Chapter 1: Default ChapterThe hall

Chapter 1: Default Chapter
The hall was dark except for the reflected light from the great hearth. The fireplace held logs longer than a man and blazed with an intense heat that barely touched the chill that filled the room. Part of the chill was from the coldness of winter, but only the physical portion.
Aragorn, King of Gondor slouched on his throne and stared absently into the flames and fiddled with something in his right hand. His privy counsel stood before him and waited, each one hesitant to fill the silence of the room with more than the deceptively merry popping of the burning wood.

After what seemed to be an eternity the king brought his hand up and displayed what he held. Suspended from a silver chain wrapped around callused and scarred fingers hung the Evenstar. The firelight danced upon the silver and gems, giving it almost bloody sheen.

"My Queen", said Aragorn in a low voice, "is gone. She departed Middle- Earth a fortnight ago from the Grey Havens. She has gone to join her family in the Undying Lands." His eyes never left the pendant as he spoke. "She wrote a letter explaining her reasons, the contents of which will remain known only to me. Suffice it to say she was not happy here and is not returning."

He caught the pendant again in his hand, brought it slowly to his lips and then held it to his heart. Straightening his back, he raised his grey eyes first to his chancellor, Arnlaug.

The old man bowed slightly to his king, and stroked his neatly trimmed beard for a moment. It was obvious that he had much to say.

"Out with it, wise one", Aragorn sighed, "Although I can already guess what you will say."

Arnlaug took a step forward and bowed again to his king. "Let me be the first to express my sorrow, my liege." There was a slight pause as Aragorn acknowledged this with a nod. "And as much as you do not wish to hear this, I am bound as your adviser to tell you. You must find another wife. And quickly. Your hold on the throne of Gondor is not as secure as you or I might wish."

Aragorn studied his chancellor closely. The man was almost sixty years of age, but looked not a day over forty. The blood of Numenor still ran in his veins as it did in many of the noble houses of Gondor. Arnlaug's hair shone as a steely grey in the firelight, his stature was tall and noble and his body was still strong and muscled. The man was as valiant in battle as he was wise and honest in counsel, and that made him the most valued of all Aragorn's advisers.

The king raised his eyebrows and looked at his chancellor inquisitively. "But I am Isildur's heir, descended directly from him. No one has a clearer claim to the throne than I." This discussion had been played out many times between the two of them, and they knew each other's arguments and moves intimately.

"Yes. But you have no heir. And with no heir, your throne is not secure." Arnlaug bowed again, this time in apology for what he was about to say. "My Lord, while your lady wife was certainly beautiful to look upon, she refused to provide you with what was most needed. Your people have waited for the past three years, watching for some indication that she was going to produce an heir. The people of Gondor lived in stability for many years under the stewards. If you die without issue, the stability that the stewards and you have brought will be gone. The people of Gondor cannot allow that to happen." The chancellor then shook his head sadly. "And now she is gone, My Lord. And while my heart breaks for you and your sorrow, my head tells me that we must act quickly before your throne is lost to some upstart rival with a house full of brats."

Not responding immediately, Aragorn moved his gaze to the tall, thin, and colorless man at Arnlaug's left. "What say you, Lord Gilby? Do you also feel that I have been remiss in my duties to Gondor?"

Gilby stiffened slightly at the question, but met Aragorn's eyes steadily. "I feel you have carried out your duties to Gondor with distinction and honor in all but this matter, my liege. But I agree that you must have heirs and you must have them soon." Gilby reached a pale hand inside his voluminous sleeve and pulled out a small roll of parchment. "I have taken the liberty of compiling a list of all the eligible maidens of noble birth and legal age in Gondor for your perusal." His bloodless lips compressed themselves into a mirthless smile as he bowed in apology. Lank blond hair flopped over his face and then back. "I fear that we suspected that the Queen would not return from her visit to Ithilien."

Aragorn winced for a moment, but then schooled his face to neutrality and addressed his entire counsel. "I have also put much thought into this, My Lords. I have already decided as well that I must take another wife as quickly as possible. I have also determined that while the blood of Numenor runs in our veins, it also begins to thin. I therefore will take to wife another elf, one of impeccable bloodline and breeding. The addition of one of the fair race into my bloodline will not only strengthen my claim and the claim of my sons to this throne, it will also add to the stability and renown of our fair land."

Eyebrows raised, Gilby bowed and nervously clasped his hands. "My Lord, I am glad that you appreciate the urgency of what must be done, but I feel that this may be impossible to do. I am told that the elves have been leaving Middle-Earth in such great numbers that there are few left at all, and only a handful of those of noble descent. Those that remain are all male. There are no elvish princesses left in Middle-Earth."

The other members of the counsel nodded in agreement. Regin, portmaster of Gondor stepped forward and touched his forelock in reverence. He was of common stock, but his honesty and wisdom could be always counted upon. Aragorn appreciated such things. "It's true, Milord. The elves have left in droves since the war ended. I'm told that Mirkwood, Rivendell and Lothlorian are deserted, and even our elves from Ithilien are leaving. In fact," he leaned forward to give his words more impact, "I understand that in many places up north, the humans think that elves are legends and never existed." He shook his head sadly as he spoke.

Arnlaug spoke up, "Lord Kelsig has a lovely daughter, and just the right age. And that family is well known for being prolific. With proper time for courtship, we could have an heir by harvest."

With steely eyes, the King of Gondor shook his head. "No. I will not wed a human girl."

The chancellor took a deep breath and tried again. "Of the elves that are left in Middle Earth, I can think of only three of noble birth. Two are your foster brothers, Elladan and Elrohir. And the other is Legolas, son of Thranduil. I sincerely doubt that any on them can fulfill your needs."

It was then that Davyn stepped forward. The mage had only recently been admitted to Aragorn's counsel but had proved to be resourceful and wise. With a nod of his head to the chancellor, he spoke. "The question is not whether they can fulfill your needs, my liege. With the application of enough power, any creature can fulfill any need." His sleeves fell back from tattooed arms. The snakes there seemed to writhe in the firelight with a life of their own. "The question is if you're willing to expend the power and make the sacrifices necessary to get your desired results."

Aragorn looked quietly at the mage for a long moment, and then down at the pendant in his hand. Lifting his eyes again to the tattooed man, he spoke but one word. "Explain."

******************************

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทที่ 1: บทเริ่มต้นศาลาเป็นสีเข้มยกเว้นแสงสะท้อนจากพื้นเตามาก เตาไฟจัดบันทึกนานกว่าคน และแผดเผา ด้วยความร้อนรุนแรงที่เพิ่งจะสัมผัสเย็นที่เติมห้อง ส่วนของเย็นได้จากทั้งหนาว แต่เฉพาะส่วนมีอยู่จริงอารากอร์น กษัตริย์แห่งกอนดอร์ slouched บนบัลลังก์ และเริ่ม absently เข้าไปในเปลวไฟ และเล่นบางอย่างในมือขวาของเขา คำปรึกษาของเขา privy ยืนก่อนเขา และ รอ แต่ละคนลังเลที่จะเติมความเงียบของห้องมากกว่าคนร่าเริง popping ไม้เขียนหลังจากที่ดูเหมือนจะเป็นนิรันดร์พระนำมือของเขาขึ้น และแสดง ว่าเขาจัด หยุดชั่วคราวจากเงิน Evenstar ที่แขวนโซ่รอบ ๆ นิ้วมือหนังที่ด้านหนา และแผลเป็น Firelight ที่เต้นตามเงินและอัญมณี ให้มันชีนเลือดเกือบกล่าวว่า "ฉันพร้อม" อารากอร์นในเสียงต่ำ "หายไป เธอออกเดินทางกลางดินสั้น ๆ ที่ผ่านมาจาก Havens สีเทา เธอได้ไปเข้าร่วมครอบครัวของเธอในดินแดนที่ Undying " ตาซ้ายจี้จะไม่ ตามเขาพูด "เธอเขียนจดหมายอธิบายเหตุผลของเธอ เนื้อหาที่ยังคงรู้จักกับฉันเท่านั้น พอเพียงว่าเพื่อบอกว่า เธอไม่มีความสุขที่นี่ และเป็นความ"เขาจับจี้อีกมือของเขา มาช้า ๆ ริมฝีปากของเขา และจัดขึ้นเพื่อหัวใจของเขา ยืดหลังของเขา เขายกตาสีเทาก่อนเขาชานเซลเลอร์ Arnlaugคนลงเล็กน้อยให้กษัตริย์ และแบบขีดลงเคราของเขาถูกตัดออกอย่างอึด เห็นได้ชัดว่า เขามีมากที่จะพูดได้"ออกกับ วิทู" ถอน หายใจอารากอร์น "แม้ว่าผมสามารถแล้วคิดว่า สิ่งที่คุณจะพูด"Arnlaug ได้ก้าวไปข้างหน้า และก้มกราบอีกครั้งกับพระราชา "ผมเป็นคนแรกที่แสดงความเสียใจของฉัน ของฉันลีแอช" มีการหยุดเล็กน้อยเป็นอารากอร์นที่ว่า นี้กับพยักหน้า "และมากเท่าที่คุณไม่ต้องการได้ยินแบบนี้ ฉันกำลังผูกเป็นที่ปรึกษาของคุณจะบอกคุณ คุณต้องหาภรรยาอื่น และรวดเร็วขึ้น ค้างไว้บนบัลลังก์ของจักรวาลไม่ได้ทางคุณหรือฉันอาจต้องการ"อารากอร์นศึกษาชานเซลเลอร์ของเขาอย่างใกล้ชิด ผู้ชายอายุเกือบหกสิบปี แต่ดู วันละไม่เกินสี่สิบ เลือดของ Numenor ยังคงวิ่งในเส้นเลือดของเขาเหมือนในบ้านโนเบิลแห่งกอนดอร์ ผมของ Arnlaug shone เป็นเทา steely ใน firelight รูปร่างของเขาถูกสูง และสูง และร่างกายของเขายังคงแข็งแกร่ง และ muscled คนถูกว่ากล้าหาญในการต่อสู้เขาฉลาด และซื่อสัตย์ในคำแนะนำ และที่ทำให้เขาที่มูลค่ามากที่สุดของของอารากอร์นทุกประการพระมหากษัตริย์ยกคิ้วของเขา และมองเขาชานเซลเลอร์ inquisitively "แต่ฉันของ Isildur heir สืบเชื้อสายโดยตรงจากเขา ไม่ได้เรียกร้องชัดขึ้นบัลลังก์กว่า" สนทนานี้ได้ถูกเล่นออกหลายครั้งระหว่างสองของพวกเขา และพวกเขารู้ว่าอาร์กิวเมนต์ของผู้อื่น และย้ายจึง"ใช่ แต่คุณมี heir ไม่ และ มีไม่ heir บัลลังก์ของคุณไม่ปลอดภัย" Arnlaug ลงอีกครั้ง เวลาในการขอโทษในสิ่งที่เขาเป็นจะว่า "พระเจ้าของฉัน ในขณะที่ภรรยาของคุณสุภาพสตรีสวยงามอย่างแน่นอนมองขึ้น เธอปฏิเสธที่จะมีอะไรถูกต้องที่สุด คนของคุณมีรอสามปีผ่านมา ดูบางอย่างบ่งชี้ว่าเธอกำลังจะผลิต heir การ ชาวกอนดอร์ที่อาศัยอยู่ในความมั่นคงหลายปีภายใต้เสนาบดี ถ้าคุณตาย โดยไม่มีปัญหา ความมั่นคงที่เสนาบดีและคุณได้นำจะหายไป ชาวกอนดอร์ไม่ยอมให้เกิดขึ้น" ชานเซลเลอร์แล้วจับหัวของเขาเศร้า "และตอน นี้เธอหาย พระเจ้าของฉัน และในขณะที่หยุดพักหัวใจของฉันสำหรับคุณและความเสียใจของคุณ หัวของฉันบอกฉันว่า เราต้องทำอย่างรวดเร็วก่อนขึ้นครองราชย์ของแพ้คู่แข่งบาง upstart กับบ้านเต็มของ brats "ไม่ตอบสนองทันที อารากอร์นย้ายสายตาของเขาคนสูง บาง และไม่มีสีที่ด้านซ้ายของ Arnlaug "สิ่งที่พูดคุณ พระ Gilby นอกจากนี้บ้างว่า ฉันได้รับในการปฏิบัติหน้าที่ของฉันเพื่อจักรวาล remiss"Gilby stiffened คำถามเล็กน้อย แต่ตามสายตาของอารากอร์นอย่างต่อเนื่อง "ฉันรู้สึกว่า คุณได้ทำหน้าที่ของการจักรวาลมีความแตกต่างและเกียรติในเรื่องทั้งหมด แต่นี้ ลีแอชของฉัน แต่ฉันยอมรับว่า คุณต้องมีมรดก และต้องเร็ว ๆ นี้" Gilby ถึงมือซีดภายในแขนของเขา voluminous และดึงม้วนเล็กของ parchment "ฉันได้รับเสรีภาพของการคอมไพล์รายการของเมเดนมีสิทธิ์ทั้งหมดเกิดในตระกูลสูงและอายุตามกฎหมายในจักรวาลของ perusal" ริมฝีปากของเขารับการตบบีบตัวเองยิ้ม mirthless เป็นเขานั้นโค้งขอโทษ ผมสีบลอนด์ lank flopped ทั่วใบหน้าของเขา และกลับ "ฉันกลัวว่า เราสงสัยว่าที่ราชินีจะกลับจากการเยือนของเธอกับ Ithilien"อารากอร์น winced ครู่ แต่แล้ว schooled หน้าที่เพื่อความเป็นกลาง และส่งคำปรึกษาของเขาทั้งหมด "ฉันมีทำให้คิดมากในนี้ ลอร์ดของฉัน ฉันได้ตัดสินใจแล้วด้วยว่า ผมต้องใช้ภรรยาอื่นอย่างรวดเร็ว ฉันได้พบว่า ในขณะที่เลือดของ Numenor วิ่งในเส้นเลือดของเรา มันยังเริ่มบาง ดังนั้นจะพาให้ภรรยาเอลฟ์อีก bloodline เลิศและเพาะพันธุ์ แห่งหนึ่งของการแข่งขันที่เป็นธรรมเป็น bloodline ของฉันจะไม่เท่าเสริมสร้างเคลมเคลมของท่านราชบัลลังก์นี้ มันจะช่วยเพิ่มความมั่นคงและชื่อเสียงของแผ่นดินของเราธรรม"คิ้วยก Gilby ลง และคน clasped มือของเขา "พระเจ้าของฉัน ฉันดีใจที่คุณชื่นชอบของสิ่งที่ต้องทำได้ แต่รู้สึกว่า นี้อาจจะไม่สามารถทำ ฉันกำลังบอกว่า เอลฟ์มีการออกมิดเดิลเอิร์ธเช่นมัวว่า มีไม่กี่ซ้ายเลย และรีสอร์ตของโคตรโนเบิล ที่ยังคงเป็นชายทั้งหมด ได้ดู elvish ไม่เหลือในแผ่นดินกลาง"สมาชิกคนอื่น ๆ ของแผนพยักหน้าตกลง Regin, portmaster แห่งกอนดอร์ก้าวไปข้างหน้า และสัมผัสของเขา forelock ในความเคารพ กำลังของหุ้น แต่ภูมิปัญญาและความซื่อสัตย์ของเขาอาจจะนับตาม อารากอร์นนิยมสิ่งของต่าง ๆ "มันจริง Milord เอลฟ์ได้ทิ้งงานเป็นกลุ่ม ๆ เนื่องจากสิ้นสุดสงคราม ฉันบอกว่า ร้าง Mirkwood ริเวนเดลล์ และ Lothlorian และแม้กระทั่งของเอลฟ์จาก Ithilien จะออกจาก เขาก็เอนไปข้างหน้าให้คำพูดของเขามากกว่าผลกระทบในความเป็นจริง "ฉัน เข้าใจว่า ในหลาย ๆ ค่าเหนือ มนุษย์คิดว่า เอลฟ์เป็นตำนาน และอยู่ไม่" เขาจับหัวของเขาเศร้าตามเขาพูดArnlaug พูด "พระ Kelsig ได้ลูกสาวน่ารัก และเพียงอายุเหมาะสม และครอบครัวที่เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการเป็นลูก เวลาเหมาะสมสำหรับ courtship เราอาจมีการ heir โดยเก็บเกี่ยว"ด้วยตา steely กษัตริย์แห่งกอนดอร์จับศีรษะของเขา "หมายเลข" ฉันจะไม่พ.สาวมนุษย์ชานเซลเลอร์เอาลมหายใจ และพยายามอีกครั้ง "ของเอลฟ์ที่เหลืออยู่ในโลกกลาง สามารถคิดของสามเท่านั้นเกิดในตระกูลสูง สองคือการเลี้ยงพี่น้อง Elladan และ Elrohir และอื่น ๆ ที่เป็นเลโกลัส บุตร Thranduil ฉันจริงใจสงสัยใด ๆ นั้นสามารถตอบสนองความต้องการของคุณ"ได้แล้ว Davyn ที่ก้าวไปข้างหน้า Mage มีเท่านั้นเพิ่งได้รับคำแนะนำของอารากอร์น แต่ก็พิสูจน์ได้ว่ากฏหมาย และฉลาด ด้วยการพยักหน้าของศีรษะของเขาไปชานเซลเลอร์ เขาพูด "คำถามคือ ไม่ว่าพวกเขาสามารถตอบสนองความต้องการของ ลีแอชของฉัน ด้วยกำลังไฟเพียงพอ สัตว์สามารถตอบสนองใด ๆ ต้องการ" แขนของเขากลับตกจากแขน tattooed งูมีประจักษ์ชัก ดิ้นชักงอใน firelight กับชีวิตของตนเอง "คำถามคือ ถ้าคุณเต็มใจที่จะจับจ่ายไฟ และทำการบูชายัญที่จำเป็นเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่คุณต้องการ"อารากอร์นมองเงียบ ๆ ที่ mage ช่วงยาว และลงแล้วที่จี้ในมือของเขา ยกตาอีกคน tattooed เขาพูด แต่คำเดียว "อธิบาย"******************************

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทที่ 1: เริ่มต้นบทที่
ห้องโถงมืดยกเว้นแสงสะท้อนจากครอบครัวที่ดี เตาผิงบันทึกจัดขึ้นนานกว่าคนและประกายด้วยความร้อนที่รุนแรงที่เพิ่งสัมผัสหนาวที่เต็มไปห้องพัก เป็นส่วนหนึ่งของความเย็นจากความหนาวเย็นของฤดูหนาว แต่เพียงบางส่วนทางกายภาพ.
อารากอร์กษัตริย์แห่งกอนดอ slouched บนบัลลังก์ของเขาและจ้อง์อย่างเลื่อนลอยเป็นเปลวไฟและ fiddled กับสิ่งที่อยู่ในมือข้างขวาของเขา องคมนตรีที่ปรึกษาของเขายืนอยู่ตรงหน้าเขาและรอแต่ละคนลังเลที่จะเติมเต็มความเงียบของห้องพักที่มีมากกว่าความสุข popping deceptively ของการเผาไหม้ไม้. หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นนิรันดร์กษัตริย์นำมือของเขาขึ้นมาและแสดงสิ่งที่เขาจัดขึ้น ห้อยลงมาจากห่วงโซ่สีเงินพันรอบ callused และนิ้วมือมีรอยแผลเป็นแขวน Evenstar แสงไฟเต้นอยู่กับเงินและอัญมณีให้มันเงาเลือดเกือบ. "ราชินีของฉัน" กล่าวว่าอารากอร์ในเสียงต่ำ "จะหายไป. เธอจากโลกกลางสัปดาห์ที่ผ่านมาจากเกรย์เฮเวนส์. เธอได้ไปร่วมกับเธอ ครอบครัวที่อยู่ในดินแดนอมตะ. " ดวงตาของเขาไม่เคยทิ้งจี้ในขณะที่เขาพูด "เธอเขียนจดหมายอธิบายเหตุผลของเธอเนื้อหาที่จะยังคงเป็นที่รู้จักกันเท่านั้นที่จะฉัน. พอเพียงเพื่อบอกว่าเธอไม่ได้มีความสุขที่นี่และไม่ได้กลับมา." เขาจับจี้อีกครั้งในมือของเขานำมันช้าไปที่ริมฝีปากของเขา แล้วถือมันไว้กับหัวใจของเขา ยืดหลังของเขาเขายกดวงตาของเขาสีเทาแรกที่นายกรัฐมนตรีของเขา Arnlaug. ชายชราโค้งเล็กน้อยเพื่อกษัตริย์ของพระองค์และลูบเคราตัดแต่งอย่างประณีตสักครู่ มันเห็นได้ชัดว่าเขามีมากที่จะพูด. "ออกไปกับมันอย่างใดอย่างหนึ่งที่ชาญฉลาด" อารากอร์ถอนหายใจ "ถึงแม้ว่าผมอยู่แล้วสามารถคาดเดาสิ่งที่คุณจะพูด." Arnlaug เอาขั้นตอนข้างหน้าและโค้งคำนับอีกครั้งเพื่อกษัตริย์ของพระองค์ "ให้ฉันเป็นคนแรกที่จะแสดงความเศร้าโศกของฉัน Liege ของฉัน." มีการหยุดเล็กน้อยเป็นอารากอร์ได้รับการยอมรับนี้กับพยักหน้า "และมากที่สุดเท่าที่คุณไม่ต้องการที่จะได้ยินนี้ฉันถูกผูกไว้เป็นที่ปรึกษาของคุณจะบอกคุณ. คุณจะต้องพบกับภรรยาอีกคนหนึ่ง. และได้อย่างรวดเร็ว. ถือของคุณบนบัลลังก์ของอนดอร์ไม่ได้เป็นที่ปลอดภัยที่สุดเท่าที่คุณหรือผมอาจจะต้องการ " อารากอร์เรียนนายกรัฐมนตรีของเขาอย่างใกล้ชิด คนเป็นเกือบหกสิบปีบริบูรณ์ แต่ไม่ได้มองวันกว่าสี่สิบ โลหิตของNúmenorยังคงวิ่งเข้าไปในเส้นเลือดของเขาเท่าที่จะทำได้ในหลายบ้านอันสูงส่งของอนดอร์ ผม Arnlaug ของส่องเป็นสีเทาแข็งในแสงไฟที่สูงของเขาสูงและเป็นเกียรติและร่างกายของเขาก็ยังคงแข็งแกร่งและกล้ามเนื้อ คนเป็นกล้าหาญในการต่อสู้ที่เขาเป็นคนฉลาดและมีความซื่อสัตย์ในการให้คำปรึกษาและที่ทำให้เขามีมูลค่ามากที่สุดของที่ปรึกษาทั้งหมดของอารากอร์. กษัตริย์ยกคิ้วของเขาและมองไปที่นายกรัฐมนตรีของเขาอยากรู้อยากเห็น "แต่ผมทายาทอิซิลดูของตรงลงมาจากเขา. ไม่มีใครมีข้อเรียกร้องที่ชัดเจนบัลลังก์กว่าครั้งที่หนึ่ง" การสนทนานี้ได้รับการเล่นออกมาหลายต่อหลายครั้งระหว่างทั้งสองของพวกเขาและพวกเขารู้ว่าแต่ละข้อโต้แย้งอื่นและย้ายอย่างใกล้ชิด. "ใช่. แต่คุณต้องไม่มีทายาท. และมีทายาทไม่มีบัลลังก์ของคุณจะไม่ปลอดภัย." Arnlaug โค้งคำนับอีกครั้งคราวนี้ในคำขอโทษสำหรับสิ่งที่เขากำลังจะบอกว่า "พระเจ้าของฉันในขณะที่ภรรยาของคุณผู้หญิงที่สวยงามมองดูอย่างแน่นอนเธอปฏิเสธที่จะให้คุณมีสิ่งที่ถูกต้องที่สุด. คนที่คุณรอคอยสำหรับที่ผ่านมาสามปีที่เฝ้าดูการบ่งชี้บางอย่างที่เธอกำลังจะผลิตทายาท. ผู้คนที่อาศัยอยู่ในกอนดอความมั่นคงเป็นเวลาหลายปีภายใต้เสนาบดี. ถ้าคุณตายโดยไม่มีปัญหาความมั่นคงที่เสนาบดีและคุณได้นำจะหายไป. คนอนดอร์ไม่สามารถอนุญาตที่จะเกิดขึ้น. " นายกรัฐมนตรีแล้วส่ายหัวเศร้า "และตอนนี้เธอหายไปพระเจ้าของฉัน. และในขณะที่การแบ่งหัวใจของฉันสำหรับคุณและความเศร้าโศกของหัวของฉันบอกฉันว่าเราจะต้องดำเนินการอย่างรวดเร็วก่อนที่จะขึ้นครองบัลลังก์ของคุณจะหายไปบางส่วนคู่แข่งพุ่งพรวดกับบ้านที่เต็มไปด้วยเปี๊ยก." ไม่ตอบสนองทันที อารากอร์ย้ายสายตาของเขาที่จะสูงบางและคนไม่มีสีที่ด้านซ้ายของ Arnlaug "สิ่งที่บอกว่าคุณลอร์ด Gilby หรือไม่คุณยังรู้สึกว่าฉันได้รับสะเพร่าในการปฏิบัติหน้าที่ของฉันที่จะอนดอร์" Gilby แข็งเล็กน้อยคำถาม แต่ได้พบกับตาของอารากอร์อย่างต่อเนื่อง "ผมรู้สึกว่าคุณได้ปฏิบัติหน้าที่ของคุณเพื่ออนดอร์มีความแตกต่างและการให้เกียรติ แต่ในเรื่องนี้ของฉัน Liege. แต่ผมยอมรับว่าคุณต้องมีทายาทและคุณต้องมีพวกเขาเร็ว ๆ นี้." Gilby ถึงมืออ่อนภายในแขนใหญ่โตของเขาและดึงออกมาม้วนเล็กของกระดาษ "ผมได้นำเสรีภาพในการรวบรวมรายชื่อของทุกคนมีสิทธิ์สาวเกิดเกียรติและบรรลุนิติภาวะในอนดอร์สำหรับการตรวจของคุณ." ริมฝีปากเลือดของเขาบีบอัดตัวเองลงในรอยยิ้มเศร้าในขณะที่เขาโค้งคำนับขอโทษใน ผมบลอนด์ยาวเหยียดล้มทั่วใบหน้าของเขาแล้วกลับมา "ฉันกลัวว่าเราสงสัยว่าสมเด็จพระราชินีจะไม่กลับจากการเข้าชมของเธอที่จะ Ithilien." อารากอร์สะดุ้งสำหรับช่วงเวลาที่ศึกษา แต่แล้วใบหน้าของเขาที่จะเป็นกลางและที่ปรึกษาของเขา "ผมยังได้ใส่มากคิดว่าเป็นแบบนี้ลอร์ดของฉัน. ฉันได้ตัดสินใจแล้วเช่นกันที่ผมจะต้องใช้เวลาภรรยาอีกคนหนึ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้. ฉันยังได้กำหนดว่าในขณะที่เลือดของNúmenorทำงานในหลอดเลือดดำของเราก็ยังเริ่มที่จะบาง . ฉันจึงจะใช้เวลากับภรรยาของเอลฟ์อีกหนึ่งในสายเลือดไร้ที่ติและพันธุ์. นอกเหนือจากการเป็นหนึ่งในการแข่งขันที่เป็นธรรมเข้าไปในสายเลือดของฉันจะไม่เพียง แต่เสริมสร้างการเรียกร้องและการเรียกร้องของลูกหลานของฉันไปที่บัลลังก์นี้ฉันก็ยังจะเพิ่ม ความมั่นคงและความมีชื่อเสียงของที่ดินที่เหมาะสมของเรา. " คิ้วยก Gilby โค้งคำนับและประหม่าประสานมือของเขา "พระเจ้าของฉัน, ฉันดีใจที่คุณชื่นชมความเร่งด่วนของสิ่งที่ต้องทำ แต่ผมรู้สึกว่านี้อาจจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำ. ผมบอกว่าเอลฟ์ได้รับการออกจากมิดเดิ้ลเอิจำนวนมากดังกล่าวที่มีไม่กี่ซ้าย ที่ทุกคนและมีเพียงไม่กี่คนของผู้สืบเชื้อสายขุนนาง. ผู้ที่ยังคงเป็นเพศชายทั้งหมด. ไม่มีเจ้าหญิงภูติที่เหลืออยู่ในมิดเดิ้ลเอิมี. " สมาชิกคนอื่น ๆ ของที่ปรึกษาพยักหน้าในสัญญา จิ้น, portmaster ของอนดอร์ก้าวไปข้างหน้าและสัมผัสผมหน้าม้าของเขาในการแสดงความเคารพ เขาเป็นหุ้นสามัญ แต่ความซื่อสัตย์สุจริตและภูมิปัญญาของเขาอาจจะนับเสมอเมื่อ อารากอร์ชื่นชมสิ่งต่างๆ "มันเป็นความจริงพระเดชพระคุณ. เอลฟ์ได้ทิ้งใน droves ตั้งแต่สงครามสิ้นสุดลง. ฉันบอกว่า Mirkwood, ริเวนเดลล์และ Lothlorian จะร้างและแม้กระทั่งเอลฟ์ของเราจาก Ithilien ที่กำลังจะออก. ในความเป็นจริง" เขาโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อให้คำพูดของเขา ผลกระทบมากขึ้น "ผมเข้าใจว่าในหลายสถานที่ขึ้นไปทางเหนือมนุษย์คิดว่าเอลฟ์เป็นตำนานและไม่เคยมีอยู่." เขาส่ายหัวเศร้าในขณะที่เขาพูด. Arnlaug พูดขึ้น "พระเจ้า Kelsig มีลูกสาวที่น่ารักและเพียงอายุที่เหมาะสม. และครอบครัวที่เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการเป็นที่อุดมสมบูรณ์. ด้วยเวลาที่เหมาะสมสำหรับการเกี้ยวพาราสีเราจะได้มีทายาทโดยการเก็บเกี่ยว . " ด้วยสายตาแข็งกษัตริย์แห่งกอนดอส่ายหัว "ไม่ฉันจะไม่แต่งงานกับหญิงสาวมนุษย์." นายกรัฐมนตรีเอาลมหายใจลึกและพยายามอีกครั้ง "ของเอลฟ์ที่เหลืออยู่ในกลางโลกที่ฉันสามารถคิดเพียงสามกำเนิดสูงส่ง. สองเป็นพี่น้องอุปถัมภ์ของเอลลาดานและเอลโรเฮีย. และอื่น ๆ ที่เป็นเลโกลัสบุตรชายของ ธ รันดูอิ. ฉันจริงใจสงสัยว่าใด ๆ ที่พวกเขาสามารถตอบสนองความ ความต้องการของคุณ. " ถูกแล้วที่ Davyn ก้าวไปข้างหน้า เวทย์เพิ่งจะได้รับการยอมรับให้คำปรึกษาของอารากอร์ แต่ก็พิสูจน์ให้เห็นว่ามีไหวพริบและฉลาด ด้วยการพยักหน้าของหัวของเขาไปยังนายกรัฐมนตรีเขาพูด "คำถามไม่ได้ว่าพวกเขาสามารถตอบสนองความต้องการของคุณ Liege ฉัน. ด้วยการประยุกต์ใช้พลังมากพอที่สัตว์ใด ๆ ที่สามารถตอบสนองความต้องการใด ๆ ." แขนของเขากลับลงจากอ้อมแขนรอยสัก งูดูเหมือนจะชักดิ้นชักงในแสงไฟกับชีวิตของพวกเขาเอง "คำถามคือถ้าคุณยินดีที่จะใช้จ่ายพลังงานและการเสียสละที่จำเป็นเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการของคุณ." อารากอร์มองอย่างเงียบ ๆ ที่ผู้วิเศษสำหรับช่วงเวลาที่นานแล้วลงที่จี้ในมือของเขา ยกดวงตาของเขาอีกครั้งเพื่อคนที่มีรอยสักเขาพูด แต่คำหนึ่ง "อธิบาย." ******************************

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนที่ 1 : บทเริ่มต้นหอมืด ยกเว้นแสงสะท้อนจากครอบครัวที่ดี เตาผิงจัดบันทึกมากกว่าผู้ชาย และเจิดจ้ากับรุนแรง ความร้อนที่แทบไม่ได้แตะชิลล์ที่เต็มห้อง ส่วนของความกลัวจากความหนาวเหน็บของฤดูหนาว แต่ส่วนร่างกาย
อารากอนกษัตริย์แห่งกอนดอร์โก่งบนบัลลังก์ของเขาและจ้องเหม่อเข้าไปในเปลวไฟ และ fiddled กับอะไรบางอย่างในมือข้างขวาของเขา ที่ปรึกษาองคมนตรีของเขายืนอยู่ต่อหน้าเขา แล้วรอ แต่ละคนลังเลที่จะเติมความเงียบของห้องที่มีมากกว่า Merry deceptively popping ในการเผาไหม้ไม้

หลังจากสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นนิรันดร์กษัตริย์นำมือของเขาขึ้นและแสดงสิ่งที่เขาจัดขึ้นระงับจากห่วงโซ่สีเงินพันรอบนิ้วมือและแสนด้านแผลเป็นแขวน evenstar . มีแสงไฟจากในห้องเต้นรำบนเงินและอัญมณี ให้มันเกือบจะนองเลือด ชีน

" ราชินี " ของฉันกล่าวว่าอารากอร์นในเสียงต่ำ " ไปแล้ว เธอตายกลาง - โลกปักษ์ที่ผ่านมาจากเมืองสีเทา เธอได้ไปเข้าร่วมกับครอบครัวของเธอในดินแดนอมตะ " สายตาของเขาไม่เคยทิ้งจี้ตามที่เขาพูด" เธอเขียนจดหมายอธิบายเหตุผลของเธอเนื้อหาซึ่งจะยังคงอยู่ที่รู้จักกันเท่านั้นสำหรับฉัน พอเพียงเพื่อบอกว่าเธอไม่ได้มีความสุขที่นี่และจะไม่กลับ "

เขาจับจี้อีกครั้ง ในมือของเขาก็ค่อยๆเอาริมฝีปากของเขาและจากนั้นจัดขึ้นเพื่อหัวใจของเขา ยืดหลังของเขา เขายกดวงตาสีเทาของเขาแรกของเขา Chancellor arnlaug

คนแก่ก้มหัวเล็กน้อยเพื่อกษัตริย์ของเขาเขาลูบเคราและบรรจงตัดชั่วขณะ มันชัดเจนว่าเขามีมากที่จะพูด

" กับมัน ปัญญาหนึ่ง " อารากอร์นถอนหายใจ " ฉันสามารถคาดเดาสิ่งที่คุณจะพูด . "

arnlaug ก้าวไปข้างหน้า และกราบอีกครั้งของเขา คิง ให้ฉันเป็นคนแรกที่แสดงความเศร้าโศกเสียใจ เจ้านายของฉัน " มีหยุดเล็กน้อยเป็นอารากอร์นตอบรับด้วยการพยักหน้า" และตามที่คุณไม่ต้องการที่จะได้ยินเสียงนี้ ผมถูกผูกไว้เป็นที่ปรึกษาของคุณจะบอกคุณ คุณจะต้องพบภรรยาอีกคนหนึ่ง และรวดเร็ว ค้างอยู่บนบัลลังก์แห่งกอนดอร์ไม่ปลอดภัยเท่าที่คุณหรือฉันอาจต้องการ . . . "

อารากอร์นเรียนของเขา Chancellor อย่างใกล้ชิด ผู้ชายอายุเกือบหกสิบปีของอายุ แต่ดูไม่วันกว่าสี่สิบเลือดของ numenor ยังคงวิ่งในเส้นเลือดของเขาเป็นมันในมากมายของบ้านขุนนางแห่งกอนดอร์ arnlaug ผมส่องเป็นสีเทาเหล็กกล้าในแสงไฟจากในห้อง ความสูงของเขาสูงและมีเกียรติ และร่างกายของเขาก็ยังคงแข็งแกร่ง และกล้ามเนื้อ เขาเป็นคนเก่งในการต่อสู้ เขาฉลาด และซื่อสัตย์ในการให้คำปรึกษา และนั่นทำให้เขามีมูลค่ามากที่สุดของ ที่ปรึกษา อารากอร์นก็

พระราชายกคิ้วของเขาและมองท่านผู้นำของเขาอย่างอยากรู้อยากเห็น " แต่ฉันเป็นทายาทอิสซิลดัวร์สืบต่อโดยตรงจากเขา ไม่มีใครมีความคมชัดเรียกร้องบัลลังก์มากกว่าฉัน " การสนทนานี้ถูกเล่นออกมาหลายครั้งระหว่างสองของพวกเขา และพวกเขาได้รู้จักกันเป็นอาร์กิวเมนต์และย้ายกันเอง

" ครับ แต่คุณยังไม่มีทายาท และไม่มีทายาทบัลลังก์ที่ไม่ปลอดภัย" arnlaug จมลงอีก คราวนี้ในการขอโทษกับสิ่งที่เขากำลังจะพูด " ใต้เท้า ขณะที่เมียของคุณแน่นอน สวยงาม ที่จะมอง เธอปฏิเสธที่จะให้คุณกับสิ่งที่กำลังต้องการอย่างที่สุด คนของคุณต้องรอตั้ง 3 ปี ดูบ้างว่า เธอกำลังจะผลิตทายาท ชาวกอนดอร์อยู่ในเสถียรภาพหลายปีภายใต้ผู้ดูแล .ถ้านายตายโดยไม่มีปัญหาความมั่นคงว่า ผู้ดูแล และเจ้าได้นำ ก็จะหายไป ชาวกอนดอร์ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นไม่ได้ " ท่านสมุหนายกแล้วส่ายหน้าเศร้า " . และตอนนี้เธอก็จากไปแล้ว ใต้เท้า และในขณะที่หัวใจแบ่งสำหรับคุณและความเศร้าโศกของคุณ หัวของฉันบอกฉันว่าเราต้องรีบลงมือก่อนที่บัลลังก์ของท่านจะหายไปบางส่วนซึ่งร่ำรวยอย่างรวดเร็วคู่แข่งกับบ้านที่เต็มไปด้วย พวก "

ไม่ตอบสนองทันที อารากอร์นย้ายสายตาของเขาจะสูง ผอม ไม่มีสี และผู้ชายที่ arnlaug เหลือ” คุณว่าอะไรนะ ใต้เท้า กิลบี ? คุณยังรู้สึกว่า ฉันได้ถูกละเลยในหน้าที่ต้องกอนดอร์ ? "

กิลบีแข็งตึงเล็กน้อยในคำถาม แต่ได้พบกับอารากอร์นลงอย่างต่อเนื่อง " ผมรู้สึกว่า คุณได้ดำเนินการออกจากหน้าที่ของกอนดอร์กับความแตกต่างและเคารพในแต่เรื่อง นี้ได้ค่ะแต่ผมยอมรับว่าคุณต้องมีทายาท และคุณต้องมีพวกเขาเร็วๆนี้ กิลบีถึงมือซีดเข้าไปในแขนเสื้อมากมายของเขาและดึงออกมาเป็นม้วนเล็ก ๆของกระดาษ . ฉันเอาเสรีภาพของการรวบรวมรายชื่อของสาวใช้สิทธิเกิดเกียรติและบรรลุนิติภาวะในกอนดอร์สำหรับการตรวจของคุณ . " ริมฝีปากของเขาเลือดบีบอัดตัวเองเข้าไป ยิ้ม ไม่ร่าเริงอย่างที่เขาจมลงในการขอโทษผมสีบลอนด์ยาวเรียวล้มลงอยู่หน้าเขา แล้วกลับไป ผมกลัวว่า เราสงสัยว่าราชินีจะไม่กลับไปเยี่ยมเธอ ithilien "

อารากอร์น winced สำหรับสักครู่ แต่แล้วเต็มๆใบหน้าของเขาเพื่อความเป็นกลางและ addressed ทนายความของเขาทั้งหมด . " ผมยังใส่มากคิดในเรื่องนี้ ใต้เท้า ฉันตัดสินใจแล้วว่าฉันจะต้องเป็นภรรยาอีกโดยเร็วที่สุดฉันยังระบุว่า ในขณะที่เลือดของ numenor อยู่ในสายเลือดของเรา มันก็จะเริ่มบาง ผมจึงจะพาภรรยาเอลฟ์อีกหนึ่งสายพันธุ์ที่ปรับปรุงพันธุ์ นอกจากนี้หนึ่งของงานแข่งในสายเลือดของฉันจะไม่เพียง แต่เสริมสร้างของฉันเรียกร้องและเรียกร้องของลูกชาย ให้บัลลังก์นี้ จะยังเพิ่มความมั่นคงและศักดิ์ศรีของแผ่นดินยุติธรรมของเรา . "

คิ้วขึ้นมาและ กิลบีก้มศีรษะประนมมืออย่างหงุดหงิด " . ใต้เท้า ข้าดีใจที่ท่านชื่นชมความเร่งด่วนของสิ่งที่ต้องทำ แต่ผมรู้สึกว่ามันอาจเป็นไปไม่ได้ที่จะทำ ฉันบอกแล้วว่าเอลฟ์ได้ออกจากโลกกลางในตัวเลขที่ดีเช่นว่า มีอีกหลายที่ และเพียงไม่กี่ของบรรดาขุนนางเชื้อสาย . ที่ยังคงเป็นผู้ชายไม่มีพรายองค์ซ้ายกลางโลก "

สมาชิกคนอื่น ๆของที่ปรึกษาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย เรจิน portmaster แห่งกอนดอร์ , ก้าวไปข้างหน้าและสัมผัสผมที่ปรกหน้าผากของเขาในราชาศัพท์ เขาเป็นหุ้นสามัญ แต่ความซื่อสัตย์ของเขาและปัญญาสามารถเสมอนับบน อารากอร์นนิยมอย่างนี้ . มันเป็นความจริง , นายท่าน เอลฟ์เหลืออยู่ใน droves ตั้งแต่สงครามสิ้นสุดฉันบอกว่าเมิร์กวู้ดริเวนเดล lothlorian , และจะร้าง และแม้แต่เอลฟ์จาก ithilien จะกลับแล้ว ในความเป็นจริง " เขาโน้มตัวไปข้างหน้าเพื่อให้คำพูดของเขามีผลกระทบมากขึ้น " เข้าใจแล้วว่า ในหลายสถานที่ ขึ้นเหนือ มนุษย์คิดว่าเอลฟ์เป็นตำนานและไม่เคยมีอยู่ " เขาส่ายหน้าอย่างเศร้าขณะที่เขาพูด

arnlaug พูดขึ้น , " พระเจ้า kelsig มีลูกสาวที่น่ารักและก็ถูกอายุ .และครอบครัวที่เป็นที่รู้จักกันดีมีอุดมสมบูรณ์ . เวลาที่เหมาะสมสำหรับผู้หญิง เราสามารถมีทายาท โดยการเก็บเกี่ยว "

กับ แข็ง ตา กษัตริย์แห่งกอนดอร์ส่ายหัว " ไม่ ผมจะไม่แต่งหญิงมนุษย์ "

ท่านสมุหนายกหายใจลึกๆและพยายามอีกครั้ง . ของเอลฟ์ที่อยู่ด้านซ้ายในมัชฌิมโลก ผมคิดแค่ 3 สูงศักดิ์ . สองคนพี่น้องอุปถัมภ์ของคุณ elladan และ elrohir .และอื่น ๆ เลโกลัส ลูกชายของ thranduil . ฉันเดาว่าพวกเขาสามารถตอบสนองความต้องการของคุณ . "

ตอนนั้น davyn ก้าวออกมา นักเวทย์มีเพียงเมื่อเร็ว ๆนี้เข้าปรึกษา อารากอร์น แต่ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นมีไหวพริบและชาญฉลาด ด้วยการพยักหน้าของศีรษะถึงนายกรัฐมนตรี เขากล่าว " . คำถามคือว่าพวกเขาสามารถตอบสนองความต้องการของคุณได้ค่ะกับการประยุกต์ใช้พลังงานเพียงพอ สัตว์ทุกชนิดสามารถตอบสนองความต้องการใด ๆ . " แขนของเขากลับลดลงจากรอยสักแขน งูมีดูเหมือนจะชักดิ้นชักงอในแสงไฟจากในห้องด้วยชีวิตของพวกเขาเอง " คำถามคือถ้าคุณยินดีที่จะใช้จ่ายพลังงานและการเสียสละที่จำเป็นเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ต้องการของคุณ "

อารากอร์นมองเงียบๆที่จอมเวทย์ นานๆครับแล้วลงในจี้ในมือของเขา ยกดวงตาของเขาอีกครั้ง ผู้ชายที่มีรอยสัก เขาพูดแต่คำหนึ่ง " "

****************************** อธิบาย