It is sometimes argued that the sor

It is sometimes argued that the sort of evolution that we have observed in
macroeconomic theory is not paralleled by the evolution of financial economics,
simply because the relation between theory and practice was much
closer in the latter. This would suggest that, since the theory was continually
faced with the acid test of empirical verification, it must have evolved
to become more consistent with the empirical evidence. It should become
clear, in what follows, that this is not the case. The efficient markets
hypothesis, which is at the heart of modern financial economics, says
that all the pertinent information concerning financial assets is contained
in the prices of those assets. The fundamental idea is that if there were any
information other than that contained in prices, some individual could
profit from it by an arbitrage. In other words, if someone held information
which meant that the change in the price of some asset was predictable he
would make money by using that information. Thus the conclusion is that
prices must follow an unpredictable path, or what is known as a ‘random
walk’. This idea was already developed by Bachelier (1900) in his thesis.
There is a certain ambiguity here which was present in the original work.
Prices contain all the available information because this is incorporated in
the demand and supply of those who receive the information. Thus, prices
reflect that information. But as Grossman and Stiglitz (1980) argued, if all
the information is contained in the price of an asset, nobody would have
an incentive to look at their own information and therefore nobody would
act on it. As a result the information would never be transmitted into the
price. Leaving this problem to one side, what Bachelier argued was that
individuals in the market independently observed independently distributed
shocks to the system, and this is what constituted their ‘information’.
His argument was that one could think of the small shocks as random and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มันเป็นบางครั้งโต้เถียงที่เรียงลำดับของวิวัฒนาการที่เราได้ตรวจสอบในไม่มีขนานทฤษฎีเศรษฐกิจมหภาค โดยวิวัฒนาการของเศรษฐศาสตร์การเงินเพียงเพราะความสัมพันธ์ระหว่างทฤษฎีและการปฏิบัติมากใกล้ชิดในหลัง นี้จะแนะนำที่ ทฤษฎีมาอย่างต่อเนื่องต้องเผชิญกับการทดสอบกรดของการตรวจสอบเชิงประจักษ์ มันต้องมีพัฒนาเป็นมากขึ้นสอดคล้องกับหลักฐานเชิงประจักษ์ มันจะกลายเป็นล้าง ในสิ่งต่อไปนี้ จะไม่ได้กรณี ตลาดมีประสิทธิภาพสมมติฐาน ซึ่งเป็นหัวใจของเศรษฐศาสตร์การเงินที่ทันสมัย กล่าวว่าว่า ข้อมูลที่เกี่ยวข้องทั้งหมดเกี่ยวกับสินทรัพย์ทางการเงินที่มีอยู่ราคาของสินทรัพย์ดังกล่าว ความคิดพื้นฐานคือถ้ามีการข้อมูลอื่น ๆ ที่อยู่ในราคา บางคนอาจกำไรจากมัน โดยการเก็งกำไร ในคำอื่น ๆ ถ้าคนถือข้อมูลซึ่งหมายความ ว่า การเปลี่ยนแปลงในราคาของสินทรัพย์บางทายเขาจะทำให้เงิน โดยใช้ข้อมูล ดังนั้น ข้อสรุปคือราคาต้องตามเส้นทางคาดเดาไม่ได้ หรือที่เรียกว่าการ ' สุ่มเดิน ' ความคิดนี้ถูกพัฒนา โดย Bachelier (1900) ในวิทยานิพนธ์ของเขาอยู่แล้วมีเป็นบางอย่างคลุมเครือนี่เสนอในงานต้นฉบับราคาประกอบด้วยข้อมูลที่มีอยู่ทั้งหมดเนื่องจากนี้เป็นส่วนประกอบในอุปสงค์และอุปทานของผู้ที่ได้รับข้อมูล ดังนั้น ราคาสะท้อนข้อมูล แต่กรอสแมนและสติกลิตส์ (1980) โต้เถียง ถ้าทั้งหมดข้อมูลที่มีอยู่ในราคาของสินทรัพย์ ไม่มีใครจะมีเพื่อจูงใจให้ดูที่ข้อมูลของตนเอง และดังนั้นจึงไม่มีใครจะพระราชบัญญัตินั้น ดังนั้น ข้อมูลจะไม่ส่งไปราคา ออกจากปัญหานี้ด้านเดียว Bachelier โต้เถียงอะไรได้ที่บุคคลในตลาดอิสระสังเกตอย่างอิสระกระจายให้ระบบ และนี้คือ สิ่ง constituted 'ข้อมูล'อาร์กิวเมนต์ของเขาเป็นที่หนึ่งอาจคิดว่า แรงกระแทกขนาดเล็กเป็นแบบสุ่ม และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ว่าบางครั้งการจัดเรียงของวิวัฒนาการที่เราได้ตั้งข้อสังเกตในทฤษฎีเศรษฐกิจมหภาคจะไม่ขนานวิวัฒนาการของเศรษฐกิจการเงินเพียงเพราะความสัมพันธ์ระหว่างทฤษฎีและการปฏิบัติได้มากใกล้ชิดในระยะหลัง นี้จะชี้ให้เห็นว่าตั้งแต่ทฤษฎีที่ได้รับการอย่างต่อเนื่องที่ต้องเผชิญกับการทดสอบกรดของการตรวจสอบการทดลองนั้นจะต้องมีการพัฒนาที่จะกลายเป็นที่สอดคล้องกันมากขึ้นด้วยหลักฐานเชิงประจักษ์ มันจะกลายเป็นที่ชัดเจนในสิ่งต่อไปนี้ว่าเรื่องนี้เป็นกรณีที่ไม่ ตลาดที่มีประสิทธิภาพสมมติฐานซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของเศรษฐกิจการเงินที่ทันสมัย, กล่าวว่าทุกข้อมูลที่เกี่ยวข้องเกี่ยวกับสินทรัพย์ทางการเงินที่มีอยู่ในราคาของสินทรัพย์เหล่านั้น ความคิดพื้นฐานคือว่าถ้ามีคนใดข้อมูลอื่น ๆ ที่นอกเหนือจากที่มีอยู่ในราคาที่บุคคลบางคนอาจกำไรจากมันโดยการเก็งกำไร ในคำอื่น ๆ ถ้ามีคนจัดข้อมูลซึ่งหมายความว่าการเปลี่ยนแปลงในราคาของสินทรัพย์บางอย่างที่ถูกคาดเดาได้ว่าเขาจะสร้างรายได้โดยใช้ข้อมูลที่ ดังนั้นสรุปคือราคาต้องเป็นไปตามเส้นทางที่คาดเดาไม่ได้หรือสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันเป็น'สุ่มเดิน ความคิดนี้ได้รับการพัฒนาแล้วโดย Bachelier (1900) ในวิทยานิพนธ์ของเขา. มีความคลุมเครือที่นี่บางอย่างที่ถูกนำเสนอในงานต้นฉบับ. เป็นราคาที่มีข้อมูลทั้งหมดที่มีอยู่เพราะเป็นนิติบุคคลที่จัดตั้งในความต้องการและอุปทานของผู้ที่ได้รับข้อมูล ดังนั้นราคาที่สะท้อนให้เห็นถึงข้อมูลที่ แต่เป็นกรอสแมนและสติกลิตซ์ (1980) เป็นที่ถกเถียงกันหากทุกข้อมูลที่มีอยู่ในราคาของสินทรัพย์ที่ไม่มีใครจะมีแรงจูงใจที่จะดูข้อมูลของตัวเองและดังนั้นจึงไม่มีใครจะดำเนินการกับมัน เป็นผลให้ข้อมูลจะไม่ถูกส่งเข้ามาในราคาที่ ออกจากปัญหานี้ไปอีกด้านหนึ่งสิ่งที่เป็นที่ถกเถียงกันอยู่ Bachelier ว่าบุคคลที่อยู่ในตลาดที่สังเกตได้อย่างอิสระกระจายอิสระกระแทกกับระบบและนี่คือสิ่งที่ประกอบด้วยข้อมูล'ของพวกเขา. โต้แย้งของเขาคือการที่ใครจะคิดว่าการกระแทกขนาดเล็กเป็นแบบสุ่มและ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.5 . แสงสี