Exogenous retirement has no impact

Exogenous retirement has no impact on the qualitative predictions of the model. Quantitatively, the volatility of hours worked is higher compared to Modell for two reasons. By extending the working period, agents benefit from education for a longer period of time, which increases the incentive to substitute work with schooling. Further, the volatility of hours worked of older agents is higher. Thus, aggregate volatility increases as we include older agents. However, with endogenous retirement, the fraction of retired people to active population generated by the model is too high compared to the data. For this reason, in our preferred specification, retirement is mandatory. This allows US to correctly match the number of retired people relative to workers. It is also worth mentioning that the average labor force participation rate for individuals aged 65 and over is 14% for the period 1962-2012.17 Therefore, by setting exogenous mandatory retirement at age 47 in the model (and 64 in reality), only a small fraction of the population is excluded from our analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกษียณอายุบ่อยมีผลกระทบไม่คาดคะเนคุณภาพของแบบจำลอง Quantitatively ความผันผวนของชั่วโมงทำงานจะสูงขึ้นเมื่อเทียบกับ Modell ด้วยเหตุผลสองประการ โดยขยายระยะเวลาทำงาน ตัวแทนได้ประโยชน์จากการศึกษาเป็นเวลานานของเวลา ซึ่งเพิ่มการจูงใจเพื่อทดแทนการทำงานกับการศึกษา เพิ่มเติม ความผันผวนของชั่วโมงการทำงานของตัวแทนรุ่นเก่าได้สูง ดังนั้น ความผันผวนรวมเพิ่มเป็นเรารวมตัวแทนเก่า อย่างไรก็ตาม endogenous เกษียณอายุ สัดส่วนของประชากรที่สร้างขึ้น โดยรูปแบบงานคนวาระมีสูงเกินไปเมื่อเทียบกับข้อมูล ด้วยเหตุนี้ ในข้อมูลจำเพาะของเราที่ต้องการ การเกษียณอายุเป็นข้อบังคับ นี้ช่วยให้เราได้อย่างถูกต้องตรงกับจำนวนคนแล้วเทียบกับแรงงาน เป็นมูลค่าการกล่าวถึงว่า อัตราการเข้าร่วมกองทัพแรงงานเฉลี่ยสำหรับบุคคลอายุ 65 และกว่า 14% สำหรับช่วงปี 1962-2012.17 เหตุ โดยตั้งบ่อยบังคับเกษียณที่อายุ 47 ในแบบ (64 ในความเป็นจริง), แยกออกจากการวิเคราะห์ของเราเพียงส่วนเล็ก ๆ ของประชากร

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกษียณอายุภายนอกไม่มีผลกระทบต่อการคาดการณ์เชิงคุณภาพของรูปแบบ ปริมาณความผันผวนของชั่วโมงทำงานจะสูงขึ้นเมื่อเทียบกับเดลล์ด้วยเหตุผลสองประการ โดยการขยายระยะเวลาการทำงานที่ตัวแทนได้รับประโยชน์จากการศึกษาเป็นระยะเวลานานของเวลาซึ่งจะเป็นการเพิ่มแรงจูงใจในการทดแทนการทำงานกับการเรียนการสอน นอกจากนี้ความผันผวนของชั่วโมงการทำงานของตัวแทนที่มีอายุมากกว่าจะสูงกว่า ดังนั้นความผันผวนรวมเพิ่มขึ้นในขณะที่เรารวมถึงตัวแทนที่มีอายุมากกว่า แต่ด้วยการเกษียณอายุภายนอกส่วนของผู้เกษียณอายุที่จะประชากรที่ใช้งานที่สร้างขึ้นโดยรูปแบบที่สูงเกินไปเมื่อเทียบกับข้อมูล ด้วยเหตุนี้ในสเปคที่ต้องการของเราเกษียณอายุมีผลบังคับใช้ นี้ช่วยให้เราได้อย่างถูกต้องตรงกับจำนวนของคนที่เกษียณอายุราชการเมื่อเทียบกับแรงงาน นอกจากนี้ยังเป็นมูลค่าการกล่าวขวัญว่ากำลังแรงงานเฉลี่ยอัตราการมีส่วนร่วมสำหรับบุคคลที่มีอายุ 65 ปีขึ้นไปมี 14% สําหรับงวด 1962-2,012.17 ดังนั้นโดยการตั้งค่าเกษียณได้รับมอบจากภายนอกที่อายุ 47 ในรูปแบบ (และ 64 ในความเป็นจริง) เพียงเล็ก ๆ ส่วนของประชากรที่ได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์ของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกษียณจากภายนอกไม่มีผลกระทบต่อการคาดการณ์เชิงคุณภาพของแบบจำลอง ปริมาณความผันผวนของชั่วโมงทำงานที่สูงเมื่อเทียบกับแบบสำหรับสองเหตุผล โดยการขยายระยะเวลาทำงาน ตัวแทนได้รับประโยชน์จากการศึกษาเป็นระยะเวลานาน ซึ่งช่วยเพิ่มแรงจูงใจเพื่อทดแทนการทำงานกับตน ทั้งนี้ ความผันผวนของชั่วโมงทำงานของตัวแทนเก่ามากกว่าดังนั้นความผันผวนเพิ่มขึ้นรวมเป็นเรา รวมถึงตัวแทนเก่า อย่างไรก็ตาม ในส่วนของคนเกษียณ , เกษียณอายุการใช้งานประชากรที่สร้างขึ้นโดยรุ่นสูงเกินไปเมื่อเทียบกับข้อมูล ด้วยเหตุผลนี้ สเปคที่ต้องการของเราเกษียณเป็นข้อบังคับ นี้ช่วยให้เราให้ถูกต้องตรงกับจำนวนคนเกษียณสัมพันธ์กับคนนอกจากนี้มูลค่าการกล่าวขวัญที่เฉลี่ยอัตราการเข้าร่วมกำลังแรงงานสำหรับบุคคลอายุ 65 และมากกว่า 10 % สำหรับช่วงเวลา 1962-2012.17 ดังนั้นโดยการตั้งค่าภายนอกบังคับเกษียณที่อายุ 47 ในรูปแบบ ( และ 64 ในความเป็นจริง ) , เพียงส่วนเล็ก ๆของประชากรที่ถูกแยกออกจากการวิเคราะห์ของเรา