัตถุประสงค์ที่จะลงทัณฑ์เจ็บป่วยมากกว่าที่ให้การดูแลทางการแพทย์สำหรับมัน เราจะลืมคำสอนของแปดแก้ไขถ้าเราได้รับอนุญาตให้เจ็บป่วยที่จะทำอาชญากรรมและได้รับอนุญาตป่วยคนที่จะได้รับการลงโทษสำหรับการป่วย . "3

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

chavkin ที่มีความยากจนเป็นพฤตินัยชี้ละเลย .
อาณานิคมกฎหมายเจ้าหน้าที่ ขี้ข้า หรือ apprenticed เด็ก
ของยากจน " ครอบครัวทางศาสนาเช่นที่ทั้งร่างกาย และจิตใจ
อาจจะได้รับการดูแลที่ดี . " ' 9 ศตวรรษที่สิบเก้า
สวัสดิการเด็ก มูลนิธิ หน่วยงานสถาบันเหล่านี้เด็ก
ในบ้านเด็กกำพร้า และ reformatories และ " วาง พวกเขาไป "
บ้านอุปถัมภ์ ในประเทศ เพื่อป้องกันเด็ก
จาก " จากต้องการ และการปนเปื้อนของ
ตัวอย่าง " 20 ดังนั้นในปี 1900 ส่วนใหญ่เด็กใน
สถาบันและอุปถัมภ์ " ครึ่งเด็กกำพร้า " I ,
เด็กหนึ่งชีวิต ไร้พ่อแม่
ในศตวรรษที่ยี่สิบ รัฐบาลถือว่าเพิ่ม
รับผิดชอบดูแลครอบครัวยากจนก่อน
ด้วยการก่อตั้งของมารดาภายหลัง

ญและช่วยเหลือครอบครัวที่มีเด็ก 2 ( afdc ) ในการรักษาด้วยจิตวิญญาณที่ได้รับเหมือนกัน

) อาณานิคมโล่งกลางแจ้ง ความสอดคล้องกับมาตรฐานจริยธรรมของพฤติกรรม
คือทำการจากผู้รับในการแลกเปลี่ยนสำหรับโล่งอก
แม่กิจกรรมทางเพศนอกสมรสมากกว่า
แอลกอฮอล์หรือใช้ยาเสพติดเป็นมักอ้างเหตุผล
การยกเว้นจาก afdc หรือเอาเด็ก 21,22
ในปี 1960 , ต่อไปนี้เป็นรหัสของเคมป์ "
ซึ้ง Syndrome เด็ก " ยาอ้างว่าภูมิประเทศ
ทารุณกรรมเด็กเป็นของตัวเอง กฎหมายการเข้ารหัสตาม และตอนนี้
รัฐทั้งหมดมีข้อบังคับรายงานกฎเกณฑ์แรงงานมนุษย์บริการ

เนื่องจากแบบจำลองทางการแพทย์เป็นหลัก
ผู้หนึ่งการวินิจฉัยของเด็กถูกทอดทิ้งไว้
นำไปสู่การให้บริการฟื้นฟูครอบครัว
เพื่อส่งเสริมผลประโยชน์ที่ดีที่สุดของเด็ก 23
ถึงแม้ว่าการตรวจหาและการทารุณกรรมเด็ก
กรณีละเลยได้กลายเป็นเขตข้อมูลเฉพาะของความเชี่ยวชาญ
ภายในกุมารเวชศาสตร์แพทย์หลายมีข้อบังคับรายงานของ กรณีสงสัย

สนใจดูแลสุขภาพผู้ให้บริการ ความสับสนนี้เกิดจากความสงสัยว่า การแทรกแซงของรัฐ
สามารถประสบความสำเร็จในการช่วยเหลือเด็ก families.24 มัน
ยังสะท้อนให้เห็นถึงความกังวลเกี่ยวกับการละเมิดมาตรฐาน
ความลับ physician-patient ทั้งจริยธรรมและเหตุผลจริง

ที่ถูกต้อง และสมบูรณ์ ผู้ป่วยประวัติศาสตร์
ที่จําเป็นสําหรับการดูแลทางการแพทย์ที่เหมาะสมไม่น้อย
น่าจะหาได้ ถ้าเป็นความลับไม่สามารถรับประกัน
นี้สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนในกรณีการใช้ยาโดย
หญิงตั้งครรภ์ในสหรัฐอเมริกาที่ใช้ยาผู้ปกครอง
equated กับละเลย ให้มีประวัติศาสตร์ที่ถูกต้องไปยัง
สูติแพทย์หรือ neonatologist จะนำไปสู่การทอดทิ้งเด็กค่าธรรมเนียม
และข่มขู่ การสูญเสียสิทธิดูแลลูก
ข้อมูลเล็ก ๆแนะนำว่า ความกลัวของการตอบสนองเหล่านี้เป็น deterring
ผู้หญิงเช่นจากการแสวงหาการดูแลก่อนคลอด หรือจากการให้ประวัติยา
ถูกต้องเมื่อพวกเขาทำ .

มีความพยายามดำเนินคดีอาญาให้ดำเนินคดีทางอาญา
ผู้หญิงใช้ยาเสพติดในระหว่างตั้งครรภ์ ซึ่ง
ได้ล่มในประเด็นของการรับรู้ของทารกในครรภ์ personhood องค์กร
โดย กฎหมาย ดังนั้นเด็กทางอาญาละเมิดข้อกล่าวหา
ถูกทิ้งใน เรเยส สจ๊วร์ต และกรณีในแคลิฟอร์เนีย
เพราะกฎหมายไม่ถือว่าใช้ได้กับทารก
และ Rockford , Illinois คณะลูกขุนปฏิเสธที่จะฟ้องหญิง
นะครับเกี่ยวกับการตายของเธอทารกแรกเกิดซึ่ง
ประกอบกับเธอใช้ prenatal ร้าว / โคเคน คนอื่น ๆได้พยายามที่จะหลีกเลี่ยงคำถาม

หรือสถานะของความประพฤติก่อนคลอดทารก ตัวอย่างเช่นในมณฑลบุต แคลิฟอร์เนียอัยการได้

ประกาศความตั้งใจของเขาที่จะพิจารณาบวกทารกปัสสาวะพิษวิทยาหน้าจอเป็นหลักฐาน
ใช้ยาเสพติด โดยแม่ ความผิดทางอาญา
ภายใต้สุขภาพและความปลอดภัยของรหัสแคลิฟอร์เนียของ เมื่อเร็ว ๆนี้ใน
Florida , ผู้หญิง ถูกตัดสินลงโทษของการควบคุม
สารย่อยผ่านทางสายสะดือในวินาที
หลังจากจัดส่งก่อนที่จะถูกยึด . นี่เป็นอาชญากรรม ค่าใช้จ่ายยา
ด้วยประโยคยอดนิยมที่สุด และหลักฐาน
อีกครั้งเป็นบวกเกิดปัสสาวะพิษวิทยาหน้าจอ เมื่อ : วอชิงตัน ดีซี ผู้หญิงถูกจับข้อหาเสพยา ตรวจสอบการปลอมแปลง

สนับสนุนเธอ ผู้พิพากษาตัดสินใจที่จะพาเธอไปคุมขัง
แทนที่จะให้ประโยคทดลองงานก่อน
จารีตประเพณีเวลาผู้กระทำผิดเมื่อเขารู้ว่าเธอกำลังตั้งครรภ์ มันได้รับรายงานว่ามีการละเมิดทัณฑ์บน

อย่างรุนแรงลงโทษท้อง 25,26 ท่าทางนี้ prosecutorial เป็นเชื้อเพลิงทั้ง
ปัจจุบันการโต้เถียงเรื่องทำแท้ง สถานภาพของทารกในครรภ์และมารดาต่อทารกในครรภ์

; และโดยการอภิปรายยาวนานว่า ยาเสพติดเป็นอาชญากร หรือทางการแพทย์

เรื่อง . กลืนไม่เข้าคายไม่ออก :ทางการแพทย์หรือปัญหาอาชญากรรม
การอภิปรายแห่งชาติว่า ยาเสพติดเป็น
โรคหรือพฤติกรรมทางอาญาโดยเจตนามี lasted มากกว่า
65 ปี แน่นอนปัจจุบันข้อโต้แย้งอย่างน่าทึ่งคล้ายกับ
ใน Vogue ในปี 1914 ที่เวลาผ่านของแฮริสัน
พระราชบัญญัติยาเสพติดในปี 1920 เมื่อนครนิวยอร์ก
สุขภาพสั้นๆจ่ายมอร์ฟีน การบํารุงรักษา "

พวกติดยาและในปลายทศวรรษที่ 1960 เมื่อเมทาโดนบำรุงรักษา
รักษาโปรแกรมตั้งขึ้น 27,28
ผู้เสนอของโรคแบบขอแสดงให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงทางสรีรวิทยาและสร้าง

ความหมายของเงื่อนไขซึ่งรวมถึงการต่อต้านพฤติกรรมทางสังคมในการแสวงหา
ยาเป็นเครื่อง ฝ่ายตรงข้ามก็ถือว่า
ต่อต้านสังคมและพฤติกรรมทางอาญาโดยผู้ใช้ยาเป็นหลักฐาน
เอเชีย จริยธรรม และมีพิจารณาจำกัดประสิทธิผล
modalities ยาต่าง ๆ เพื่อแสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่น และไม่มีพื้นฐานทางสรีรวิทยา

สำหรับการใช้ยา ในส่วนต้นของศตวรรษที่รูปแบบอาชญากรรม
เชี่ยวและแพทย์ถูกดำเนินคดียา
ยาเสพติดติดยาเสพติด . จัดยาเริ่มสมคบในการรักษาใด ๆที่วางไว้
ประณามสารเสพติดในมือ
สำหรับ self-administration ของผู้ติดยาเสพติด แต่กลับเองโดย
1950 เมื่อสมาคมการแพทย์อเมริกัน ( AMA ) กระตุ้นให้
decriminalization ของติดสถานะและการพัฒนาที่ครอบคลุมการแพทย์และสังคม treatment.29 แน่นอน

สาร psychoactive , การพึ่งพาความผิดปกติตรงบริเวณสถานที่ใน
Ѓ 30
.ศาลฎีกาสหรัฐยอมรับว่าติดเป็น
โรคเร็ว 1925 ใน ลินตัดสินใจ " . . . . . . . . . . . . . . จะเป็นโรคติดยาเสพติด
เหมาะสมวิชาเช่นการแพทย์ ( วิทยา )
" 31 ใน 2505 ศาลจัดขึ้นในโรบินสันโวลต์แคลิฟอร์เนีย
ที่ลงโทษทางอาญาสำหรับการติดยาเสพติดที่จะใช้ยาเสพติดละเมิดแก้ไข

ที่ 8 และ 14 , และอย่างชัดเจนระบุว่าติดยาเสพติดขึ้น โรค
สถานะ :
. มันไม่น่าที่ใด ๆของรัฐในขณะนี้ในประวัติศาสตร์
จะพยายามที่จะทำให้มันผิดกฎหมายสำหรับคนที่จะ
ป่วยทางจิต หรือโรคเรื้อน หรือต้องทนทุกข์กับโรคกามโรค

. . . . . . . ในแง่ของความรู้ของมนุษย์ในปัจจุบันเป็นกฎหมาย
ซึ่งทำให้ความผิดทางอาญา เช่น โรคจะ
อย่างไม่ต้องสงสัยจะสามารถคิดเป็น 3 ที่โหดร้ายและผิดปกติในการลงโทษการละเมิด
8
แก้ไขและสิบสี่ . . . . . . . การมุ่งลงโทษ
เจ็บป่วยมากกว่าที่ให้การดูแลทางการแพทย์สำหรับ
. เราอาจจะลืมคำสอนของแปดการแก้ไข
ถ้าเราอนุญาตให้เจ็บป่วยจะทำให้อาชญากรรมและการอนุญาตให้ป่วย
คนต้องถูกลงโทษจากการป่วย " 3