change; we highlight a few of the m

change; we highlight a few of the most fundamental
ones here. It is always possible, and often valuable, to
improve estimates of a regional or global process; here,
however, we focus on important processes that are
known so poorly as to make it difficult to detect anthropogenic
global change, or to predict its consequences.
Marine N fixation
Credible estimates of the rate of N fixation in marine
ecosystems range over more than a factor of 10 (Galloway
et al. 1995); as a consequence, the state of scientific
understanding of both current and background
N fixation in the ocean is insufficient to evaluate the
extent or global significance of any human-caused
global change in marine N fixation. There is some evidence
that human alteration of the N cycle could alter
biological processes in the open ocean (Knap et al.
1986, Cornell et al. 1995, Michaels et al. 1996), but it
is difficult to evaluate this possibility given our lack
of understanding of the unmodified N cycle in the open
oceans.
Changing resource limitation
One consequence of human alteration of the global
N cycle is that many ecosystems in which biological
processes once were limited by N supply now receive
large inputs of nitrogen, causing limitation by other
resources to become more important. The dominant
species in these systems may have evolved with nitrogen
limitation; the ways they grow and function, and
their symbiotic partners, could be highly tuned to it.
How is the performance of organisms and ecosystems
affected by shifts in resource limitation to conditions
with which they have no evolutionary background, and
to which they are not adapted?
Nitrogen retention capacity
There is substantial variation in the capacity of forest
ecosystems and wetlands to retain added N. A number
of interacting factors that correlate with a system’s capacity
to retain N (prior to becoming N saturated) have
been identified, including the C:N ratio of soil organic
matter, soil texture and degree of chemical weathering,
fire history, rate of biomass accumulation, and past
human land use. Connections between ecosystems
within landscapes can also affect losses of N to aquatic
systems and the atmosphere. However, we lack a fundamental
understanding of how and why the processes
that retain N vary among systems, and how they have
changed and will change with time.
Background N deposition and loss
While information on current rates of N deposition
and loss in developed regions is improving steadily,
our understanding of these fluxes prior to extensive
human effects is still patchy. In part, this reflects the
fact that all of Earth is more or less affected by human
activity. Nevertheless, studies in remote southern hemisphere
temperate regions (Galloway et al. 1982, Hedin
et al. 1995) illustrate that valuable information on areas
that have been minimally altered by humans remains
to be gathered.
Alteration of denitrification
At the scale of large river basins, the majority of
nitrogen inputs to a region probably are denitrified (Howarth
et al. 1996). Our understanding of the locus of
this denitrification is inadequate, although it is clear
that riparian areas and wetlands make important contributions.
Human activity has influenced the quantity
and distribution of denitrification—enhancing it by
adding nitrate to ecosystems, by building dams, and by
cultivating rice; decreasing it by draining wetlands and
altering riparian areas—but these changes remain poorly
characterized.
FUTURE PROSPECTS AND MANAGEMENT OPTIONS
Globally, most of the anthropogenic enhancement of
N fixation is closely tied to human activities related to
food production. Intensive agricultural systems require
large quantities of fixed N; humanity requires intensive
agriculture to support our growing (and urbanizing)
population; and our population is likely to double (or
more) by the end of the next century. Moreover, N
fertilizer is a relatively inexpensive commodity, and a
decision to apply fertilizer is often the least expensive
and most effective option to increase agricultural yield.
The production and application of N has grown exponentially,
and the highest rates of application are
found in some developing countries with the highest
rates of population growth (Matthews 1994). Galloway
et al. (1994) suggest that by 2020 the global production
of nitrogen fertilizer will increase to 134 Tg N/yr, from
a current level of about 80 Tg N/yr. Clearly, curtailing
anthropogenic fixation of N will be a very difficult
challenge.
Nevertheless, there are prospects for slowing growth
in the amount of N fixed for agriculture, and for reducing
the mobility (and hence consequences) of the
N that is applied. While the use of fixed N in agriculture
cannot be substituted, there are reasons to believe that
the efficiency of N fertilizer can be increased substantially.
A relatively large fraction of applied N (often
half or more) is typically lost from agricultural systems
as N2, trace gases, and nitrate; from a local viewpoint
this is an expensive waste, while from a broader perspective
it is a significant driver of global change. A
number of management practices that can increase the
efficiency of fertilizer N have been recognized. To the
extent that these can be developed, improved, and implemented
widely, some human fixation of N can be
foregone. For example, Matson et al. (1996) evaluated
N trace-gas flux in two commercial sugar cane plan

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เปลี่ยน เราเน้นของพื้นฐานมากที่สุดคนที่นี่ เป็นไปได้ และมักจะมี คุณค่า เพื่อปรับปรุงการประเมินกระบวนการระดับภูมิภาค หรือระดับโลก ที่นี่อย่างไรก็ตาม เรามุ่งเน้นกระบวนการสำคัญที่เรียกว่าไม่ดีดังนั้นเพื่อทำการตรวจสอบมาของมนุษย์เปลี่ยน หรือทำนายผลที่เกิดขึ้นมารีน N เบีประเมินความน่าเชื่อถือของอัตราของปฏิกิริยาการตรึง N ในทะเลระบบนิเวศช่วงเหนือกว่าตัวคูณ 10 (Gallowayร้อยเอ็ด al. 1995); เป็นสัจจะ สถานะของวิทยาศาสตร์ความเข้าใจของทั้งปัจจุบันและพื้นหลังปฏิกิริยาการตรึง N ในมหาสมุทรเพียงพอเพื่อประเมินการขอบเขตหรือความสำคัญโลกของมนุษย์เกิดจากเปลี่ยนแปลงโลกในทะเล N เบี มีหลักฐานบางอย่างรอบ N เทียบมนุษย์สามารถเปลี่ยนกระบวนการทางชีวภาพในทะเล (Knap et al1986 คอร์เนล et al. 1995 ไมเคิลส์ et al. 1996), แต่ยากที่จะประเมินให้เราขาดความเป็นไปได้นี้ความเข้าใจของรอบ N unmodified ในเปิดมหาสมุทรด้วยการเปลี่ยนแปลงข้อจำกัดของทรัพยากรหนึ่งสัจจะของมนุษย์เอาไว้ที่ส่วนกลางให้ระบบนิเวศในทางชีวภาพที่เป็น N รอบกระบวนการเมื่อถูกจำกัดด้วยที่จัดหาได้ รับปัจจัยการผลิตขนาดใหญ่ของไนโตรเจน ก่อให้เกิดข้อจำกัด ด้วยกันทรัพยากรเป็นสำคัญ โดดเด่นอาจมีพัฒนาสายพันธุ์ในระบบเหล่านี้กับไนโตรเจนจำกัด วิธีที่พวกเขาเติบโต และทำ งาน และคู่ symbiotic สามารถจะปรับได้สูงว่าประสิทธิภาพของสิ่งมีชีวิตและระบบนิเวศหรือไม่รับผลกระทบจากกะในข้อจำกัดทรัพยากรเงื่อนไขที่มีพื้นหลังไม่วิวัฒนาการ และซึ่งพวกเขาจะไม่ดัดแปลงหรือไม่กำลังเก็บข้อมูลของไนโตรเจนมีรูปแบบที่พบในกำลังการผลิตของป่าระบบนิเวศและพื้นที่ชุ่มน้ำรักษา N. เพิ่ม หมายเลขปัจจัยที่ใช้โต้ตอบที่เชื่อมโยงกับระบบการผลิตการรักษา มี N (ก่อนมาเป็น N ที่อิ่มตัว)ระบุ รวมทั้งอัตราส่วน C:N ของดินอินทรีย์เรื่อง พื้นผิวดิน และระดับของสภาพอากาศเคมีไฟประวัติ อัตราการรวบรวมชีวมวล และอดีตใช้ที่ดินที่บุคคล เชื่อมต่อระหว่างระบบนิเวศในภูมิประเทศที่สามารถมีผลต่อความสูญเสียของ N กับน้ำระบบและบรรยากาศ อย่างไรก็ตาม เราขาดพื้นฐานเข้าใจวิธีการ และเหตุผลกระบวนการที่รักษา N แตกต่างกันระหว่างระบบ และพวกเขาจะทำอย่างไรการเปลี่ยนแปลง และจะเปลี่ยนแปลงเวลาพื้นหลัง N สะสมและขาดทุนขณะที่ในปัจจุบันราคาของสะสม Nและขาดทุนในภูมิภาคที่พัฒนาปรับปรุงอย่างต่อเนื่องเราเข้าใจ fluxes เหล่านี้ก่อนอย่างละเอียดลักษณะพิเศษของมนุษย์ยังรำลึกได้ ในส่วน นี้สะท้อนถึงการความจริงที่ว่า ทั้งหมดของโลกจะมากน้อยมีผลต่อมนุษย์กิจกรรมการ อย่างไรก็ตาม การศึกษาในซีกโลกใต้ไกลซึ่งภูมิภาค (Galloway et al. 1982, Hedinร้อยเอ็ด al. 1995) แสดงข้อมูลที่มีคุณค่าในพื้นที่ที่มีการผ่าเปลี่ยนแปลง โดยมนุษย์ยังคงอยู่เพื่อสามารถรวบรวมเทียบ denitrificationที่ขนาดใหญ่น้ำอ่างล่างหน้า ส่วนใหญ่อินพุตไนโตรเจนเพื่อการคงอยู่ denitrified (Howarthร้อยเอ็ด al. 1996) เราเข้าใจโลกัสโพลของdenitrification นี้มีไม่เพียงพอ เป็นที่ชัดเจนว่า พื้นที่ชุ่มน้ำและพื้นที่ riparian ทำผลงานสำคัญกิจกรรมที่มนุษย์ได้มีอิทธิพลต่อปริมาณและการกระจายของ denitrification — เพิ่มโดยเพิ่มไนเตรตเพื่อระบบนิเวศ สร้างเขื่อน และโดยเพาะปลูกข้าว ลดลง โดยระบายน้ำพื้นที่ชุ่มน้ำ และเปลี่ยนแปลงพื้นที่ riparian — แต่ยังคงมีการเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ไม่ดีลักษณะการแนวโน้มในอนาคตและตัวเลือกการจัดการทั่วโลก ส่วนใหญ่ปรับมาของมนุษย์ของปฏิกิริยาการตรึง N จะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดที่เกี่ยวข้องกับกิจกรรมมนุษย์การผลิตอาหาร ต้องการระบบการเกษตรแบบเร่งรัดจำนวนมากของถาวร N มนุษย์ต้องการมากเกษตรเพื่อสนับสนุน และของเราเติบโต (urbanizing)ประชากร และประชากรของเรามีแนวโน้มที่สอง (หรือเพิ่มเติม) โดยจุดสิ้นสุดของศตวรรษถัดไป นอกจากนี้ Nปุ๋ยเป็นสินค้าที่แพง และมักจะเป็นการตัดสินใจใช้ปุ๋ยแพงน้อยที่สุดและตัวเลือกที่มีประสิทธิภาพสูงสุดเพื่อเพิ่มผลผลิตทางการเกษตรการผลิตและการประยุกต์ใช้ N ได้ปลูกสร้างและราคาสูงสุดของแอพลิเคชันพบในบางประเทศกำลังพัฒนามีสูงสุดอัตราการเจริญเติบโตของประชากร (แมธธิวส์ 1994) Gallowayal. ร้อยเอ็ด (1994) แนะนำที่ 2563 การผลิตทั่วโลกของไนโตรเจน ปุ๋ยจะเพิ่มขึ้น Tg N 134/ปี จากระดับปัจจุบันประมาณ 80 Tg N/หน้า สปอร์ตชัดเจน curtailingเบีมาของมนุษย์ของ N จะยากมากความท้าทายอย่างไรก็ตาม มีแนวโน้มการเติบโตที่ชะลอตัวจำนวน N คงเกษตร และ การลดเคลื่อนที่ (และดังนั้นผลกระทบ) ของการN ที่ใช้ ขณะที่การใช้ N ถาวรในเกษตรไม่สามารถทดแทน มีเหตุผลให้เชื่อได้ว่าสามารถเพิ่มประสิทธิภาพของปุ๋ย N มากใช้ N (มักจะถูกกว่าค่อนข้างมากครึ่งหนึ่งหรือมากกว่า) จะหายไปจากระบบการเกษตรโดยทั่วไปN2 ติดตามก๊าซ และ ไนเตรต จากมุมมองท้องถิ่นเป็นขยะมีราคาแพง จากมุมมองที่กว้างขึ้นควบคุมอย่างมีนัยสำคัญของการเปลี่ยนแปลงโลกได้ Aวิธีการบริหารจัดการที่สามารถเพิ่มจำนวนการรับประสิทธิภาพของปุ๋ย N การขอบเขตที่ว่า เหล่านี้สามารถพัฒนา ปรับปรุง และดำเนินการแพร่หลาย เบีบางมนุษย์ของ N ได้foregone ตัวอย่าง Matson et al. (1996) ประเมินN ติดตามก๊าซไหลในสองแผนค้าอ้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เปลี่ยนแปลง เราเน้นไม่กี่ขั้นพื้นฐานส่วนใหญ่คนที่นี่
มันเป็นไปได้เสมอและมักจะมีคุณค่าในการปรับปรุงประมาณการของกระบวนการในระดับภูมิภาคหรือระดับโลก
ที่นี่
แต่เรามุ่งเน้นไปที่กระบวนการที่สำคัญที่รู้จักกันได้ไม่ดีที่จะทำให้มันเป็นเรื่องยากในการตรวจสอบของมนุษย์การเปลี่ยนแปลงของโลกหรือที่จะคาดการณ์ผลของมัน. มารีนยังไม่มีการตรึงประมาณการที่น่าเชื่อถือของอัตราการตรึง N in ทะเลระบบนิเวศช่วงเกินกว่าปัจจัยที่ 10 (กัลโลเวet al, 1995.); เป็นผลให้สถานะของวิทยาศาสตร์เข้าใจของทั้งในปัจจุบันและพื้นหลังตรึงไม่มีในมหาสมุทรไม่เพียงพอที่จะประเมินขอบเขตหรือความสำคัญระดับโลกใดๆ ที่เกิดจากมนุษย์เปลี่ยนแปลงของโลกในการตรึงไม่มีทางทะเล มีหลักฐานบางอย่างที่เปลี่ยนแปลงมนุษย์ของวงจรไม่มีสามารถปรับเปลี่ยนกระบวนการทางชีวภาพในทะเลเปิด(Knap et al. 1986 คอร์เนล et al. 1995 ไมเคิล et al. 1996) แต่มันก็เป็นเรื่องยากที่จะประเมินความเป็นไปได้นี้ได้รับการขาดของเราความเข้าใจของวงจรการแปรไม่มีข้อความในการเปิดมหาสมุทร. เปลี่ยนข้อ จำกัด ของทรัพยากรหนึ่งเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงของมนุษย์ทั่วโลกรอบN คือว่าระบบนิเวศหลายที่ทางชีวภาพกระบวนการที่ครั้งหนึ่งเคยถูกจำกัด ด้วยอุปทานยังไม่มีในขณะนี้ได้รับปัจจัยการผลิตที่มีขนาดใหญ่ของไนโตรเจนที่ก่อให้เกิดข้อจำกัด โดยอื่น ๆทรัพยากรที่จะกลายเป็นสิ่งสำคัญมากขึ้น โดดเด่นชนิดในระบบเหล่านี้อาจมีการพัฒนาที่มีไนโตรเจนข้อจำกัด ; วิธีการที่พวกเขาเติบโตและฟังก์ชั่นและคู่ค้าทางชีวภาพของพวกเขาอาจจะมีการปรับสูงไป. วิธีมีประสิทธิภาพการทำงานของสิ่งมีชีวิตและระบบนิเวศรับผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงในข้อ จำกัด ของทรัพยากรให้เงื่อนไขกับที่พวกเขาไม่ได้มีพื้นหลังวิวัฒนาการและที่พวกเขาจะไม่ได้ปรับ? ความสามารถในการกักเก็บไนโตรเจนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในความสามารถของป่าระบบนิเวศและพื้นที่ชุ่มน้ำที่จะเก็บเพิ่มN. จำนวนของปัจจัยการโต้ตอบที่มีความสัมพันธ์กับความจุของระบบที่จะรักษาN (ก่อนที่จะกลายเป็นไม่มีอิ่มตัว) ได้รับการระบุรวมทั้งC: อัตราส่วนของดินอินทรีย์เรื่องเนื้อดินและระดับของสภาพดินฟ้าอากาศเคมีประวัติศาสตร์ไฟอัตราการสะสมชีวมวลและที่ผ่านมาการใช้ประโยชน์ที่ดินของมนุษย์ การเชื่อมต่อระหว่างระบบนิเวศภายในภูมิทัศน์ยังสามารถส่งผลกระทบต่อการสูญเสียของน้ำ N เพื่อระบบและบรรยากาศ แต่เราขาดพื้นฐานความเข้าใจในวิธีการและเหตุผลกระบวนการที่รักษาไม่มีความแตกต่างกันในระบบและวิธีการที่พวกเขาได้เปลี่ยนไปและจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา. ทับถมพื้นหลังไม่มีและการสูญเสียในขณะที่ข้อมูลเกี่ยวกับอัตราปัจจุบันของการสะสมไม่มีและการสูญเสียในพื้นที่การพัฒนาเป็นการปรับปรุงอย่างต่อเนื่องความเข้าใจของฟลักซ์เหล่านี้ก่อนที่จะครอบคลุมผลกระทบที่มนุษย์ยังคงเป็นหย่อม ในส่วนนี้สะท้อนให้เห็นถึงความจริงที่ว่าทั้งหมดของโลกได้รับผลกระทบมากขึ้นหรือน้อยลงโดยมนุษย์กิจกรรม อย่างไรก็ตามการศึกษาในระยะไกลซีกโลกใต้เขตอบอุ่น (กัลโลเว et al. 1982 Hedin et al. 1995) แสดงให้เห็นว่าข้อมูลที่มีคุณค่าในพื้นที่ที่ได้รับการเปลี่ยนแปลงน้อยที่สุดโดยมนุษย์ยังคงที่จะรวมตัวกัน. การเปลี่ยนแปลงของ denitrification ที่ขนาดของอ่างน้ำขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่ของปัจจัยการผลิตไนโตรเจนภูมิภาคอาจจะdenitrified (Howarth et al. 1996) ความเข้าใจของสถานทีของdenitrification นี้ไม่เพียงพอแม้ว่ามันจะเป็นที่ชัดเจนว่าพื้นที่ชายฝั่งและพื้นที่ชุ่มน้ำให้มีส่วนร่วมที่สำคัญ. กิจกรรมของมนุษย์มีอิทธิพลต่อปริมาณและการกระจายของ denitrification เพิ่มได้โดยการเพิ่มไนเตรตต่อระบบนิเวศโดยการสร้างเขื่อนและการเพาะปลูกข้าว ลดลงได้โดยการระบายน้ำพื้นที่ชุ่มน้ำและการเปลี่ยนแปลงชายฝั่งพื้นที่แต่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ยังคงไม่ดีโดดเด่น. แนวโน้มในอนาคตและตัวเลือกการจัดการทั่วโลกมากที่สุดของการเพิ่มประสิทธิภาพของมนุษย์ของการตรึงเอ็นจะเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับกิจกรรมของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับการผลิตอาหาร ระบบการเกษตรเร่งรัดต้องใช้จำนวนมากยังไม่มีคงที่ มนุษย์ต้องเข้มข้นการเกษตรเพื่อสนับสนุนการเติบโตของเรา (และ urbanizing) ประชากร และประชากรของเรามีแนวโน้มที่จะเป็นสองเท่า (หรือมากกว่า) ในตอนท้ายของศตวรรษหน้า นอกจากนี้ยังไม่มีการใส่ปุ๋ยเป็นสินค้าที่มีราคาไม่แพงและการตัดสินใจที่จะใช้ปุ๋ยมักจะมีราคาแพงอย่างน้อยตัวเลือกและมีประสิทธิภาพมากที่สุดในการเพิ่มผลผลิตทางการเกษตร. การผลิตและการประยุกต์ใช้ยังไม่มีได้เติบโตขึ้นชี้แจงและอัตราสูงสุดของการประยุกต์ใช้จะพบได้ในบางประเทศกำลังพัฒนาที่มีความสูงที่สุดในอัตราการเติบโตของประชากร (แมตทิวส์ 1994) กัลโลเวet al, (1994) ชี้ให้เห็นว่าในปี 2020 การผลิตทั่วโลกของปุ๋ยไนโตรเจนจะเพิ่มขึ้นเป็น134 Tg ไม่มีข้อความ / ปีจากระดับปัจจุบันประมาณ80 Tg ไม่มีข้อความ / ปี เห็นได้ชัดว่าการกำจัดการตรึงไนโตรเจนของมนุษย์จะเป็นเรื่องยากมากที่ท้าทาย. แต่มีโอกาสสำหรับการเติบโตชะลอตัวในจำนวนไม่มีการแก้ไขเพื่อการเกษตรและเพื่อลดการเคลื่อนไหว(และผลที่ตามมาด้วยเหตุนี้) ของยังไม่มีข้อความที่นำมาใช้ ขณะที่การใช้ไม่มีการแก้ไขในการเกษตรไม่สามารถทดแทนมีเหตุผลที่จะเชื่อว่าประสิทธิภาพของปุ๋ยN ไม่สามารถเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ. เศษที่ค่อนข้างใหญ่ของใช้ N (มักจะครึ่งหนึ่งหรือมากกว่า) จะหายไปมักจะมาจากระบบการเกษตรเป็น N2, ติดตามก๊าซและไนเตรต; จากมุมมองท้องถิ่นนี้เป็นของเสียที่มีราคาแพงในขณะที่จากมุมมองที่กว้างเป็นคนขับรถที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงของโลก จำนวนการจัดการที่สามารถเพิ่มประสิทธิภาพของปุ๋ยไนโตรเจนได้รับการยอมรับ เพื่อแสดงความคิดเห็นว่าสิ่งเหล่านี้สามารถที่จะพัฒนาปรับปรุงและดำเนินการอย่างกว้างขวางบางการตรึงไนโตรเจนของมนุษย์สามารถทราบล่วงหน้า ยกตัวอย่างเช่นแมทต์, et al (1996) การประเมินผลการไหลของก๊าซร่องรอยไม่มีข้อความในสองแผนอ้อยในเชิงพาณิชย์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เปลี่ยน แต่เราเน้นบางส่วนของพื้นฐานที่สุด
คนที่อยู่ที่นี่ มันเป็นไปได้เสมอ และมักจะมีค่า

ปรับปรุงประมาณการของกระบวนการในระดับภูมิภาคหรือระดับโลก ที่นี่
แต่เราเน้นกระบวนการที่สำคัญที่รู้จักกัน
แย่ให้มันตรวจสอบยากเปลี่ยนโลกมนุษย์
หรือทำนายผลของการตรึง
.
n ทางทะเลน่าเชื่อถือประมาณการของอัตราการตรึงไนโตรเจนในระบบนิเวศทางทะเล
ช่วงมากกว่าปัจจัย 10 ( กัลโลเวย์
et al . 1995 ) ; ผลที่ตามมา , รัฐของความเข้าใจทางวิทยาศาสตร์
ทั้งปัจจุบันและพื้น
n การตรึงในมหาสมุทรไม่เพียงพอที่จะประเมินขอบเขตหรือความหมายโดยรวมของใด ๆ

( มนุษย์ที่เกิดจากการเปลี่ยนแปลงในทะเล N การตรึง . มีบางหลักฐาน
ว่า การเปลี่ยนแปลงของมนุษย์ที่อยู่รอบสามารถปรับเปลี่ยน
กระบวนการทางชีวภาพในทะเลเปิด ( knap et al .
1986 คอร์เนลล์ et al . 1995 ไมเคิล et al . 1996 ) , แต่มันเป็นเรื่องยากที่จะประเมินความเป็นไปได้นี้

ให้ขาดของความเข้าใจของแปร N วงจรในมหาสมุทรเปิด
.
เปลี่ยนทรัพยากรจำกัด
ผลพวงหนึ่งของการเปลี่ยนแปลงของโลก
มนุษย์N รอบหลายระบบนิเวศซึ่งเมื่อถูกจำกัดด้วยกระบวนการทางชีวภาพ

n จัดหาได้รับปัจจัยการผลิตของไนโตรเจนมาก ก่อให้เกิดข้อ จำกัด ทรัพยากรอื่น ๆ
เป็นสำคัญมากกว่า ชนิดเด่น
ในระบบเหล่านี้อาจจะมีการพัฒนา ด้วยข้อจำกัดของไนโตรเจน
; วิธีที่พวกเขาเติบโตและการทำงานของพวกเขาและหุ้นส่วน symbiotic
อาจจะขอปรับให้มัน
วิธีคือประสิทธิภาพของสิ่งมีชีวิตและระบบนิเวศ
กระทบกะในข้อจำกัดทรัพยากรสภาพ
ที่ไม่มีวิวัฒนาการความเป็นมาและ
เพื่อที่พวกเขาจะไม่เหมาะ ?

ความจุการเก็บไนโตรเจนมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในความสามารถของระบบนิเวศป่าชายเลนเพื่อรักษาและเพิ่ม

. หมายเลขของการโต้ตอบปัจจัยที่สัมพันธ์กับ
ความจุของระบบการรักษา ( ก่อนที่จะกลายเป็นอิ่มตัว n )
ถูกระบุ รวมถึงอัตราส่วน C : N อินทรีย์
เรื่องเนื้อดินและระดับของการถูกสารเคมี
ประวัติ , ไฟ , อัตราการสะสมของน้ำและการใช้ที่ดินของมนุษย์ที่ผ่านมา

ความสัมพันธ์ระหว่างระบบนิเวศ
ภายในภูมิทัศน์ยังสามารถส่งผลกระทบต่อความสูญเสียของระบบน้ำ
และบรรยากาศ แต่เราขาดพื้นฐาน
ความเข้าใจของวิธีการและเหตุผลที่กระบวนการที่แตกต่างกันระหว่างระบบรักษา
n และวิธีที่พวกเขามีการเปลี่ยนแปลง และจะเปลี่ยนไปตามกาลเวลา
.
n และพื้นหลังของการสูญเสีย
ในขณะที่ข้อมูลในอัตราปัจจุบันของการสะสม
และความสูญเสียในการพัฒนาภูมิภาคคือการปรับปรุงอย่างต่อเนื่อง
ความเข้าใจของเราของค่าเหล่านี้ก่อน
มนุษย์ผลอย่างละเอียด ยังกระท่อนกระแท่น ในส่วนนี้สะท้อน
ข้อเท็จจริงทั้งหมดของโลกจะมากหรือน้อยที่ได้รับผลกระทบจากกิจกรรมของมนุษย์

อย่างไรก็ตาม ในการศึกษาระยะไกลซีกโลกใต้
เขตอบอุ่น ( กัลโลเวย์ et al . 1982 hedin
et al . 1995 ) แสดงให้เห็นว่าข้อมูลที่ได้รับน้อยที่สุดการเปลี่ยนแปลงพื้นที่

โดยมนุษย์ยังคงต้องรวบรวม การเปลี่ยนแปลงของน้ำ

ที่ขนาดของลุ่มน้ำขนาดใหญ่ ส่วนใหญ่ของ
ไนโตรเจนกระผมไปยังภูมิภาคอาจจะ denitrified ( โฮวาร์ต
et al . 1996 ) ความเข้าใจในความเชื่อของ
น้ำนี้ไม่เพียงพอ แม้ว่ามันจะเป็นที่ชัดเจนว่าพื้นที่ชายฝั่งและชายเลน

ให้มีส่วนร่วมที่สำคัญ กิจกรรมของมนุษย์ที่มีต่อปริมาณและการกระจายของน้ำเพิ่ม

เพิ่มโดยไนเตรทต่อระบบนิเวศ โดยการก่อสร้างเขื่อน และการปลูกข้าวโดย
;ลดลง โดยการเปลี่ยนแปลงชายฝั่งพื้นที่ชายเลนและ

แต่การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้ยังคงไม่ดีมาจากอนาคตและตัวเลือกการจัดการ

ทั่วโลกมากที่สุดของการเป็นมนุษย์
n ตรึงโยงอย่างใกล้ชิดกับกิจกรรมของมนุษย์ที่เกี่ยวข้องกับ
การผลิตอาหาร ระบบเกษตรแบบเข้มข้นต้อง
ปริมาณมากคงที่ n ; มนุษยชาติต้องเข้มข้น
เกษตรเพื่อสนับสนุนการเติบโตของเรา ( และ urbanizing )
ประชากร และประชากรของเรามีแนวโน้มที่จะคู่ ( หรือ
) ภายในศตวรรษหน้า นอกจากนี้ n
ปุ๋ยเป็นสินค้าที่ราคาไม่แพง และการตัดสินใจใช้ปุ๋ยมัก

อย่างน้อยราคาแพงและมีประสิทธิภาพมากที่สุด ตัวเลือกเพื่อเพิ่มผลผลิตทางการเกษตร การผลิตและการใช้ n

มีการเจริญเติบโตชี้แจง ,และอัตราสูงสุดของโปรแกรมประยุกต์
พบในบางประเทศพัฒนาที่มีอัตราการเติบโตของประชากรสูงสุด
( แมทธิว 1994 ) กัลโลเวย์
et al . ( 1994 ) ชี้ให้เห็นว่าในปี 2020 โดยการผลิต
ปุ๋ยไนโตรเจนจะเพิ่มเป็น 134 TG N / ปี จากระดับปัจจุบันที่ประมาณ 80
TG N / ปี อย่างชัดเจน การตัดทอน
ตรึงมนุษย์จะเป็นความท้าทายที่ยากมาก
.
แต่ ,มีเป้าหมายเพื่อชะลอการเจริญเติบโต
ในจํานวน N คงที่ เพื่อการเกษตร และ การลดการเคลื่อนไหวและด้วยเหตุนี้ผล

N ) ของที่ใช้ ในขณะที่ใช้ในการเกษตร
คงไม่สามารถทดแทน มีเหตุผลที่จะเชื่อว่า
ประสิทธิภาพของปุ๋ยไนโตรเจนสามารถเพิ่มขึ้นอย่างมาก .
ส่วนที่ค่อนข้างใหญ่ของใช้ N ( มักจะ
ครึ่งหนึ่งหรือมากกว่า ) โดยทั่วไปจะหายไปจากระบบเกษตรกรรม
เป็นไนโตรเจน แก๊ส ร่องรอย และไนเตรด จากมุมมองท้องถิ่น
นี่คือขยะราคาแพง ในขณะที่จากมุมมองที่กว้างขึ้น
มันเป็นไดรเวอร์ที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงของโลก a
จำนวนการบริหารที่สามารถเพิ่มประสิทธิภาพของปุ๋ย
n ได้รับการยอมรับ กับ
ขอบเขตที่เหล่านี้สามารถพัฒนา ปรับปรุง และพัฒนา
กันอย่างแพร่หลาย บางมนุษย์ การตรึงไนโตรเจนสามารถ
กระทำเรียบร้อยแล้ว ตัวอย่างเช่นความเห็น et al . ( 1996 ) ประเมิน
n ก๊าซติดตามกระแสความ 2 แผนอ้อยพาณิชย์