increase tolerance to adverse envir

increase tolerance to adverse environmental factors into the
genome of plants susceptible to environmental stress. High
hopes are laid onto intraspecies and interspecies hybrids,
which combine advantageous features of the parental species
in their genome. They are a valuable source of variation
for increasing resistance to abiotic and biotic stresses. One
of such hybrids is Festulolium braunii, the effect of the
crossing of L. multiflorum and F. pratensis (Sulinowski
1968). Parent species easily intersect and their chromosomes
have sufficient homology, so they can be conjugated
and recombined in the hybrids. The works on the complex
hybrids of Lolium–Festuca have been conducted for many
years in various research centers in Poland (Zwierzykowski
et al. 1998, 1999) and in Europe (Fojtik and Vacek 1983;
Ghesquie`re et al. 1996; Jadas-Hecart et al. 1991; Levis et al.
1973; Netzband 1990; Thomas and Humphreys 1991).
Breeding plants resistant to soil drought are very complex
because the genes responsible for the reaction of
plants to water stress are located in different chromosomes
and their activity is sometimes coupled with the influence
of other genes. In addition, the final effect is strongly
modified by environmental conditions and depends on the
plant development stage (Dziadczyk 2002). According to
Maximov (cited by Gej 1961), each plant organ is the most
sensitive to water shortage in the most intense phenophase.
This is a critical period when the plant is extremely sensitive
to the stress factor. In the case of forage grasses, this
period occurs at the end of vegetative development and the
beginning of the creation of generative organs (Staniak
2013). The studies of Jurek (1994) showed that the course
of phenomena related to the effects of water deficit on the
growth and development of the perennial plants, such as
grasses, should be tested taking into account the time
factor, as young plants (in the first year of utilization) respond
differently to older plants (in the third year of utilization)
(Table 3). The own studies using different
cultivars of D. glomerata, F. pratensis, F. braunii, and L.
multiflorum also showed that young plants in the first year
of vegetation were less responsive to drought (yields lower
by an average of 35 %) than older plants in the second and
third year of use (yields lower by an average of 49 %)
(Staniak 2013).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เพิ่มค่าเผื่อในการปัจจัยแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์ในการกลุ่มของพืชที่ไวต่อความเครียดด้านสิ่งแวดล้อม สูงหวังจะถูกวางลงในลูกผสม intraspecies และ interspeciesที่รวมคุณลักษณะประโยชน์ของสายพันธุ์โดยผู้ปกครองในกลุ่มของพวกเขา พวกเขาเป็นแหล่งมีคุณค่าของการเปลี่ยนแปลงสำหรับการเพิ่มความต้านทานต่อความเครียด abiotic และไบโอติก หนึ่งลูกผสมดังกล่าวคือ Festulolium braunii ผลของการข้ามไฟแดงและ F. pratensis (Sulinowskiปี 1968) แม่พันธุ์ตัดง่ายและโครโมโซมของพวกเขามี homology เพียงพอ เพื่อให้พวกเขาสามารถผันและคืนรูปปรุงแต่งในลูกผสม ทำงานบนซับซ้อนลูกผสมของ Lolium – Festuca เป็นผู้ดำเนินการสำหรับหลาย ๆ คนปีต่าง ๆ วิจัยศูนย์ในโปแลนด์ (Zwierzykowskiet al. 1998, 1999) และ ในยุโรป (Fojtik และ Vacek, 1983กำลัง Ghesquie et al. 1996 Jadas Hecart et al. 1991 Levis et al1973 Netzband 1990 โทมัสและเอ็ม 1991)พันธุ์พืชทนแล้งดินมีความซับซ้อนมากเนื่องจากยีนที่ปฏิกิริยาของพืชน้ำความเครียดอยู่ในโครโมโซมแตกต่างกันบางครั้งมีการผนวกกิจกรรมกับอิทธิพลของยีนอื่น ๆ นอกจากนี้ ผลสุดท้ายเป็นอย่างยิ่งแก้ไข โดยสภาพแวดล้อม และขึ้นอยู่กับการโรงงานพัฒนา (Dziadczyk 2002) ตามที่Maximov (อ้างอิง โดย Gej 1961), แต่ละอวัยวะพืชเป็นส่วนใหญ่ความไวต่อการขาดแคลนน้ำใน phenophase รุนแรงที่สุดนี่คือช่วงสำคัญเมื่อพืชเป็นสำคัญมากการปัจจัยความเครียด ในกรณีของหญ้าพืชอาหารสัตว์ นี้ระยะเวลาที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของการพัฒนาของพืชและจุดเริ่มต้นของการสร้างอวัยวะส่วน (Staniak2013) . การศึกษาของ Jurek (1994) พบว่าหลักสูตรของปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของการขาดน้ำในการพัฒนาของการยืนต้นและพืช เช่นควรทดสอบหญ้า คำนึงถึงเวลาปัจจัย เป็นการตอบสนองต่อพืช (ในปีแรกของการใช้ประโยชน์)แตกต่างกับพืชเก่า (ในปีที่ 3 ของการใช้ประโยชน์)(ตารางที่ 3) การศึกษาเองที่ใช้แตกต่างกันสายพันธุ์ของ D. glomerata, F. pratensis, F. braunii และ lแดงยังแสดงให้เห็นว่าหนุ่มสาวโรงงานในปีแรกของพืชก็ตอบสนองน้อยต่อภัยแล้ง (อัตราผลตอบแทนต่ำโดยเฉลี่ย 35%) มากกว่าพืชเก่าในครั้งที่สอง และปีที่สามของการใช้ (อัตราผลตอบแทนต่ำกว่า โดยเฉลี่ย 49%)(Staniak 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพิ่มความทนทานต่อปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์เข้ามาใน
จีโนมของพืชอ่อนแอต่อความเครียดสิ่งแวดล้อม สูง
หวังจะวางลงบน intraspecies และ interspecies ลูกผสม
ที่รวมคุณสมบัติที่ได้เปรียบของสายพันธุ์ของผู้ปกครอง
ในจีโนมของพวกเขา พวกเขาเป็นแหล่งที่มีคุณค่าของการเปลี่ยนแปลง
เพื่อเพิ่มความต้านทานต่อความเครียด abiotic และสิ่งมีชีวิต หนึ่ง
ของลูกผสมดังกล่าวเป็น Festulolium braunii ผลของ
การข้ามลิตร multiflorum และเอฟ pratensis (Sulinowski
1968) พ่อแม่พันธุ์ได้อย่างง่ายดายตัดและโครโมโซมของพวกเขา
มีความคล้ายคลึงกันอย่างเพียงพอเพื่อให้พวกเขาสามารถผัน
และ recombined ในลูกผสม ผลงานที่ซับซ้อน
ลูกผสมของ Lolium-Festuca มีการดำเนินการมานานหลาย
ปีในศูนย์การวิจัยต่างๆในโปแลนด์ (Zwierzykowski
และในยุโรป (Fojtik และ Vacek 1983 et al, 1998 1999.);
Ghesquie`re et al, 1996. Jadas- . Hecart et al, 1991; Levis et al.
1973; Netzband 1990;. โทมัสและฮัมฟรีย์ 1991)
พืชเพาะพันธุ์ที่ทนต่อความแห้งแล้งดินมีความซับซ้อนมาก
เพราะยีนที่รับผิดชอบในการเกิดปฏิกิริยาของ
พืชขาดน้ำจะอยู่ในโครโมโซมที่แตกต่างกัน
และกิจกรรมของพวกเขา บางครั้งเป็นคู่กับอิทธิพล
ของยีนอื่น ๆ นอกจากนี้ผลสุดท้ายขอ
แก้ไขโดยสภาพแวดล้อมและขึ้นอยู่กับ
ขั้นตอนการพัฒนาพืช (Dziadczyk 2002) ตามที่
Maximov (โดยอ้าง GEJ 1961) แต่ละอวัยวะพืชเป็นส่วนใหญ่ที่
มีความไวต่อการขาดแคลนน้ำใน phenophase รุนแรงที่สุด.
นี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญเมื่อพืชเป็นอย่างมากที่มีความละเอียดอ่อน
ปัจจัยความเครียด ในกรณีของหญ้าอาหารสัตว์นี้
ระยะเวลาที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของการพัฒนาพืชและที่
จุดเริ่มต้นของการสร้างอวัยวะกำเนิด (ที่ Staniak
2013) การศึกษาของ Jurek (1994) แสดงให้เห็นว่าการเรียนการสอน
ของปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของการขาดน้ำในการ
เจริญเติบโตและการพัฒนาของพืชยืนต้นเช่น
หญ้าควรจะทดสอบโดยคำนึงถึงเวลาที่
ปัจจัยพืชเป็นสาว (ใน ปีแรกของการใช้งาน) ตอบสนอง
แตกต่างกันไปพืชเก่า (ในปีที่สามของการใช้)
(ตารางที่ 3) การศึกษาที่แตกต่างกันของตัวเองโดยใช้
พันธุ์ดี glomerata เอฟ pratensis เอฟ braunii ลิตรและ
multiflorum ยังพบว่าสาวโรงงานในปีแรก
ของพืชน้อยตอบสนองต่อภัยแล้ง (อัตราผลตอบแทนที่ลดลง
โดยเฉลี่ย 35%) มากกว่า พืชเก่าในครั้งที่สองและ
ปีที่สามในการใช้งาน (อัตราผลตอบแทนที่ลดลงโดยเฉลี่ย 49%)
(Staniak 2013)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพิ่มความทนต่อปัจจัยแวดล้อมที่ไม่พึงประสงค์ในจีโนมของพืชที่ไวต่อความเครียดทางสิ่งแวดล้อม สูงความหวังที่ถูกลงและ intraspecies interspecies ลูกผสมซึ่งรวมคุณสมบัติประโยชน์ของชนิดของผู้ปกครองในจีโนมของ พวกเขาเป็นแหล่งที่มีคุณค่าของการเปลี่ยนแปลงความต้านทานต่อการมีชีวิตและไม่มีชีวิต ไบโอติค ความเครียด หนึ่งของลูกผสมดังกล่าว festulolium braunii ผลของข้ามและพราเทนซิส ( sulinowski ลิตร มัลติฟลอรั่ม F1968 ) พ่อแม่พันธุ์ได้อย่างง่ายดายและโครโมโซมของอินเตอร์เซกซึ่งมีเพียงพอเพื่อให้พวกเขาสามารถคอนจูเกตน้ำนมและในลูกผสม งานที่ซับซ้อนลูกผสมของ lolium – festuca ได้ดำเนินการมานานหลายปีในโปแลนด์ ( zwierzykowski ศูนย์วิจัยต่าง ๆet al . 1998 , 1999 ) และในยุโรป ( fojtik และ vacek 1983 ;ghesquie ` re et al . 1996 ; jadas hecart et al . 1991 ; Levis et al .1973 ; netzband 1990 ; โทมัสและฮัมฟรีย์ 1991 )การเพาะพันธุ์พืชที่ทนต่อความแห้งแล้ง ดินมีความซับซ้อนมากเนื่องจากยีนที่รับผิดชอบในปฏิกิริยาของพืชน้ำความเครียดอยู่ในโครโมโซมต่าง ๆและกิจกรรมของพวกเขาบางครั้งคู่กับอิทธิพลของยีนอื่น ๆ นอกจากนี้ ผลสุดท้ายขอแก้ไขโดยสภาพแวดล้อมและขึ้นอยู่กับระยะการพัฒนาของพืช ( dziadczyk 2002 ) ตามmaximov ( อ้างโดย Gej 1961 ) , พืชแต่ละอวัยวะมีมากที่สุดความไวต่อการขาดแคลนน้ำใน phenophase ที่รุนแรงที่สุดนี่คือช่วงเวลาที่พืชจะบอบบางมากปัจจัยความเครียด ในกรณีของหญ้านี้ระยะเวลาที่เกิดขึ้นในตอนท้ายของพืชและการพัฒนาจุดเริ่มต้นของการสร้างอวัยวะ ( staniak เข้า2013 ) การศึกษา jurek ( 1994 ) พบว่า หลักสูตรปรากฏการณ์ที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของการขาดน้ำในการเจริญเติบโตและพัฒนาการของพืช ยืนต้น เช่นหญ้า ควรทดสอบโดยคำนึงถึงเวลาปัจจัย เป็นพืชหนุ่ม ( ในช่วงปีแรกของการใช้ ) ตอบสนองต่างจากพืชเก่า ( ในปีที่สามของการใช้ )( ตารางที่ 3 ) การศึกษาการใช้ของตัวเองแตกต่างกันพันธุ์ของ D . glomerata , F . พราเทนซิส , F . braunii และ Lมัลติฟลอรั่ม พบว่าพืชเล็กใน 1 ปีของพืชที่กำลังอ่อนไหวน้อยกว่าภัยแล้ง ( ผลผลิตลดลงโดยเฉลี่ย 35% ) กว่าเก่าในพืชที่สอง และปีที่ 3 ของการใช้ผลผลิตลดลงโดยเฉลี่ย 49 % )( staniak 2013 )