The arrow thundered toward the wood

The arrow thundered toward the wooden sword. When they met, an explosion rang out and the arrow collapsed. The wooden sword shuddered.

Meng Hao was expressionless. He lifted his finger again, and the wooden sword sped forward again. Ding Xin, his face pale, had no choice but to shoot another arrow.

A boom rang out. The wooden sword continued on.

Veins of blood filled Ding Xin’s eyes. Could he not see that Meng Hao was exacting his revenge, intending to drain his Cultivation base and push him to complete exhaustion?

After dropping from the ninth level of Qi Condensation, his injuries had worsened. He was weak, but he feared the wooden sword, so he could do nothing else but use his arrows to defend himself. Unfortunately, because of his weakened state, his arrows were also weak, and did not carry the power that they did before. When he shot out his sixth arrow, his body suddenly quivered as his Cultivation base suddenly began to drop from the eighth level of Qi Condensation to the seventh.

The wooden sword was upon him in an instant, stabbing into his chest. It wasn’t a critical wound, but blood surged out nonetheless. Ding Yen let out a miserable cry and tried to flee faster.

His body shook as he felt even more spiritual power flowing out of him. His tottering Cultivation base fell rapidly, from the eighth level of Qi Condensation to the seventh!

Of course, his Cultivation base wasn’t actually regressing. But he was losing spiritual energy at a rapid rate, and without any recovery. The spiritual energy loss was so great that his level of power was essentially at the seventh level of Qi Condensation.

He was consuming medicinal pills, but unfortunately had two sword wounds, both of which were leaking spiritual energy. There was no way for him to recover at the moment.

“I’m a Violet Fate Inner Sect disciple!” cried Ding Xin with a fierce howl. “If you dare to kill me, the Violet Fate Sect will track you down even if it takes a hundred years! They won’t stop until you’re dead!” His situation was desperate. He let out another blood-curdling scream as Meng Hao’s wooden sword passed by. It didn’t stab him, but cut him, whereupon his spiritual energy drained even faster.

“I’ve already died once,” said Meng Hao coolly. His eyes were cold as he waved his finger once more.

Time passed. An hour went by in the blink of an eye, during which time Ding Xin’s miserable cries continued to ring out. His body was numb, and appeared to be covered with hundreds of sword wounds. He was soaked in blood. None of his wounds were critical, but he dripped with so much blood that he looked like a dead person.

Ding Xin was a Cultivator, and as things grew dim, what frightened him the most was not his wounds, but rather, the fact that his body had seemed to become like a sieve. Spiritual energy poured out of him at a shocking rate.

The sixth level of Qi condensation, the fifth, the fourth…

…

A bang rang out, and Ding Xin fell onto the ground, spitting up blood. He scrambled forward, fleeing as fast as he could move. He was no longer capable of any sort of flight. His Cultivation base had dropped so low that it was the same as if he were at the third level of Qi Condensation.

“Meng Hao, if you kill me, you will be slaughtered without a proper burial! I’m a Violet Fate Inner Sect disciple. If I die, it will cause problems for the entire State of Zhao. You don’t dare to kill me!” His body trembled. He fought back the dread in his heart and coughed up more blood.

Meng Hao snatched up Ding Xin’s giant flying leaf. Without a word, he moved his finger again, and the wooden sword shot toward Ding Xin.

Enough time passed for an incense stick to burn. There in the middle of the woods, Ding Xin no longer resembled a disciple of a great Sect. He stared at Meng Hao, his eyes filled with venom. And yet within that venom was also regret. He regretted his desire to watch his opponent consume Demonic Cores. Instead, he should have held nothing back and killed him immediately.

“I should have butchered you!” he said, gnashing his teeth, chest heaving. It seemed he was more interested in venting his anger than breathing.

“You know, you taught me something,” said Meng Hao. He was done with his revenge. His hand lifted, and the sword fell. Ding Xin’s head flew into the air, showering blood everywhere. It landed off in the distance, rolling across the ground to rest underneath a large tree.

His eyes were still filled with disbelief. He couldn’t believe it, because he was a disciple of the Violet Fate Sect, at the ninth level of Qi Condensation. He was a Chosen, he was to reach Foundation Establishment, whereupon he would be a true Chosen, and his name would rock the Southern Domain.

But here he was, dead in the backwater State of Zhao, killed by Meng Hao, an insect he had held in the palm of his hand.

Meng Hao closed his eyes for a long time. This was not the first time he had killed someone, and this time, he was not filled with emotions

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลูกศรสวรรค์ไปทางดาบไม้ เมื่อพวกเขาพบ การระเบิดรังออกมาและลูกศรที่ยุบ ดาบไม้แค่สั่นเมงเฮาถูก expressionless เขายกนิ้วของเขาอีกครั้ง และดาบไม้รวดเร็วไปข้างหน้าอีกครั้ง ติ่งซิน เขาหน้าซีด ไม่มีทางเลือกแต่การยิงลูกศรที่อื่นได้บูมเป็นรังออก ดาบไม้ยังคงอยู่เส้นเลือดเลือดเต็มตาดิงของ Xin สามารถเขาไม่เห็นว่า เมงเฮาถูกเข้มงวดของเขาแก้แค้น ตั้งใจที่จะระบายน้ำเขาฐานการเพาะปลูก และผลักดันเขาให้เสร็จสมบูรณ์อ่อนหลังจากวางจากชั้นเก้าของชิควบ บาดได้แย่ลง เขาก็อ่อนแอ แต่เขากลัวดาบไม้ เพื่อให้เขาสามารถทำอะไรอย่างอื่น แต่ใช้ลูกศรของเขาเพื่อปกป้องตัวเอง อับ เนื่องจากรัฐที่อ่อนแอของเขา ลูกศรของเขาก็อ่อนแอ และได้ดำเนินการพวกเขาได้ก่อน เมื่อเขายิงออกลูกศรของเขาหก quivered ร่างกายของเขาก็เป็นฐานการเพาะปลูกของเขาก็เริ่มไปจากชั้นแปดของชิควบกับเจ็ดดาบไม้เป็นเขาในทันที แทงเข้าหน้าอกของเขา ไม่แผลสำคัญ แต่เพิ่มขึ้นเลือดออกก็ ดิงเยนให้ออกร้องไห้เศร้าหมอง และพยายามหนีเร็วร่างกายของเขาจับเป็นเขารู้สึกว่าอำนาจทางจิตวิญญาณมากที่ไหลจากเขา เพาะปลูกของเขา tottering ฐานอย่างรวดเร็ว ตกจากชั้นแปดของชิควบไปเจ็ดแน่นอน ฐานเพาะเขาไม่ถอยจริง ๆ แต่เขาได้สูญเสียจิตวิญญาณพลังงานที่รวดเร็ว และไม่ มีการกู้คืน การสูญเสียพลังงานทางจิตวิญญาณได้มากว่า ระดับพลังงานเป็นหลักในระดับเจ็ดชิควบเขาใช้ยาสมุนไพร แต่เสียดายที่แผลดาบสอง ซึ่งทั้งสองถูกรั่วพลังงานทางจิตวิญญาณ มีไม่ถูกสำหรับเขาที่จะกู้คืนในขณะนี้"ผมเป็นสาวกนิกายภายในชะตากรรมสีม่วง" ร้องซิดิงหอนรุนแรง "ถ้าคุณกล้าที่จะฆ่าฉัน นิกายชะตาม่วงจะติดตามคุณแม้ว่าจะใช้เวลาร้อยปี พวกเขาจะไม่หยุดจนกว่าคุณจะตาย" สถานการณ์ของเขาก็หมดหวัง เขาให้ออกกรีดเลือดฮัลโลอื่นเป็นดาบไม้เมงเฮาผ่านโดย มันไม่ได้แทงเขา แต่ตัดเขา ครั้นระบายพลังงานทางจิตวิญญาณของเขาได้เร็วยิ่งขึ้น"ฉันได้แล้วตายครั้งเดียว กล่าวว่า เฮาเมงเฉย ตาของเขามีเย็นว่าเขาโบกนิ้วของเขาอีกครั้งเวลาที่ผ่านไป ชั่วโมงไปโดยในพริบตา ซึ่งเวลาดิงซิเศร้าหมองร้องไห้ต่อแหวนออก ร่างกายของเขาถูกเหงือออก และปรากฏครอบคลุมกับดาบบาดแผล เขาถูกแช่ในเลือด ไม่มีบาดแผลของเขาสำคัญ แต่เขาหยด ด้วยเลือดมากว่า เขาเหมือนคนตายดิงซิคือ เกษตรกรที่ และเป็นสิ่งที่เติบโตติ่มซำ อะไรกลัวเขามากที่สุดไม่ บาดแผลของเขา แต่ค่อนข้างจะ ความจริงที่ว่าร่างกายของเขาได้ประจักษ์เป็นคล้ายตะแกรง พลังงานทางจิตวิญญาณเทจากเขาในอัตราน่าตกใจระดับหกของชิควบ 4, 5 ...…บางรังออก และดิงซิตกบนพื้นดิน คายค่าเลือด เขาแปลงไปข้างหน้า หลบหนีเป็นอย่างที่เขาสามารถย้าย เขาไม่มีความสามารถในการเรียงลำดับใด ๆ ของเที่ยวบิน เขาฐานการเพาะปลูกได้ลดลงต่ำดังว่า มันเป็นเหมือนกับว่าเขาเป็นที่สามของชิควบ"เฮาเมง ถ้าคุณฆ่าฉัน คุณจะฆ่าได้โดยไม่ต้องฝังให้ถูกต้อง ผมเป็นสาวกนิกายภายในชะตากรรมสีม่วง หากฉันตาย มันจะทำให้เกิดปัญหาสำหรับสถานะทั้งหมดของ Zhao คุณไม่กล้าที่จะฆ่าฉัน" ร่างกายของเขา trembled เขาสู้กลับความสะพรึงกลัวในใจของเขา และไอขึ้นมาเพิ่มเติมเลือดเฮา เมงกระชากขึ้นดิงของ Xin ยักษ์ใบบิน โดยไม่ต้องมี เขาย้ายนิ้วของเขาอีกครั้ง และดาบไม้ยิงไปทางดิงซิพอเวลาผ่านไปแล้วสำหรับการติดธูปเขียน มีกลางป่า ดิงซิไม่คล้ายเป็นศิษย์ดีของ เขาจ้องไปที่เฮาเมง ตาของเขาเต็มไป ด้วยพิษ และยัง ภายในพิษนั้นก็เสียใจ เขารู้สึกเสียใจความปรารถนาของเขาจะดูคู่แข่งของเขาใช้แกนปีศาจ แทน เขาควรมีจัดอะไรกลับมา และฆ่าเขาทันที"ฉันควรได้ butchered คุณ" เขากล่าวว่า gnashing ฟันของเขา heaving หน้าอก ดูเหมือนเขามีความสนใจในการระบายความโกรธของเขากว่าหายใจ"คุณทราบ คุณสอนฉันสิ่ง กล่าวว่า เฮาเมง เขาได้ทำกับแก้แค้นของเขา ยกมือของเขา และดาบตก ดิงซิหัวบินไปในอากาศ อาบเลือดทุก มันที่ดินปิดในระยะทาง กลิ้งผ่านพื้นดินที่เหลืออยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่ตาของเขายังคงเต็มไป ด้วยศรัทธา เขาไม่สามารถเชื่อว่า เพราะเขาเป็นสาวกของม่วงโชคชะตา ระดับเก้าของชิควบ เขาก็เลือก จะถึงก่อตั้งมูลนิธิ ครั้นจะเลือกจริง และชื่อของเขาจะหินใต้โดเมนแต่นี่เขา ตายในนิ่งสถานะของ Zhao ฆ่า โดย Meng ห้าว แมลงที่เขาได้จัดขึ้นในมือของเขาเมงเฮาปิดดวงตาของเขาเป็นเวลานาน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ฆ่าคน และเวลานี้ เขาก็เต็มไป ด้วยอารมณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ลูกศรไปทางฟ้าร้องดาบไม้ เมื่อพวกเขาได้พบกับการระเบิดดังออกมาและลูกศรทรุด ดาบไม้สั่น. เม้งเฮาเป็นอารมณ์ เขายกนิ้วของเขาอีกครั้งและดาบไม้เร่งไปข้างหน้าอีกครั้ง Ding Xin ใบหน้าของเขาซีดไม่มีทางเลือก แต่จะยิงลูกศรอีก. บูมดังออกมา ดาบไม้อย่างต่อเนื่อง. Veins เลือดเต็มไปตา Ding ซิน เขาอาจจะไม่เห็นว่าเม้งเฮาได้รับการแก้แค้นของเขาตั้งใจจะระบายฐานการเพาะปลูกของเขาและผลักดันให้เขาให้เสร็จสมบูรณ์อ่อนเพลีย? หลังจากที่ลดลงจากระดับที่เก้าของฉีควบแน่นได้รับบาดเจ็บของเขาได้แย่ลง เขาเป็นคนอ่อนแอ แต่เขากลัวดาบไม้เพื่อที่เขาจะทำอะไรอย่างอื่น แต่ใช้ลูกศรของเขาที่จะปกป้องตัวเอง แต่น่าเสียดายเพราะของรัฐอ่อนแอของเขาลูกศรของเขาก็มีความอ่อนแอและไม่ได้ดำเนินการใช้พลังงานที่พวกเขาก่อน เมื่อเขายิงออกมาลูกศรที่หกของเขาร่างกายของเขาสั่นกึกเป็นฐานการเพาะปลูกของเขาก็เริ่มที่จะลดลงจากระดับที่แปดของการควบแน่นฉีไปที่เจ็ด. ดาบไม้อยู่กับท่านในทันทีแทงเข้าหน้าอกของเขา มันไม่ได้เป็นแผลสำคัญ แต่ในเลือดเพิ่มขึ้นจากกระนั้น Ding เยนให้ออกเป็นหนทางที่น่าสังเวชและพยายามที่จะหนีไปได้เร็วขึ้น. ร่างของเขาสั่นในขณะที่เขารู้สึกว่าพลังทางจิตวิญญาณยิ่งไหลออกมาจากเขา ฐานการเพาะปลูกโยกเยกของเขาลดลงอย่างรวดเร็วจากระดับที่แปดของการควบแน่นฉีไปเจ็ด! แน่นอนฐานการเพาะปลูกของเขาไม่ได้จริงถอย แต่เขาก็สูญเสียพลังทางจิตวิญญาณในอัตราที่รวดเร็วและไม่ต้องกู้คืนใด ๆ การสูญเสียพลังทางจิตวิญญาณเป็นเพื่อที่ดีที่เขาระดับของการใช้พลังงานเป็นหลักในระดับที่เจ็ดของฉีควบแน่น. เขาได้รับการบริโภคยาสมุนไพร แต่โชคร้ายที่มีสองบาดแผลดาบซึ่งทั้งสองได้รับการรั่วไหลของพลังทางจิตวิญญาณ ไม่มีทางที่เขาจะกู้คืนในขณะที่ไม่ได้. "ผมเป็นศิษย์ม่วงชะตากรรมภายในนิกาย!" ร้อง Ding ซินกับเสียงหอนที่รุนแรง "ถ้าคุณกล้าที่จะฆ่าฉันม่วงโชคชะตานิกายจะติดตามคุณลงแม้ว่าจะใช้เวลาเป็นร้อยปี! พวกเขาจะไม่หยุดจนกว่าคุณจะตาย! "สถานการณ์ของเขาก็หมดหวัง เขาปล่อยออกมาอีกเสียงกรีดร้องของเลือดทำให้ตกใจเป็นดาบไม้เม้งเฮาส์เดินผ่านไปมา มันไม่ได้แทงเขา แต่ตัดเขาครั้นแล้วพลังทางจิตวิญญาณของเขาระบายน้ำได้เร็วขึ้น. "ฉันตายไปแล้วครั้งหนึ่ง" เม้งเฮากล่าวว่าเฉย ดวงตาของเขาเย็นในขณะที่เขาโบกนิ้วของเขาอีกครั้ง. เวลาผ่านไป หนึ่งชั่วโมงผ่านไปในพริบตาในช่วงเวลาที่ Ding ซินเสียงร้องอนาถยังคงแหวนออก ร่างของเขาถูกชาและดูเหมือนจะได้รับการคุ้มครองที่มีหลายร้อยแผลดาบ เขาถูกแช่ในเลือด ไม่มีบาดแผลของเขาที่สำคัญ แต่เขาหยดด้วยเลือดมากจนทำให้เขาดูเหมือนคนตาย. Ding ซินเป็นเกษตรกรและเป็นสิ่งที่เติบโตสลัวสิ่งที่กลัวเขามากที่สุดก็ไม่บาดแผลของเขา แต่ความจริงที่ว่า ร่างกายของเขาก็ดูเหมือนจะกลายเป็นเหมือนตะแกรง พลังทางจิตวิญญาณเทออกมาจากเขาในอัตราที่น่าตกใจ. ระดับที่หกของฉีควบแน่นที่ห้าที่สี่ ... ... ปังดังออกมาและ Ding ซินตกลงไปบนพื้นดินคายเลือด เขาตะกายไปข้างหน้าหนีให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาจะย้าย เขาไม่ได้มีความสามารถในการจัดเรียงของเที่ยวบินใด ๆ ฐานการเพาะปลูกของเขาได้ลดลงต่ำเพื่อที่จะเป็นเช่นเดียวกับถ้าเขาอยู่ในระดับที่สามของการควบแน่นฉี. "เม้งเฮาถ้าคุณฆ่าฉันคุณจะได้รับการฆ่าโดยไม่ต้องมีการฝังศพที่เหมาะสม! ผมเป็นศิษย์ม่วงชะตากรรมภายในนิกาย ถ้าฉันตายก็จะทำให้เกิดปัญหาสำหรับทั้งรัฐ Zhao คุณไม่กล้าที่จะฆ่าฉัน! "ร่างของเขาสั่นสะท้าน เขากลับมาต่อสู้ความกลัวในหัวใจของเขาและไอเป็นเลือดมากขึ้น. เม้งเฮาคว้าใบบินยักษ์ Ding ซิน โดยไม่ต้องคำที่เขาย้ายนิ้วของเขาอีกครั้งและดาบไม้ยิงไปทาง Ding Xin. พอเวลาผ่านไปสำหรับก้านธูปในการเผาผลาญ มีในช่วงกลางของป่า Ding ซินไม่คล้ายกับศิษย์ของนิกายที่ดี เขาจ้องที่เม้งเฮาดวงตาของเขาเต็มไปด้วยพิษ และยังภายในพิษที่ยังเสียใจ เขารู้สึกเสียใจที่ความปรารถนาของเขาที่จะดูคู่ต่อสู้ของเขากินปีศาจ Cores แต่เขาควรจะได้จัดอะไรกลับมาและฆ่าเขาทันที. "ฉันควรจะได้ฆ่าคุณ!" เขากล่าวขบฟันกระเพื่อมหน้าอกของเขา มันดูเหมือนเขาเป็นที่สนใจมากขึ้นในการระบายความโกรธของเขากว่าหายใจ. "คุณรู้ว่าคุณสอนฉันบางสิ่งบางอย่าง" เม้งเฮากล่าวว่า เขาเป็นคนที่ทำกับแก้แค้น มือของเขายกขึ้นและลดลงดาบ หัว Ding ซินบินไปในอากาศอาบน้ำเลือดทุกที่ มันเป็นเจ้าของที่ดินออกไปในระยะทางที่กลิ้งไปตามพื้นส่วนที่เหลืออยู่ใต้ต้นไม้ใหญ่. ดวงตาของเขาก็ยังคงเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ เขาไม่อยากจะเชื่อเลยเพราะเขาเป็นศิษย์ของไวโอเล็ตโชคชะตานิกายในระดับที่เก้าของฉีควบแน่น เขาเป็นคนที่ได้รับการแต่งตั้งเขาก็จะไปถึงมูลนิธิจัดตั้งครั้นแล้วเขาจะได้รับการแต่งตั้งเป็นจริงและชื่อของเขาจะหินโดเมนภาคใต้. แต่ที่นี่เขาเป็นคนตายในน้ำนิ่งรัฐ Zhao ฆ่าเม้งเฮาแมลงเขา ได้จัดขึ้นในฝ่ามือของเขา. เม้งเฮาปิดตาของเขาเป็นเวลานาน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาได้ฆ่าคนและครั้งนี้เขาไม่ได้เต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ลูกศร thundered ต่อดาบไม้ เมื่อพวกเขาพบ ระเบิดจะดังขึ้นและลูกศร ล้มลง ดาบไม้ตัวสั่นเมิ่งฮ่าวก็ไร้อารมณ์ . เขายกปลายนิ้วของเขาอีกครั้ง ดาบไม้เร่งไปข้างหน้าอีกครั้ง Ding ซิน ใบหน้าขาวของเขามี แต่ไม่มีทางเลือกที่จะยิงลูกศรอื่นบูมดังออกมา ดาบไม้อย่างต่อเนื่อง .เส้นเลือดของเติมเลือดติงซินตา เขาไม่เห็นว่าเมิ่งฮ่าวถูกแก้แค้น ตั้งใจที่จะระบายฐานการเพาะปลูกของเขาและผลักเขาให้เสร็จหมดแรง ?หลังจากที่ลดลงจากระดับ 9 ของฉีการควบแน่น อาการของเขาแย่ลง เขาอ่อนแอ แต่เขาก็กลัวไม้ดาบ เขาจึงไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากใช้ลูกศรของเขาเพื่อปกป้องตัวเอง โชคร้ายเพราะเขาอ่อนแอ รัฐ ลูกศรของเขาอ่อนแอ และไม่มีอำนาจที่พวกเขาได้ก่อน เมื่อเขายิงลูกศรที่หกของเขา ร่างกายของเขาก็ quivered เป็นฐานการเพาะปลูกของเขาก็เริ่มลดลงจากระดับแปดของฉีควบแน่นให้ 7ดาบไม้บนเขาในทันใด แทงเข้าไปที่หน้าอกของเขา มันไม่ได้เป็นแผลมีเลือดพุ่งออกมา แต่กระนั้น เตงเยนให้ร้องทุกข์และพยายามที่จะหนีให้เร็วขึ้นร่างกายของเขาสั่น เขารู้สึกถึงพลังวิญญาณมากกว่าไหลออกจากเขา เขาโซเซฐานการเพาะปลูกลดลงอย่างรวดเร็ว จากระดับ 8 ของฉีควบแน่นให้เจ็ด !แน่นอน , ฐานการเพาะปลูกของเขาไม่ได้จริงถอย . แต่เขาสูญเสียพลังงานมโนมัยในอัตราที่รวดเร็ว และไม่มีการกู้คืน การสูญเสียพลังงานทางจิตวิญญาณมากระดับของพลังของเขาเป็นระดับเจ็ดของฉีการควบแน่นเขาใช้ ยา สมุนไพร แต่โชคร้ายที่ได้ดาบ 2 แผล ซึ่งทั้งสองถูกรั่วไหลพลังงานมโนมัย ไม่มีหนทางที่เขาจะฟื้นตัวได้ในขณะนี้" ผมเป็นสีม่วงโชคชะตาภายในนิกายสาวก ! " ร้องไห้ Ding ซินกับฮาวล์ที่ดุร้าย " ถ้าคุณกล้าที่จะฆ่าฉัน ไวโอเล็ตชะตากรรมพรรคจะติดตามคุณลงแม้ว่ามันต้องใช้เวลาเป็นร้อยปี พวกเขาจะไม่หยุด จนกว่าคุณจะตาย ! " สถานการณ์ของเขาหมดหวัง เขาปล่อยออกมาอีก เลือดข้นขึ้น ร้องเป็น เหม็ง เฮาดาบไม้ผ่านไป มันไม่ได้แทงเขา แต่ตัดเขา ซึ่งพลังงานทางจิตวิญญาณของเขาระบายเร็วขึ้น" ผมเคยตายไปแล้วครั้งหนึ่ง กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างใจเย็น ดวงตาของเขาเย็นเหมือนเขาโบกนิ้วของเขาอีกครั้งเวลาผ่านไป หนึ่งชั่วโมงผ่านไปในชั่วพริบตา ซึ่งในระหว่างนั้นติงซินน่าสงสารร้องไห้ยังคงดังออกมา ร่างกายของเขาชา และดูเหมือนจะถูกปกคลุมด้วยหลายร้อยแผลดาบ เขาถูกแช่อยู่ในเลือด ไม่มีบาดแผลของเขาถูกวิจารณ์ แต่เขาหยดเลือดมาก เขาเหมือนคนที่ตายไปแล้วDing ซินเป็นผู้อบรมสั่งสอน และเป็นสิ่งที่เติบโตสลัว แล้วกลัวเขามากที่สุด คือ ไม่ใช่แผลของเขา แต่ความจริงที่ว่าร่างกายของเขาดูเหมือนจะเป็นเหมือนตะแกรง มโนมัยพลังงานก็หลั่งไหลออกมาในอัตราที่น่าตกใจ6 ระดับของฉีการควบแน่น , 5 , 4 . . . . . . .. . . . . . .ปังดังขึ้นจากนั้นซินล้มลงบนพื้นดิน คายเลือด เขาตะกายออกมา หนีให้เร็วที่สุดเท่าที่เขาสามารถย้าย เขาไม่มีความสามารถในการจัดเรียงของเที่ยวบิน ฐานการเพาะปลูกของเขาได้ลดลงต่ำมาก มันเหมือนกับว่าเขาอยู่ในระดับที่สามของฉีการควบแน่น" เมิงเฮา ถ้านายฆ่าฉัน นายจะฆ่าโดยไม่มีการฝังศพที่เหมาะสม ! ผมสีม่วงโชคชะตาภายในนิกายสาวก ถ้าฉันตาย ก็จะก่อให้เกิดปัญหาสำหรับรัฐทั้งหมดของจ้าว คุณไม่กล้าที่จะฆ่าฉัน " ร่างกายของเขาสั่นสะท้าน เขาสู้กับความกลัวในจิตใจของเขา และไอขึ้นเลือดมากขึ้นเมิ่งเฮ่าติงแบบนี้ซินยักษ์บินใบ โดยไม่ต้องพูดอะไร เขาขยับนิ้วอีกครั้ง ดาบไม้ยิงต่อ Ding ซินพอเวลาผ่านไป สำหรับปักธูปไหม้เลย มีในกลางป่า ติง ซินไม่เหมือนศิษย์ของนิกายมาก เขาจ้องเมิงเฮา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยพิษ และยัง ภายใน พิษมันก็เสียดาย เขาเสียใจที่ความปรารถนาของเขาที่จะดูคู่ต่อสู้กินแกนปีศาจ แต่เขาควรถืออะไรมา และฆ่าเขาทันที" ฉันน่าจะฆ่าคุณ ! " เขากล่าวว่า นางฟันที่หน้าอกของเขาสั่นเทา . ดูเหมือนเขาสนใจมากขึ้นในการระบายความโกรธของเขากว่าการหายใจ" คุณรู้มั้ย คุณสอนอะไรฉัน " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าว เขาได้แก้แค้น มือของเขายกขึ้น และดาบล้มลง หัวติงซินบินในอากาศ , อาบน้ำเลือดเต็มไปหมด มันหล่นไปไกล กลิ้งข้ามพื้นดินพักใต้ต้นไม้ใหญ่ดวงตาของเขายังเต็มไปด้วยการปฏิเสธศรัทธา เขาไม่อยากจะเชื่อเลย เพราะเขาเป็นลูกศิษย์ของไวโอเล็ตชะตากรรมพรรค ระดับ 9 ของฉีการควบแน่น เขาถูกเลือก เขาถึงการก่อตั้งมูลนิธิ ซึ่งเขาจะเป็นจริง เลือก และชื่อของเขาจะหินเมนภาคใต้แต่ที่นี่เขาคือ ตายในน้ำนิ่งของรัฐจ้าว ถูกฆ่าโดย เมิ่งฮ่าว เป็นแมลงที่เขาถืออยู่ในมือของเขาเมิ่งเฮ่าปิดตาของเขาเป็นเวลานาน นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาฆ่า