GDM is defined as glucose intoleran

GDM is defined as glucose intolerance which isfirst detected or
diagnosed during pregnancy, particular after 24 weeks of gestation
(ADA, 2012). Its manifestations include elevated postprandial and
fasting blood glucose. According to White's obstetric classification,
GDM is classified into two classes: class A1 and class A2. GDM class A1
is diagnosed when fasting plasma glucose is less than 105 mg/dL and
2-h postprandial blood glucose less than 120 mg/dL and can be
controlled with medical nutrition therapy alone. GDM class A2 is
defined when fasting plasma glucose is more than 105 mg/dL and 2-h

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

GDM ถูกกำหนดให้เป็นแพ้น้ำตาลกลูโคสซึ่ง isfirst
ตรวจพบหรือได้รับการวินิจฉัยในระหว่างตั้งครรภ์โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจาก24 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์
(ADA 2012) อาการของมันรวมถึงภายหลังตอนกลางวันและยกระดับน้ำตาลในเลือดขณะอดอาหาร
ตามการจัดหมวดหมู่สูติขาว,
GDM แบ่งเป็นสองชั้น: ระดับ A1 และ A2 ชั้น GDM ระดับ A1
มีการวินิจฉัยเมื่ออดอาหารน้ำตาลในเลือดน้อยกว่า 105 mg / dL และ
2 ชั่วโมงระดับน้ำตาลในเลือดภายหลังตอนกลางวันน้อยกว่า 120 mg / dL
และสามารถควบคุมด้วยโภชนบำบัดทางการแพทย์เพียงอย่างเดียว GDM ระดับ A2
มีการกำหนดเมื่ออดอาหารน้ำตาลในเลือดมากกว่า105 mg / dL และ 2 ชั่วโมง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

GDM ถูกกําหนดให้เป็นกลูโคส intolerance ซึ่ง isfirst จับได้หรือ
วินิจฉัยในระหว่างการตั้งครรภ์ โดยเฉพาะหลังจาก 24 สัปดาห์ของการตั้งครรภ์
( เอ , 2012 ) ของอาการรวมสูงหลังอาหารและ
อดเลือดกลูโคส ตามสีขาวเกี่ยวกับการจำแนก
GDM คือแบ่งเป็นสองคลาสเรียน A1 และ A2 . GDM class A1
เป็นนิจ เมื่อระดับน้ำตาลน้อยกว่า 105 มก. / ดล. และ
2-h หลังอาหารระดับน้ำตาลในเลือด น้อยกว่า 120 มก. / ดล. และสามารถควบคุมได้ด้วยโภชนาการบำบัดการแพทย์
อยู่คนเดียว A2 ชั้น GDM เป็น
กำหนดเมื่อระดับน้ำตาลมากกว่า 105 มิลลิกรัม / เดซิลิตร และ 2-h