This is what they suggest: At the s

This is what they suggest: At the start of a school semester, write down your income-for example, money you will get from your family or from a part- time job. Then, list all of your expenses. Put your expenses into two groups: those that change (food, phone, books, travel), and those that will stay the same (tuition, room and board). Add together all of your expenses. Are they more than your income? Will you need to borrow from family or friends, or will you need to get more money by doing part-time work? Often, students find it easier to plan out their own budget, and save their own money, rather than trying to borrow from others.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นี่คือสิ่งที่พวกเขาแนะนำ: ที่เริ่มต้นของภาคเรียน เขียนลงรายได้ของคุณ-ตัว เงินคุณจะได้รับ จากครอบครัว หรือ จากงานเวลาส่วนหนึ่ง แล้ว แสดงรายการทั้งหมดของค่าใช้จ่ายของคุณ ใส่ค่าใช้จ่ายของคุณเป็นกลุ่มที่สอง: ที่เปลี่ยนแปลง (อาหาร โทรศัพท์ หนังสือ ท่องเที่ยว), และผู้ที่จะเป็นเหมือนเดิม (ค่าเล่าเรียน ห้องและคณะ) เพิ่มด้วยกันทั้งหมดของค่าใช้จ่ายของคุณ ใจพวกเขามากกว่ารายได้ของคุณหรือไม่ จะต้องขอยืมจากเพื่อนหรือครอบครัว หรือคุณจะได้รับเงินเพิ่มเติม โดยการทำงานชั่วคราว มักจะ นักเรียนง่ายกว่าวางแผนหางบประมาณของตนเอง และประหยัดเงินของตนเอง มากกว่าพยายามขอยืมจากคนอื่น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นี่คือสิ่งที่พวกเขาแนะนำ: ในช่วงเริ่มต้นของการเปิดเทอมที่เขียนลงเช่นรายได้สำหรับเงินของคุณคุณจะได้รับจากครอบครัวหรือจากงาน part- เวลาของคุณ จากนั้นรายการทั้งหมดของค่าใช้จ่ายของคุณ นำค่าใช้จ่ายของคุณเป็นสองกลุ่มคือผู้ที่มีการเปลี่ยนแปลง (อาหาร, โทรศัพท์, หนังสือ, การเดินทาง) และผู้ที่จะอยู่เหมือนกัน (ค่าเล่าเรียนและห้องอาหาร) เพิ่มร่วมกันค่าใช้จ่ายทั้งหมดของคุณ พวกเขามากกว่ารายได้ของคุณ? คุณจะต้องกู้ยืมเงินจากครอบครัวหรือเพื่อนหรือคุณจะต้องได้รับเงินมากขึ้นจากการทำงานนอกเวลา? บ่อยครั้งที่นักเรียนพบว่ามันง่ายต่อการวางแผนงบประมาณของตัวเองและประหยัดค่าใช้จ่ายของตัวเองมากกว่าการพยายามที่จะยืมจากคนอื่น ๆ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาคือรักแรกสำหรับฉันเขาคือรักแรกสำหรับฉัน