Average shrimp weight fed with LAB

Average shrimp weight fed with LAB supplemented diet was higher than the control group, and the statistic analysis displayed
significant differences (p < 0.05) in % RGR, FCR and % survival between the supplemented and control groups. Improvement of FCR in LAB fed shrimp suggests that addition of L. plantarumincreases feed utilization effectively. However, the mechanism how LAB
improve growth and FCR is not clear. Bacterial peptidoglycan (PG) may play such role as supported by Itami et al. [30]. Kuruma shrimp (P. japonicus) fed with PG from Bifidobacteriumthermophilumsignificantly increased shrimp body weight and survival. Lactobacillus acidophilus and L. sporogenes significantly improved growth of Macrobrachiumrosenbergiipostlarvae, but not survival rate [31]. Similarly, P. indicus larvae fed with L. plantarumimproved FCR compared to the control fed with non-LAB diet [32]. Treatment of L. stylirostris infected by V. nigripulchritudowith LAB probiotic,P. acidilactici, significantly improved the survival of the shrimp in pond A (7%) and pond B (15%) with lower FCR correlated to the increase of hepatopranceas (storage organ) dry weight as well as specific activities of a- amylase and trypsin in the digestive gland by 35% and 55%, respectively in probiotic fed shrimp. The rise in total trypsin activity following morning feedingwas also enhanced by the probiotic treatment [17]. The increase of specific activities ofamylase,total protease and lipase were reported in relation to weight and survival enhancement of Indian white shrimp (Fenneropenaeus
indicus) fed with Bacillus spp by Ziaei-Nejad et al. [33]. Therefore, it is possible that the LAB probiotic may in some way stimulate shrimp endogenous enzymes, thus increase feed digestibility.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

น้ำหนักกุ้งเฉลี่ยเลี้ยง ด้วยอาหารเสริมปฏิบัติได้สูงกว่ากลุ่มควบคุม และการวิเคราะห์สถิติที่แสดง แตกต่างกัน (p < 0.05) % RGR, FCR และ%อยู่รอดระหว่างกลุ่มเสริมและควบคุมการ ปรับปรุงของ FCR ในห้องปฏิบัติเลี้ยงกุ้งแนะนำว่า เพิ่ม L. plantarumincreases ดึงใช้ประโยชน์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม กลไกวิธีปฏิบัติปรับปรุงการเจริญเติบโต และ FCR ไม่ชัดเจน เปบทิโดไกลแคนแบคทีเรีย (PG) อาจเล่นบทบาทดังกล่าวตามที่ได้รับการสนับสนุนโดยอิตา et al. [30] กุ้ง Kuruma (P. japonicus) เลี้ยงกับ PG จากกุ้ง Bifidobacteriumthermophilumsignificantly เพิ่มน้ำหนักและความอยู่รอด แลคโตบาซิลลัส acidophilus และ L. sporogenes มากขึ้นเจริญเติบโตของ Macrobrachiumrosenbergiipostlarvae แต่ไม่รอดอัตรา [31] ในทำนองเดียวกัน P. หม้อตัวอ่อนเลี้ยงกับ L. plantarumimproved FCR เมื่อเทียบกับการควบคุมอาหาร ด้วยแล็บไม่ใช่อาหาร [32] รักษา L. stylirostris เชื้อ V. nigripulchritudowith แล็บโปรไบโอติกส์ P. acidilactici การปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญความอยู่รอดของกุ้งในบ่อ A (7%) และบ่อ B (15%) กับ FCR ต่ำ correlated การเพิ่มของน้ำหนักแห้ง hepatopranceas (เก็บอวัยวะ) เป็นกิจกรรมเฉพาะที่ amylase และทริปซินในต่อมย่อยอาหาร 35% และ 55% ตามลำดับในโปรไบโอติกส์เลี้ยงกุ้ง เพิ่มขึ้นในกิจกรรมทริปซินรวมต่อเช้า feedingwas พัฒนา โดยรักษาโปรไบโอติกส์ [17] การเพิ่มขึ้นของกิจกรรมเฉพาะ ofamylase รวมรติเอส และเอนไซม์ไลเปสได้รายงานเกี่ยวกับการเพิ่มน้ำหนักและความอยู่รอดของกุ้งขาวอินเดีย (Fenneropenaeusหม้อ) เลี้ยงกับเบียสคัดโดย Ziaei Nejad et al. [33] ดังนั้น มันเป็นไปได้ว่า โปรไบโอติกส์แล็บอาจในบางวิธีกระตุ้นเอนไซม์ endogenous กุ้ง จึง เพิ่มอาหาร digestibility

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

น้ำหนักเฉลี่ยกุ้งที่เลี้ยงด้วยอาหารเสริม LAB สูงกว่ากลุ่มควบคุมและการวิเคราะห์ทางสถิติแสดง
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05)% RGR FCR และอัตราการอยู่รอด% ระหว่างเสริมและกลุ่มควบคุม การปรับปรุงอัตราแลกเนื้อใน LAB เลี้ยงกุ้งชี้ให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของการใช้แอล plantarumincreases อาหารได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตามกลไกวิธี LAB
ปรับปรุงการเจริญเติบโตและอัตราแลกเนื้อไม่ชัดเจน peptidoglycan แบคทีเรีย (PG) อาจมีบทบาทสำคัญเช่นการสนับสนุนโดยอิตามิ et al, [30] กุ้ง Kuruma (พี japonicus) ที่เลี้ยงด้วย PG Bifidobacteriumthermophilumsignificantly จากน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นและความอยู่รอดของกุ้ง Lactobacillus acidophilus ลิตรและ sporogenes ดีขึ้นอย่างมากการเจริญเติบโตของ Macrobrachiumrosenbergiipostlarvae แต่ไม่อัตราการรอดตาย [31] ในทำนองเดียวกันพี indicus ตัวอ่อนที่เลี้ยงด้วย plantarumimproved FCR ลิตรเมื่อเทียบกับการควบคุมที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ไม่ LAB [32] การรักษาลิตร stylirostris ติดเชื้อโดยโวลต์ nigripulchritudowith โปรไบโอติก LAB, P acidilactici อย่างมีนัยสำคัญการปรับปรุงความอยู่รอดของกุ้งในบ่อ (7%) และบ่อ B (15%) โดยมีอัตราแลกเนื้อต่ำกว่าความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของ hepatopranceas (อวัยวะที่เก็บรักษา) น้ำหนักแห้งรวมทั้งกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจงของอะไมเลสและ a- trypsin ในต่อมย่อยอาหาร 35% และ 55% ตามลำดับในกุ้งที่เลี้ยงโปรไบโอติก การเพิ่มขึ้นของกิจกรรมทั้งหมดดังต่อไปนี้ trypsin feedingwas เช้าเพิ่มขึ้นโดยการรักษาโปรไบโอติก [17] การเพิ่มขึ้นของกิจกรรมที่เฉพาะเจาะจง ofamylase, โปรติเอสรวมและเอนไซม์ไลเปสที่ได้รับรายงานในความสัมพันธ์กับน้ำหนักและการเพิ่มประสิทธิภาพของการอยู่รอดของกุ้งขาวอินเดีย (Fenneropenaeus
indicus) ที่เลี้ยงด้วย Bacillus spp โดย Ziaei-จาด et al, [33] ดังนั้นจึงเป็นไปได้ว่าโปรไบโอติก LAB อาจในบางวิธีกระตุ้นเอนไซม์ภายนอกกุ้งทำให้เพิ่มการย่อยอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เฉลี่ยน้ำหนักด้วยอาหารสูตรอาหารกุ้งทดลองสูงกว่ากลุ่มควบคุม และการวิเคราะห์สถิติแสดง
อย่างมีนัยสำคัญ ( p < 0.05 ) และ % การเปลี่ยน % เติบโตสัมพัทธ์ระหว่าง , อาหาร และกลุ่มควบคุม ใช้ในการปรับปรุงห้องปฏิบัติการเลี้ยงกุ้งแสดงให้เห็นว่านอกจาก L . plantarumincreases การใช้ประโยชน์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตาม กลไกอย่างไร
แล็บปรับปรุงการใช้ไม่ชัดเจน แบคทีเรียเปปติโดไกลแคน ( PG ) อาจมีบทบาท เช่น การสนับสนุนจากโอซากา et al . [ 30 ] คุรุกุ้ง ( หน้า japonicus ) เลี้ยงด้วย PG จาก bifidobacteriumthermophilumsignificantly กุ้งน้ำหนักตัวเพิ่มขึ้นและความอยู่รอด Lactobacillus acidophilus และ sporogenes การปรับปรุงอย่างมาก การเจริญเติบโตของ macrobrachiumrosenbergiipostlarvae แต่ไม่ใช่อัตราการอยู่รอด [ 31 ]ในทำนองเดียวกัน , หน้าปลักร้ตัวอ่อนเลี้ยงด้วย . plantarumimproved เปลี่ยนเมื่อเทียบกับการควบคุมที่เลี้ยงด้วยอาหารที่ไม่แลบ [ 32 ] การรักษาผม stylirostris เชื้อ V . nigripulchritudowith แลปโปรไบโอติก , P . acidilactici ,อย่างมีนัยสำคัญปรับปรุงการอยู่รอดของกุ้งในบ่อ ( บ่อ 7% ) และ B ( 15  % ) ราคาเปลี่ยนความสัมพันธ์กับการเพิ่มขึ้นของ hepatopranceas การเก็บ ( อวัยวะ ) น้ำหนักแห้งรวมทั้งกิจกรรมเฉพาะของ - อะไมเลส และเอนไซม์ในการย่อยอาหาร ต่อม 35 เปอร์เซ็นต์และ 55 เปอร์เซ็นต์ในอาหารโปรไบโอติกกุ้งการเพิ่มขึ้นในกิจกรรมของเอนไซม์รวมต่อไปนี้ตอนเช้า feedingwas ยังเพิ่มขึ้นโดยการใช้ [ 17 ] การเพิ่มขึ้นของ ofamylase กิจกรรมเฉพาะ โปรทั้งหมด และเมื่อมีรายงานเกี่ยวกับน้ำหนักและการรอดของกุ้งขาวอินเดีย ( fenneropenaeus
นดิคัส ) เลี้ยงด้วย Bacillus spp โดย ziaei NEJAD et al . [ 33 ] ดังนั้นมันเป็นไปได้ที่แลปโปรไบโอติกอาจในบางวิธีกระตุ้นเอนไซม์ในการย่อย กุ้ง จึงเพิ่มอาหาร .