But territory is not entirely desti

But territory is not entirely destiny, even when it is the starting point for constituency definition as well as the residence-based distribution of one vote to every citizen. The history of race-based districting in the United States can be understood as attempts to mold geographical constituencies in ways that encompass nongeographical issues, and to do so through the inclusion of racial minorities in decision-making bodies. Quotas and reserved seats also compensate for the inflexibilities of geography, although each arrangement comes with costs to other dimensions of representation (Guinier 1994; Williams 1998, chs. 3, 7; James 2004). Functional role adjustments, even if ad hoc, may sometime compensate. Mansbridge (2003) notes that empirical political scientists increasingly identify forms of representation that are not based on standard “promissory” mechanisms, whereby candidates make promises to voters and are then judged in subsequent elections by the results. In “surrogate representation,” for example, a representative claims a constituency beyond his or her electoral district, as when Barney Frank (a member of the US House of Representatives from Massachusetts) represents gays beyond his district, or Bill Richardson (Governor of New Mexico) represents Latinos beyond his state. These functional adjustments testify not just to the inadequacies of territorial constituency, but also to its malleability. A key challenge for democratic theorists is to imagine how this malleability might be harnessed beyond the borders of nation-states.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่เขตไม่ทั้งชะตา เมื่อมันเป็นจุดเริ่มต้นของคำจำกัดความซึ่งตนเป็นหนึ่งเสียงเพื่อประชาชนทุกคนกระจายตามเรสซิเดนซ์ สามารถเข้าใจประวัติศาสตร์การแข่งขัน districting ในสหรัฐอเมริกาเป็นความพยายามในการปั้นชุมชนทางภูมิศาสตร์ที่รอบ nongeographical ปัญหา และ การทำงาน โดยรวมของคมิเชื้อชาติในร่างกายตัดสินใจ โควต้าและที่นั่งที่จองไว้ยังชดเชย inflexibilities ของภูมิศาสตร์ แม้ว่าการจัดแต่ละที่มาพร้อมกับต้นทุนไปยังมิติอื่นของการแสดง (Guinier 1994 ปี 1998 วิลเลียมส์ chs 3, 7 James 2004) ปรับปรุงบทบาทหน้าที่ แม้กิจ อาจบางครั้งแทน Mansbridge (2003) หมายเหตุว่า นักวิทยาศาสตร์เมืองประจักษ์มากขึ้นระบุรูปแบบของการแสดงที่ไม่ยึดมาตรฐานกลไก "ตั๋วสัญญาใช้เงิน" โดยผู้สมัครทำสัญญากับผู้ลงคะแนน และจะตัดสินแล้วในการเลือกตั้งตามมา โดยผล การ ใน "ตัวแทนแสดง ตัวอย่าง ตัวแทนอ้างซึ่งตนเกิน หรือเธอเลือกตั้งเขต เป็นเมื่อ Frank บาร์นีย์ (สมาชิกของเราราษฎรจากรัฐแมสซาชูเซตส์) แทนเกย์เกินเขตของเขา หรือบิลริชาร์ดสัน (ผู้ว่าราชการใหม่เม็กซิโก) แทน Latinos เหนือรัฐของเขา ปรับปรุงเหล่านี้ทำงานเป็นพยาน กับ inadequacies ของอาณาเขตซึ่งตน แต่ malleability เป็น ความท้าทายที่สำคัญสำหรับประชาธิปไตย theorists จะจินตนาการว่าอาจควบคุม malleability นี้นอกเหนือจากเส้นขอบของ nation-states

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่ดินแดนที่ไม่ได้โชคชะตาทั้งหมดแม้จะเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับความหมายการเลือกตั้งเช่นเดียวกับการกระจายถิ่นที่อยู่ตามหนึ่งเสียงเพื่อประชาชนทุกคน ประวัติศาสตร์ของ districting การแข่งขันที่ใช้ในประเทศสหรัฐอเมริกาสามารถเข้าใจได้เป็นความพยายามที่จะปั้นการเลือกตั้งทางภูมิศาสตร์ในลักษณะที่ครอบคลุมประเด็น nongeographical และจะทำเช่นนั้นผ่านการรวมของชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติในร่างกายการตัดสินใจ โควต้าและจองที่นั่งยังชดเชย inflexibilities ภูมิศาสตร์แม้ว่าการจัดแต่ละมาพร้อมกับค่าใช้จ่ายในภาคอื่น ๆ ของการเป็นตัวแทน (Guinier ปี 1994 วิลเลียมส์ 1998 CHS 3, 7. เจมส์ 2004) การปรับบทบาทการทำงานแม้ว่าเฉพาะกิจบางครั้งอาจชดเชย Mansbridge (2003) ตั้งข้อสังเกตว่านักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองเชิงประจักษ์มากขึ้นระบุรูปแบบของการแสดงที่ไม่ได้อยู่บนพื้นฐานของมาตรฐาน "สัญญา" กลไกการโดยผู้ที่ทำสัญญากับผู้มีสิทธิเลือกตั้งและได้รับการตัดสินแล้วในการเลือกตั้งครั้งต่อไปโดยผล ใน "การเป็นตัวแทนตัวแทน" ยกตัวอย่างเช่นตัวแทนของการเรียกร้องการเลือกตั้งเกินกว่าเขตการเลือกตั้งของเขาหรือเธอเช่นเมื่อบาร์นีย์แฟรงค์ (สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกาจากแมสซาชูเซต) แสดงให้เห็นถึงสมชายชาตรีเกินกว่าเขตของเขาหรือบิลริชาร์ด (ผู้ว่าการรัฐนิว เม็กซิโก) แสดงให้เห็นถึงติเกินกว่าที่รัฐของเขา การปรับเปลี่ยนการทำงานเหล่านี้เป็นพยานไม่ได้เพียงเพื่อความบกพร่องของการเลือกตั้งดินแดน แต่ยังให้การดัดแปลงของตน ความท้าทายที่สำคัญสำหรับนักทฤษฎีประชาธิปไตยคือการคิดวิธีการดัดแปลงนี้อาจจะมีการควบคุมเกินขอบเขตของรัฐชาติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่ชะตาดินแดนไม่ได้ทั้งหมด แม้ว่าจะเป็นจุดเริ่มต้นสำหรับคำนิยามเขตเลือกตั้งรวมทั้งที่อยู่อาศัยตามการกระจายของหนึ่งเสียงกับประชาชนทุกๆคน ประวัติความเป็นมาของ districting ที่อยู่ในสหรัฐอเมริกาสามารถเข้าใจ พยายามปั้นเชิงภูมิศาสตร์การเลือกตั้งในวิธีการที่ครอบคลุม nongeographical ประเด็น ,และการทำเช่นนั้นผ่านการรวมของชนกลุ่มน้อยทางเชื้อชาติในร่างกายเรา โควต้าและที่นั่งสงวนยังชดเชย inflexibilities ภูมิศาสตร์ แม้ว่าแต่ละจัดมาพร้อมกับค่าใช้จ่ายในมิติอื่น ๆของการเป็นตัวแทน ( guinier 1994 ; วิลเลี่ยม 1998 CHS . 3 , 7 ; เจมส์ 2004 ) การปรับบทบาทการทำงาน แม้ว่าเฉพาะกิจ อาจบาง ชดเชยmansbridge ( 2003 ) บันทึกที่นักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองเชิงประจักษ์มากขึ้นระบุรูปแบบของการแสดงที่ไม่ได้ตามมาตรฐาน " เป็น " กลไก ซึ่งผู้สมัครที่สัญญากับผู้มีสิทธิเลือกตั้ง และจะตัดสินในการเลือกตั้งที่ตามมาด้วยผล " การเป็นตัวแทนตัวแทน " ตัวอย่างเช่น ตัวแทนเรียกร้องเลือกตั้งนอกเขตเลือกตั้งของเขาหรือเธอ ,เมื่อบาร์นีย์แฟรงค์ ( สมาชิกของสภาผู้แทนราษฎรแห่งสหรัฐอเมริกาจากมลรัฐแมสซาชูเซตส์ ) หมายถึง เกย์นอกเขตของเขา หรือบิล ริชาร์ดสัน ( ผู้ว่าการมลรัฐนิวเม็กซิโก ) หมายถึง Latinos นอกเหนือรัฐของเขา การปรับเปลี่ยนการทำงาน เหล่านี้เป็นพยานไม่เพียงการ inadequacies ของน่านเขตเลือกตั้ง แต่ยังรวมถึงการเปลี่ยนแปลงได้ .ความท้าทายที่สำคัญสำหรับนักทฤษฎีประชาธิปไตยคือการจินตนาการว่าว่าง่ายนี้อาจถูกควบคุมเกินกว่าพรมแดนของประเทศสหรัฐอเมริกา