E-mail is a method of exchanging digital messages from an author to one or more recipients. Modern email operates across the Internet or other computer networks. Some early email systems required that the author and the recipient both be online at the same time, in common with instant messaging. Today's email systems are based on a store-and-forward model. Email servers accept, forward, deliver, and store messages. Neither the users nor their computers are required to be online simultaneously; they need connect only briefly, typically to a mail server, for as long as it takes to send or receive messages.
Historically, the term electronic mail was used generically for any electronic document transmission. For example, several writers in the early 1970s used the term to describe fax document transmission.[3][4] As a result, it is difficult to find the first citation for the use of the term with the more specific meaning it has today.
An Internet email message[NB 1] consists of three components, the message envelope, the message header, and the message body. The message header contains control information, including, minimally, an originator's email address and one or more recipient addresses. Usually descriptive information is also added, such as a subject header field and a message submission date/time stamp.
Originally a text-only (ASCII) communications medium, Internet email was extended to carry, e.g. text in other character sets, multi-media content attachments, a process standardized in RFC 2045 through 2049. Collectively, these RFCs have come to be called Multipurpose Internet Mail Extensions (MIME). Subsequent RFC's have proposed standards for internationalized email addresses using UTF-8.
อีเมลเป็นวิธีหนึ่งของการแลกเปลี่ยนข้อความแบบดิจิตอลจากนักเขียนคนหนึ่งในหนึ่งหรือมากกว่าผู้รับ อีเมลที่ทันสมัยทำงานผ่านทางอินเทอร์เน็ตหรือเครือข่ายคอมพิวเตอร์เครื่องอื่น ระบบอีเมลก่อนบางรุ่นจำเป็นที่ผู้เขียนและผู้รับที่มีทั้งแบบออนไลน์ในช่วงเวลาเดียวกันที่อยู่ร่วมกันพร้อมด้วยการส่งข้อความแบบทันที ระบบอีเมลของในวันนี้มีขึ้นจากรุ่นจัดเก็บและส่งต่อ เซิร์ฟเวอร์อีเมล์ส่งต่อให้ยอมรับและจัดเก็บข้อความ ไม่ว่าผู้ใช้หรือคอมพิวเตอร์ของตนมีความจำเป็นต้องออนไลน์พร้อมกันได้พวกเขาต้องการเชื่อมต่อช่วงสั้นๆเท่านั้นโดยทั่วไปแล้วไปยังเซิร์ฟเวอร์อีเมล์สำหรับตราบใดที่มันจะใช้เวลาในการส่งหรือรับข้อความ.
ทางประวัติศาสตร์ในระยะสั้นที่ทางไปรษณีย์อิเล็กทรอนิกส์ก็ใช้กันทั่วไปในการส่งเอกสารอิเล็กทรอนิกส์. ตัวอย่างเช่นนักเขียนหลายในช่วงต้นทศวรรษที่ 1970 ใช้ระยะเวลาในการอธิบายถึงการส่งโทรสารเอกสาร.[ 3 ],[ 4 ]เป็นที่ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะได้พบกับที่ราชบัณฑิตยสถานเป็นครั้งแรกสำหรับการใช้ของที่มีความหมายเฉพาะมากขึ้นที่จะมีในวันนี้.
อินเทอร์เน็ตอีเมลข้อความ[ NB 1 ]ประกอบด้วยส่วนประกอบที่ข้อความซองจดหมาย,ที่ส่วนหัวของข้อความและข้อความตัว. ส่วนหัวของข้อความที่ประกอบด้วยข้อมูลการควบคุมรวมถึงอีเมล์แอดเดรสอย่างน้อยของผู้กำหนดและหนึ่งหรือมากกว่าผู้รับแอดเดรส โดยปกติแล้วจะเป็นคำอธิบายข้อมูลยังได้เพิ่ม,ดังกล่าวเป็นเรื่องส่วนหัวและฟิลด์ข้อความที่ส่งวันที่/เวลาค่าอากรแสตมป์.
ซึ่งแต่เดิมที่ข้อความ - เท่านั้น( ASCII )การสื่อสารขนาดกลาง,อินเทอร์เน็ตอีเมลถูกขยายพื้นที่ในการพกพา,เช่นข้อความในลักษณะตั้งค่า,เนื้อหามัลติมีเดียเอกสารแนบ,กระบวนการที่ได้มาตรฐานใน RFC 2045 ผ่าน 2049 เรียกรวมกันว่า RFC ต่อไปนี้มีมาให้ได้รับการเรียกใช้งานได้หลากหลายรูปแบบ Internet Mail Extensions ( Mime ) ของ RFC ต่อมาได้เสนอไว้มาตรฐานสำหรับอีเมล์แอดเดรสมาตรฐานสากลโดยใช้ UTF - 8
การแปล กรุณารอสักครู่..