3.4 Digestion and AbsorptionDigesti

3.4 Digestion and Absorption
Digestion is the process by which ingested materials are reduced to molecules of small enough size or other appropriate characteristics for absorption, i.e., passage through the gut wall into the blood stream. This generally means that proteins are hydrolyzed to amino acids or to polypeptide chains of a few amino acids, digestible carbohydrates to simple sugars, and lipids to fatty acids and glycerol. Materials not absorbed are by definition indigestible and are eventually voided as faeces. Digestibility ranges from 100 percent for glucose to as little as 5 percent for raw starch or 5-15 percent for plant material containing mostly cellulose (plant fibre). Digestibility of most natural proteins and lipids ranges from 80 to 90 percent.
Digestion is a progressive process, beginning in the stomach and possibly not ending until food leaves the rectum as faeces. Most studies of digestion simply compare the protein, lipid and carbohydrate content of the faeces with that of the feed. A study on digestion in channel catfish by Smith and Lovell (1973) showed continuing digestion (and absorption) of protein during passage through each part of the gut (Table 1). The methods employed in this study are discussed in Section 4 below. The comparison of faeces collected from the rectum and from the water also points out the hazard of incomplete recovery of faecal matter being likely when collection is done from outside the gut. Most of the protein digestion occurred in the stomach, but also continued in the intestine.
.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.4 ดูดซึมและย่อยอาหาร
ย่อยอาหารเป็นกระบวนการที่วัสดุติดเครื่องแล้วจะลดลงเป็นโมเลกุลขนาดเล็กเพียงพอหรือลักษณะอื่น ๆ ที่เหมาะสมสำหรับการดูดซึม เช่น พาสผ่านผนังลำไส้เข้ากระแสเลือด โดยทั่วไปหมายความ ว่า จะ hydrolyzed โปรตีน หรือ polypeptide chains กี่กรดอะมิโน คาร์โบไฮเดรต digestible เพื่อง่ายน้ำตาล กรดอะมิโน และโครงการให้กรดไขมันและกลีเซอร วัสดุที่ไม่ดูดซึมโดยนิยาม indigestible และจะถูกยกเลิกในที่สุดเป็น faeces ช่วง digestibility จาก 100 เปอร์เซ็นต์สำหรับกลูโคสไปเล็กน้อยเป็นร้อยละ 5 สำหรับแป้งดิบหรือ 5-15 เปอร์เซ็นต์สำหรับพืชที่ประกอบด้วยเซลลูโลสเป็นส่วนใหญ่ (เส้นใยพืช) Digestibility ของธรรมชาติมากที่สุดโปรตีนและโครงการตั้งแต่ 80 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์
ย่อยอาหารเป็นกระบวนการก้าวหน้า เริ่มต้นในกระเพาะอาหาร และอาจจะไม่สิ้นสุดจนกว่าอาหารออกจากรูตูดเป็น faeces ย่อยอาหารส่วนใหญ่ศึกษาเปรียบเทียบเนื้อหาโปรตีน ไขมัน และคาร์โบไฮเดรตของ faeces ที่กับอาหารเพียง ศึกษาการย่อยอาหารในปลากดอเมริกันโดยสมิธและโลเวลลอด์จ (1973) พบต่อย่อยอาหาร (และการดูดซึม) ของโปรตีนในระหว่างเส้นทางผ่านแต่ละส่วนของลำไส้ (ตาราง 1) วิธีการในการศึกษานี้จะกล่าวถึงใน 4 ส่วนด้านล่าง การเปรียบเทียบของ faeces ที่รวบรวม จากรูตูด และน้ำยังชี้ให้เห็นอันตรายของการฟื้นตัวไม่สมบูรณ์ของ faecal เรื่องกำลังมีแนวโน้มเมื่อรวบรวมเสร็จจากนอกลำไส้ ย่อยอาหารโปรตีนส่วนใหญ่เกิดขึ้นในกระเพาะอาหาร แต่ยัง มีต่อในลำไส้
.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.4 การย่อยอาหารและการดูดซึม
การย่อยอาหารเป็นกระบวนการที่ติดเครื่องวัสดุจะลดลงไปโมเลกุลที่มีขนาดเล็กพอหรือลักษณะอื่น ๆ ที่เหมาะสมสำหรับการดูดซึมคือทางผ่านผนังลำไส้เข้าสู่กระแสเลือด นี้โดยทั่วไปหมายถึงว่าโปรตีนไฮโดรไลซ์เป็นกรดอะมิโนหรือ polypeptide โซ่ของกรดอะมิโนไม่กี่คาร์โบไฮเดรตที่ย่อยน้ำตาลง่ายและไขมันให้เป็นกรดไขมันและกลีเซอรอล วัสดุที่ไม่ดูดซึมโดยมีความหมายและมีการย่อยเป็นโมฆะในที่สุดก็เป็นอุจจาระ ย่อยช่วง 100 เปอร์เซ็นต์สำหรับน้ำตาลที่จะเป็นเพียง 5 เปอร์เซ็นต์แป้งดิบหรือร้อยละ 5-15 สำหรับวัสดุพืชที่มีส่วนใหญ่เป็นเซลลูโลส (พืชเส้นใย) การย่อยได้ของโปรตีนธรรมชาติมากที่สุดและไขมันช่วง 80-90 เปอร์เซ็นต์
การย่อยอาหารเป็นกระบวนการที่มีความก้าวหน้าเริ่มต้นในกระเพาะอาหารและอาจจะไม่สิ้นสุดจนกว่าอาหารใบทวารหนักเป็นอุจจาระ การศึกษาส่วนใหญ่ของการย่อยอาหารก็เปรียบเทียบโปรตีนไขมันและคาร์โบไฮเดรตเนื้อหาของอุจจาระกับที่ของอาหาร การศึกษาเกี่ยวกับการย่อยอาหารในปลาดุกช่องทางโดยสมิ ธ และโลเวลล์ (1973) แสดงให้เห็นว่าการย่อยอาหารอย่างต่อเนื่อง (และการดูดซึม) ของโปรตีนในระหว่างทางผ่านส่วนหนึ่งของลำไส้แต่ละคน (ตารางที่ 1) วิธีการที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้จะกล่าวถึงในมาตรา 4 ด้านล่าง การเปรียบเทียบของอุจจาระที่เก็บมาจากทวารหนักและจากน้ำยังชี้ให้เห็นอันตรายของการกู้คืนที่ไม่สมบูรณ์ของอุจจาระเป็นแนวโน้มที่เมื่อเก็บจะทำมาจากข้างนอกลำไส้ ส่วนใหญ่ของการย่อยอาหารโปรตีนที่เกิดขึ้นในกระเพาะอาหาร แต่ยังคงอยู่ในลำไส้
.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.4 การย่อยอาหารและการย่อยอาหารการดูดซึม
คือกระบวนการที่ได้รับวัสดุที่ลดลงของโมเลกุลขนาดเล็กพอ ขนาด หรือลักษณะที่เหมาะสมอื่น ๆสำหรับการดูดซึม เช่น ผ่านผนังลำไส้เข้าสู่กระแสเลือด นี้โดยทั่วไปหมายความว่าโปรตีนไฮโดรไลซ์กรดอะมิโน หรือ โพลีเปปไทด์ของกรดอะมิโนน้อย ย่อยคาร์โบไฮเดรตน้ำตาลอย่างง่ายและไขมันให้กรดไขมันและกลีเซอรอล . วัสดุไม่ซึม โดยนิยามอาการอาหารไม่ย่อยและในที่สุดเป็นโมฆะเป็นอุจจาระ การย่อยได้ตั้งแต่ 100 เปอร์เซ็นต์สำหรับกลูโคสเพียง 5 เปอร์เซ็นต์ แป้งดิบหรือ 5-15 เปอร์เซ็นต์ พืชส่วนใหญ่วัสดุที่มีเซลลูโลส ( เส้นใยพืช ) การย่อยได้ของโปรตีนและไขมันจากธรรมชาติมากที่สุดในช่วง 80 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์
การย่อยอาหาร เป็นกระบวนการเริ่มต้น ในกระเพาะ และอาจจะไม่สิ้นสุดจนกว่าอาหารออกจากทวารหนักและอุจจาระ การศึกษาส่วนใหญ่ของการย่อยอาหารเพียงแค่เปรียบเทียบโปรตีน ไขมันและคาร์โบไฮเดรตของอุจจาระที่ฟีดการศึกษาการย่อยสลายในช่องปลาดุกโดยสมิ ธและโลเวลล์ ( 1973 ) พบการย่อยอาหารและการดูดซึมของโปรตีนระหว่างผ่านแต่ละส่วนของลำไส้ ( ตารางที่ 1 ) วิธีที่ใช้ในการศึกษานี้จะกล่าวถึงในส่วนที่ 4 ด้านล่างการเปรียบเทียบของอุจจาระที่เก็บจากทวารหนักและจากน้ำยังจุดอันตรายของการกู้คืนที่สมบูรณ์ของเรื่องในการรวบรวมแนวโน้มเมื่อเสร็จจากนอกไส้ ส่วนใหญ่ของโปรตีนการย่อยอาหารเกิดขึ้นในกระเพาะ แต่ยังต่อในลําไส้