In NAT, interactive complexity is e

In NAT, interactive complexity is evaluated according to the number of elements
within a system and the inter-relatedness of the elements. Similarly, there are three well established related dimensions of complexity in the supply chain literature to measure interactive complexity: product complexity, process complexity and interconnection complexity (e.g., Kotha and Orne 1989, Khurana 1999). Product complexity is defined by the number of parts and components needed to produce a product (Clark and Fujimoto 1991). It can be reduced when there are fewer components, fewer processes, fewer states as well as fewer variations of states. Fewer numbers of components and options of these components reduce the number of potential interactions that may exist between parts (Khurana 1999). In order to manage process complexity, it is often required to decompose the job into a small number of non-dependent tasks or activities. The interconnection level refers to the interaction level of various parts and process operations (Kotha and Orne 1989). As the number of process steps increases, the number of potential interactions also increases. As noted with tight coupling, there is also agreement in the supply chain literature regarding a positive relationship between interactive complexity and the likelihood of experiencing a supply chain disruption particularly in an international setting (Wilding 1998, Prater et al. 2001).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน NAT ความซับซ้อนแบบโต้ตอบจะถูกประเมินตามลำดับ
relatedness ระหว่างองค์ประกอบและระบบการ ในทำนองเดียวกัน มีสามมิติที่เกี่ยวข้องดีขึ้นของความซับซ้อนในวรรณคดีห่วงโซ่อุปทานเพื่อวัดความซับซ้อนแบบโต้ตอบ: ผลิตภัณฑ์ความซับซ้อน ความซับซ้อนของกระบวนการ และความซับซ้อนที่เชื่อมต่อ (เช่น Kotha และ 1989 Orne โรงแรมคูรา 1999) ความซับซ้อนของผลิตภัณฑ์ถูกกำหนด โดยจำนวนของชิ้นส่วนและอุปกรณ์ที่จำเป็นในการผลิตผลิตภัณฑ์ (คลาร์กและ 1991 ฟุจิโมะโตะ) มันสามารถลดลงเมื่อมีส่วนประกอบน้อยลง กระบวนการน้อยลง อเมริกาน้อยลง ตลอดจนความแตกต่างน้อยกว่าของอเมริกา จำนวนส่วนประกอบและตัวประกอบเหล่านี้ให้น้อยลงลดจำนวนการโต้ตอบเป็นไปได้ที่อาจมีอยู่ระหว่างส่วน (โรงแรมคูรา 1999) เพื่อจัดการความซับซ้อนของกระบวนการ ได้มักต้องเปื่อยไปเป็นจำนวนไม่ใช่ขึ้นอยู่กับงานหรือกิจกรรมขนาดเล็ก เชื่อมต่อระดับหมายถึงระดับการโต้ตอบของชิ้นส่วนต่าง ๆ และกระบวนการผลิต (Kotha และ Orne 1989) เป็นหมายเลขของกระบวนการขั้นตอนเพิ่ม จำนวนการโต้ตอบที่เป็นไปได้ยังเพิ่มขึ้น ตามที่ระบุไว้กับคลัปแน่น นอกจากนี้ยังมีข้อตกลงในวรรณคดีเกี่ยวกับความสัมพันธ์บวกระหว่างความซับซ้อนแบบโต้ตอบและโอกาสสัมผัสทรัพยการห่วงโซ่อุปทานโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการตั้งค่านานาชาติ (ไวล์ดิ้ง 1998, Prater et al. 2001) ของโซ่อุปทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่ซับซ้อน , แบบประเมินตามจำนวนขององค์ประกอบ
ภายในระบบและอินเตอร์ สัมพันธ์ขององค์ประกอบ ในทำนองเดียวกันมี 3 มิติที่ดีขึ้น มีความซับซ้อนในห่วงโซ่อุปทานวรรณกรรมวัดความซับซ้อนโต้ตอบ : ความซับซ้อนของผลิตภัณฑ์ กระบวนการที่ซับซ้อนและเชื่อมต่อโครงข่ายที่ซับซ้อน ( เช่น และ คูรานา kotha ออร์น 1989 , 1999 )ตัวสินค้าจะถูกกำหนดโดยจำนวนของชิ้นส่วนและส่วนประกอบที่จำเป็นในการผลิตผลิตภัณฑ์ ( คลาร์กและฝรั่งเศส 1991 ) มันสามารถจะลดลงเมื่อมีส่วนประกอบน้อยลงน้อยลงน้อยลงกระบวนการรัฐเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงน้อยกว่าของสหรัฐอเมริกา จำนวนตัวเลขของส่วนประกอบและตัวเลือกขององค์ประกอบเหล่านี้ลดจำนวนของปฏิกิริยาที่อาจเกิดขึ้นที่อาจเกิดขึ้นระหว่างชิ้นส่วน ( คูรานา 1999 )เพื่อจัดการความซับซ้อนกระบวนการ มันมักจะต้องแยกงานออกเป็นจำนวนน้อยขององค์กรขึ้นอยู่กับงานหรือกิจกรรม ระดับการเชื่อมต่อหมายถึงระดับความสัมพันธ์ของส่วนต่างๆ และกระบวนการดำเนินงาน ( kotha อัลกออิดะฮ์และ 1989 ) เป็นหมายเลขของขั้นตอน กระบวนการการเพิ่มจำนวนของศักยภาพที่ยังเพิ่มขึ้น ตามที่ระบุไว้กับข้อต่อแน่นนอกจากนี้ยังมีข้อตกลงในห่วงโซ่อุปทานวรรณกรรมเกี่ยวกับความสัมพันธ์ระหว่างความซับซ้อนโต้ตอบและโอกาสของการประสบในห่วงโซ่อุปทานหยุดชะงักโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบรรยากาศนานาชาติ ( ธนบุรี 1998 เพรเตอร์ et al .
2001 )