Being a good spiritual practitioner

Being a good spiritual practitioner can become what I call a compensatory identity
that covers up and defends against an underlying deficient identity, where we feel badly
4
about ourselves, not good enough, or basically lacking. Then, although we may be
practicing diligently, our spiritual practice can be used in the service of denial and
defense. And when spiritual practice is used to bypass our real-life human issues, it
becomes compartmentalized in a separate zone of our life, and remains unintegrated
with our overall functioning.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กำลังดีจิตวิญญาณผู้ประกอบการสามารถเป็น สิ่งที่ฉันเรียกตัวชดเชยที่ครอบคลุมขึ้น และปกป้องกับตัวขาดสารต้นแบบ ที่เรารู้สึกไม่ดี 4เกี่ยวกับตนเอง ไม่ดีพอ หรือพื้นขาด แล้ว แม้ ว่าเราอาจฝึกหมั่น ฝึกจิตวิญญาณของเราสามารถใช้บริการปฏิเสธ และป้องกัน และ เมื่อปฏิบัติทางจิตวิญญาณถูกใช้เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาของมนุษย์ชีวิต มันกลายเป็น compartmentalized ในโซนแยกของชีวิตของเรา และยังคง unintegratedกับของเราโดยรวมทำงาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นผู้ประกอบการทางจิตวิญญาณที่ดีจะกลายเป็นสิ่งที่ผมเรียกตัวตนชดเชยที่ครอบคลุมและปกป้องตัวตนที่ขาดพื้นฐานที่เรารู้สึกไม่ดี
4
เกี่ยวกับตัวเองไม่ดีพอหรือขาดพื้น จากนั้นถึงแม้ว่าเราอาจจะได้รับการฝึกอย่างขยันขันแข็งปฏิบัติทางจิตวิญญาณของเราสามารถนำมาใช้ในการให้บริการของการปฏิเสธและการป้องกัน และเมื่อปฏิบัติทางจิตวิญญาณจะใช้ในการหลีกเลี่ยงปัญหาของมนุษย์ในชีวิตจริงของเราก็จะกลายเป็น compartmentalized ในโซนที่แยกต่างหากจากชีวิตของเราและยังคง unintegrated กับการทำงานโดยรวมของเรา