The volatile emissions from fish ha

The volatile emissions from fish have been considered for long to be indicators for the fish quality, freshness and state
of spoilage [73,74]. The compounds emanating from fish are reported to be similar in most studies; however, their concentrations vary depending of fish species, and their handling and storage conditions [29,75–78]. The fresh fish odor is reported to be rich in long-chain alcohols (1-pentanol, 1-hexanol, 1-octanol) and carbonyls (2-hexenal, 2-octenal, 2,6-nonadienal). The spoilage results in decrease of these compounds accompanied by simultaneous increase of the short-chain alcohols (ethanol, 1-propanol, 1-butanol, 2-butanol) and carbonyls (acetone, 2-butanone) during initial few days after fish death. Later, emission of biogenic sulphur (hydrogen sulfide, methyl mercaptan, dimethyl disulfide) and nitrogen (ammonia, trimethylamine) compounds resulting from bacterial degradation of fish muscle and oxidation of lipids become
dominant [75,76] causing bad odor from stored fish. An interesting feature of fish headspace vapor composition is that a volatilemetabolite trimethylamine (TMA) whichis generated due to bacterial decay processes in the fish flesh is always present whether the fish is fresh or spoiled. However, its concentration in headspace depends on the stage of degradation [29,75–81], typically ranging from ppb level in the fresh fish to ppm level in the spoiled fish under refrigerated conditions of storage [29]. A study [77] on the volatile emissions at normal temperatures reported seven additionalVOCs (acetone, methyl ethyl ketone,toluene, ethyl benzene, m-xylene, p-xylene, o-xylene, styrene) in subppm–ppm range of concentration in headspace. The concentration of these compounds however fluctuated during 14 days of analysis. The detection of these vapors though indicates the spoilage but making these a basis for reliable estimate of the extent of spoilage is unreliable. Several studies on TMA analysis in fish odor have consistently reported monotonically increasing concentration of TMA with the number of days after fish death [29,74–76,82–84]. In these studies it is suggested that a quantitative estimate of TMA

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปล่อยระเหยจากปลาได้รับการพิจารณายาวนานเป็น ตัวบ่งชี้คุณภาพของปลา สด และรัฐการเน่าเสีย [73,74] สารประกอบที่เกิดจากปลารายงานจะคล้ายกันในการศึกษามากที่สุด อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นความแตกต่างขึ้นอยู่กับพันธุ์ปลา และเงื่อนไขของการจัดการและจัดเก็บข้อมูล [29,75-78] คาวปลาสดรายงานเป็นโซ่ยาว alcohols (1 pentanol, 1 hexanol, 1-octanol) และ carbonyls (2 hexenal, 2 octenal, 2,6-nonadienal) ผลเน่าเสียลดลงของสารเหล่านี้มาพร้อมกับเพิ่มพร้อมโซ่สั้น alcohols (เอทานอล 1-อย่างไร propanol, 1-บิวทานอ 2-บิวทานอ) และ carbonyls (อะซิโตน 2-บิวทาโนน) ในระหว่างการเริ่มต้นไม่กี่วันหลังจากปลาตาย หลัง ปล่อยก๊าซซัลเฟอร์ biogenic (ไฮโดรเจนซัลไฟด์ methyl mercaptan ไดซัลไฟด์ dimethyl) และสารประกอบไนโตรเจน (แอมโมเนีย trimethylamine) ที่เกิดจากแบคทีเรียย่อยสลายของกล้ามเนื้อของปลาและการเกิดออกซิเดชันของโครงการเป็นหลัก [75,76] ทำให้เกิดกลิ่นไม่ดีจากปลาเก็บไว้ คุณลักษณะน่าสนใจของปลา headspace ไอเขียนได้ว่า whichis trimethylamine (TMA) volatilemetabolite ที่สร้างขึ้นจากกระบวนการผุแบคทีเรียในเนื้อปลาอยู่เสมอว่าปลาจะสด หรือบูด อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นใน headspace ขึ้นอยู่กับระยะของย่อยสลาย [29,75-81], โดยทั่วไปตั้งแต่ระดับ ppb ในปลาสดระดับ ppm ปลาบูดภายใต้เงื่อนไขพร้อมตู้เย็นเก็บ [29] การศึกษา [77] ปล่อยระเหยที่อุณหภูมิปกติรายงาน 7 additionalVOCs (อะซิโตน methyl เอทิลคีโตน โทลูอีน เอทิลเบนซีน m-พารา พารา โอพารา สไตรีนอ) ในช่วงความเข้มข้นใน headspace subppm-ppm ความเข้มข้นของสารเหล่านี้อย่างไรก็ตาม fluctuated ระหว่างวันที่ 14 ของการวิเคราะห์ ตรวจจับไอระเหยเหล่านี้บ่งชี้ว่า การเน่าเสีย แต่ห้องพักเหล่านี้เป็นพื้นฐานสำหรับการประเมินความน่าเชื่อถือของขอบเขตของการเน่าเสียได้น่า หลายการศึกษาวิเคราะห์ TMA ในคาวปลาได้อย่างสม่ำเสมอรายงาน monotonically เพิ่มความเข้มข้นของ TMA กับจำนวนวันหลังจากปลาตาย [29,74-76,82-84] ในการศึกษานี้ เป็นการแนะนำที่การประเมินเชิงปริมาณของ TMA

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปล่อยสารระเหยจากปลาได้รับการพิจารณาเป็นเวลานานที่จะเป็นตัวชี้วัดคุณภาพความสดปลาและรัฐ
ของเน่าเสีย [73,74] สารประกอบที่เล็ดลอดออกมาจากปลาจะต้องไปรายงานตัวที่คล้ายกันในการศึกษามากที่สุด; แต่ความเข้มข้นของพวกเขาแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับสายพันธุ์ปลาและการจัดการและสภาพการเก็บรักษาของพวกเขา [29,75-78] กลิ่นปลาสดเป็นรายงานที่จะอุดมไปด้วยแอลกอฮอล์สายโซ่ยาว (1-pentanol, 1 เฮกซาน, 1-octanol) และสำเนา (2-hexenal 2 octenal, 2,6-nonadienal) ผลการเน่าเสียลดลงของสารเหล่านี้มาพร้อมกับการเพิ่มขึ้นพร้อมกันของแอลกอฮอล์ห่วงโซ่สั้น (เอทานอล 1 โพร, บิวทานอ 1, 2 บิวทานอ) และสำเนา (อะซิโตน, 2-butanone) ในช่วงไม่กี่วันแรกหลังจากการตายของปลา ต่อมาการปล่อยซัลเฟอร์ biogenic (ก๊าซไข่เน่า mercaptan เมธิลซัลไฟด์ dimethyl) และไนโตรเจน (แอมโมเนีย trimethylamine) สารที่เกิดจากการย่อยสลายของแบคทีเรียในกล้ามเนื้อปลาและการเกิดออกซิเดชันของไขมันกลายเป็น
ที่โดดเด่น [75,76] ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็นจากปลาที่เก็บไว้ คุณสมบัติที่น่าสนใจของปลาองค์ประกอบไอ Headspace คือ trimethylamine volatilemetabolite (TMA) whichis สร้างขึ้นเนื่องจากกระบวนการสลายตัวของแบคทีเรียในเนื้อปลาอยู่เสมอในปัจจุบันไม่ว่าจะเป็นปลาที่มีความสดใหม่หรือนิสัยเสีย แต่ความเข้มข้นในช่องว่างเหนือของเหลวขึ้นอยู่กับขั้นตอนของการย่อยสลาย [29,75-81] โดยทั่วไปตั้งแต่ระดับ ppb ในปลาสดจะ ppm ระดับในปลาที่เสียภายใต้เงื่อนไขของการจัดเก็บในตู้เย็น [29] การศึกษา [77] ในการปล่อยสารระเหยที่อุณหภูมิปกติรายงานเจ็ด additionalVOCs (อะซิโตน, เอทิลคีโตนเมธิลโทลูอีน, เอทิลเบนซีน m-ไซลีน, พาราไซลีน, o-ไซลีสไตรีน) ในช่วง subppm-PPM ของความเข้มข้นในช่องว่างเหนือของเหลว . ความเข้มข้นของสารเหล่านี้มีความผันผวน แต่ในช่วง 14 วันของการวิเคราะห์ การตรวจจับไอระเหยเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการเน่าเสีย แต่ทำให้เหล่านี้เป็นพื้นฐานสำหรับการประมาณการที่เชื่อถือได้ของขอบเขตของการเน่าเสียไม่น่าเชื่อถือ งานวิจัยหลายชิ้นในการวิเคราะห์ TMA ในกลิ่นปลามีรายงานอย่างต่อเนื่องความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ของ TMA กับจำนวนวันหลังจากการตายของปลา [29,74-76,82-84] ในการศึกษานี้จะชี้ให้เห็นว่าการประเมินเชิงปริมาณของ TMA

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปล่อยระเหยจากปลาได้รับการพิจารณาเป็นเวลานานจะเป็นตัวชี้วัดคุณภาพปลา ความสด และสถานะของการเน่าเสีย 73,74
[ ] สารประกอบที่เกิดจากปลามีรายงานที่จะคล้ายกันในการศึกษามากที่สุด อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นของพวกเขาแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับชนิดของปลา และการจัดการของพวกเขาและสภาพการเก็บ 29,75 – [ 78 ]กลิ่นปลารายงานจะมั่งมีในโซ่ยาว เป็นแอลกอฮอล์ ( 1-pentanol , 1-hexanol ออกทานอล ) และ carbonyls ( 2-hexenal 2-octenal 2,6-nonadienal , , ) ผลในการลดการเน่าเสียของสารประกอบเหล่านี้มาพร้อมกับเพิ่มพร้อมกันของห่วงโซ่สั้นแอลกอฮอล์ ( เอทานอล 1-propanol บิวทานอล , , , 2-butanol ) และ carbonyls ( อะซิโตน 2-butanone ) ในช่วงเริ่มต้นไม่กี่วัน หลังจากการตายของปลาต่อมา การปล่อยกำมะถันลง ( ไฮโดรเจน ซัลไฟด์ เมทิลเมอร์แคปแทนไดเมทิลซัลไฟด์ , ) และไนโตรเจน ( แอมโมเนีย ไตรเมทิลามีน ) สารที่เกิดจากการย่อยสลายของเชื้อแบคทีเรียในกล้ามเนื้อปลาและออกซิเดชันของไขมันกลายเป็น
เด่น [ 75,76 ] ก่อให้เกิดกลิ่นเหม็นจากเก็บปลาคุณสมบัติที่น่าสนใจของปลาเฮดสเปซไอองค์ประกอบคือ ที่ volatilemetabolite ไตรเมทิลามีน ( TMA ) ซึ่งสร้างขึ้นจากกระบวนการย่อยสลายแบคทีเรียในปลาเนื้ออยู่เสมอไม่ว่าจะเป็นสดหรือปลาเน่า อย่างไรก็ตาม ความเข้มข้นของเฮดสเปซขึ้นอยู่กับขั้นตอนของการย่อยสลาย 29,75 – [ 81 ]โดยทั่วไปตั้งแต่ระดับ ppb ในปลาระดับ ppm ในตู้เย็นเน่าปลาภายใต้เงื่อนไขของกระเป๋า [ 29 ] การศึกษา [ 77 ] ในการปล่อยสารระเหยที่อุณหภูมิปกติรายงานเจ็ด additionalvocs ( อะซิโตน เมทิลเอทิลคีโตนเอทิลเบนซีน , โทลูอีน , ไซลีนเมตา , เมตาไซลีน , , , สไตรีน ) ใน subppm – ppm ความเข้มข้นในเฮดสเปซ .ความเข้มข้นของสารประกอบเหล่านี้ แต่ผันแปรในระหว่างการวิเคราะห์ 14 วัน การตรวจหาไอระเหยเหล่านี้บ่งชี้ว่า การเน่าเสีย แต่ทำเหล่านี้พื้นฐานสำหรับการประเมินความน่าเชื่อถือของขอบเขตของการเน่าเสีย เชื่อถือไม่ได้ หลายการศึกษาการวิเคราะห์ TMA ในกลิ่นปลามีอย่างต่อเนื่องรายงานฟังก์ชันเพิ่มทางเดียวความเข้มข้นของ TMA กับจำนวนวันหลังจากที่ปลาตาย [ 2974 - 76,82 – 84 ] ในการศึกษานี้พบว่า การประเมินเชิงปริมาณของ TMA