[For now, let’s go take a look at t

[For now, let’s go take a look at the place]

I took Elsie and Lindsey and we teleported to the South District.

The property itself was not that bad. Seems like it was originally an inn, and it was made quite wide. It looks like the first floor was a bar, but if redecorated and filled with bookshelves, people will want to read here. The second and third floors will have private rooms for people who want to read at ease. The price for the use of private rooms should be set slightly higher.

[There doesn’t seem to be any problems. Let’s decide on this place].

I sign the documents from the real estate agent we called, thus purchasing the rights. Though it wasn’t cheap, but well, it’ll be fine, I think.

Well then, it’s time for remodelling. And it’s done. I called Wendy and the girls from the mansion, (Will also came, though I didn’t call for him) then I asked Wendy and the six aside from Will, to clean the upper floors.

I use [Modelling] to transform the furniture one by one into fluffy sofas. The reception counter will be here, where beverages can be served. Should I make it self-service for the first floor visitors? Maybe make water or simple tea free of charge. It will be taken from the entry fee. Decorative plants… Because I can’t make those, maybe I should bring some from the [Garden]. Bookshelves of different sizes on this side, and done.

I also made some recliner-like seats. With small tables. Uu~n, it has become enjoyable.

Taking it out from [Storage], I got Will and Wendy to arrange the huge amount of books into the bookshelves.

[Danna-sama, I have a question]

Wendy asks me while arranging the books in the bookshelves. I would like her to stop with the Danna-sama, but for some reason she won’t stop calling me that.

[Won’t there be some visitors who will come and take the books home secretly?]
[Ah, I also thought about that. For example, some fellow enters a private room, places the books in something like a bag, and then leaves casually. What would you do then?]

In short you’re worried about shoplifting. Books are valuable here. I understand. Ma, there’s no oversight on this part, you know.

[Then, let’s have Will try to steal as a trial. Conceal it under the clothes or something]
[Me?]

Will looked doubtful, but did as he was told, and concealed a book under his clothes and went out the exit. But.

[Fugya!?]
[Will!?]

Will makes a strange sound and collapses at the exit. Yep, success. The book invokes [Paralyze] when it is taken out of the building. Furthermore, if a book moves 10 meters from the building, the book automatically teleports to the counter. Even if the paralysis is prevented with a talisman, the book will come back.

I revive the fallen Will with [Recover].

[If it’s like that then certainly you can’t steal it]
[The guy is then handed over to the guards. Of course he is also banned from coming here again. Still, there will be some troubles, so I want to ask Rebecca-san, Logan-san, and Will to work as guards. It’s better if it’s acquaintances. If circumstances are not suitable, then I will commission guild people for employment]
[I don’t mind. I think I can work 3 days of the week here, and the rest I will work for the guild]

I see. Hm? What about the remaining day? A holiday? I tried asking, and Will blushes and his eyes started swimming. Next to him Wendy was blushing too. While I was thinking, *smack*, somebody hit the back of my head. When I turned around, there was Elsie standing with a shocked face.

[As thickheaded as always. Make a guess. They have date, a date, you know. It is necessary to have at least a day to go to play together, don’t you agree]

[Aa, Onee-chan, it is no good to say something like that so frankly…!]

Lindsey panics. But Will and Wendy’s faces are becoming more and more red. Seems like it hit the mark.

Maa, I understand their feelings. Let’s not meddle in it anymore. I leave the two people who have quietly started arranging the books on the bookshelves, and transform a chair into a recliner using [Modelling]. I let Elsie sit on it, and adjust it little by little until it became comfortable.

[Danna-sama’s no-attribute magic is really useful, you know. I don’t have an attribute, so I’m envious….]

Will stopped his hand and looked this way. Or rather, I want you to stop calling me danna-sama.

[My late grandpa was able to use no-attribute magic. But magic after all, is not hereditary]

Will began to arrange the books again while sighing. So that’s how it is. The nature of magic is not hereditary. Even though there genes should be the same since Lindsey and Elsie are identical twins, Lindsey possesses 3 attributes, and Elsie has 1 no-attribute.

[What kind of no-attribute magic did your grandpa have?]

No-attribute magic is personal magic. People who can use identical magic are rare. Therefore the treasure house of magic does not seem to be all the more useful. Only makes the water slight

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

[สำหรับตอนนี้ ลองไปดูที่สถานที่]ผมเอาเอลซี และลินด์เซ และเราวาร์ปใต้อำเภอบริการที่ดีมาก ดูเหมือนว่าเหมือนเดิมโรง และมันถูกทำการค่อนข้างหลากหลาย เหมือนชั้นแรกเป็นบาร์ แต่ถ้ายง และเต็มไป ด้วยชั้นวางหนังสือ ท่านจะต้องอ่านที่นี่ ชั้นสอง และสามจะมีห้องส่วนตัวสำหรับผู้ที่ต้องการอ่านที่ง่าย ราคาสำหรับห้องพักส่วนตัวควรตั้งสูงขึ้นเล็กน้อย[มีไม่เห็น มีปัญหาใด ๆ ลองตัดสินใจเลือกสถานที่นี้]นอกจากนี้ผมจึงลงชื่อในเอกสารจากตัวแทนอสังหาริมทรัพย์เราเรียกว่า ซื้อสิทธิ ผมคิดว่า ว่า มันไม่ได้ราคาถูก ดี มันจะดีอย่างนั้น มันเป็นเวลาสำหรับความ และจะทำ ผมเรียกเวนดี้และสาว ๆ จากคฤหาสน์ (จะยัง มา แม้ว่าฉันจะไม่โทรหาเขา) แล้วผมถามเวนดี้และหกนอกเหนือจากจะ ทำความสะอาดชั้นบนฉันสามารถใช้[สร้างแบบจำลอง] เพื่อเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์หนึ่งเป็นโซฟาหนานุ่ม เคาน์เตอร์ต้อนรับจะอยู่ที่นี่ ซึ่งสามารถให้บริการเครื่องดื่ม ฉันควรทำมันด้วยตนเองสำหรับผู้เข้าชมชั้น อาจจะทำให้น้ำหรือน้ำชาที่เรียบง่ายฟรี มันจะนำมาจากค่าธรรมเนียม ตกแต่งต้นไม้... เนื่องจากผมไม่สามารถทำให้ บางทีฉันควรมาจากสวน ชั้นวางหนังสือที่แตกต่างขนาดนี้ด้านข้าง และเสร็จสิ้นยังทำที่นั่งปรับเอนได้เหมือนบาง มีตารางขนาดเล็ก ยูยู ~ n มันได้กลายเป็นลูกค้าผมได้พามันออกจาก [], เวนดี้และจะจัดหนังสือจำนวนมากเป็นชั้นวางหนังสือ[เดอะดันน่าจา ฉันมีคำถาม]เวนดี้ถามฉันในขณะที่การจัดเรียงหนังสือในชั้นวางหนังสือ ผมอยากให้เธอหยุด กับเดอะดันน่าซามาซามา แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอจะไม่หยุดโทรที่[จะไม่มีนักท่องเที่ยวบางส่วนที่จะมา และนำหนังสือบ้านแอบ][Ah ฉันคิดว่า เกี่ยวกับการที่ เช่น บางคนเข้าสู่ห้องส่วนตัว ทำหนังสือในบางอย่างเช่นถุง แล้ว ใบแบบสบาย ๆ อย่างไรแล้ว]ในระยะสั้นคุณจะกังวลเกี่ยวกับขโมย หนังสือมีคุณค่า ฉันเข้าใจ คุณจะไม่ดูแลในส่วนนี้ รู้ ma[แล้ว ลองมาจะพยายามขโมยเป็นการทดลอง ปกปิดภายใต้เสื้อผ้าหรือสิ่ง][ฉัน]จะดูหนี้สงสัยสูญ แต่ไม่เป็นเขา บอก และปกปิดหนังสือภายใต้เสื้อผ้าของเขา และออกทางออก แต่[Fugya][จะ]จะทำให้เสียงประหลาด และพังทลายลงที่ทางออก ฮ่ะ ความสำเร็จ หนังสือ invokes [Paralyze] เมื่อมันถ่ายจากอาคาร นอกจากนี้ ถ้าหนังสือย้าย 10 เมตรจากอาคาร หนังสืออัตโนมัติเคลื่อนย้ายไปที่เคาน์เตอร์ ถ้าอัมพาตถูกขวาง ด้วยยันต์ หนังสือจะกลับมาผมฟื้นจะลดลง ด้วย [กู้คืน][ถ้าเป็นเช่นนั้น แล้วแน่นอนคุณไม่สามารถขโมยมัน][The guy is then handed over to the guards. Of course he is also banned from coming here again. Still, there will be some troubles, so I want to ask Rebecca-san, Logan-san, and Will to work as guards. It’s better if it’s acquaintances. If circumstances are not suitable, then I will commission guild people for employment][I don’t mind. I think I can work 3 days of the week here, and the rest I will work for the guild]I see. Hm? What about the remaining day? A holiday? I tried asking, and Will blushes and his eyes started swimming. Next to him Wendy was blushing too. While I was thinking, *smack*, somebody hit the back of my head. When I turned around, there was Elsie standing with a shocked face.[As thickheaded as always. Make a guess. They have date, a date, you know. It is necessary to have at least a day to go to play together, don’t you agree][Aa, Onee-chan, it is no good to say something like that so frankly…!]Lindsey panics. But Will and Wendy’s faces are becoming more and more red. Seems like it hit the mark.Maa, I understand their feelings. Let’s not meddle in it anymore. I leave the two people who have quietly started arranging the books on the bookshelves, and transform a chair into a recliner using [Modelling]. I let Elsie sit on it, and adjust it little by little until it became comfortable.[Danna-sama’s no-attribute magic is really useful, you know. I don’t have an attribute, so I’m envious….]
Will stopped his hand and looked this way. Or rather, I want you to stop calling me danna-sama.

[My late grandpa was able to use no-attribute magic. But magic after all, is not hereditary]

Will began to arrange the books again while sighing. So that’s how it is. The nature of magic is not hereditary. Even though there genes should be the same since Lindsey and Elsie are identical twins, Lindsey possesses 3 attributes, and Elsie has 1 no-attribute.

[What kind of no-attribute magic did your grandpa have?]

No-attribute magic is personal magic. People who can use identical magic are rare. Therefore the treasure house of magic does not seem to be all the more useful. Only makes the water slight

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

[สำหรับตอนนี้ขอไปดูที่สถานที่]

ผมเอาเอลซีและ Lindsey และเราเคลื่อนย้ายไปยังเขตภาคใต้.

คุณสมบัติตัวเองไม่ได้ว่าไม่ดี ดูเหมือนว่ามันเดิมโรงแรมแห่งหนึ่งและมันถูกสร้างขึ้นค่อนข้างกว้าง ดูเหมือนว่าชั้นแรกเป็นบาร์ แต่ถ้ามอบและเต็มไปด้วยชั้นหนังสือคนจะต้องการที่จะอ่านได้ที่นี่ ชั้นที่สองและสามจะมีห้องส่วนตัวสำหรับผู้ที่ต้องการที่จะอ่านได้อย่างสะดวกสบาย ราคาสำหรับการใช้งานของห้องพักส่วนตัวควรจะตั้งสูงขึ้นเล็กน้อย.

[มีดูเหมือนจะไม่เป็นปัญหาใด ๆ ลองตัดสินใจเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้].

ผมลงนามในเอกสารจากตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ที่เราเรียกว่าทำให้การซื้อสิทธิ์ใน แม้ว่ามันจะเป็นไม่ถูก แต่ดีก็จะปรับผมคิดว่า.

ถ้าอย่างนั้นก็ถึงเวลาสำหรับการเปลี่ยนแปลง และจะทำ ผมเรียกว่าเวนดี้และหญิงจากคฤหาสน์ (ยังจะมา แต่ผมไม่ได้เรียกร้องให้เขา) แล้วผมถามเวนดี้และหกนอกเหนือจากจะทำความสะอาดชั้นบน.

ผมใช้ [จำลอง] จะเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์ หนึ่งโดยหนึ่งลงไปในโซฟานุ่ม เคาน์เตอร์แผนกต้อนรับส่วนหน้าจะอยู่ที่นี่ที่เครื่องดื่มที่สามารถให้บริการได้ ฉันควรจะทำให้มันบริการตนเองสำหรับผู้เข้าชมชั้นแรก? อาจจะทำให้น้ำหรือชาง่ายเสียค่าใช้จ่าย มันจะถูกนำมาจากค่าธรรมเนียมแรกเข้า ไม้ประดับ ... เพราะฉันไม่สามารถทำให้ผู้บางทีฉันควรจะนำบางส่วนจาก [สวน] ชั้นหนังสือขนาดแตกต่างกันในด้านนี้และทำ.

ฉันยังทำบางที่นั่งเอนกายเหมือน มีโต๊ะเล็ก ๆ UU ~ n มันได้กลายเป็นที่สนุกสนาน.

ใช้มันออกมาจาก [Storage] ผมได้ Will และเวนดี้จะจัดให้มีจำนวนมากของหนังสือเข้าชั้นหนังสือ.

[Danna-sama, ฉันมีคำถาม]

เวนดี้ถามผมในขณะที่การจัดหนังสือ ในชั้นหนังสือ ฉันจะชอบเธอจะหยุดกับ Danna-sama แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่เธอจะไม่หยุดเรียกฉันว่า.

[จะไม่มีผู้เข้าชมบางคนที่จะมาและใช้หนังสือที่บ้านแอบ?]
[อาผมยังคิดว่า เกี่ยวกับสิ่งนั้น. ยกตัวอย่างเช่นเพื่อนบางคนเข้ามาในห้องส่วนตัววางหนังสือในสิ่งที่ต้องการถุงแล้วใบลวก คุณจะทำอะไรแล้ว?]

ในระยะสั้นคุณกังวลเกี่ยวกับขโมย หนังสือที่มีคุณค่าที่นี่ ฉันเข้าใจ. แม่มีการกำกับดูแลในส่วนนี้คุณรู้.

[แล้วขอได้จะพยายามที่จะขโมยเป็นตัวอย่าง ปกปิดมันภายใต้เสื้อผ้าหรืออะไร]
[ฉัน?]

จะมองสงสัยจะสูญ แต่ทำตามที่เขาบอกและปกปิดหนังสือภายใต้เสื้อผ้าของเขาและเดินออกไปทางออก แต่.

[Fugya !?]
[Will !?]

จะทำให้เสียงที่แปลกและพังทลายลงมาที่ประตูทางออก อ้างประสบความสำเร็จ หนังสือเล่มนี้จะเรียก [อัมพาต] เมื่อมันถูกนำออกมาจากอาคาร นอกจากนี้หากหนังสือย้าย 10 เมตรจากอาคาร, หนังสือ teleports โดยอัตโนมัติไปยังเคาน์เตอร์ แม้ว่าอัมพาตจะป้องกันได้ด้วยยันต์หนังสือเล่มนี้จะกลับมา.

ฉันฟื้นลดลงจะมี [กู้คืน].

[ถ้าเป็นเช่นนั้นแล้วแน่นอนคุณไม่สามารถขโมยมัน]
[ผู้ชายที่ถูกส่งจากนั้นไปยาม . แน่นอนว่าเขาก็ยังได้รับอนุญาตจากมาที่นี่อีกครั้ง ยังจะมีปัญหาบางดังนั้นฉันต้องการที่จะขอรีเบคก้าซังซังโลแกนและจะไปทำงานเป็นยาม มันจะดีกว่าถ้าหากมันเป็นคนรู้จัก หากสถานการณ์ไม่เหมาะแล้วฉันจะคณะกรรมการสมาคมคนสำหรับการจ้างงาน]
[ฉันไม่คิด ผมคิดว่าผมสามารถทำงานได้ 3 วันของสัปดาห์ที่นี่และส่วนที่เหลือผมจะทำงานให้กับสมาคม]

ฉันเห็น หืม? สิ่งที่เกี่ยวกับวันที่เหลืออยู่? วันหยุด? ฉันพยายามถามและจะสีแดงและตาของเขาเริ่มต้นว่ายน้ำ ถัดจากเขาเวนดี้ถูกอายเกินไป ขณะที่ผมกำลังคิด * * * * * * * * ตีใครตีกลับของหัวของฉัน เมื่อผมหันไปรอบ ๆ มีเอลซียืนด้วยใบหน้าตกใจ.

[เหมือน thickheaded เช่นเคย ทำให้คาดเดา พวกเขามีวันที่วันที่คุณรู้ว่า มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะมีอย่างน้อยหนึ่งวันที่จะไปเล่นด้วยกันไม่ได้คุณเห็นด้วย]

[Aa, onee จังมันไม่ดีที่จะพูดสิ่งที่ต้องการเพื่อให้ตรงไปตรงมา ... !]

Lindsey ตื่นตกใจ แต่จะและเวนดี้ของใบหน้ามีมากขึ้นและสีแดงมากขึ้น ดูเหมือนว่ามันกดเครื่องหมาย.

แม่ผมเข้าใจความรู้สึกของพวกเขา ให้ไม่เข้าไปยุ่งในมันอีกต่อไป ผมปล่อยให้คนสองคนที่ได้เริ่มต้นอย่างเงียบ ๆ จัดหนังสือบนชั้นหนังสือและเปลี่ยนเก้าอี้ผู้เอนกายลงไปโดยใช้ [จำลอง] ฉันปล่อยให้เอลซีนั่งอยู่บนนั้นและปรับทีละนิดจนกลายเป็นความสะดวกสบาย.

[Danna-sama ไม่มีแอตทริบิวต์มายากลเป็นประโยชน์จริงๆคุณรู้ว่า ฉันไม่ได้มีแอตทริบิวต์ดังนั้นฉันอิจฉา ... .]

จะหยุดมือของเขาและมองด้วยวิธีนี้ หรือมากกว่าฉันต้องการให้คุณหยุดเรียกฉัน Danna-sama.

[คุณปู่ของผมก็สามารถที่จะใช้ไม่มีแอตทริบิวต์มายากล แต่เวทมนตร์หลังจากทั้งหมดไม่ได้เป็นกรรมพันธุ์]

จะเริ่มที่จะจัดให้มีหนังสืออีกครั้งในขณะที่ถอนหายใจ เพื่อที่ว่ามันเป็นอย่างไร ธรรมชาติของ Magic จะไม่สามารถถ่ายทอดทางพันธุกรรม ถึงแม้ว่าจะมียีนที่ควรจะเหมือนกันตั้งแต่ Lindsey และเอลซีเป็นฝาแฝดเหมือน Lindsey ครอบครอง 3 คุณสมบัติและเอลซีมี 1 ไม่มีแอตทริบิวต์.

[ชนิดของมายากลแอตทริบิวต์ที่ไม่มีไม่คุณปู่ของคุณมี?]

เวทมนตร์ไม่มีแอตทริบิวต์คือความมหัศจรรย์ส่วนบุคคล . คนที่สามารถใช้เวทมนตร์เหมือนเป็นของหายาก ดังนั้นบ้านสมบัติของเวทมนตร์ไม่ได้ดูเหมือนจะเป็นทั้งหมดที่มีประโยชน์มากขึ้น เพียง แต่ทำให้น้ำเล็กน้อย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

[ ตอนนี้ ไปดูสถานที่ ]ผมเอาเอลซี่ กับ ลินด์เซย์ และเราวาร์ปไปยังเขตใต้คุณสมบัติก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้น ดูเหมือนเดิมโรงแรม , และมันก็ค่อนข้างกว้าง ดูเหมือนว่า ชั้นล่างเป็นบาร์ แต่ถ้าตกแต่งและเต็มไปด้วยชั้นหนังสือที่ผู้คนจะต้องอ่านที่นี่ ชั้นสองและสามจะมีห้องพักส่วนตัว สำหรับคนที่อยากอ่านแล้วสบายใจ ราคาสำหรับการใช้ห้องพักส่วนตัว ควรตั้งสูงกว่าเล็กน้อย[ ไม่เห็นมีปัญหาใด ๆ ให้ตัดสินใจเกี่ยวกับสถานที่นี้ ]ผมเซ็นเอกสารจากตัวแทนอสังหาริมทรัพย์ที่เราเรียก ดังนั้น การซื้อสิทธิ แม้ว่ามันไม่ได้ราคาถูก แต่ก็ ไม่เป็นไร ฉันคิดว่านะเอาล่ะ ได้เวลาปรับเปลี่ยนใหม่ และมันก็สำเร็จ ฉันชื่อ เวนดี้ และหญิงจากแมนชั่น ( จะมา แม้ว่าผมไม่ได้เรียกเขา ) แล้วผมถามเวนดี้และ 6 นอกจากจะทำความสะอาดพื้นบนผมใช้ [ แบบจำลอง ] แปลงหนึ่งโดยหนึ่งในเฟอร์นิเจอร์ โซฟานุ่ม แผนกต้อนรับจะที่นี่ที่เครื่องดื่มจะเสิร์ฟ ฉันควรทำมันด้วยตนเอง สำหรับผู้เข้าชมที่พื้นก่อน อาจจะทำให้น้ำหรือชาที่ง่ายฟรี จะถูกพรากไปจากค่าสมัครให้ พืช . . . . . . . ตกแต่งเพราะฉันไม่สามารถทำให้ บางทีผมน่าจะเอาจาก [ สวน ] ชั้นหนังสือขนาดต่าง ๆ ในด้านนี้ และทำผมทำเหมือนที่เอนเบาะ มีโต๊ะเล็ก ๆ สหรัฐอเมริกา ~ N , มันได้กลายเป็นที่สนุกสนานการเอาออกจาก [ กระเป๋า ] ฉันมีจะและเวนดี้จัดยอดเงินขนาดใหญ่ของหนังสือเข้าชั้น .[ ดันนะซามะ ฉันมีคำถาม ]เวนดี้ถามฉันในขณะที่การจัดหนังสือในชั้นหนังสือ . ฉันต้องการให้เธอเลิกกับดันนะซามะ แต่ด้วยเหตุผลบางอย่างที่เธอไม่เลิกเรียกฉันแบบนั้นซะที[ ไม่มีนักท่องเที่ยวบาง คนที่จะมาเอาหนังสือที่บ้านอย่างลับๆ ][ อ่า . . . ฉันก็คิดเหมือนกัน ตัวอย่าง เพื่อนบางคนเข้ามาในห้องส่วนตัว สถานที่ในหนังสือบางอย่าง เช่น กระเป๋า แล้วจากไปแบบสบายๆ แล้วคุณจะทำอย่างไร ? ]ในระยะสั้นที่คุณกำลังกังวลเรื่องขโมยของ เป็นหนังสือที่มีคุณค่านี้ ผมเข้าใจแล้ว มา ไม่มีการกำกับดูแลในส่วนนี้[ งั้นก็จะพยายามที่จะขโมยเป็นทดลองใช้ ปกปิดมันไว้ภายใต้เสื้อผ้าหรืออะไร ][ ฉัน ? ]จะดูน่าสงสัย แต่ทำตามที่เขาบอก และปกปิดหนังสือใต้เสื้อของเขาและเดินออกทางออก แต่ . . .[ fugya ! ? ][ ! ? ]จะทำให้เสียงแปลกและยุบตรงทางออก ใช่ ความสำเร็จ หนังสือเล่มนี้จะเรียก [ อัมพาต ] เมื่อมันถูกนำออกไปจากอาคาร นอกจากนี้ ถ้าหนังสือย้าย 10 เมตรจากอาคาร , หนังสืออัตโนมัติ ที่จะเคาน์เตอร์ แม้ว่าอาการอัมพาตป้องกันได้ด้วยเครื่องราง หนังสือเล่มนี้จะกลับมาผมรื้อฟื้นลดลงจะมี [ คืน ]ถ้ามันเป็นอย่างนั้น แน่นอน คุณไม่ได้ขโมยมัน ][ ผู้ชาย แล้วส่งมอบให้เจ้าหน้าที่ แน่นอน เขายังห้ามมาที่นี่อีก ยังคงมีปัญหาบางอย่าง ก็เลยอยากถาม รีเบคก้า ซาน โลแกน ซาน และจะทำงานเป็นยาม มันจะดีกว่า ถ้าเป็นคนรู้จัก หากสถานการณ์ไม่เหมาะ ผมจะเสริมคนกิลด์สำหรับการจ้างงาน ][ ฉันไม่สนใจ ฉันคิดว่าฉันสามารถทำงานได้ 3 วันของสัปดาห์นี้ และส่วนที่เหลือจะทำงานให้สมาคม ]ผมเห็น หืม ? แล้ววันที่เหลือ ? วันหยุด ? ฉันพยายามถาม และจะหน้าแดงและตาของเขาเริ่มว่ายน้ำ ถัดเขาไปคือ เวนดี้ หน้าแดงด้วย ในขณะที่ฉันกำลังคิด , * ผัวะ * , ใครตีหัวผม เมื่อฉันหันไป มีเอลซี่ยืนอยู่กับช็อคหน้า[ โง่อยู่เสมอ ให้เดานะ พวกเขามีวันที่ , วันที่ , คุณก็รู้ มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะมีอย่างน้อยวันนึงเพื่อไปเล่นด้วยกันมั้ย ][ อ๊ะ พี่ชาน มันไม่เหมาะที่จะพูดอย่างนั้นจริงๆแล้ว . . . . . . . ]ลินด์เซย์ ตกใจ แต่จะและเวนดี้หน้าจะยิ่งแดงมากขึ้น เหมือนตีมาร์คม้า ผมเข้าใจความรู้สึกของพวกเขา อย่าเข้าไปยุ่งเกี่ยวเลย ผมปล่อยให้สองคนที่เงียบๆเริ่มจัดเรียงหนังสือบนชั้นหนังสือ และเปลี่ยนเก้าอี้เป็นแบบเอนได้โดยใช้ [ ] ฉันปล่อยให้เอลซี่นั่งบนมัน และปรับทีละน้อยจนกลายเป็นที่สะดวกสบาย[ ดันนะซามะไม่มีคุณลักษณะวิเศษ เป็นประโยชน์จริงๆ คุณก็รู้ ผมไม่มีแอตทริบิวต์ ดังนั้นฉันเลยอิจฉา . . . ]จะหยุดมือแล้วมองมาทางนี้ และผมต้องการให้คุณหยุดโทรหาฉันดันนะซามะ[ ปู่สายของฉัน สามารถใช้แอตทริบิวต์ที่ไม่มีเวทมนตร์ แต่เวทมนตร์หลังจากทั้งหมดไม่ได้เป็นพันธุกรรม ]จะเริ่มจัดหนังสืออีกครั้ง ในขณะที่ถอนหายใจ แล้วมันเป็นยังไงล่ะ ลักษณะของเวทมนตร์ไม่ใช่กรรมพันธุ์ แม้ว่าจะมียีนที่ควรจะเหมือนกันตั้งแต่ ลินซีย์ และ เอลซี่ เป็นฝาแฝดที่เหมือนกัน ลินด์เซย์ ครบถ้วน 3 คุณลักษณะ และ เอลซี่ มี 1 ที่ไม่มีคุณลักษณะ[ ชนิดของไม่มีคุณลักษณะวิเศษคุณตาของคุณได้ ? ]ไม่มีแอตทริบิวต์เป็นเวทมนตร์วิเศษส่วนตัว ผู้ที่สามารถใช้เวทมนตร์เหมือนจะหายาก ดังนั้นบ้านสมบัติของเวทมนตร์ไม่ได้ดูเหมือนจะยิ่งมีประโยชน์ ทำให้น้ำเล็กน้อย