2. PROJECT-BASED LEARNING AS A BASI

2. PROJECT-BASED LEARNING AS A BASIS FOR COLLECTIVE DISTANCE LEARNING
2.1. The principles of project-based learning
Project-based learning is an educational method of creating collective classroom learning situations which has been tried and tested for many years. At the end of the nineteenth century, Dewey founded an experimental primary school at the University of Chicago where children were split into teams and worked together on real-life projects [Dewey 1902]. From a more theoretical point of view, Kilpatrick published an article entitled “The Project Method” in which he defines a project as an activity that has a specific purpose, in which the participants are totally involved, and that takes place in a social environment [Kilpatrick 1918]. This method advocates discovering solutions to real-life problems that occur every day. In France, Freinet tried to develop group work between learners [Freinet 1977] ; the project approach is one of Freinet’s techniques.
In the case of collective projects, several learners take up the study subject or activity, which leads to a division of the work. It is the students themselves who should divide the work, a division of work imposed by the teacher is a negative factor which leads to a lesser emotional involvement [Legrand 1986]. There can be no project without a specific purpose in mind. This purpose may be knowledge, or a technical or artistic production. In every case, the project should result in a realization that can take on many different forms. The desire to achieve this purpose is an important factor in collective and emotional involvement. Indeed, Bruner stressed the importance of such joint tasks in students’ group work. According to him, these collective tasks both create and maintain solidarity within the group, they help to build a community and they heighten students’ awareness of the necessity to divide the work to achieve an end product [Bruner 1998]. Furthermore one must make sure that students feel involved, or else the project will be bound to fail [Polman 1996].
The teacher’s role, in the project, is not to impart knowledge but to be a project consultant or assistant. In this sense, the teacher’s role is that of regulator and informant intervening on request or on his/her own initiative as the project advances [Legrand 1986]. At no moment should the teacher make a decision for those working on the project, but allow them to achieve their aim themselves, for instance by inviting them to consider certain specific points. Moreover, the project requires a certain amount of time management and planning. Among the principles of project methodology defined by Goguelin, the following can be noted: a project should be structured in time and broken up into its successive stages which form a provisional plan of action [Goguelin 1994]. Careful planning of the actions is necessary to give the project a temporal structure.
2.2. The contribution of project-based learning to distance learning
The first advantage one can expect to gain from using project-based learning in a distance context is that of creating a real need for interaction between learners. Such a project requires collective work, and learners are therefore led to cooperate and collaborate in order to achieve the desired result. By its very nature, the project initiates a spirit of emulation and above all it favors mutual help between learners. As completion of the project depends on everyone’s work, nobody is left out, the team spirit prevails. In this sense, the feeling of isolation is reduced, each learner is part of a team within which he/she can find a role to play. Thus a certain form of social cohesion is established. Furthermore, their involvement in the project is a great incentive for the learners who thus find themselves stimulated by a sort of challenge.
The use of project-based learning in a distance context also favors the practice of such skills as “analyzing”, “evaluating” and “synthesizing”, considered to be high-level. These skills are generally little used in a distance learning situation, contrarily to lower-level skills such as “memorizing”, “understanding” and “applying”. As Paquette says, an effort must be made in distance training to reach these high-level intellectual skills [Paquette and Ricciardi-Rigault 1997].
According to Johnson and Johnson [Johnson and Johnson 1991], there are three types of skill which learners should more especially be encouraged to work: knowing how to communicate, how to manage and how to resolve disagreements. These skills are not easily taught in a distance context. We feel that project-based learning allows learners to practice these skills in spite of the distance. Learners have to communicate to express their ideas and explain their points of view. They conduct their project by defining and sharing the various tasks. They appraise and criticize their respective work and learn to negotiate to resolve any differences of opinion.
Finally, there is a parallel which would seem particularly interesting. Firstly, learners learn to work collectively by sharing, organizing and planning the tasks, and coordinating their work as a whole. Moreover, they work collectively to learn during discussions, confrontations and exchanges of ideas, while justifying, negotiating and putting forward their points of view. Derycke has already pointed out the importance achieving these two interdependent goals in collective learning [Derycke 1991]. Other researchers have expressed similar ideas, in that “computers simultaneously provide opportunities for learning how to communicate as well as for enabling communication to enhance the learning experience” [Repenning et al. 1998].

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

2. โครงการเรียนรู้เป็นพื้นฐานสำหรับการเรียนทางไกลรวม2.1.หลักการเรียนรู้ตามโครงการโครงการเรียนรู้เป็นวิธีการศึกษาการสร้างห้องเรียนรวมเรียนรู้สถานการณ์ซึ่งได้พยายาม และทดสอบหลายปี เมื่อสิ้นสุดศตวรรษ Dewey ก่อตั้งเป็นโรงเรียนทดลองมหาวิทยาลัยชิคาโกที่แบ่งเป็นทีม และทำงานร่วมกันในโครงการชีวิต [Dewey 1902] เด็กที่ จากทฤษฎีเพิ่มเติมจุดของมุมมอง คิลแพทริคมาเผยแพร่บทความได้รับการ "โครงการ" วิธีการที่เขากำหนดโครงการเป็นกิจกรรมที่มีวัตถุประสงค์เฉพาะ ซึ่งผู้เข้าร่วมมีส่วนร่วมอย่างสมบูรณ์ และที่เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมทางสังคม [คิลแพทริคมา 1918] วิธีการนี้สนับสนุนการค้นพบวิธีแก้ไขปัญหาชีวิตที่เกิดขึ้นทุกวัน ในฝรั่งเศส Freinet ได้พยายามพัฒนากลุ่มการทำงานระหว่างเรียน [Freinet 1977]; วิธีการโครงการเป็นหนึ่งในเทคนิคของ Freinetในกรณีของโครงการรวม เรียนหลายใช้เวลาศึกษาเรื่องหรือกิจกรรม ซึ่งนำไปสู่การแบ่งงาน เป็นนักเรียนตัวเองที่ควรแบ่งงาน การแบ่งงานที่กำหนด โดยครูเป็นปัจจัยลบที่นำไปสู่การน้อยอารมณ์มีส่วนร่วม [Legrand 1986] สามารถไม่โครงการโดยไม่ทราบวัตถุประสงค์เฉพาะ วัตถุประสงค์นี้ได้ความรู้ หรือการผลิตทางเทคนิค หรือศิลปะ ในทุกกรณี โครงการควรทำการรับรู้ที่สามารถใช้ในหลายรูปแบบแตกต่างกัน ความปรารถนาที่จะให้บรรลุวัตถุประสงค์นี้เป็นปัจจัยสำคัญในการมีส่วนร่วมทางอารมณ์ และรวม แน่นอน Bruner เน้นความสำคัญของงานเช่นร่วมในการทำงานกลุ่มนักเรียน ตามเขา งานเหล่านี้รวมทั้งสร้าง และรักษาเอกภาพภายในกลุ่ม พวกเขาช่วยสร้างชุมชน แล้วจะป็นนักเรียนตระหนักถึงความจำเป็นในการแบ่งงานเพื่อให้ได้ผลิตภัณฑ์สิ้นสุด [Bruner 1998] นอกจากนี้ หนึ่งต้องให้แน่ใจว่า นักเรียนรู้สึกเกี่ยวข้อง หรือ อื่น ๆ จะผูกข้อมูลล้มเหลว [Polman 1996]บทบาทของครู ในโครงการ มี การสอนความรู้ แต่เป็นที่ปรึกษาโครงการหรือผู้ช่วย ในนี้รู้สึก บทบาทของครูเป็นที่ควบคุมและผู้ให้ข้อมูลที่อยู่ระหว่างกลางคำ หรือความคิดริเริ่มเขา/เธอเองเป็นโครงการความก้าวหน้า [Legrand 1986] ในช่วงเวลาไม่ ควรครูตัดสินใจสำหรับผู้ที่ทำงานในโครงการ แต่อนุญาตให้บรรลุจุดมุ่งหมายของตนเอง ตัวอย่าง โดยเชิญให้พิจารณาคะแนนเฉพาะบาง นอกจากนี้ โครงการต้องการยอดการบริหารเวลาและการวางแผน ระหว่างหลักระหว่างโครงการที่กำหนด โดย Goguelin สามารถบันทึกต่อไปนี้: โครงการควรจัดโครงสร้างเวลา และแตกออกเป็นขั้นต่อเนื่องซึ่งแบบฟอร์มแผนปฏิบัติการ [Goguelin 1994] การสำรอง ได้ ระวังการวางแผนการดำเนินการที่จำเป็นต้องให้โครงการโครงสร้างชั่วคราว2.2.สัดส่วนของโครงการเรียนรู้การเรียนทางไกลสิ่งแรกที่หนึ่งสามารถคาดหวังที่จะได้รับจากการใช้ตามโครงการในระยะเป็นที่สร้างต้องเป็นจริงสำหรับการโต้ตอบระหว่างผู้เรียน โครงการดังกล่าวต้องทำงานรวม และดังนั้นจะนำผู้เรียนให้ความร่วมมือ และทำงานร่วมกันเพื่อให้บรรลุผลลัพธ์ที่ต้องการ โดยธรรมชาติของมันมาก โครงการเริ่มผีจำลอง และเหนือทั้งหมด จะสนับสนุนช่วยเหลือซึ่งกันและกันระหว่างผู้เรียน เป็นความสมบูรณ์ของโครงการขึ้นอยู่กับงานของทุกคน ไม่มีใครเหลือออก แสดงสปิริตทีม ในความรู้สึก ความรู้สึกแยกจะลดลง ผู้เรียนแต่ละเป็นส่วนหนึ่งของทีมงานที่เขาสามารถค้นหาบทบาทการเล่น ดังนั้น แบบสามัคคีสังคมจะก่อตั้ง นอกจากนี้ พวกเขามีส่วนร่วมในโครงการได้จูงใจที่ดีสำหรับผู้เรียนที่จึง พบตัวเองขาวกระตุ้น โดยการเรียงลำดับของความท้าทายใช้เรียนรู้ตามโครงการในระยะยังสนับสนุนการฝึกทักษะดังกล่าวเป็นการ "วิเคราะห์" "ประเมิน" และ "สังเคราะห์" ถือเป็นระดับสูง ทักษะเหล่านี้ได้โดยทั่วไปเล็กน้อยใช้ในระยะที่สถานการณ์ การทักษะระดับล่างเช่น "จดจำ" "ความเข้าใจ" และ "ใช้" หรือการเรียนรู้ เป็น Paquette กล่าวว่า ความพยายามต้องทำระยะทางการฝึกถึงทักษะเหล่านี้ในระดับสูงปัญญา [Paquette และ Ricciardi-Rigault ปี 1997]ตาม Johnson และ Johnson [Johnson และ Johnson 1991], มีสามชนิดของทักษะที่ผู้เรียนที่มากขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งควรจะสนับสนุนการทำงาน: รู้วิธีการสื่อสาร วิธีการจัดการและวิธีการแก้ไขความขัดแย้ง ง่าย ๆ ไม่มีสอนทักษะเหล่านี้ในบริบทระยะ เรารู้สึกว่า เรียนรู้โครงการช่วยให้ผู้เรียนฝึกทักษะเหล่านี้แม้ว่าระยะห่าง ผู้เรียนมีการสื่อสารในการแสดงความคิด และอธิบายความเห็น ผู้ดำเนินโครงการของพวกเขา โดยการกำหนด และร่วมงานต่าง ๆ พวกเขาพิจารณา และวิพากษ์วิจารณ์งานของเขาเกี่ยวข้อง และเรียนรู้การเจรจาเพื่อแก้ไขความแตกต่างใด ๆ ของความคิด ในที่สุด มีคู่ขนานซึ่งจะดูเหมือนน่าสนใจอย่างยิ่ง ประการแรก นักเรียนเรียนรู้การทำงานร่วมกัน โดยร่วมกัน จัดระเบียบ และวางแผนงาน และประสานงานงานทั้งหมด นอก พวกเขาทำงานร่วมกันเพื่อเรียนรู้ในระหว่างสนทนา การเผชิญหน้า และการแลกเปลี่ยนความคิด justifying เจรจาต่อรอง และวางความจุดของมุมมองไปข้างหน้า Derycke ได้แล้วชี้ให้เห็นความสำคัญในการบรรลุเป้าหมายเหล่านี้เปลี่ยนแปลงได้ง่ายกว่าสองรวมเรียนรู้ [Derycke 1991] นักวิจัยอื่น ๆ ได้แสดงความคิดคล้ายกัน ในการที่ "คอมพิวเตอร์พร้อมให้โอกาสในการเรียนรู้วิธีการสื่อสารเป็นอย่างดีสำหรับการเปิดใช้งานการสื่อสารเพื่อเสริมสร้างประสบการณ์การเรียนรู้" [Repenning et al. 1998]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2. การเรียนรู้ด้วยโครงงานเป็นเกณฑ์ในการเรียนทางไกลชั่
2.1 หลักการของการเรียนรู้ตามโครงการ
การเรียนรู้ด้วยโครงงานที่เป็นวิธีการศึกษาในการสร้างสถานการณ์ที่เรียนรู้ในห้องเรียนร่วมกันซึ่งได้รับการทดลองและทดสอบเป็นเวลาหลายปี ในตอนท้ายของศตวรรษที่สิบเก้า, ดิวอี้ก่อตั้งโรงเรียนประถมศึกษาทดลองที่มหาวิทยาลัยชิคาโกที่เด็กถูกแบ่งออกเป็นทีมและทำงานร่วมกันในโครงการชีวิตจริง [ดิวอี้: 1902] จากจุดทฤษฎีมากขึ้นในมุมมองของคิลตีพิมพ์บทความเรื่อง "วิธีสอนแบบโครงการ" ซึ่งเขากำหนดโครงการเป็นกิจกรรมที่มีวัตถุประสงค์เฉพาะซึ่งผู้เข้าร่วมการมีส่วนร่วมโดยสิ้นเชิงและที่เกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมทางสังคม [ คิล 1918] วิธีการนี้จะสนับสนุนการค้นพบการแก้ปัญหาในชีวิตจริงที่เกิดขึ้นทุกวัน ในฝรั่งเศส Freinet พยายามที่จะพัฒนางานระหว่างกลุ่มผู้เรียน [Freinet 1977]; วิธีการโครงการเป็นหนึ่งในเทคนิคของ Freinet.
ในกรณีของโครงการร่วมเรียนหลายใช้เวลาถึงเรื่องการศึกษาหรือกิจกรรมซึ่งนำไปสู่การแบ่งงาน มันเป็นนักเรียนตัวเองที่ควรจะแบ่งการทำงานส่วนหนึ่งของงานที่กำหนดโดยครูเป็นปัจจัยเชิงลบซึ่งนำไปสู่การมีส่วนร่วมทางอารมณ์น้อย [Legrand 1986] สามารถมีโครงการโดยไม่มีจุดประสงค์ที่เฉพาะเจาะจงในใจ วัตถุประสงค์นี้อาจจะเป็นความรู้หรือการผลิตทางเทคนิคหรือศิลปะ ในทุกกรณีโครงการจะส่งผลในการก่อให้ที่สามารถใช้ในรูปแบบที่แตกต่างกัน ความปรารถนาที่จะให้บรรลุวัตถุประสงค์นี้เป็นปัจจัยสำคัญในการมีส่วนร่วมของส่วนรวมและอารมณ์ อันที่จริง, บรูเนอร์เน้นความสำคัญของการร่วมงานดังกล่าวในการทำงานเป็นกลุ่มนักเรียน ตามที่เขาเหล่านี้งานรวมทั้งสร้างและรักษาความเป็นปึกแผ่นภายในกลุ่มที่พวกเขาช่วยในการสร้างชุมชนของพวกเขาและความตระหนักของนักเรียนที่มีความจำเป็นที่จะแบ่งการทำงานเพื่อให้บรรลุผลิตภัณฑ์สุดท้าย [บรูเนอร์ 1998] นอกจากนี้จะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่านักเรียนรู้สึกมีส่วนร่วมหรืออื่น ๆ ที่โครงการนี้จะผูกพันที่จะล้มเหลว [Polman 1996].
บทบาทของครูในโครงการที่ไม่ได้ให้ความรู้ แต่เป็นที่ปรึกษาโครงการหรือผู้ช่วย ในแง่นี้บทบาทของครูที่เป็นที่ของการควบคุมและแจ้งแทรกแซงตามคำขอหรือบน / ความคิดริเริ่มของตัวเองของเขาเป็นความก้าวหน้าโครงการ [Legrand 1986] ในขณะที่ไม่ควรครูตัดสินใจสำหรับผู้ที่ทำงานในโครงการ แต่ช่วยให้พวกเขาเพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายของพวกเขาเองเช่นโดยการเชิญพวกเขาที่จะต้องพิจารณาจุดเฉพาะบางอย่าง นอกจากนี้โครงการต้องมีจำนวนหนึ่งของการบริหารเวลาและการวางแผน ในบรรดาวิธีการหลักการของโครงการที่กำหนดโดย Goguelin ต่อไปนี้สามารถสังเกต: โครงการควรจะมีโครงสร้างในเวลาและแตกออกเป็นขั้นตอนต่อเนื่องของมันซึ่งเป็นแผนของการดำเนินการชั่วคราว [Goguelin 1994] การวางแผนอย่างรอบคอบของการกระทำเป็นสิ่งที่จำเป็นเพื่อให้โครงการโครงสร้างชั่วคราว.
2.2 มีส่วนร่วมในการเรียนรู้ตามโครงการการศึกษาทางไกล
ประโยชน์แรกหนึ่งสามารถคาดหวังที่จะได้รับจากการใช้การเรียนรู้ตามโครงการในบริบททางไกลเป็นที่ของการสร้างความต้องการที่แท้จริงสำหรับการปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้เรียน โครงการดังกล่าวต้องทำงานร่วมกันและผู้เรียนจะนำจึงให้ความร่วมมือและทำงานร่วมกันเพื่อให้บรรลุผลที่ต้องการ โดยธรรมชาติของโครงการเริ่มต้นจิตวิญญาณของการแข่งขันและเหนือสิ่งอื่นที่มันโปรดปรานการช่วยเหลือซึ่งกันและกันระหว่างผู้เรียน ในฐานะที่เป็นความสำเร็จของโครงการขึ้นอยู่กับการทำงานของทุกคนไม่มีใครเหลืออยู่ออกจิตวิญญาณของทีมชัย ในแง่นี้ความรู้สึกของการแยกจะลดลงผู้เรียนแต่ละคนเป็นส่วนหนึ่งของทีมงานภายในที่เขา / เธอสามารถหาบทบาทในการเล่น ดังนั้นรูปแบบหนึ่งของการทำงานร่วมกันทางสังคมเป็นที่ยอมรับ นอกจากนี้ยังมีส่วนร่วมในโครงการนี้คือแรงจูงใจที่ดีสำหรับผู้เรียนที่จึงพบว่าตัวเองกระตุ้นโดยการเรียงลำดับของความท้าทาย.
การใช้งานของการเรียนรู้ตามโครงการในบริบททางไกลยังโปรดปรานการปฏิบัติของทักษะเช่น "การวิเคราะห์", "การประเมิน "และ" สังเคราะห์ "ถือว่าเป็นระดับสูง ทักษะเหล่านี้มักจะใช้เล็ก ๆ น้อย ๆ อยู่ในสถานการณ์การเรียนทางไกล, ตรงกันข้ามกับทักษะในระดับต่ำกว่าเช่น "จำ", "เข้าใจ" และ "การใช้" ในฐานะที่เป็นพาเกตต์กล่าวว่าความพยายามที่จะต้องทำในการฝึกอบรมทางไกลไปถึงระดับสูงเหล่านี้ทักษะทางปัญญา [พาเกตต์และ Ricciardi-Rigault 1997].
ตามที่จอห์นสันและจอห์นสัน [จอห์นสันและจอห์นสัน 1991] มีสามประเภทของทักษะที่ผู้เรียนควร โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับการสนับสนุนมากขึ้นในการทำงาน: รู้วิธีการสื่อสารวิธีการจัดการและวิธีการที่จะแก้ปัญหาความขัดแย้ง ทักษะเหล่านี้ไม่ได้สอนได้อย่างง่ายดายในบริบททางไกล เรารู้สึกว่าการเรียนรู้ตามโครงการช่วยให้ผู้เรียนในการฝึกทักษะเหล่านี้ทั้งๆที่ระยะทาง ผู้เรียนมีการสื่อสารที่จะแสดงความคิดของพวกเขาและอธิบายจุดของพวกเขาดู พวกเขาดำเนินการโครงการของพวกเขาโดยการกำหนดและการแบ่งปันงานต่างๆ พวกเขาประเมินและวิพากษ์วิจารณ์การทำงานของตนและเรียนรู้ที่จะเจรจาต่อรองที่จะแก้ปัญหาความแตกต่างของความคิดเห็น.
สุดท้ายมีขนานที่ดูเหมือนจะน่าสนใจอย่างยิ่ง ประการแรกผู้เรียนเรียนรู้การทำงานรวมกันได้ด้วยการแบ่งปัน, การจัดระเบียบและการวางแผนงานและการประสานงานของพวกเขาในฐานะที่เป็น นอกจากนี้พวกเขาทำงานรวมที่จะเรียนรู้ในระหว่างการอภิปรายการเผชิญหน้าและการแลกเปลี่ยนความคิดในขณะที่การตัดสิน, การเจรจาต่อรองและวางข้างหน้าจุดของมุมมองของพวกเขา Derycke ได้ชี้ให้เห็นแล้วความสำคัญของการบรรลุเป้าหมายทั้งสองพึ่งพากันในการเรียนรู้ร่วมกัน [Derycke 1991] นักวิจัยอื่น ๆ ได้แสดงความคิดที่คล้ายกันในการที่ "เครื่องคอมพิวเตอร์พร้อมกันให้โอกาสในการเรียนรู้วิธีการสื่อสารเช่นเดียวกับการเปิดใช้งานการสื่อสารเพื่อเสริมสร้างประสบการณ์การเรียนรู้" [Repenning และคณะ 1998]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 . การเรียนรู้แบบโครงงานเป็นฐานสำหรับกลุ่มการศึกษาทางไกล
2.1 . หลักการของการเรียนรู้แบบโครงงานตามโครงการการเรียนรู้
เป็นวิธีการศึกษาของการสร้างกลุ่มในการเรียนรู้สถานการณ์ที่ได้รับการพยายามและทดสอบเป็นเวลาหลายปี ในตอนท้ายของศตวรรษที่สิบเก้า ,ดิวอี้ ก่อตั้งเป็นโรงเรียนทดลองของมหาวิทยาลัยชิคาโก ที่เด็กๆ แบ่งทีมกันและทำงานร่วมกันในชีวิตจริงโครงการ [ ดิวอี้ 1902 ] จากจุดทฤษฎีมากขึ้น ในมุมมองของ คิลได้ตีพิมพ์บทความเรื่อง " วิธีการ " โครงการที่เขาได้กำหนดโครงการเป็นกิจกรรมที่มีวัตถุประสงค์ที่เฉพาะเจาะจง ซึ่งผู้เข้าร่วมกิจกรรมทั้งหมดที่เกี่ยวข้องและนั่นจะเกิดขึ้นในสภาพแวดล้อมของสังคม [ คิล 1918 ] วิธีการนี้สนับสนุนการค้นพบโซลูชั่นในชีวิตจริงปัญหาที่เกิดขึ้นทุกวัน ในฝรั่งเศส ฟรายเน็ตพยายามพัฒนางานระหว่างกลุ่มผู้เรียน [ ฟรายเน็ต 1977 ] ; โครงการวิธีการเป็นหนึ่งในเทคนิคของฟรายเน็ต .
ในกรณีของโครงการโดยรวม ผู้เรียนหลายรับการศึกษาหรือกิจกรรมซึ่งนำไปสู่การแบ่งงาน เป็นนักเรียนที่ควรแบ่งงาน แบ่งงาน ควบคุมโดยครูเป็นปัจจัยลบ ซึ่งนำไปสู่การเลอกร ด์น้อยกว่าอารมณ์ [ 2529 ] ไม่มีโครงการโดยไม่มีวัตถุประสงค์ที่เฉพาะเจาะจงในใจ วัตถุประสงค์นี้อาจจะมีความรู้หรือเทคนิค และศิลปะในการผลิต ในทุกกรณีโครงการน่าจะส่งผลในการรับรู้ที่สามารถใช้ในรูปแบบที่แตกต่างกันมาก ความปรารถนาที่จะบรรลุจุดประสงค์นี้ได้เป็นปัจจัยสําคัญในกลุ่มและอารมณ์ที่เกี่ยวข้อง แน่นอน บรูเนอร์เน้นความสำคัญของงานกลุ่มของนักเรียน เช่น ร่วมในงาน ตามเขา เหล่านี้รวมงานสร้างและรักษาความสามัคคีภายในกลุ่มพวกเขาช่วยในการสร้างชุมชน และเพิ่มความตระหนักของนักเรียนของความจำเป็นที่จะต้องแบ่งงานเพื่อให้บรรลุผลิตภัณฑ์สิ้นสุด บรูเนอร์ [ 1998 ] นอกจากนี้หนึ่งจะต้องตรวจสอบให้แน่ใจว่านักเรียนรู้สึกเกี่ยวข้อง หรืออื่น ๆที่โครงการจะถูกผูกไว้ล้มเหลว [ polman 1996 ] . บทบาทของครูในโครงการ ไม่ใช่การบอกความรู้ แต่เป็นโครงการที่ปรึกษาหรือผู้ช่วย ในความรู้สึกนี้บทบาทของครูเป็นผู้ให้ข้อมูลของการควบคุมและแทรกแซงขอหรือในของเขา / เธอเองเป็นโครงการริเริ่มเลอกร ด์ความก้าวหน้า [ 2529 ] ช่วงเวลาที่ไม่ควรครูตัดสินใจสำหรับผู้ทำงานในโครงการ แต่อนุญาตให้พวกเขาเพื่อให้บรรลุจุดมุ่งหมายของตนเอง เช่น ด้วยการเชิญพวกเขาที่จะต้องพิจารณาจุดที่เฉพาะเจาะจงบางอย่าง นอกจากนี้โครงการที่ต้องใช้จำนวนหนึ่งของเวลาในการจัดการและการวางแผน ในหลักการของโครงการ วิธีการที่กำหนดโดย goguelin ต่อไปนี้ที่สามารถสังเกต โครงการควรจะมีโครงสร้างในเวลาและแตกออกเป็นขั้นตอนที่ต่อเนื่องของแบบฟอร์มแผนปฏิบัติการ goguelin ชั่วคราว [ 1994 ] ระวังการวางแผนของการกระทำที่จำเป็นเพื่อให้โครงการโครงสร้างชั่วคราว
2.2 .บทบาทของการเรียนรู้แบบโครงงานเพื่อการเรียนรู้ระยะทาง
ประโยชน์แรกหนึ่งสามารถคาดหวังที่จะได้รับจากการใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบโครงงานในบริบทของการสร้างระยะห่างที่ความต้องการที่แท้จริงสำหรับการปฏิสัมพันธ์ระหว่างผู้เรียน โครงการดังกล่าวต้องร่วมกันทำงาน และผู้เรียนจึงนำไปสู่ความร่วมมือและทำงานร่วมกันเพื่อให้บรรลุผลที่ต้องการ โดยธรรมชาติของมันโครงการปลูกฝังจิตวิญญาณของการแข่งขันและข้างต้นทั้งหมด มันสนับสนุนช่วยเหลือซึ่งกันและกันระหว่างผู้เรียน เมื่อเสร็จสิ้นโครงการจะขึ้นอยู่กับการทำงานของทุกคน ไม่มีใครถูกทิ้ง จิตวิญญาณของทีม เหนืออื่นใด . ในความรู้สึกนี้ ความรู้สึกของการแยกลดลง แต่ละคนเป็นส่วนหนึ่งของทีมงานภายในซึ่งเขา / เธอสามารถค้นหาบทบาทการเล่น ดังนั้นรูปแบบหนึ่งของการทำงานร่วมกันทางสังคมตั้งขึ้น นอกจากนี้การมีส่วนร่วมในโครงการเป็นแรงจูงใจที่ดีสำหรับผู้ศึกษาจึงพบตัวเองกระตุ้นโดยการจัดเรียงของความท้าทาย .
ใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบโครงงานในระยะทางบริบทยังสนับสนุนการฝึกทักษะเช่น " วิเคราะห์ " , " การประเมิน " และ " สังเคราะห์ " ถือว่าเป็นระดับสูง ทักษะเหล่านี้โดยทั่วไปที่ใช้ในการเรียนการสอนทางไกล ๆสถานการณ์อุปสงค์ลดระดับทักษะเช่น " จำ " " เข้าใจ " และ " ใช้ " โดย Paquette กล่าวว่า ความพยายามที่ต้องทำในการฝึกอบรมทางไกลไปถึง ทักษะเหล่านี้ [ ปัญญาระดับสูง และ ricciardi Paquette rigault 1997 ] .
ตามจอห์นสันและจอห์นสันและจอห์นสันจอห์นสัน [ 1991 ] , มีสามประเภทของทักษะที่ผู้เรียนควรได้รับการส่งเสริมให้มากขึ้น โดยเฉพาะงานรู้วิธีสื่อสาร วิธีการจัดการ และวิธีการแก้ปัญหาความขัดแย้ง ทักษะเหล่านี้จะไม่สอนได้อย่างง่ายดายในระยะทางบริบท เรารู้สึกว่า การเรียนแบบโครงงานช่วยให้ผู้เรียนฝึกทักษะเหล่านี้ ทั้งๆที่ระยะทาง ให้ผู้เรียนสื่อสารแสดงความคิดเห็นและอธิบายของพวกเขาจุดของมุมมอง พวกเขาดำเนินการโครงการของพวกเขา โดยการกำหนดและแบ่งงานต่าง ๆพวกเขาประเมินและวิจารณ์งานของตน และเรียนรู้ที่จะเจรจาเพื่อแก้ไขปัญหาใด ๆ ความแตกต่างของความคิดเห็น
สุดท้ายมีขนานซึ่งดูเหมือนจะน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ ผู้เรียนเรียนรู้ที่จะทำงานร่วมกันโดยการจัดและวางแผนงานและประสานงาน งานของพวกเขาเป็นทั้ง นอกจากนี้ พวกเขาทำงานร่วมกันเพื่อเรียนรู้ระหว่างการสนทนาการเผชิญหน้าและการแลกเปลี่ยนความคิด ในขณะที่อธิบาย ต่อรอง และย้ายไปข้างหน้าของจุดของมุมมอง เดอรีค ได้ชี้ให้เห็นความสำคัญของการบรรลุทั้งสองพึ่งพากันเป้าหมายในกลุ่มการเรียนรู้เดอรีค [ 1991 ] นักวิจัยอื่น ๆได้แสดงความคิดที่คล้ายกันใน " คอมพิวเตอร์พร้อมเปิดโอกาสให้เรียนรู้วิธีการสื่อสารรวมทั้งเพื่อเปิดใช้งานการสื่อสารเพื่อเพิ่มประสบการณ์การเรียนรู้ " [ repenning et al .
2541 ]