During freezing of starch gels, sta

During freezing of starch gels, starch-rich regions are formed in
the matrix, where water remains partly unfrozen. High solid concentration
in the regions assists connection of the starch chains
resulting in thick filaments, whereas water molecules convert into
ice crystals and a separate phase is formed. Upon thawing, ice
converts to a bulk phase water and releases easily from the polymeric
network. This process is known as syneresis (Yuan &
Thompson, 1998). The freezeethaw stability (syneresis) of the
samples is presented in Fig. 3. In the absence of acetic acid, the
syneresis of both samples increased with increasing numbers of
freezeethawing cycles. The syneresis of the PG starch increased
steadily (Fig. 3A) while a rapid increase in the syneresis of the
GCWS sample was observed after the first freezeethawing cycle
followed by a stabilization (Fig. 3B). The syneresis of PG starch was
initially 20.87% and slightly increased to 21.80% after five freezeethaw
cycles (overall 4.28% increase). For the GCWS starch, the
syneresis was 17.23% in the beginning which increased rapidly to
20.78% after the second freezeethawing cycle (17.08% increase).
Then, the syneresis increased only slightly from 20.78% to 21.03%
(1.18% increase) after the 2nd cycle. Overall, from the first to the
fifth freezeethawing cycles, the syneresis of GCWS increased
18.08%. Comparing the values obtained for the two samples, it is
clear that the PG had greater syneresis than GCWS starch. Nevertheless,
during the five freezeethawing cycles less changes in the
syneresis of PG was observed than the GCWS (4.28% vs 18.08%). The
higher syneresis values of PG starch compared to GCWS starch may
be related to its lower water absorption capacity, the absence of
starch granules and freedom of the starch molecules to interact
with each other during freezing of the starch gel. These factors are
likely to result in greater water loss during thawing. However, the
granules of the GCWS starch can retard rapid re-association of
starch molecules during freezing and uptake more water during
thawing resulting in less syneresis compared to PG starch (Chen &
Jane, 1994b).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกิดขึ้นในระหว่างการแช่แข็งของแป้งเจ ภูมิภาคที่อุดมไปด้วยแป้งในเมตริกซ์ ที่น้ำยังคงตรึงบางส่วน ความเข้มข้นของของแข็งสูงในภูมิภาคช่วยเชื่อมต่อของโซ่แป้งเกิด filaments หนา ในขณะที่แปลงโมเลกุลของน้ำเกิดผลึกน้ำแข็งและระยะที่แยกต่างหาก เมื่อ thawing น้ำแข็งแปลงน้ำเฟสจำนวนมาก และออกได้อย่างง่ายดายจากการพอลิเมอเครือข่าย กระบวนการนี้เรียกว่า syneresis (หยวนและทอมป์สัน 1998) ความมั่นคง freezeethaw (syneresis) ของการมีการนำเสนอตัวอย่างใน Fig. 3 ของกรดน้ำส้มsyneresis ตัวอย่างทั้งสองเพิ่มขึ้น ด้วยการเพิ่มจำนวนfreezeethawing วงจร เพิ่ม syneresis ของแป้ง PGอย่างต่อเนื่อง (Fig. 3A) ขณะที่การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วใน syneresis ของตัวอย่าง GCWS ถูกพบหลังจาก freezeethawing แรกรอบตามเสถียรภาพ (Fig. 3B) Syneresis ของ PG แป้งถูกเริ่ม 20.87% และเพิ่มขึ้นเล็กน้อย 21.80% หลัง freezeethaw ห้ารอบ (เพิ่มขึ้น 4.28% โดยรวม) สำหรับแป้ง GCWS การsyneresis ได้ 17.23% ในการเริ่มต้นที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว20.78% หลัง freezeethawing สองรอบ (17.08% เพิ่มขึ้น)แล้ว syneresis เพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยจาก 20.78% 21.03%(เพิ่มขึ้น 1.18%) หลังจากรอบ 2 โดยรวม จากวันแรกไปเพิ่ม syneresis ของ GCWS ห้ารอบ freezeethawing18.08% เปรียบเทียบค่าที่ได้รับสำหรับตัวอย่างที่สอง เป็นชัดเจนว่า PG จะมี syneresis สูงกว่าแป้ง GCWS อย่างไรก็ตามในระหว่างรอบ freezeethawing 5 น้อยกว่าการเปลี่ยนแปลงในการsyneresis PG ถูกสังเกตกว่า GCWS (4.28% vs 18.08%) ที่ค่าที่สูงกว่า syneresis ของ PG แป้งเปรียบเทียบกับแป้ง GCWS อาจเกี่ยวข้องกับของต่ำน้ำดูดซึมกำลังการผลิต การขาดงานของเม็ดแป้งและอิสรภาพของโมเลกุลแป้งเพื่อโต้ตอบกันในระหว่างการแช่แข็งของแป้งครีม ปัจจัยเหล่านี้คือแนวโน้มที่จะทำให้สูญเสียน้ำมากขึ้นระหว่าง thawing อย่างไรก็ตาม การเม็ดแป้ง GCWS สามารถถ่วงสมาคมอีกครั้งอย่างรวดเร็วแป้งโมเลกุลระหว่างจุดเยือกแข็งและดูดซับน้ำเพิ่มเติมระหว่างthawing เกิด syneresis น้อยเมื่อเทียบกับแป้ง PG (Chen &เจน 1994b)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในช่วงเย็นของเจลแป้ง , แป้งจะเกิดขึ้นในภูมิภาคที่อุดมไปด้วย
เมทริกซ์ ที่น้ำยังคงเป็น unfrozen . สูงทึบสมาธิ
ในภูมิภาคช่วยให้การเชื่อมต่อของแป้งโซ่
ส่งผลให้เส้นใยหนา ส่วนโมเลกุลของน้ำแปลง
ผลึกน้ำแข็งและระยะที่แยกจะถูกสร้างขึ้น เมื่อละลายน้ำแข็ง
แปลงเป็นเฟสน้ำขนาดใหญ่และออกได้อย่างง่ายดายจากพอลิเมอร์
เครือข่าย กระบวนการนี้เรียกว่าน้ำ ( หยวน&
ทอมป์สัน , 1998 ) การ freezeethaw เสถียรภาพ ( น้ำ ) ของตัวอย่างที่แสดงในรูปที่ 3
. ในการขาดของกรด
น้ำของทั้งสองตัวอย่างเพิ่มขึ้น ด้วยตัวเลขที่เพิ่มขึ้นของ
freezeethawing รอบ การแยกตัวของน้ำของ PG แป้งเพิ่มขึ้น
อย่างต่อเนื่อง ( รูปที่ 3A ) ในขณะที่การเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในน้ำของ
gcws ตัวอย่างพบว่า หลังจากรอบแรก freezeethawing
ตามแบบ ( รูปที่ 3B ) ส่วนของแป้งก็เริ่มเหยียดข้อเข่าของ PG
% และเพิ่มขึ้นเล็กน้อย 21.80 เปอร์เซ็นต์หลังจากห้ารอบ ( เพิ่มอีก freezeethaw
% โดยรวม ) สำหรับ gcws แป้ง
น้ำเป็น 17.23 % ในการเริ่มต้นที่เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

เมื่อเปรียบเทียบเปอร์เซ็นต์ หลังรอบสอง ( 17.08 freezeethawing เพิ่มขึ้น ) .
แล้วการแยกตัวของน้ำเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยจากเมื่อเปรียบเทียบและ 21.03 %
( 1.18% เพิ่มขึ้น ) หลังจากรอบ 2 โดยรวมแล้ว จากแรกไปยัง
5 freezeethawing รอบ , น้ำของ gcws เพิ่มขึ้น
- % เปรียบเทียบค่าที่ได้ทั้ง 2 อย่าง มันชัดเจนว่ามีน้ำ
PG มากกว่า gcws แป้ง อย่างไรก็ตาม ในช่วง 5 freezeethawing

การเปลี่ยนแปลงในรอบน้อยกว่าของ PG พบกว่า gcws ( 4.28 % vs - % )
ที่สูงขึ้นของค่าของ PG แป้งเมื่อเทียบกับ gcws แป้งอาจ
จะเกี่ยวข้องกับการดูดซึมน้ำต่ำของมันขาด
เม็ดแป้งมันสำปะหลังและเสรีภาพของโมเลกุลแป้งเพื่อโต้ตอบกับแต่ละอื่น ๆ ในระหว่างการแช่
แป้งเจล ปัจจัยเหล่านี้มี
ส่งผลให้สูญเสียน้ำมากกว่าในระหว่างการละลาย อย่างไรก็ตาม
แป้งเม็ดของ gcws สามารถชะลออย่างรวดเร็ว Re สมาคม
โมเลกุลแป้งระหว่างแช่แข็งและการดูดใช้น้ำมากขึ้นในช่วงที่เกิดในน้ำ
ละลายน้อยกว่าเมื่อเปรียบเทียบกับ PG แป้ง ( เฉิน&
เจน 1994b )