Finally, informal education propose

Finally, informal education proposes that measurement is unnecessary, harmful and counter-productive. True measurement cannot be achieved as the informal educator will have only `limited insight into the impact of the experiences [they] are involved with` (Jeffs and Smith, 1996: 51). For this reason measurement is not accepted or practised by the informal educator, instead they must trust in the educational potential of conversation. `Conversation is an activity to be valued in itself – not just for where it may lead` (ibid. 23).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในที่สุด อย่างไม่เป็นทางการศึกษาเสนอว่า วัดไม่จำเป็น เป็นอันตราย และ counter-productive ไม่ได้วัดจริง ตามประวัติผู้สอนและไม่เป็นทางจะมีเพียง 'จำกัดความเข้าใจในผลกระทบของประสบการณ์ [พวกเขา] จะเกี่ยวข้องกับ' (Jeffs และ Smith, 1996:51) ได้ ด้วยเหตุนี้ วัดไม่ยอมรับ หรือปฏิบัติตามที่เป็นประวัติผู้สอนและ แต่ พวกเขาต้องเชื่อมั่นในศักยภาพทางการศึกษาของสนทนา 'การสนทนาจะมีมูลค่าในตัวเองไม่เพียงแต่สำหรับที่อาจทำกิจกรรม' (ibid. 23)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในที่สุดทางการศึกษาแนะว่าวัดไม่จำเป็นที่เป็นอันตรายและเคาน์เตอร์ วัดที่แท้จริงไม่สามารถทำได้ในขณะที่การศึกษานอกระบบจะมีเพียงความเข้าใจ `จำกัด ลงในผลกระทบของประสบการณ์ [พวกเขา] มีส่วนร่วม with` (เจฟฟ์และสมิ ธ , 1996: 51) สำหรับการตรวจวัดด้วยเหตุนี้ไม่เป็นที่ยอมรับหรือปฏิบัติโดยการศึกษาทางการแทนพวกเขาต้องเชื่อในศักยภาพการศึกษาของการสนทนา `สนทนาเป็นกิจกรรมที่จะมีมูลค่าในตัวเอง - (. อ้าง 23) ไม่ได้เป็นเพียงที่อาจ lead`

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่สุด การศึกษานอกโรงเรียน เสนอ ว่า วัดไม่จําเป็น อันตราย และเคาน์เตอร์ประสิทธิภาพ การวัดที่แท้จริงจะเกิดขึ้นเป็นนักการศึกษานอกจะมีเพียง ` จำกัดเข้าใจในผลกระทบของประสบการณ์ [ พวกเขา ] จะเกี่ยวข้องกับ ` ( เจฟและ Smith , 1996 : 51 ) ด้วยเหตุนี้ การวัดไม่ได้รับการยอมรับ หรือฝึกโดยครูเป็นกันเองแต่ พวกเขาต้องเชื่อมั่นในศักยภาพการศึกษาของการสนทนา ` การสนทนาเป็นกิจกรรมที่จะมีคุณค่าในตัวเองและไม่เพียง แต่ที่มันอาจนำ ` ( อ้างแล้ว . 23 )