AbstractThis article presents the r

Abstract
This article presents the results of a study comparing the originality, the length, the number of neologisms and the syntactic complexity of fairy tales created with “Storyline” and “Associations Pyramid.” Both methods were developed to enhance children's language abilities and their creative thinking. One hundred twenty eight 5-year-old children were asked to tell stories using either the “Storyline” (SL) or the “Associations Pyramid” (AP) method during four routine class activities. Participants worked in 14 groups, five participants per group. The results showed that stories developed with SL and AP methods are comparably original, however more original than stories developed individually.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทคัดย่อบทความนี้นำเสนอผลการศึกษาเปรียบเทียบที่ความคิดริเริ่ม ความยาว จำนวนของ neologisms และความซับซ้อนทางไวยากรณ์ของนิทานที่สร้างขึ้น ด้วย "เรื่องราว" และ "ความสัมพันธ์ของพีระมิด" ทั้งสองวิธีได้รับการพัฒนาเพื่อเพิ่มความสามารถด้านภาษาของเด็กและความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขา เด็กอายุ 5 ปีหนึ่งร้อยยี่สิบแปดมีขอให้บอกเรื่องราวที่ใช้ "โครงเรื่อง" (SL) หรือวิธีการ "ความสัมพันธ์ของพีระมิด" (AP) กิจกรรมประจำชั้นสี่ ผู้เข้าร่วมทำงานในกลุ่ม 14, 5 คนต่อกลุ่ม ผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่า เรื่องพัฒนาวิธี SL และ AP จะปานเดิม อย่างไรก็ตาม เรื่องราวฉบับเพิ่มเติมมากกว่าพัฒนาแต่ละ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อ
บทความนี้นำเสนอผลการศึกษาเปรียบเทียบความคิดริเริ่มความยาวจำนวน neologisms และซับซ้อนประโยคของนิทานสร้างขึ้นด้วย "เค้า" และ "สมาคมพีระมิด." ทั้งสองวิธีได้รับการพัฒนาเพื่อเพิ่มความสามารถทางภาษาของเด็กและความคิดสร้างสรรค์ของพวกเขา คิด หนึ่งร้อยยี่สิบแปดเด็กอายุ 5 ปีถูกถามจะบอกเล่าเรื่องราวโดยใช้ "เค้า" (SL) หรือ "สมาคมพีระมิด" (AP) วิธีการในช่วงสี่กิจกรรมการเรียนตามปกติ เข้าร่วมทำงานใน 14 กลุ่มห้าคนต่อกลุ่ม ผลการศึกษาพบว่าเรื่องราวการพัฒนากับ SL และวิธี AP มีปานเดิม แต่เดิมมากกว่าเรื่องการพัฒนาบุคคล

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม
บทความนี้เสนอผลการศึกษาเปรียบเทียบความคิดริเริ่ม , ความยาว , จํานวนของคำหยาบและความซับซ้อนไวยากรณ์ของนิทานที่สร้างขึ้นด้วย " โครงเรื่อง " และ " สมาคมพีระมิด " วิธีการทั้งสองถูกพัฒนาเพื่อเพิ่มความสามารถทางภาษาของเด็ก และการคิดสร้างสรรค์ของพวกเขาหนึ่งร้อยยี่สิบแปด วัย 5 ขวบ เด็กถูกขอให้เล่าเรื่องโดยใช้ " โครงเรื่อง " ( SL ) หรือ " สมาคมพีระมิด " ( AP ) ในช่วงสี่กิจกรรมประจำชั้นเรียน เข้าร่วมทำงานใน 14 กลุ่ม ห้า คน ต่อ กลุ่ม ผลการศึกษาพบว่า เรื่องการพัฒนากับ SL และวิธีการเดิมปานกัน AP ,อย่างไรก็ตามเดิมมากขึ้นกว่าเรื่องพัฒนาเป็นรายบุคคล